Vandaag ging het richting Nevers. Voor de 1ste keer sinds we vorige week vertrokken zijn, kou gehad. Het contrast met andere dagen was enorm. We zijn alleen maar zon gewoon. Echt... en dan nog een tocht vol met intervallen in, pffff...Geert wil me opmonteren door te zeggen dat het een goeie training is voor de Pyreneeën die binnenkort op ons staan te wachten. Allez vooruit dan maar..de moed erin houden, Wendy. Ergens beschut hokje gezocht uit de wind om onze lunch gretig op te eten. 1,5 boke met 2 knackworstjes en 3 chocoladebroodjes pp. We worden echt goed in hamsteren, uitkijken wat niet direct slecht wordt, tegelijk ook zorgen dat je niet te veel koopt want je krijgt het simpelweg niet weggestoken ...Op een 30km voor Nevers even halt gehouden voor een warme koffiepauze...deze keer geen wijn;^). En voor mij om het hoognodige te doen. Dat is voor mannen echt een gemak...ze stappen even af langs de kant..maar voor mij op dit moment met nog altijd 2 fietsbroeken boven elkaar aan...hoef daar geen tekening bij te maken zekers? In Nevers verbleven we in een pelgrimsgîte helemaal voor ons alleen. Espace Bernadette heet het retraitehuis met de kapel waar Bernadette van Soubirous ligt opgebaard ( helemaal intact). 's Avonds helemaal alleen id kapel geweest. Voor ons beide toch wel intens...
Geert heeft er vannacht van wakker gelegen...het rammelend geluid wordt erger...vooral freewheel in de afdaling. Ergens ih lagerhuis vh achterwiel. We besluiten geen risico's te nemen en gaan voor de 2de keer richting DECATHLON, deze keer in Auxerre dus... onze moraal is een beetje gezakt want we zouden graag in Vézelay geraken. Het goede nieuws is dat ze hier een premium atelier hebben ( blijkbaar meeste reservemateriaal) dus fiets zou deze middag terug op de route zitten met een nieuw achterwiel. Veel gewicht zegt mecanicien... je zou toch zeggen dat een trekkingsfiets daarvoor gemaakt is hè? Geert draagt de voorzakken de hele tijd...dan zal het mss toch aan mijn gewicht liggen??? Extra vasten dus.. tja, we hebben WIFI hier in Decathlon en tijd, vandaar dit bericht. Voor de rest van de dag liep alles op wieltjes!!! Langs Canal de Nivernais....mooi om te rijden... Rond 11u30 vertrokken met nieuw wiel. Aangekomen rond 15.30u. Met een klim van 700m van ik denk 15% amai. We kwamen boven met de muziek van doedelzak, dat doet wel iets met een mens! 's Avonds viering in kathedraal wat blijkbaar nog zelden gebeurt. Ook cello in de kerk, met een liedje van Bach , ons Rémi weet welk Nu verder richting Nevers!
Vanmorgen vertrokken we alweer met het zonnetje...wat een chance hebben we weer. De uitbaatster vd Residentie St. Pierre vertelde ons dat het zou blijven duren tem 25/3. Dat belooft...
Onze kwaaltjes lijken stilaan te beteren of worden we GESPIERDER???
Misschien ligt het wel aan de goede tip v men naamgenoot, hé Dirk;^)
Twee fietsbroeken boven elkaar aandoen waarvan 1 v Castelli (ja Leen,
Ik draag ze met veel plezier).
Verder geen bijzonderheden, alleen dat men fietske echt rammelt...Decathlonmecanicien ziet geen probleem...men ventje heeft daarstraks gekeken en zegt dat er speling zit op het achterwiel...hopelijk gaat de fiets Compostela halen??? Wordt vervolgd...
