Geen spek, varkensvlees en worst, maar champignons, tonijn,
walnoten en kalfsvlees. Dat is een van de onderdelen van een dieet voor
impotente mannen, samengesteld door Italiaanse artsen. Volgens de artsen komt
impotentie niet alleen door stress en roken. Ook voedingsgewoonten kunnen van
grote invloed zijn. Vooral vette maaltijden zijn nadelig voor de potentie.
Zweedse onderzoekers hebben het dieet van de Italiaanse artsen getest, en de
resultaten zijn veelbelovend. In het weekend is het dieet niet al te streng;
chocolade mag dan bijvoorbeeld volop. De wetenschappers gaan ervan uit dat
mannen in het weekend samen met hun partner eten. Daarom is er voor voedsel
gekozen dat energie geeft en stress vermindert.
Inleiding 'Stretchen' is een Engelse term voor
'rekken en strekken'.
Over het effect van rekken bestaan nogal wat
meningverschillen. Vanuit het verleden bestaat het idee dat je er leniger van
wordt, blessures voorkomt, er beter door gaat presteren etc. Echter, vrijwel
alle sportartsen zijn het tegenwoordig eens dat het om deze argumenten geen
enkele zin heeft om voor of na een inspanning te rekken. Rekken heeft volgens
hen alleen maar nadelen. Toch is dit ook niet geheel juist.
Niet
leniger Een aantal keer per week 5 tot 10 minuten rekken, maakt spieren niet
blijvend langer. Spieren nemen namelijk de lengte aan die het minste energie
kost bij inspanning. En dat is over het algemeen de positie waar je de meeste
tijd in doorbrengt en waar de meeste energie voor nodig is. Kijk bijv. naar de
sterk verkorte heupbuigers bij profwielrenners. (die ca. 8 uur per dag op de
fiets zitten) Dankzij die verkorting kan de spier de meeste energie leveren wat
gunstig is voor de prestatie van de wielrenner. Echter, door deze verkorting is
het voor hun heel lastig om hard te lopen. Maar wat zou voor een profwielrenner
belangrijker zijn..?
Zouden zij de spier langer willen maken, dan zouden
zij minder lang en minder intensief moeten fietsen en enkele uren per dag de
spier op lengte moeten brengen.
Volgens 'Arts in beweging' lijkt het
alleen maar of je steeds verder kunt komen door te rekken. Er gebeurt echter
maar één ding: Door regelmatig rekken gaan spieren bij het rekken minder snel
pijn doen. Het enige dat dus wordt opgerekt dat is de pijngrens.
Verlaagd prestatie Wie rekt voor een inspanning kan het eerste kwartier niet maximaal
presteren. Dit valt te verklaren doordat spieren wel degelijk tijdelijk langer
worden. Hierdoor verdwijnt de optimale spierlengte waardoor deze niet meer
maximaal kan presteren. Dit zou betekenen dat het effect van rekken ca. een
kwartier aanhoudt.
Meer blessures Rekken na (zware) inspanning
vergroot de kans op spierscheuringen omdat spieren door een zware inspanning al
(licht) beschadigd zijn. Doordat rekken extra spanning op de spier geeft, zou je
deze verder kunnen scheuren.
Toch effect? Waar weinig over te lezen
valt, is het mentale effect van rekken. Rekken draagt bij om tot rust en tot
jezelf te komen. In de huidige (gehaaste) maatschappij waarin veel mensen te
gehaast leven, zijn dit de momenten waarop men volledig tot ontspanning kan
komen. En ontspanning verhoogt het herstel. (je kunt hiervoor ook yoga- of Tai
chi-achtige oefeningen gebruiken)
Kortom, je moet zelf bepalen welke rol
rekken voor jou heeft. Je gevoel is hierbij het belangrijkste criteria. Let wel
op het volgende:
vermijd geforceerde en teveel verende bewegingen
vermijd pijn, en overrek niet! blijf rustig in- en uitademen. rek
een spier langzaam op en houd deze positie 8 tot 10 seconden aan. Kom een stukje
terug en voer deze handeling nog 2 á 3x uit
Kramp kan veroorzaakt worden door een tekort aan
zout, calcium of suiker. Ook overbelasting kan voor kramp zorgen omdat de
doorbloeding niet goed verloopt. Er wordt te weinig zuurstof aangevoerd en als
gevolg daarvan kunnen de afvalstoffen niet worden afgevoerd. Daardoor ontstaat
melkzuur, dat bij een bepaalde hoeveelheid in het bloed een gevoel van
vermoeidheid en spierpijn geeft. Bij een grote hoeveelheid melkzuur trekken de
spieren plotseling samen.
Kramp is te verhelpen door de samengetrokken
spier langzaam in tegengestelde richting op te rekken en gestrekt te houden
gedurende enkele seconden. De oorzaken zijn gemakkelijk te achterhalen en dus
kun je kramp goed bestrijden. Drink veel bij lange inspanning. Probeer de
spieren goed warm te houden. Een beetje zoutjes of chips eten voor het slapen
gaan, kan geen kwaad. Ook een dextro-energie snoepje doet wonderen.
Spierpijn Spierpijn is het 'beurse' gevoel in een spier dat je in de
dagen na een training kunt voelen.
Dit wordt veroorzaakt doordat
spierweefsel door een training kleine scheurtjes oploopt. Deze scheurtjes
veroorzaken pijnprikkels wat als waarschuwing dient om het even rustig aan te
doen. Hierdoor kan het lichaam de scheurtjes repareren en zich voorbereiden op
de volgende training. Normaal dient de rust 48 - 72 uur te bedragen.
Er
bestaan nog veel discussies over spierpijn. Sommige mensen zeggen dat spierpijn
nodig is om sterker te worden, anderen zeggen dat spierpijn betekent dat je je
lichaam té zwaar belast hebt. Te vaak je lichaam te zwaar belasten zou dan tot
overbelasting leiden.
