Het verhaal van 2 voor elkaar belangrijke mensen met een gezamenlijke droom...
29-03-2014
Dag 22: Los Arcos (85km)
Vandaag Puente la Reina bezocht met de beroemde "puente perecrinos". Klein gezellig dorpje! Daarna richting Estella met kort daarna aan de Monasterio de Irache...niet onbelangrijk, de bodegas (wijnhuis) stellen een gratis wijntap ten dienste vd pelgrims. Dit was ter compensatie omdat het wijnhuis zich vlak voor het monasterio nestelde. Met de thermos bij de hand en vol goede moed ga ik erop af...helaas de tap had zijn best al genoeg gedaan aan de voorgangers vandaag:'(...tja, chance dat we nog een goei flesje Irouleguy uit de Pyreneeën bij hadden) Het weer is niet te vergelijken met de temperaturen in België, althans zo ik vernomen heb via onze 3 prachtmeiden! Het regent niet dus we klagen niet of ik misschien toch een beetje: WANNEER KRIJGEN WE EINDELIJK EENS EEN DAG ZONDER DIE VERREKTE KLIMMEN??? pfffff...mijn benen sputteren tegen!!! Los Arcos is nu onze volgende verblijfplaats...deze keer in een pension!!! We willen nog eens een keer slapen zonder snurkers in de omgeving Sorry, hè Nog even dit: gaan we eten, moeten we wachten op de spaanse etenstijden, onze magen worden op de proef gesteld. Gaan we inkopen doen voor ontbijt en lunch, worden we vriendelijk verzocht de winkel te verlaten, want de verkoopster gaat naar de mis. Winkel was net opengsgaan van 19u...het was half 8 . Daarna mogen we terugkomen...zie je dit bij ons al gebeuren?
Dag 20-21: St. Jean-Pied de Port(41km)-Pamplona(90km)
Ongeveer1670km hadden we op de teller staan...juist HADDEN want vanmorgen moesten we terug van 0 beginnen. Ok, so be it! Een kleine etappe werd het vandaag want de benen de nodige rust gunnen voor D-day morgen. Toch kregen we al een voorsmaakje met de Col d' Osquich (5km klimmetje met stukken van 7%, voor de koereurs onder ons ). En dan achtergrond muziek Gustavo Santaolalla - secreto en la montaña (beslist eens horen op you tube)...kippevelmoment!!! Dan krijgen we een mooi schouwspel van arenden...wow momenten...echt wel! Rond de middag arriveren we in St. Jean-Pied de Port... Yes, weer een mijlpaal achter de rug...Frankrijk is afgewerkt en het 2de boekje wordt naar huis gestuurd met de post. 2kg sturen we terug...joepie. Even tijd om van al het moois te genieten.... We slapen in pelgrimsverblijf met 8 anderen (uit Australië, Californië, Korea) interessante mengelmoes! Zeker als er ééntje de hele boel wakker houdt. Zelfs oorstopjes helpen niet. Op naar Spanje...we zijn begonnen aan het laatste deel vd boekjes Sweerman, dus ook aan onze Camino. Het wordt direct 2 uur klimmen à volonté....maar we geraken boven aan de met sneeuw bedekte Ibañeta pas!!! Afdaling is een bekroning op al het harde werk. We passeren Roncevalles en belanden in Pamplona...onze eerste spaanse woorden zijn een feit. Hier slapen we weer in een pelgrimsverblijf wat vroeger een klooster van de Jezuïeten was. 'S avonds in de kathedraal was er een kruisweg bezig...nooit geziene taferelen en momenten die we blijven koesteren.
Down voelde ik me vanmorgen bij het zien vd regen:'( Na gisteren is er heel wat voor nodig om de nodige moed te verzamelen en weer op die fiets te klimmen! Geert zorgt voor gerustelling deze keer:"we zien wel waar we geraken". Oef... Als bij wonder voelden men benen vandaag zeer goed wat de moraal flink naar boven bracht bij ons 2. Bovendien stopte het ook met regenen..hoeveel geluk kan je hebben? Vrij vlot ging het vooruit en tegen half 12 waren we in Oloron St. MARIE ( iets meer dan 40km). Eerst dachten we tot hier te kunnen halen gezien de voorspelde weersomstandigheden...maar nu konden we er zeker nog wel wat bij doen. Dan na een 18 km begon de regen toch terug dus aangezien we nog geen slaapplaats hadden vastgelegd,naar het volgende (grotere dorp) met een "office de tourisme". Daar naar slaapplaats gevraagd , want in onze boek stond een foute telefoon nummer van een pelgrimsverblijf. De dame heeft ons dan ook goed geholpen en een plaatsje bezorgd. In een oud hotel dat nu dienst doet als chambre dhôtes. Onze dag zit er weeral op en twas goed geweest. We zijn al verder geraakt dan we vanmorgen konden denken Je ne regrette rien.
Wat was me dit een dagje wel zeg... eentje om U tegen te zeggen qua regen, onweer, hagelbuien en windstoten waarbij we zelfs met onze zware fietsen omvergeblazen werden. WELKOM in de Hautes- Pyreneeën!!! Dit moet zowat de ergste uit onze fietscarrière geweest zijn. De camino zit vol verrassingen zeg maar. De electriciteitskabels zo tekeer zien gaan gaven ons toch een bang gevoel...het begon vanmorgen en het zou opklaren...rond de middag leek dit ook zo....dus nog 50km te gaan...moet te doen zijn...leggen slaapplaats vast maar 25km later waren we niet zeker onze eindbestemming te halen... Veel zin om foto's te trekken was er niet vandaag, een paar vd Pyreneeën als het een paar seconden niet regende. Uiteindelijk een mooi aantal km's gehaald, gezien de omstandigheden.
Vanmorgen bleek er wat paniek te zijn of we het zouden halen ( vooral bij Geert). Vooruitziend en in gedachten meer km's te moeten doen... Is niet zo goed voor de moraal vd dav:*(... Het komt allemaal wel goed! Het weer zit mee en de klimmetjes ook In Lectoure stoppen we voor kerkbezoek en stempel voor ons boekje. En wat zien we in de verte.... DE PYRENEEËN...Waw wat een Brrrr moment...het komt dicntbij. Ondertussen nemen we onzs picknick ergens in Castera Verduzan aan een camping met meertje...( wat een luxe, elke dag al?droog buiten kunnen eten 's middags) St. Jacob wil ons echt wel in Compostela krijgen;^) Deze keer was het niet makkelijk om een geschikte overnachting te vinden...nog gesloten tot...dekke toch... Wikken en wegen want 20km meer of minder als je al aan de 90km zit en bovenal terug in de regen...maakt echt een groot verschil. Maar Ferme des Grisettes biedt de nodige verlossing. Yesss, een haardvuur wordt aangestoken voor ons...vergeten glorie...goh, wat een deugd doet dat. En er is wifi...een uitgebreide babbel met het thuisfront doet wonderen... de nodige aanmoedigingen voor de examens, knuffels en kussen ( weliswaar op skype afstand) doen zowel de kinder-en de ouderharten deugd. Ja, Pyreneeën here we come
pfffff...mijn benen sputteren tegen!!!
Sorry, hè