We verblijven nu in Maison de randonneurs in Auxerre waar we de luxe ve cuisine hebben dus...even inkopen gaan doen in een JAWEL supermarkt....het bestaat echt!!!! Wie had dat gedacht
Om half 9 fietsten we er weeral lustig op los...alhoewel die beentjes moesten toch eerst wakker geschud worden...zo'n extra soigneur zou, af en toe, toch handig zijn om ons v de kwaaltjes af te helpen. Kwaaltjes zoals monnikskap (kent iemand dat?), knieën en... mss iemand een extra kussentje ( zacht als het kan) voor onder de poep
Maar dat goede weer maakt natuurlijk veel goed..Zo'n gelukzakken dat we zijn...we waren voorbereid op winterse temperaturen en we rijden hier rond verbrand van dat zonnetje.... hoe zalig is dat!!!! En toch...jaja, eensklaps lag Geert zijn ketting op de grond...ergens in een dorpke Lhuitre waar precies niemand woonde... Chance dat we geschikt materiaal bij hadden. Na dat euvel opgelost te hebben reed een coureur, oudere man ( met 2 knieprothesen) even met ons mee en maakte we een praatje..Zo gaat dat in het pelgrimsleven, hé.
Onze maagjes knorden...maar nog altijd geen boulanger of petit magasin tegengekomen, pfff (na 60km). Hoe doen die fransen dat hier? Echt, ik vraag mij dit af...die moeten toch ook eten? Dan maar ons noodrantsoen genomen...middagmaal: 1,5 hotelbroodje pp ( had dit meegenomen in "le pataterie", we hadden er nog over, Geert had er moeite mee, maar at ze toch graag mee op) + blik makreel, 1 appel, 1 activia citroen pp, fruit biscuit....en onze maagjes waren weer wat gevuld. Zonder maar 1 winkel tegengekomen zijn arriveerden we in Troyes waar we onszelf trakteerden op een terrasje wederom in het zonnetje...zalig! Op naar Troyes-Rosières even verderop om naar onze overnachtingsplaats"Auberge de jeunesse" te gaan...en héél belangrijk....niet ver daarvan "Residence St. Pierre", een aanrader van een goede buurvrouw ( bedankt Lieve), een luxe verblijfplaats van een belgisch koppel die hun eigen champagne hebben. Chique plaats....fotos zijn te zien op facebook. Jammer genoeg lukt het niet via deze blog met ons tabletje. Terug naar onze auberge waar de vriendelijke maar toch speciale directeur ons een gratis pelgrimsmaaltijd aanbood...dat was nodig na onze fles Champagne. Hihi...daarna lagen we rond 21u weer in ons bedje.!!!
Wat een luxe hebben we toch met dat zalige weer. Ben al verbrand in mijn gezicht, chance dat we de zonnecrème de laatste minuut nog mee genomen hebben. Heeft al goed zijn dienst bewezen, alsook de poepekeszalf. Mooie rit vandaag, deze keer hebben we onze beentjes wat willen sparen. Het ging eigenlijk vrij vlot met zelfs wat wind in de rug. We zijn in Vienne le chateau gestopt voor een stempel en om inkopen te doen voor ons middagmaal. In l'épine ergens op een parking onze hongerige maagjes gevuld. Rond half 2 stonden we voor het Office du tourisme in Châlons-en-Champagne. Joepi, de eerste keer WIFI. Erg hé, hoe afhankelijk we van dat internet geworden zijn....Zouden we nog zonder kunnen? Jammer de 20 min. Free Wifi waren te rap voorbij. Plaatselijke Auberge de jeunesse...niet beschikbaar, 2e en3e poging voor een overnachting te versieren "tous complet"...dekke toch. Dan nr de acceuil vd Notre Dame église gegaan...ze hadden daar blijkbaar een lijst met gastgezinnen voor pelgrims ...uiteindelijk is het een B&B Hotel geworden(soort F1)... Gelukkig dichtbij decathlon want men fietske maakt verdachte geluiden waar men ventje niet echt raad mee weet. Morgen richting Troyes.
