Zweten is het uitscheiden van vocht dat wordt geproduceerd in speciale orgaantjes in de huid: de zweetklieren. Zweten gebeurt de hele dag en is noodzakelijk bij het op peil houden van onze lichaamstemperatuur. Er zijn twee soorten zweetklieren:
Eccriene zweetklieren De eccriene zweetklieren komen over het gehele lichaam voor en spelen een belangrijke rol in de regulatie van de lichaamstemperatuur. Wanneer het lichaam oververhit dreigt te raken door bijvoorbeeld koorts of inspanning kan door het produceren van zweet warmte worden afgevoerd. Bij nervositeit kunnen de eccriene klieren ook aangezet worden tot zweetproductie. Vooral de kliertjes in het gezicht en in de handpalmen worden dan actief.
Apocriene zweetklieren De apocriene klieren zijn de klieren die de bekende zweetlucht verspreiden. Zij bevinden zich in de oksels, de huid rond de anus en rond de tepels. Deze zweetklieren ontwikkelen zich in de puberteit onder invloed van geslachtshormonen. Als het zweet uit de klieren aan de oppervlakte van de huid komt, is het geurloos. Aan het huidoppervlak wordt het zweet echter door bacterieen omgezet in substanties die de karakteristieke zweetgeur hebben. Apocrien zweet wordt de hele dag door in kleine hoeveelheden geproduceerd en wordt nauwelijks beïnvloed door inspanning of emoties. De zweetlucht kan echter wel emoties oproepen. Meestal zijn deze emoties niet erg positief, alhoewel de zweetlucht in bepaalde situaties seksuele gevoelens kan opwekken of versterken.
Hulpmiddelen om zweetlucht zoveel mogelijk te voorkomen Regelmatig douchen en in bad gaan Regelmatig veranderen van kledij Gebruik deodorants die aluminiumchloride bevatten (tot 3 keer per dag) Let op uw gewicht indien u te veel weegt Gebruik geen buitensporige hoeveelheden alcohol
Teveel zweten... Overmatig zweten komt vrij veel voor. In sommige gevallen is er een relatie met bepaalde ziekten of is er sprake van afwijkingen van de zenuwen. Bij verreweg de meeste mensen die een grote zweetproductie hebben is er echter geen sprake van een echte afwijking. Toch kan de zweetproductie zo fors zijn dat het belemmerend werkt in het dagelijkse sociale verkeer of dat bepaalde activiteiten, zoals autorijden (glippend autostuur), moeilijk worden.
Hoe wordt overmatige transpiratie behandeld? Het is mogelijk om lokale overproductie van zweet te bestrijden. Er zijn drie verschillende methoden: Aluminiumhoudende cremes en oplossingen: deze worden op de huid aangebracht. Deze behandeling is eenvoudig maar het effect is sterk wisselend.
Iontoforese: Bij deze techniek wordt in speciaal ontwikkelde apparatuur een electrische stroom door een bakje met kraanwater geleid. Door de handen of voeten gedurende enige tijd in dit bakje te houden wordt (waarschijnlijk) het zweetkanaaltje tijdelijk afgesloten. Het effect houdt enkele dagen aan. De therapie is thuis goed uit te voeren, maar is in de praktijk alleen geschikt voor de handen en voeten.
Botulinetoxine: een betrekkelijk nieuwe therapie is het inspuiten van de huid met kleine hoeveelheden botuline toxine. Dit zenuwgif wordt geproduceerd door de botulinebacterie. Het middel zorgt voor blokkade van de signalen van de zenuwen die de zweetklieren aanzetten tot zweetproductie, waardoor het zweten stopt. Het is een zeer effectieve therapie, maar het effect houdt helaas maar een beperkt aantal maanden aan. De therapie moet dan weer herhaald worden. Het effect bij behandeling in de oksels houdt langer aan dan aan de handen.
Het American College of Sports Medicine (ACSM) benadrukt dat dorst niet noodzakelijkerwijs de optimale graadmeter is voor de hoeveelheid vocht die iemand moet binnenkrijgen. Waar bij normale omstandigheden dorst en de behoefte aan vocht goed op elkaar aansluiten, is dorst bij langdurige inspanning en bij warm weer geen goede manier om de vochtbehoefte vast te stellen. Bij deze omstandigheden zweet men namelijk veel, waardoor het lichaam meer vocht nodig heeft. Wachten tot men dorst krijgt is hier dus niet verstandig. Hiermee reageert dr. Larry Kenney, voorzitter van het ACSM, op een eerdere aanbeveling van het Institute of Medicine dat de behoefte aan vocht uitsluitend laat afhangen van hoeveelheid dorst die iemand heeft. Kenney geeft aan dat drinken vooral een gedragspatroon is; mensen drinken bij het eten, wanneer ze langs een fontein lopen of wanneer ze een beetje dorst krijgen. Bij warm weer en bij zware en lange inspanningen is dit echter niet voldoende.