Een goede richtlijn is in ieder geval dat spierpijn
maximaal 24 tot 30 uur mag aanhouden. Duurt de spierpijn langer dan is het
raadzaam iets meer tijd te nemen voor het herstel en de volgende training iets
lichter trainen. Heb je geen spierpijn, train dan de volgende keer eens iets
zwaarder en kijk wat het met je doet.
Inleiding Cellulitis of 'sinaasappelhuid' zijn
de putjes in de huid die voornamelijk zichtbaar zijn in benen en billen. Met
name vrouwen hebben er het meeste last van vanwege hun hormoonhuishouding en
grotere vetreserves op heupen en dijen. Cellulitis komt zowel voor bij vrouwen
met overgewicht als vrouwen met een normaal gewicht. Vaak is cellulitis erfelijk
bepaald.
Oorzaken Belangrijkste oorzaken voor cellulitis zijn:
Slechte doorbloeding Vasthouden van teveel vocht Buiten deze 2
oorzaken kan cellulitis verergerd worden door: Zuivel De Pil Drugs
(waar alcohol en tabak ook onder vallen) Uiteraard zullen verschillende
instanties deze laatste 3 ontkennen, vaak uit commerciële belangen. Veel vrouwen
hebben er baat bij gehad toen ze stopten met één of meerdere stoffen.
Oplossingen
Oplossing 1 Ga minimaal 3x per week sporten! Zorg ervoor
dat je zowel cardio als spierverstevigende oefening doet. Het is daarbij wel
belangrijk dat je lekker intensief traint.
Oplossing 2 Eet veel verse
groenten en fruit. Vooral vochthoudende vruchten zijn goed (appels, sinasappels
etc.) Pas op met bananen, avocado en druiven.
Oplossing 3 Gebruik
Anti-oxidanten en vitamine E Laat je eerst goed voorlichten door een erkende
homeopaat voor de juiste dosering. Richtlijn: gebruik per dag is circa 2000 tot
4000 mg vitamine C en circa 400 tot 800 mg vitamine E. Ook hier is het raadzaam
deze te verkrijgen bij de homeopaat aangezien deze vitamines van goed kwaliteit
zijn en niet de prijzen kennen die veel commerciële instellingen hanteren.
Eet tweehonderd
gram groenten en twee stuks fruit per dag
Als kind hoorden we het al: eet
je groenten en fruit eens op! Want groenten en fruit zijn gezond. Toch blijkt
uit onderzoek dat de gemiddelde Nederlander waarschijnlijk niet zo gek is op
deze vitaminenleveranciers. Nog geen 20% van de Nederlandse bevolking haalt de
aanbevolen hoeveelheid. Steeds meer bedrijven raken ervan overtuigd dat gezond
eten het ziekteverzuim onder de werknemers kan terugdringen. Ook is het
inmiddels bekend dat groenten en fruit de kans op welvaartsziekten, zoals hart-
en vaatziekten en diverse soorten kanker kunnen verkleinen. Het
Voorlichtingsbureau Groenten en Fruit raadt iedereen aan om elke dag tweehonderd
gram groenten en twee stuks fruit te eten. Fruittip: Sinaasappelsap uit een
pakje kan een glas vers vruchtensap vervangen, en is bovendien handig om mee te
nemen. Een half doorgesneden grapefruit is een snel en lekker voorgerecht. Een
fruitsalade van plakjes kiwi, blokjes appel, peer en doorgesneden druif ziet er
niet alleen fantastisch uit, het smaakt ook heerlijk. Groentetip: Serveer af
en toe een kant-en-klaar saus bij de pasta of rijst. Voeg er broccoliroosjes,
(kers)tomaatjes, champignons, stukjes prei, tuinerwtjes (uit de diepvries) of
bijvoorbeeld reepjes kool aan toe. Gemakkelijk, lekker en u komt eerder in de
buurt van de 200 gram groenten per dag.
Papaja helpt de spijsvertering een handje
De papaja (Carica papaya) vindt zijn oorsprong in
Zuid-Amerika. De vruchten die in ons land worden verkocht, wegen tussen de 300
en 500 gram. In het land van herkomst kunnen ze een gewicht bereiken van 6 kg.
De gladde dunne schil van de vrucht kleurt tijdens het rijpen van groen naar
geel/groen/roodgevlekt. Een rijpe papaja heeft zalm roze tot geeloranje
vruchtvlees. Dit is boterzacht. De smaak doet denken aan meloen. De zwarte
pitjes worden niet gegeten. Alfred Vogel maakte tijdens zijn reizen in de tropen
kennis met de papaja en ontdekte verschillende medicinale werkingen. Hij kauwde
op papajablad om besmetting met darmparasieten te voorkomen, een veel voorkomend
probleem in de tropen. Vogel adviseert na het eten papaja te gebruiken ter
bevordering van de spijsvertering. Papaja heeft een gunstige invloed op de
alvleesklier en helpt bij de vertering van eiwit. Naast papaine, een stof die de
vrucht licht verteerbaar maakt, bevat papaja betacaroteen, ijzer en veel
vitamine C. De vrucht kan puur met wat citroensap worden gegeten of in groente-
of vruchtensalades worden verwerkt. Onrijpe vruchten kunnen worden klaar gemaakt
als koolrabi.
In Nederland is een op de tien kinderen te dik; een
percentage dat tweemaal zo hoog is als in 1980. Deze stijging wordt onder meer
toegeschreven aan het feit dat kinderen meer tijd doorbrengen voor de televisie.
