Vandaag kreeg ik mijn testen
terug en zoals verwacht zijn het twee buizen. Ik heb mijn punten niet in mijn
agenda geschreven want ik wil niet dat mijn ouders ze te zien krijgen. Ik wil
hen niet teleurstellen.
Maar genoeg over school,
laat ik maar over iets anders praten.
Er is namelijk een jongen op school die
ik heel leuk vind, ik denk zo vaak aan hem. Echt goed ken ik hem niet maar ik
hoop dat daar spoedig verandering in komt. Via vrienden ben ik zijn e-mailadres
te weten gekomen en ik probeer om vandaag zoveel mogelijk online te zijn zodat
ik is met hem kan praten.
Het was vandaag een vermoeiende dag op
school, acht uur les en dan hadden we ook nog twee toetsen, één voor biologie
en één voor wiskunde.
Ik vrees voor onvoldoendes, het lukte
mij gewoon echt niet. Ook ligt de richting mij niet, ik volg wetenschappen maar
het is niet echt de juiste richting voor mij. Mijn interesses liggen meer bij
psychologie en kunst, ik zou zo graag humane wetenschappen gaan volgen, maar
dat gaat toch nooit mogen.
Mijn beide ouders zijn dokter en hebben
een eigen praktijk. Ze verwachten van
mij om in hun voetsporen te treden, om net zo slim te zijn,om net zo te worden
als hen. Ze willen dat ik wetenschappen volg en dat ik naar de Universiteit ga.
Ik werk zo hard, neem zoveel bijlessen
en zit constant met zoveel stress om te presteren zodat ik mijn ouders niet
teleur stel. Door al dat werken mis ik zoveel leuke dingen, zo ga ik bijna
nooit weg met vrienden want ik heb altijd nog veel te veel te doen.
Hier rond ik af want mama komt hoorbaar
richting mijn kamer uit, ik kan maar best beginnen te leren.