Vanmorgen aan de lauden bij de monniken v Orval deelgenomen. Wat een pracht van een klooster, echt de moeite. Na het ontbijt zijn we terug naar klooster gereden om een stempel te gaan halen. Ok, klaar voor een volgende rit richting Varennes en Argonne. Het begon alvast met een paar stevige klimmen. Geleidelijk aan veranderde het landschap en werden de klimmen eerder glooiende hellingen en daarna afdalingen(veel plezanter ) En nu met helm op hé...gisteren werden we terecht gewezen door een vlaamse coureur met de vraag "waarom we onze helm niet op hadden?" Groot gelijk had die man...levensgevaarlijk, gelukkig:-S was dit nog vroeg en onze 1ste serieuze afdaling vd vele die dag dus...Maar goed...het werd middag en we hadden nog niks v eten. Veel dorpjes gepasseerd maar een mens begint zich av te vragen waar zij in godsnaam hun voorraad halen? Die dorpjes zijn zo klein...geen bakker of superette of weet ik veel wat...
In Dun sur meuse tot groot jolijt een boulangerie. Joepie direct wat voorraad ingeslagen om bij een meer een klein beetje verder op te smullen. Nog een heel stukje te fietsen na het eten.Laatste loodjes zoals de andere dagen wogen weer zwaar. Nochtans langs mooi bos met veel oorlogsgeschiedenis gereden. Aangekomen bij chambre d`hotes , een oud madammeke, die amper de trap op kon. Maar super vriendelijk. Er was zelfs een kitchenetje in de badkamer of was het andersom . Maar toch wij terug fiets op 5 km verder naar winkeltje met uhmmm , toch wat we nodig hadden. Soepje , pasta , en dessert en niet vergeten flesje Wijn!!! En dan relaxen!
Dag 2 : 9 maart 2014/Abdij Leffe-Abdij Orval (100km)
Weer een dag vol verrassingen! En wat voor verrassingen...
We waren net opgewarmd en de 1ste klim was al ve hevig kaliber. Tjonge jonge, Geert klom tegen 4km/ u omhoog, je kan al raden dat ik effe moest afstappen:-S . Verder zaten er hellingen van 16% op ons te wachten. Puf puf en het ging maar langzaam vooruit. Amper 30km hadden we gedaan toen we ergens op een parking ve tankstation onze bokes met honing (vd abdij v Leffe mogen meenemen) opaten. Trots was ik op men ventje toen hij voor fietsenmaker moest spelen want jaja, de eerste lekke band is een feit... Ons Wendy had vooraan een duimspijker in de band en daar kan die absoluut niet tegen. Toch nemen we, als pelgrim, alles zoals het is dus...De reparatie gebeurde op een fantastische "Point de vue" en bovenal ih zonnetje, het had heel anders kunnen zijn. Tot slot sloten we de dag af met een zalig terraske en ne goeie Orval met uitzicht op deze Benedictijnenklooster! Bij "Chez Mme François" konden we onze krachten herwinnen met struisvogelfilet op het menu. Om 21u lagen we uitgeput in ons bed.
P.s. Foto's in bijlage lukt nu nog niet...hopelijk lukt dit later wel
...Op een 30km voor Nevers even halt gehouden voor een warme koffiepauze...deze keer geen wijn;^). En voor mij om het hoognodige te doen. Dat is voor mannen echt een gemak...ze stappen even af langs de kant..maar voor mij op dit moment met nog altijd 2 fietsbroeken boven elkaar aan...hoef daar geen tekening bij te maken zekers? In Nevers verbleven we in een pelgrimsgîte helemaal voor ons alleen. Espace Bernadette heet het retraitehuis met de kapel waar Bernadette van Soubirous ligt opgebaard ( helemaal intact). 's Avonds helemaal alleen id kapel geweest. Voor ons beide toch wel intens...
Vanmorgen aan de lauden bij de monniken v Orval deelgenomen. Wat een pracht van een klooster, echt de moeite. Na het ontbijt zijn we terug naar klooster gereden om een stempel te gaan halen. Ok, klaar voor een volgende rit richting Varennes en Argonne. Het begon alvast met een paar stevige klimmen. Geleidelijk aan veranderde het landschap en werden de klimmen eerder glooiende hellingen en daarna afdalingen(veel plezanter