Tijdens het tv-kijken wordt niet alleen weinig energie verbruikt, maar worden
ook vaak de (on)nodige calorieën geconsumeerd in de vorm van snoep, koek en
chips. Fabrikanten van voedingsproducten spelen handig hier op in: bijna de
helft van de reclames tijdens kinderprogramma?s gaat over etenswaren. Bij gebrek
aan wetenschappelijk bewijs werd tot nu toe getwijfeld aan de werkelijke invloed
van televisiereclames op het ongezonde eetpatroon van de jonge
kijkbuisverslaafden. Brits onderzoek maakt nu echter aannemelijk dat reclames
voor voedingsproducten mede debet zijn aan de toename van het aantal dikke
kinderen.
De onderzoekers lieten 42 Britse schoolkinderen tussen 9 en 11
jaar kijken naar reclames die vaak in reclameblokken tussen de kinderprogramma?s
door worden vertoond. Vervolgens gingen zij aan de hand van foto?s na of de
kinderen deze reclames zouden herkennen. Daarnaast lieten zij de kinderen
producten kiezen uit een assortiment verpakte voedingsmiddelen, variërend van
tarwecrackers tot boterbabbelaars. Kinderen met overgewicht herkenden een hoger
percentage (93%) van de reclames voor voedingsproducten dan kinderen met een
normaal gewicht (78%). Reclames voor andere producten (zgn. non-food producten)
werden door dikkere en slankere kinderen ongeveer even vaak herkend. De dikkere
kinderen aten zowel na voedingsreclames als na non-foodreclames meer dan de
slankere kinderen, maar zowel de dikkere als de slankere kinderen reageerden op
voedingsreclames door meer te eten. Ook de keuze voor het soort voedingsmiddel
was afhankelijk van het soort reclame: na voedingsreclames werd vooral voor
zoete en vette voedingsmiddelen gekozen, terwijl na non-foodreclames relatief
vaker naar tarwecrackers werd gegrepen.
Steeds meer overgewicht door weinig
beweging Mannen en vrouwen krijgen in de loop der jaren steeds meer last
van overgewicht doordat zij te weinig bewegen. Het eetpatroon lijkt van minder
groot belang. Dit blijkt uit een onderzoek dat het Instituut voor extramuraal
geneeskundig onderzoek (EMGO) van het medisch centrum van de Vrije Universiteit
Amsterdam gedurende enkele jaren uitgevoerd heeft. Het EMGO volgde vierhonderd
mannen en vrouwen uit Amsterdam. Van de twaalf- en dertienjarigen was 1 tot 3
procent te zwaar. Op 36- en 37-jarige leeftijd was dat opgelopen tot 30 tot 50
procent. Belangrijkste oorzaak van die toename is volgens onderzoekers dat
mensen veel minder bewegen naarmate zij ouder worden. De sterkste stijging is na
het 21ste jaar. De onderzoekers bepalen op basis van lengte en gewicht of iemand
te zwaar is. Ook meten zij het onderhuisde vet. Bij mannen van 36 is het
vetpercentage bijna 20 procent van hun totale lichaamsgewicht. Bij vrouwen is
dat 30 procent. Een gezond vetpercentage ligt voor mannen op 15 en voor vrouwen
op 20 procent.
Overgewicht door verkeerde eetgewoonten Niet
alleen de vetinname, maar ook de totale voeding is bepalend voor het
lichaamsgewicht. Vooral het eten van 'lege calorieën' vergroot de kans op
overgewicht, zo concludeert een recent Amerikaans onderzoek. Vrouwen die vooral
junkfood eten, hetgeen veel lege calorieën bevat, hebben 40% meer kans op
termijn te zwaar te worden dan vrouwen die gezond eten. Een gezond eetpatroon
bevat veel groenten en fruit, magere melk en andere voedingsmiddelen met weinig
vet en veel vezels. De eerste groep vrouwen rookt ook vaker en iks over het
algemeen jonger dan vrouwen die gezonder eten. Onder rokers is het risico van
overgewicht na verloop van tijd 20% hoger in vergelijking met niet- rokers.
Vrouwen die veel light producten eten of doorlopend op dieet zijn,
hebben vaker een schommelend lichaamsgewicht en een iets hoger risico van
overgewicht. Dit komt doordat zij vaak hun totale aantal calorieën verminderen,
maar de weggelaten voedingsmiddelen niet vervangen door verstandigere producten.
Zodoende is de voeding niet gebalanceerd en gevarieerd. Het verlagen van de
vetinname is dus niet zonder meer de oplossing tegen overgewicht.
Deze
gegevens komen uit een onderzoek van dr. Paula Quatromoni van de Boston
University School of Public Health. Zij selecteerde ruim 700 vrouwen die bij
aanvang van het onderzoek geen overgewicht hadden. Vervolgens werden de
proefpersonen twaalf jaar gevolgd. Na deze periode was 29% van de vrouwen te
zwaar. Om gezond te blijven kan men het beste zo weinig mogelijk verzadigende
vetten en toegevoegde suikers eten en minstens een uur per dag bewegen. Voor dit
uur tellen traplopen, fietsen naar het werk en hond uitlaten ook
mee.
Overgewicht, een groeiend probleem Weinig beweging en
ongezond eten zorgen ervoor dat miljoenen Amerikanen lijden aan overgewicht. Er
wordt geschat dat momenteel bijna twee van de drie Amerikanen te zwaar zijn. Dit
verhoogt het risico van onder andere suikerziekte, sommige vormen van kanker en
hart- en vaatziekten. In 1990 stierven er 300.000 Amerikanen aan de gevolgen van
overgewicht. In het jaar 2000 waren dit er al 400.000. Dit is 17% van de totale
sterfte in dat jaar.
Na roken (18%) is overgewicht hiermee de tweede
doodsoorzaak in Amerika. Als het aantal mensen met overgewicht in hetzelfde
tempo blijft toenemen, gaat in 2020 20% van het geld voor de zorgsector naar het
behandelen van de gevolgen van overgewicht. .
