Eindelijk
terug van weggeweest (terug zijn
vereist natuurlijk weg geweest te zijn) Hoewel ik niet echt weggeweest ben.
Mijn geliefde laptop gaf de geest...
Ik dacht het
eerst op te lossen met de tablet van Mr T. Eerst leek het een handig ding maar
niets was/is minder waar. Het blijkt
uiteindelijk een handige tool voor de spoken om spelletjes op te spelen. Hoewel
we dit niet niet leuk vinden want: Nintendo, tv, computer, Wii, xbox... eigenlijk
hebben ze al schermen,( je weet wel
electronische brol waar ze naar staren), teveel. En we willen enerzijds onze
spoken niet onwetend maken in al deze dingen (we weten ook wel dat
dit deel uitmaakt van de toekomst en de kansen van de spoken). Maar anderzijds willen we ook
geen vadsige spoken, (ik
neem even aan dat in de zetel liggen en niet bewegen niet bijdraagt tot een
slanke taille, wat ook niet wil zeggen dat een slanke taille voor mij of Mr T
belangrijk is.) die niet uit
de zetel komen, (ah
ja anders kunnen wij niet meer in de zetel.)
De laptop
werd niet onmiddelijk vervangen ook in deze optie(moest je de draad kwijt zijn...
dat we al een overaanbod aan electronica in huis hebben.)
Eigenlijk
heb ik het ook niet gemist. De laptop op zich bedoel ik dan. Het loslaten van
mijn vingers op de toetsen, (wat
deze berichten eigenlijk zijn,
heb ik wel gemist. Het werd soms zo erg dat ik deze dingen door mijn geest liet lopen. Een
pen vastnemen en het neerpennen, ah ja want het is met een pen, moest het een
potlood zijn zou het neerpotloden zijn, op papier, want de tafel schrijft wel
handig maar dat neem je niet zo vlot onder je arm mee. Dat neerpennen lukt zo
niet op papier.)
Toch is er
een laptop gekomen voor ... het eindwerk...(Het
monster dat me nog een paar maand in de ban gaat houden. Ik hou enorm van 'in
de ban van de ring' maar 'in de ban van het eindwerk' kan me gestolen worden.)
Maar even
niet over het monster praten... maar waarover ontglipt me even. (Probeer jij
maar ns normale zinnen neer te pennen, jaaaa ik weet het het is typen maar dat
klinkt zo mooi: neerpennen... dus probeer jij maar ns normale zinnen te vormen
als er 3 Spoken in huis rond crossen, brullen, lachen, ruzie maken, goedmaken,
... die het net gewend zijn geweest van 6 weken het meeste van de tijd buiten
te zijn.) Daar kan ik het even over hebben... de cabanna en de 6 weken
cabanna del
frats, das de naam van ons vluchtoord aan zee. (ja ja je leest het goed, de
zee. Ik was GROTE tegenstander van een cabanna of eender wat, aan zee. Files,
dijk, hoogbouw... bah!) De cabanna is in De Haan, (de mannelijke kip), een
pareltje als je het mij vraagt. Geen hoogbouw, historische gebouwen en waar wij
zitten is het bos, duin en strand en dijk, winkels en andere zever...
heeeeerlijk. Kortom... het waren 6 heeeerlijke weken met de spoken maar nu weer
school en werk. En om eerlijk te zijn is dat ook wel heeeerlijk. En dan kan je
eigenlijk zeggen... wat is het leven heeerlijk en dan ... zijn we der weer neig
over aan het gaan want... das der over (doet me denken aan een van die liedjes
van Aalst Carnaval waar Mr T en de spoken graag naar luisteren)
Adios!!
|