Het verhaal van 2 voor elkaar belangrijke mensen met een gezamenlijke droom...
06-04-2014
dag 30 santiago de Compostela 75 km
Met einddoel in zicht vertrokken we voor de laatste keer gepakt en gezakt op weg. Langs de ene kant happy maar toch?? We dachten wel, de rit van vandaag valt nog mee , uhmm , iets voorbij Melide ... Een nieuwe uitdaging , 5 à 6 km op een klein weggetje, plots een bord "brug onderbroken". Wat nu? En dat is niet zoals bij ons, een volgend straatje naar een ander dorp nemen. Want die straat gaat wel naar dat dorp maar die stopt daar ook effectief. En nochtans hadden al 2 mensen ons gewaarschuwd, in het spaans natuurlijk. En onze Geert die knikt maar ja, terwijl hij er geen jota van verstaat. Even auto laten stoppen om te vragen wat de toestand was. De vrouw in auto zei dat met de fiets mss. wel zou lukken. Voortrijden of terugkeren en over grote baan verder. Dan toch maar verder gereden. De brug was verdwenen, maar een kleine noodbrug was genoeg om ons erover te helpen. Door modder en stenen er toch over gesukkeld. De rest van de weg verliep vlot buiten de nodige klimmetjes. Even in Santiago nog een stressmoment voor Geert. Met de fiets tussen al dat verkeer, pffft niet gemakkelijk. Eindelijk aangekomen op het bekende plein voor de kathedraal, wel is een beetje vreemd. Wij twee superblij, maar geen van onze vrienden in de buurt om dit mee te vieren. Dat miste we wel. Verder kunnen we het zelf nog altijd niet vatten... Moeten we morgen nu onze fietskleren niet meer aandoen? Is het echt gedaan met onze kleren en pyama's op te rollen? Kunnen we nu ECHT eens uitslapen? Moet ik nu geen kleren meer inzepen en uitwassen en te drogen hangen in de kamer met de hoop dat ze morgen droog zijn om opnieuw aan te doen? Morgenochtend zullen we het ondervinden!
Goed geslapen in ons knus kamertje in middeleeuwse sfeer. Opgestaan met weinig goesting om op te staan maar onze camino wacht. Door het raam gekeken en het regende weer. Tegen dat we klaar waren om te vertrekken was het gedaan met regenen , oef. Het landschap is ondertussen weer Ardennenachtig. Op en neer. Tegen de middag in Sarria onze bokes opgegeten in een albergue. En verder ondertussen was het toch wat opgeklaard. We hadden nog hele trip voor de boeg. Een dorp verder op korte weg bespreking. Blijkt weer een klim van 12 km Wendy had dit niet meer verwacht, maar we staan er voor en we moeten erover, pfff. 1 km voor top toch eerst de innerlijke mens versterkt met bocadillo, man da kan smaken. Nog 11 km te gaan . Toch zaten er nog wat kuitenbijters tussen. Aan gekomen in Palas de Rei. Plaatske gezocht om te slapen . Propere albergue gevonden , kamer met 4 maar we hadden ze voor ons zelf. Voor de rest in dit dorp niks te zien. Niet elk Spaans dorpje kan even mooi zijn. Morgen laatste rit naar Santiago. Ben benieuwd naar wat we zullen voelen?
Wie had dat verwacht? Op 1 dag 2 redelijke straffe klimmen gedaan... Vanmorgen de 1ste klim richting Cruz de Ferro (1500m). Dit is een belangrijke plaats voor alle pelgrims. Dáár kunnen ze hun steen neerleggen die ze van thuis of onderweg meebrengen. Deze steen staat symbool voor "alles waar je innerlijk mee worstelt, achter te laten" en zo tijdens het laatste stuk van de Camino de kracht vindt in te zien hoe om te gaan met je tekortkomingen. En tegen 11u begon het weeral stevig te regenen. In Ponferrado warme drankpauze genomen in de hoop dat die regen op zou houden...dan is het moeilijk hoor om, ook al heb je koud en ben je nat, weer op die fiets te stappen... Nooit gedacht dat we O Cebreiro zouden halen ( mooi Middeleeuws dorpje, zie google), begint met een klim van 6à7% en dan 8à9% en laatste stuk 9tot 10%! In totaal dus een klein 15km. Chance dat we in de namiddag hamburgersstop hielden in Villafranca del Bierzo! Normaal had Geert vroeger voorzien te stoppen maar als ons Wendy iets in haar kopke heeft.... Moe maar toch met veel tevredenheid in O Cebreiro geraakt. Deze keer verblijven we nog's met ons 2 op één kamer met BAD, zalig! En chauffage om ons kleren te drogen, wat een geluk hebben we toch weer.... Hopelijk is de mist morgen verdwenen, zo kunnen we toch nog foto's trekken van dit geweldig sfeervol kleine dorpje!!!
Eerdere verslagen van vorige dagen volgen nog als er tijd is... Vanmorgen regen, regen en nog eens regen.:'( Pff en zoveel km's weer voor de boeg. Rond 11u stempelstop gehouden en dan was het me even moeilijk om positief te blijven...koud, handschoenen doorweekt, jas doet het goed maar buitenkant doornat en binnenkant nat va het zweet. "Mal dia for Camino" leefden de mensen met ons mee. Nog iets meer dan70km te gaan. Komaan Wendy, ook dit is De Camino Allez terug "en route" en we zien wel wat het wordt. En als je dan die wandelende pelgrims ziet...RESPECT voor hen, hoor! Buen Camino wordt er elkaar meer en meer gewenst, zoveel te dichter bij Santiago, zoveel te meer pelgrims je ontmoet.
Chance dat we binnen in een Albergue onze picknick konden opeten. Deze keer eens niet buiten. Maar de taalbarrière, tjonge wat een uitdaging. En telkens komt het wonderwel goed. (Dankzij Japanner die een minimum aan Spaans sprak en mijn gekunstelde gebarentaal kan er misschien ook wel iets mee te maken hebben). We beloven dan in ruil wel iets te drinken. Wat kan een "grande chocolate" of 2 toch voor een boost zorgen, hé. Ok, we vliegen er weer in...nog 30km te gaan vandaag. Aftellen geblazen maar we geraken rond 16u in León. We overnachten deze keer in een jeugdherberg die mede ten dienste staat van universiteitsstudenten. Na wat sightseeing en bezoekje aan bar ergens op het Plaza San Martin ( tip uit bibboek, bij glas wijn krijg je daar gratis tapas)terug richting jeugdherberg want om 21u konden we dineren...het is wennen aan die spaanse etenstijden...maar wat een belevenis tussen al die studenten....En als de mevrouw Geert iets wil duidelijk maken (die ratelde maar door) en je moet dan zijn gezicht zien...euhm ja, daar krijg ik dus de slappe lach van.... Chance dat er een student de nodige vertaling deed voor ons....ook dat is Camino....HET KOMT ALTIJD GOED!
Allez terug "en route" en we zien wel wat het wordt. En als je dan die wandelende pelgrims ziet...RESPECT voor hen, hoor! Buen Camino wordt er elkaar meer en meer gewenst, zoveel te dichter bij Santiago, zoveel te meer pelgrims je ontmoet.