Inleiding Het hart is
een kleine spier in het lichaam en heeft als functie het rondpompen van het
bloed door ons lichaam. Hiermee worden alle weefsels voorzien van belangrijke
stoffen om te kunnen functioneren. Ook kan hierdoor alle afvalstoffen worden
verwijderd.
De hoeveelheid bloed dat rondgepompt wordt, is afhankelijk
van de grootte en de kracht van ons hart, en de snelheid waarmee deze 'pompt'.
Met dat laatste wordt de 'hartslag' bedoeld. Onze hartslag ligt normaal tussen
de 72 en 80 slagen per minuut. Bij inspanning wordt deze hoger omdat het weefsel
dan meer stoffen nodig heeft om te functioneren. Bij een hoger verbruik wordt
ook meer afval geproduceerd. Hoe zwaarder de inspanning, hoe hoger de hartslag.
De maximale hartslag bij een mens ligt op ongeveer '220 - leeftijd' slagen per
minuut. Levensduur hart Het hart heeft één belangrijke overeenkomst
met een 'echte' motor; Beiden hebben een levensduur dat afhankelijk is van het
aantal keer dat ze 'gepompt' hebben. Hoe vaker een hart heeft gepompt, des te
groter is de kans dat ie 'verslijt' en er op een gegeven moment mee ophoudt.
Echter, dit moment verschilt per persoon. Het is wel mogelijk dit enigszins te
beïnvloeden.
Verlengen levensduur hart Ons hart slaat gemiddeld zo'n
35 - 40 miljoen keer per jaar. Door regelmatig te sporten, wordt ons hart groter
en sterker. Hierdoor kan het per slag meer bloed rondpompen. Doordat ons hart
per slag meer bloed kan rondpompen, hoeft het minder vaak te pompen. Stel dat
onze hartslag, door een betere conditie, gemiddeld 5 slagen per minuut lager
komt te liggen, dan 'besparen' we ongeveer 2,5 miljoen slagen per jaar. Over een
periode van 50 jaar zou ons hart dus bijna 4 jaar langer mee gaan. Andersom
geldt ook: hoe hoger je gemiddelde hartslag ligt, des te korter is de levensduur
van het hart. De belangrijkste oorzaken die de gemiddelde hartslag verhogen zijn
slechte conditie en stress.
Bedenk wel dat er veel meer oorzaken zijn
waardoor ons hart niet meer gaat functioneren. Vaak kunnen deze veel sneller
hartfalen veroorzaken. Een belangrijke oorzaak is het dichtslibben van de
bloedvaten van het hart met een hartinfarct als
gevolg.
Hartinfarct Een hartinfarct ontstaat doordat het hart zelf
onvoldoende zuurstof krijgt. Dit wordt over het algemeen veroorzaakt doordat de
bloedvaten die naar het hart lopen dichtgeslibd zijn. Als dat gebeurt, krijgt
een deel van het hart te weinig zuurstof en sterft dat stukje hartweefsel.
Hierdoor kan dat gedeelte niet meer functioneren. Hoe groter het afgestorven
weefsel, hoe groter de kans is dat het hart helemaal niet meer kan functioneren,
wat de dood tot gevolg heeft. (zie oorzaken dichtslibben bij 'cholesterol')
Beweging verlaagt
bloeddruk Onderzoekers hebben in een meta-analyse gevonden dat meer
beweging een positieve invloed heeft op het verlagen van de bloeddruk. Een
meta-analyse is een statistische methode waarin de gegevens en de resultaten van
een aantal wetenschappelijke onderzoeken worden gecombineerd. Door deze bredere
basis hoopt men een meer gefundeerde conclusie te kunnen trekken. Vierenvijftig
studies over de relatie tussen bewegen en bloeddruk werden geanalyseerd. In
totaal namen 2.419 volwassenen deel aan de studies. Daarbij werd gevonden dat
regelmatig bewegen de systolische bloeddruk gemiddeld met 3,8 mmHg en de
diastolische bloeddruk met 2,6 mmHg verlaagt. De bevindingen gelden voor mensen
met zowel een normale als een hoge bloeddruk en voor mensen met of zonder
overgewicht. De onderzoeker dr. Jiang He van Tulane University in New Orelans
concludeert dat bewegen de bloeddruk verlaagt. Dit heeft implicaties voor de
volksgezondheid aangezien een hoge bloeddruk het risico voor hart- en vaatziekte
en een beroerte verhoogt. Bloeddruk en zout De dagelijkse inname
van zout beperken tot 1,5 gram per dag (ruim een halve theelepel) verlaagt de
bloeddruk en daarmee de kans op hart- en vaatziekten bij mensen met hoge én
mensen met een normale bloeddruk. Als naast het beperkte zoutgebruik ook veel
groenten en fruit gegeten worden en weinig vet, kan de daling van de bloeddruk
oplopen tot 10 mm Hg. Dit concludeert F. Sacks (Harvard Medical School, Boston)
in het medisch vakblad New England Journal of Medicine op grond van een studie
onder 412 personen. Niet teveel drop eten bij een trage stoelgang Teveel drop eten kan leiden tot vochtophoping en
bloeddrukverhoging en op den duur tot hart- en vaatziekten. Mensen met een trage
stoelgang kunnen hiervoor extra gevoelig zijn, zo toont onderzoek van de
Universiteit Utrecht en het RIVM aan. Drop is een zoethoutwortelextract, dat
glycyrrhizinezuur bevat. In de dikke darm wordt deze stof omgezet in
glycyrrhetinezuur, dat de afbraak van cortisol in de nieren remt. Door de hogere
cortisolconcentratie houdt het lichaam water vast en stijgt het vochtvolume. Dit
kan zich uiten in vochtophoping en hoge bloeddruk. De dagelijkse consumptie van
130 gram drop (de huidige consumptienorm om gezondheidseffecten te voorkomen)
blijkt bij ongeveer 14.000 Nederlanders een duidelijke remming van de
cortisolafbraak te kunnen geven. Bij de meeste mensen zal het lichaam deze
effecten van drop kunnen tegengaan. Maar bij mensen met een trage stoelgang
blijft het glycyrrhetinezuur langer in het lichaam en wordt de cortisolafbraak
in de nier iets langer geremd, wat een verhoogd risico op gezondheidsproblemen
geeft. Werknemers presteren meer in een ruimte met planten Planten in het kantoor zorgen ervoor dat werknemers productiever
en minder gestresst zijn. In Amerika werd in een computerlaboratorium een
kantoorsituatie nagebootst. In een ruimte werden kamerplanten geplaatst op een
manier dat de proefpersonen vanuit hun ooghoeken groepjes planten konden zien.
