Ik had zondagavond/maandagvoormiddag wat voor. Ik was met m'n hoofd
(ik denk op de slaapregio) tegen seppe zijn hoofd gebotst zondag in de vroege avond (paar uurtjes voordat hij vertrok)
en voelde mij erna als ik bruusk beweegde wat duizelig. Het was niet zo
erg. Maar toen ik ging slapen draaide ineens heel de kamer snel in het
rond. Ik heb me dan wat meer rechtop gezet en dan stopte het en kon ik
toch slapen. Ik dacht dus, morgenvroeg zal het wel over zijn... Niet
dus. Ik wou gaan zwemmen om 6u, maar zelfs bij de minste beweging met mn
hoofd (zelfs als ik het heel voorzichtig deed) was ik al duizelig. Dan
maar besloten niet te gaan zwemmen. Onderweg naar het labo was het wel
al wat beter, maar bij het rondkijken naar het verkeer toch regelmatig
duizelig. Hier op het labo vonden ze dat ik toch naar de dokter moest,
ook al was het aan het beteren (ook omdat ik maandag pas van 13-17u les
had en de rest van de week heel de dag dus eigenlijk geen tijd meer had om naar de dokter te gaan indien het de volgende dag niet beter was).
Ik heb dus kennisgemaakt met het op niets trekkende Amerikaans
ziektesysteem. De studentendokter kon ik niet te zien krijgen als ik
geen papier wou tekenen dat ik direct uit eigen zak 85dollar ging
betalen (omdat ze mijn verzekering niet konden verifiëren omdat het geen Amerikaanse was). Als ze mij dan zouden doorsturen naar ergens anders,
zou ook dat allemaal er nog bovenop komen en allemaal eerst zelf betalen
(en dat is hier allemaal super duur). Aangezien het al beter was zei ik
tegen Valerie (een collega van op het labo, die heel de tijd bij mij gebleven is, dat was echt super vriendelijk!) om eerst terug naar het labo te gaan zodat ik naar de
verzekering kon bellen. Daar hebben ze me
dan gezegd dat ik naar het ziekenhuis hier moest gaan en hij gaf me de
initialen van hun contactpersoon hier (ik moest die daar dan maar
vermelden en die persoon zou de rekeningen afhandelen, ik zou niets
moeten betalen). Maar natuurlijk niemand in het ziekenhuis kende die
initalen... Op de spoedgevallen hebben ze dan na 3 a 4 u wachten toch
naar mij gekeken (ze gingen de rekening opsturen, dus ik ging dan nog
wel terug met de verzekeringen bellen om het verder te regelen). Ge kunt
het u niet voorstellen, ik heb zeker 6 verschillende personen gezien, aan
allemaal opnieuw hetzelfde verhaal mogen doen (iedereen begon op een
nieuw blad te schrijven, goede samenwerking dus he), waarvan geen enkele
echte
dokter... (wel mensen in opleiding enzo en al vergevorderde mensen,
maar dat geneeskunde systeem is hier echt raar). De laatste
hoofdverpleegster zei dan dat ze dacht dat alles
wel in orde was, maar om zeker te zijn dat er geen bloeding was raadde
ze een CT scan van mn hoofd aan. Ik heb toch vriendelijk bedankt
(ik voelde me al beter,
kvond dat toch wel overdrijven en hard op geldklopperij trekken). Ze zei
dat ik goed genoeg was om het ziekenhuis te verlaten en als ik me
slechter voelde dat ik dan direct moest terugkomen voor die scan... Maar
ik heb het niet meer terug gekregen, gelukkig :). Ben dus weer helemaal
in orde.
De verzekering heeft me nog teruggebeld en de Amerikaanse
contactpersoon heeft het toch in orde gekregen dat de rekening direct
naar hem gaat (dat is toch wat ze mij gezegd hebben). Mijn prof hier was
echt super vriendelijk. Hij was echt kwaad op het rotsysteem hier en
was bezig van 'ge zijt wel nu ziek he, wat is dat hier voor een
apenland...'. Soit, ik ben weer oke :). Nu weet ik toch hoe ik te werk
moet gaan als ik nog eens iets voor zou hebben (nu had ik al geluk dat
ik me beter voelde zodat ik met de verzekering kon bellen enzo).
Ik heb dit nog niet op mijn blog geschreven, maar ik denk dat iedereen het via een of andere weg wel al vernomen heeft dat ik 2 weken langer ga blijven. Deze week heb ik mijn motivatiebrief geschreven voor het FWO (zij betalen voor mijn verblijf hier en om nog 2 maanden langer geld van hun te krijgen moet ik dus een motivatiebrief schrijven). Joshua zag dat ik aan het schrijven was (ik zat beneden in de
living) en hij zei 'als je wil, ik wil dat heel graag editten he'. Ik
had dus zelf nog niets eens iets gevraagd... Ik heb het hem dan gestuurd
ergens op een avond, en de volgende ochtend om half 10 had ik het al
helemaal verbeterd terug... Mijn tekst er
ineens zoveel beter uit... Mijn prof. vond het perfect en ik moest er niks meer aan veranderen :), handig zo een persoonlijke edittor.
De cursus die ik gevolgd heb was interessant, maar vaak heel moeilijk... Woensdag en donderdagavond ben ik met 8 andere cursisten gaan eten. Zij zaten allemaal op hotel en velen moesten anders alleen gaan eten... Voor iedereen dus leuk om samen te gaan eten. Ik was de 'plaatstelijke gids'. Een prof uit Duitsland bedankte mij voor de keuze van het restaurant van woensdag, ze zei dat het de eerste keer was dat ze lekker gegeten had in Baltimore (blijkbaar steeds de verkeerde restaurants uitgepikt...).
Vandaag ben ik gaan squashen met Tiu, niet simpel! We hebben nog
niet voor punten gespeeld, maar gewoon allebei gewend aan het spel :).
Als het niet echt correct was bleven we toch nog voortspelen (anders zou
er niet veel spel aan geweest zijn). Kga ze nu moeten proberen
overtuigen om elke zondag te gaan! Ze wil misschien als haar 3maand
abonnement op is (20december) een abonnement nemen op een beperktere
fitness (ook van de univ, in een ander gebouw). Zij gaat meestal toch
alleen maar in de fitness (niet zwemmen of groepslessen ofzo) en dat
ander gebouw is dichter bij haar huis... Maar ze kan dan niet meer
squashen, kmoet dus zorgen dat ze het leuk vindt, zodat ze toch nog een
abonnement op de grote gym wilt nemen :).
Deze week is maar een korte werkweek, donderdag is het thanksgiving en vrijdag brugdag (beste Gentse collega's, in de plaats heb ik wel 14 en 15 november cursus gevolgd, dus jammer genoeg geen extra verlof voor mij :)). Woensdagavond komen moeke en vake aan :). Donderdag gaan we dan thanksgiving vieren bij Joshua z'n ouders, ben al benieuwd :). En in het weekend gaan we naar New York, volgende week zal de blog dus een paar dagen later komen...
