India, van de slums tot bollywood, .... mijn ervaringen met deze wereld van contrasten
01-12-2009
Terug aan het werk
Hey,
maar weinig reacties de laatste dagen. Het moeten drukke tijden zijn in België.
Ik ben juist terug van een weekje "vakantie" in Goa. De eerste dagen waren we in Panjim. Een leuk stadje in Portugese stijl. Spijtig genoeg was er niet veel te bezichtigen maar heb toch een goede bakker gevonden en een lekkere chocoladecroissant gegeten samen met een smakelijke koffie verkeerd. Daarna zijn we naar Calangute geweest, vlak aan de zee. Dit was een toeristenoord tot en met. Het zat er vol met blanken, vaak hippies lol. Wat een contrast met Hyderabad, waar ik ver de enige blanke ben. We hebben ook zo'n 1 dagtour naar het zuiden van Goa gedaan. We dachten dat het een bus vol met blanken ging zijn. Waren wij verbaasd toen bleek dat we de enige blanken waren. We waren volledig omringd door indische koppels, waarvan we denken dat ze allemaal op huwelijksreis waren. We stelden ons dan ook de vraag hoeveel van hen een gearrangeerd huwelijk hebben maar die vraag kun je gewoon niet stellen. Het doet je echter wel nadenken. Stel je voor dat je met iemand moet trouwen die je nauwelijks kent. Het is gewoon zo moeilijk om in te beelden. Ik denk niet dat je het ooit volledig kunt vatten als je het zelf niet meemaakt. Verder was ik blij voor de verademing en de relatief "frisse" lucht. Maar ik was toch content om terug naar Hyderabad te komen. Pas als ik hier terug was, realiseerde ik me hoe "rustig" het was in Goa. Het is toch weer aanpassen ze, aan al dat lawaai met het verkeer en 40-tal jongens die gisteren geen school hadden omwille van een staking.
Goa heeft merkelijk minder zichtbare slums als Hyderabad maar armoede is er toch ook aanwezig hoor. Op het strand kan je geen 5 min op je gemak zitten zonder dat één of andere verkoper op je afkomt. Vaak zijn dit kleine kinderen die van een andere deelstaat komen. Samen met hun ouders komen ze dan zo'n maand naar Goa om te komen bedelen. Ze gaan dan niet naar school. Ze lopen dan op het strand nootjes te verkopen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat terwijl de ouders nergens te bespeuren zijn. De straten staan vol met kraampjes die de toeristen moeten lokken om geld uit te geven. Elk kraampje verkoopt bijna hetzelfde. Ik vind het persoonlijk moeilijk om af te dingen als je ziet in welke omstandigheden deze mensen leven. Maar het is hier nu eenmaal de gewoonte en het niet doen komt bijna over als een verwijt.