Een andere groep proefpersonen werkte in een kale ruimte. De bloeddruk en
hartslag werden voor en na een opdracht gemeten. Aan de hand van speciale
computerprogrammas werd ook de emotionele gesteldheid in de gaten gehouden.
Uiteindelijk bleek de groep bij de planten twaalf procent productiever te zijn
en sneller te herstellen van stress dan de proefpersonen die in de kale ruimte
werkten. In eerder onderzoek is al aangetoond dat planten een positieve invloed
hebben op de bloeddruk. Bomen verlagen de bloeddruk Even een blik
werpen op de kruin van een boom en binnen vijf minuten daalt uw bloeddruk en
ontspannen uw spieren zich. Deze methode om de bloeddruk te verlagen, is ontdekt
door professor Roger Ulrichs, van de Universiteit van Texas. Het klinkt wel erg
eenvoudig, maar in dit geval kunnen we rustig zeggen: baat het niet, het schaadt
ook niet. Cafeïne verergert stress Uit onderzoek blijkt dat cafeïne de
bloeddruk enigszins doet verhogen en de adrenalineconcentraties doet stijgen.
Ook zou cafeïne stressgerelateerde aandoeningen verergeren. In Amerika krijgt
85% van alle mensen elke dag wel cafeïne binnen. Cafeïne komt vooral voor in
koffie, frisdranken en thee. Uit onderzoek van dr. James Lane van Duke
University blijkt dat de cafeïne zorgt voor meer stress en meer klachten bij
stressgerelateerde aandoeningen zoals suikerziekte en posttraumatische
stressaandoeningen. Aan zijn onderzoek deden 47 koffiedrinkers mee. Zij kregen
om de dag tweemaal daags 250 mg cafeïne (vier kopjes koffie) of een placebo.
Elke dag werd hen gevraagd hoe gestresst ze zich voelden. Daarnaast werd hun
bloeddruk gemeten en hun urine geanalyseerd op het stresshormoon adrenaline. Uit
het onderzoek bleek dat de proefpersonen op de cafeïnedagen een iets verhoogde
bloeddruk hadden en 32% meer adrenaline in hun urine hadden. Hieruit blijkt dat
cafeïne stressverhogend werkt.
Sporten effectiever
dan medicijnen voor cholesterolverlaging Sporten is beter dan het gebruik
van medicijnen om een te hoge cholesterolconcentratie te reduceren. Dat blijkt
uit twee afzonderlijke Amerikaanse onderzoeken. Cholesterolverlagende medicijnen
worden veelvuldig toegepast om LDL (low-density lipoproteïnen, het zogenaamde
'slechte' cholesterol) te verlagen, maar ze worden ervan verdacht bij hart- en
vaatziekten te zijn betrokken. Nu blijkt dat sporten eigenlijk hetzelfde
cholesterolverlagende effect heeft als de medicijnen en daarnaast nog andere
positieve effecten heeft. Sporten verlaagt niet alleen het LDL op effectieve
wijze, het verhoogt tegelijkertijd de concentratie HDL (high-density
lipoproteïne, ofwel het 'goede' cholesterol. HDL speelt een rol in de preventie
van arteriosclerose. Hoeveel sport is ervoor nodig? Elke dag redelijk stevig een
half uur wandelen zal LDL verlagen, maar slechts aanhoudend matig sporten,
bijvoorbeeld elke dag 1 uur hardlopen, zal ook HDL verhogen. Onderzoekers zeggen
dat het niet zozeer om de intensiteit als veeleer om de hoeveelheid
lichaamsbeweging gaat. Cholesterol Cholesterol is een vetachtige
stof die noodzakelijk is bij veel functies in ons lichaam. Hoewel cholesterol
een negatief imago heeft, hebben we het hard nodig om belangrijke stoffen, zoals
hormonen en gal, te maken. Verder dient het ook als grondstof bij de opbouw van
de celwand. Omdat cholesterol zo belangrijk is, wordt het grootste deel van het
cholesterol door ons lichaam zelf gemaakt, vooral in de lever. Een klein deel
krijgen we binnen via onze voeding. Soorten cholesterol Cholesterol is
een verzamelnaam voor verschillende stoffen. De 2 belangrijkste zijn:
LDL: Low-Density Lipoproteïnen. Ca. 75% van al het cholesterol bestaat
uit LDL. Een teveel aan LDL is één van de belangrijkste oorzaak in de vorming
van aanslag in de bloedvaten, wat op termijn tot een hartaanval of herseninfarct
kan leiden. HDL: High-Density Lipoproteïne. Ca. 20% van al het cholesterol
bestaat uit HDL. De belangrijkste rol van HDL is dat het een teveel aan LDL uit
het bloed verwijdert. Een verhoogt cholesterolgehalte in het bloed wordt
dus pas gevaarlijk als het totaal gehalte LDL-cholesterol te hoog
wordt.
Relatie vet eten en cholesterol Ons lichaam kent nog meer
vetachtige stoffen met belangrijke functies. Eén daarvan zijn de Triglyceriden.
In de volksmond wordt dit 'vet' genoemd. Deze bestaan uit verzadigde vetten,
enkelvoudig onverzadigde vetten en meervoudig onverzadigde vetten. Het verschil
zit 'm in de structuur van deze stoffen.
Normaal is er een evenwicht
tussen het cholesterol- en triglyceridengehalte. Neemt de hoeveelheid
Triglyceriden toe (bijv. door veel vet eten) dan neemt de hoeveelheid
cholesterol ook toe om het evenwicht te bewaren. De toename van de hoeveelheid
cholesterol wordt ook nog eens bepaald door het soort vet dat we binnenkrijgen.
Met name de verzadigde vetten verhogen het cholesterolgehalte sterk.
Het
is daarom erg belangrijk in de gaten te houden welke soort vetten je
binnenkrijgt. Bijna alles wat dierlijk vet bevat (met uitzondering van vis)
zoals vlees, boter, producten waar boter inzit (koek, cake etc.), melkproducten
(waaronder kaas) of die gebakken zijn in vet (frites, chips etc.) bevatten een
hoog percentage verzadigde vetten. Bijna alles wat plantaardig is (met
uitzondering van kokos) zoals olie, noten en vis bevatten een hoog percentage
onverzadigde vetten. Deze zijn dus veel gezonder. Je kunt deze gegevens
terugvinden op bijna alle verpakkingen. Cholesterolverlagende sinaasappelsap In de VS verkoopt de Coca-Cola Company, de grootste
frisdrankfabrikant ter wereld, sinds november 2003 een nieuw product genaamd
'Minute Maid Premium Heart Wise'. Het nieuwe product is een sinaasappelsap dat
de cholesterolspiegel in het bloed helpt verlagen doordat het sap
plantensterolen bevat, een ingrediënt dat ook in cholesterolverlagende margarine
wordt gebruikt. Voor een optimale werking moeten consumenten gedurende acht
weken iedere dag twee 200 ml-glazen van dit product drinken, hetgeen neerkomt op
220 calorieën. Verder wordt aangeraden voedsel met weinig verzadigde vetten en
cholesterol te nuttigen. De verwachtingen zijn dat het LDL-cholesterolspiegel
hierdoor met 10% zou kunnen dalen.
Mensen met overgewicht kunnen beter
geregeld een stukje gaan wandelen of fietsen dan intensief gaan sporten om hun
extra kilo's kwijt te raken. Dat concludeert bioloog dr. K. Westerterp van de
Unviersiteit van Maastricht na een onderzoek, waarvan de resultaten zijn
gepubliceerd in het gezaghebbende wetenschappelijke tijdschrift Nature.
Recreatief wandelen en fietsen zijn volgens dit onderzoek effectiever in de
strijd tegen overgewicht, hart- en vaatziekten en suikerziekte dan fanatiek
sporten. Afvallen heeft vooral te maken met het totale energieverbruik per dag.
Dat verbruik blijkt volgens Westerterp het hoogst als activiteiten met een lage
lichamelijke inspanning en activiteiten met een matige inspanning veelvuldig
afgewisseld worden. Meer bewegen op zich leidt bij een energiearm dieet niet tot
gewichtsverlies, omdat het extra energieverbruik teniet wordt gedaan door een
lager energieverbruik tijdens de rustperioden. "Mensen die hun energieverbruik
reëel willen vergroten, moeten daarom vaker gaan wandelen en fietsen", aldus
Westerterp. "Deze activiteiten worden bovendien door het lichaam beter verdragen
dan inspannende oefeningen, vooral voor mensen met overgewicht en mensen van
middelbare leeftijd."
Het voelt misschien goed om dagelijks een half uur stevig te
wandelen, het is echter niet genoeg om hartziekten op afstand te houden. Dat
zeggen onderzoekers in een artikel in het Brits medisch tijdschrift Heart.
Volgens de wetenschappers helpt alleen intensieve beweging, zoals joggen,
fietsen, trappen lopen, racket sporten en zwemmen. Het onderzoek is uitgevoerd
door de Queen's University in Belfast, Noord-Ierland. Gezondheidsorganisaties
zeggen altijd dat elke dag minimaal dertig minuten intensief sporten het lichaam
in optimale conditie houdt. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) concludeerde
dit ook vorige maand nog in een rapport. Volgens bewegingsexpert Steven Blair,
directeur van een instituut dat onderzoek doet naar beweging, moeten er geen
overhaaste conclusies worden getrokken nu het Ierse onderzoek de bewegingsnorm
op de helling zet.
Zweten is het uitscheiden van vocht dat wordt geproduceerd in speciale orgaantjes in de huid: de zweetklieren. Zweten gebeurt de hele dag en is noodzakelijk bij het op peil houden van onze lichaamstemperatuur. Er zijn twee soorten zweetklieren:
Eccriene zweetklieren De eccriene zweetklieren komen over het gehele lichaam voor en spelen een belangrijke rol in de regulatie van de lichaamstemperatuur. Wanneer het lichaam oververhit dreigt te raken door bijvoorbeeld koorts of inspanning kan door het produceren van zweet warmte worden afgevoerd. Bij nervositeit kunnen de eccriene klieren ook aangezet worden tot zweetproductie. Vooral de kliertjes in het gezicht en in de handpalmen worden dan actief.
Apocriene zweetklieren De apocriene klieren zijn de klieren die de bekende zweetlucht verspreiden. Zij bevinden zich in de oksels, de huid rond de anus en rond de tepels. Deze zweetklieren ontwikkelen zich in de puberteit onder invloed van geslachtshormonen. Als het zweet uit de klieren aan de oppervlakte van de huid komt, is het geurloos. Aan het huidoppervlak wordt het zweet echter door bacterieen omgezet in substanties die de karakteristieke zweetgeur hebben. Apocrien zweet wordt de hele dag door in kleine hoeveelheden geproduceerd en wordt nauwelijks beïnvloed door inspanning of emoties. De zweetlucht kan echter wel emoties oproepen. Meestal zijn deze emoties niet erg positief, alhoewel de zweetlucht in bepaalde situaties seksuele gevoelens kan opwekken of versterken.
Hulpmiddelen om zweetlucht zoveel mogelijk te voorkomen Regelmatig douchen en in bad gaan Regelmatig veranderen van kledij Gebruik deodorants die aluminiumchloride bevatten (tot 3 keer per dag) Let op uw gewicht indien u te veel weegt Gebruik geen buitensporige hoeveelheden alcohol
Teveel zweten... Overmatig zweten komt vrij veel voor. In sommige gevallen is er een relatie met bepaalde ziekten of is er sprake van afwijkingen van de zenuwen. Bij verreweg de meeste mensen die een grote zweetproductie hebben is er echter geen sprake van een echte afwijking. Toch kan de zweetproductie zo fors zijn dat het belemmerend werkt in het dagelijkse sociale verkeer of dat bepaalde activiteiten, zoals autorijden (glippend autostuur), moeilijk worden.
Hoe wordt overmatige transpiratie behandeld? Het is mogelijk om lokale overproductie van zweet te bestrijden. Er zijn drie verschillende methoden: Aluminiumhoudende cremes en oplossingen: deze worden op de huid aangebracht. Deze behandeling is eenvoudig maar het effect is sterk wisselend.
Iontoforese: Bij deze techniek wordt in speciaal ontwikkelde apparatuur een electrische stroom door een bakje met kraanwater geleid. Door de handen of voeten gedurende enige tijd in dit bakje te houden wordt (waarschijnlijk) het zweetkanaaltje tijdelijk afgesloten. Het effect houdt enkele dagen aan. De therapie is thuis goed uit te voeren, maar is in de praktijk alleen geschikt voor de handen en voeten.
Botulinetoxine: een betrekkelijk nieuwe therapie is het inspuiten van de huid met kleine hoeveelheden botuline toxine. Dit zenuwgif wordt geproduceerd door de botulinebacterie. Het middel zorgt voor blokkade van de signalen van de zenuwen die de zweetklieren aanzetten tot zweetproductie, waardoor het zweten stopt. Het is een zeer effectieve therapie, maar het effect houdt helaas maar een beperkt aantal maanden aan. De therapie moet dan weer herhaald worden. Het effect bij behandeling in de oksels houdt langer aan dan aan de handen.
Het American College of Sports Medicine (ACSM) benadrukt dat dorst niet noodzakelijkerwijs de optimale graadmeter is voor de hoeveelheid vocht die iemand moet binnenkrijgen. Waar bij normale omstandigheden dorst en de behoefte aan vocht goed op elkaar aansluiten, is dorst bij langdurige inspanning en bij warm weer geen goede manier om de vochtbehoefte vast te stellen. Bij deze omstandigheden zweet men namelijk veel, waardoor het lichaam meer vocht nodig heeft. Wachten tot men dorst krijgt is hier dus niet verstandig. Hiermee reageert dr. Larry Kenney, voorzitter van het ACSM, op een eerdere aanbeveling van het Institute of Medicine dat de behoefte aan vocht uitsluitend laat afhangen van hoeveelheid dorst die iemand heeft. Kenney geeft aan dat drinken vooral een gedragspatroon is; mensen drinken bij het eten, wanneer ze langs een fontein lopen of wanneer ze een beetje dorst krijgen. Bij warm weer en bij zware en lange inspanningen is dit echter niet voldoende.
Tijdens dergelijke omstandigheden moet de inname van extra vocht dan ook worden gestimuleerd. Er wordt dan ook aangeraden voldoende te drinken en je voor en na een lange inspanning te wegen om ervoor te zorgen dat je in dergelijke omstandigheden genoeg vocht binnenkrijgt. Na de intervallen moet iemand evenveel wegen als daarvoor. Het vocht dat verloren is gegaan door te zweten, moet namelijk zijn aangevuld door het drinken van vloeistoffen. Om het drinken van vloeistoffen te bevorderen mogen mensen ook kiezen voor sportdranken met een smaakje, aldus Kenney.
Het Institute of Medicine stelt dat vrouwen gemiddeld 2,7 liter vocht per dag nodig hebben en mannen 3,7 liter. Ook vocht uit waterhoudende voedingsmiddelen, zoals koffie, bier en andere dranken, wordt hier meegerekend, zodat mensen makkelijker aan deze hoeveelheid komen. Net als het ACSM is ook het Institute of Medicine van mening dat mensen die intensieve arbeid leveren en mensen in een warme omgeving meer vocht nodig hebben. Het is bovendien verstandig om tijdens de dagen voorafgaand aan een lange, intensieve inspanning goed te eten en voldoende te drinken, zodat alle nutriënten in voldoende mate in het lichaam aanwezig zijn. Twee uur voorafgaand aan de inspanning doet men er goed aan nog eens een halve liter vocht te drinken. Verder wordt aangeraden gedurende de inspanning het vochtverlies te compenseren door op een vroeg tijdstip en met regelmatige tussenpozen water te drinken. Wanneer de inspanning minder dan een uur duurt, is deze extra behoefte aan vocht waarschijnlijk niet van toepassing.
Water, water en nog eens water
U drinkt keurig 2 liter water per dag, maar u begint daardoor flink uitgekeken te raken op uw toilet? Water is weliswaar beter dan suikerhoudende frisdrank, maar er is geen enkel bewijs dat we elke dag 2 liter water moeten drinken. "Voorstanders van 2 liter water per dag vinden dat iedereen, ook iemand die de hele dag op de bank zit, een dergelijke hoeveelheid moet drinken", aldus fysioloog Heinz Valtin van de Dartmouth Medical School. "Maar dat is onzin." Ons lichaam heeft een prima systeem dat de waterhuishouding regelt, waaronder een antidiuretisch hormoon dat de nieren vertelt dat ze water moeten vasthouden en dorst, die we meestal krijgen ver voordat we uitdrogen.
Bijna de helft van onze vochtbehoefte halen we uit voedsel. Sommigen hebben meer water nodig, zoals mensen met nierstenen, mensen die veel sporten en mensen in warme klimaten. Voor de meesten van ons is het niet erg om meer te drinken, maar luister naar uw lichaam. "Als je drinkt wanneer je dorst hebt", zegt Valtin, "dan zit je veilig."
Conditionele trainingen verdienen een gouden medaille wanneer het aankomt op het positief beïnvloeden van het hart. Alle studies tonen hetzelfde aan: lichamelijke activiteiten vergroten de efficiëntie van het hart. Iemand die regelmatig traint en dus beschikt over een goede lichamelijke conditie zal een lagere rust hartslag hebben, wat betekent dat het hart minder hard hoeft te werken. Bijvoorbeeld, een gezond en fit hart slaat ongeveer 40 tot 50 keer per minuut, ten opzichte van een doorsnee hart dat 72 tot 85 keer per minuut slaat. Hiernaast zal een sterk hart ook minder vaak slaan tijdens zware lichamelijke activiteiten. Minder slagen betekent minder stress, spanningen en druk op het hart. Hoe versterkt u uw hart? Doe op de meeste dagen in de week een conditionele activiteit, liefst in een sportcentrum. Daar kan de trainer de juiste intensiteit voor u berekenen!
Persoonlijkheid bepaalt risico op hartaanval
Nerveuze mensen en personen die obsessief gedrag vertonen, hebben een grotere kans op een hartaanval, zo blijkt uit een Brits onderzoek. De studie is uitgevoerd onder veertienhonderd Britse mannen tussen de 40 en 64 jaar die twintig jaar lang werden gevolgd. De deelnemers moesten aan het begin van het onderzoek een vragenlijst invullen, waarmee hun geestelijke gesteldheid werd bepaald. Alle 127 mannen die na twintig jaar aan een hartaanval waren overleden, hadden hoger gescoord met vragen over nervositeit en obsessies. In het onderzoek is volgens de BBC rekening gehouden met de leeftijd, gezondheidstoestand en sociale achtergrond van de deelnemers. Aan de Universiteit van Groningen is een onderzoek uitgevoerd, waaruit blijkt dat mensen die lijden aan depressies ook een grotere kans hebben te overlijden aan een hartaandoening. Patiënten die geen hartproblemen hebben, maar wel ernstig depressief zijn, lopen maar liefst vier keer zoveel risico te overlijden door een hartfalen dan gezonde mensen die geen depressie hadden.
Yoga is goed voor uw hart
Onderzoekers in India menen dat het beoefenen van yoga arteriosclerose - aderverkalking - kan vertragen. Het onderzoek, waaraan 42 mannen deelnamen die allen aan de ziekte leden, nam 1 jaar in beslag. Alle mannen kregen een dieet voorgeschreven, terwijl ze door bleven gaan met de medicijnen die ze al gebruikten voor het onderzoek. De helft van de groep volgde daarnaast yogalessen. Elke dag werden ze 90 minuten lang onderworpen aan yogaoefeneningen, meditatie, ademhalingsoefeningen en gezondheidsoefeningen. De andere helft, de controlegroep, deed niet aan yoga. Een jaar later constateerden de onderzoekers dat de groep die dagelijkse yogaoefeningen gedaan had significante vorderingen had gemaakt. De trainingscapaciteit is toegenomen, de periodes dat men geen pijn in de borst heeft zijn aanzienlijk langer, de behoefte om de aderen schoon te maken is verminderd, het lichaamsgewicht is minder geworden, net zoals het cholesterolniveau. Volgens de Indiase onderzoekers is yoga een manier om mensen met ernstige hart- en vaatziekten verlichting te brengen en zelfs te genezen.
Meditatie verlaagt het risico op hart- en vaatziekten
Als je regelmatig mediteert, loop je minder risico op arteriosclerose en een hartaanval. Zo luidt de conclusie van de eerste gecontroleerde studie naar Transcendentale Meditatie (TM) en hart- en vaatziekten. Onderzoekers van de University of California in Los Angeles en het College of Maharishi Vedic Medicine in Fairfield (Iowa) bestudeerden gedurende zeven maanden een groep Amerikanen van Afrikaanse afkomst met een hoge bloeddruk en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Deze mensen werden willekeurig geselecteerd voor Transcendentale Meditatie of een voorlichtingscursus over preventieve maatregelen tegen een hartaanval of beroerte. Met behulp van echoscopie werd de vetafzetting op de aderwanden in de gaten gehouden. Uitmetingen blijkt dat er bij degenen die mediteerden sprake was van een verdunning van de aderwanden met 0,0098 millimeter, vergeleken met een vermindering van 0,054 bij de controlegroep. De onderzoekers gaan ervan uit dat meditatieve rust de werking van zelfgenezende mechanismen in het lichaam stimuleert, hetgeen kan leiden tot regressie van arteriosclerose. Dit is de eerste gecontroleerde studie waaruit blijkt dat stressreductie tot vermindering van arteriosclerose kan leiden, zelfs als de voeding niet wordt aangepast en je geen extra lichaamsbeweging krijgt. Deze bevinding kan grote implicaties hebben voor het huidige medische beleid ten aanzien van hart- en vaatziekten.