Tijdens dergelijke omstandigheden moet de inname van extra vocht dan ook worden gestimuleerd. Er wordt dan ook aangeraden voldoende te drinken en je voor en na een lange inspanning te wegen om ervoor te zorgen dat je in dergelijke omstandigheden genoeg vocht binnenkrijgt. Na de intervallen moet iemand evenveel wegen als daarvoor. Het vocht dat verloren is gegaan door te zweten, moet namelijk zijn aangevuld door het drinken van vloeistoffen. Om het drinken van vloeistoffen te bevorderen mogen mensen ook kiezen voor sportdranken met een smaakje, aldus Kenney.
Het Institute of Medicine stelt dat vrouwen gemiddeld 2,7 liter vocht per dag nodig hebben en mannen 3,7 liter. Ook vocht uit waterhoudende voedingsmiddelen, zoals koffie, bier en andere dranken, wordt hier meegerekend, zodat mensen makkelijker aan deze hoeveelheid komen. Net als het ACSM is ook het Institute of Medicine van mening dat mensen die intensieve arbeid leveren en mensen in een warme omgeving meer vocht nodig hebben. Het is bovendien verstandig om tijdens de dagen voorafgaand aan een lange, intensieve inspanning goed te eten en voldoende te drinken, zodat alle nutriënten in voldoende mate in het lichaam aanwezig zijn. Twee uur voorafgaand aan de inspanning doet men er goed aan nog eens een halve liter vocht te drinken. Verder wordt aangeraden gedurende de inspanning het vochtverlies te compenseren door op een vroeg tijdstip en met regelmatige tussenpozen water te drinken. Wanneer de inspanning minder dan een uur duurt, is deze extra behoefte aan vocht waarschijnlijk niet van toepassing.
Water, water en nog eens water
U drinkt keurig 2 liter water per dag, maar u begint daardoor flink uitgekeken te raken op uw toilet? Water is weliswaar beter dan suikerhoudende frisdrank, maar er is geen enkel bewijs dat we elke dag 2 liter water moeten drinken. "Voorstanders van 2 liter water per dag vinden dat iedereen, ook iemand die de hele dag op de bank zit, een dergelijke hoeveelheid moet drinken", aldus fysioloog Heinz Valtin van de Dartmouth Medical School. "Maar dat is onzin." Ons lichaam heeft een prima systeem dat de waterhuishouding regelt, waaronder een antidiuretisch hormoon dat de nieren vertelt dat ze water moeten vasthouden en dorst, die we meestal krijgen ver voordat we uitdrogen.
Bijna de helft van onze vochtbehoefte halen we uit voedsel. Sommigen hebben meer water nodig, zoals mensen met nierstenen, mensen die veel sporten en mensen in warme klimaten. Voor de meesten van ons is het niet erg om meer te drinken, maar luister naar uw lichaam. "Als je drinkt wanneer je dorst hebt", zegt Valtin, "dan zit je veilig."
Conditionele trainingen verdienen een gouden medaille wanneer het aankomt op het positief beïnvloeden van het hart. Alle studies tonen hetzelfde aan: lichamelijke activiteiten vergroten de efficiëntie van het hart. Iemand die regelmatig traint en dus beschikt over een goede lichamelijke conditie zal een lagere rust hartslag hebben, wat betekent dat het hart minder hard hoeft te werken. Bijvoorbeeld, een gezond en fit hart slaat ongeveer 40 tot 50 keer per minuut, ten opzichte van een doorsnee hart dat 72 tot 85 keer per minuut slaat. Hiernaast zal een sterk hart ook minder vaak slaan tijdens zware lichamelijke activiteiten. Minder slagen betekent minder stress, spanningen en druk op het hart. Hoe versterkt u uw hart? Doe op de meeste dagen in de week een conditionele activiteit, liefst in een sportcentrum. Daar kan de trainer de juiste intensiteit voor u berekenen!
Persoonlijkheid bepaalt risico op hartaanval
Nerveuze mensen en personen die obsessief gedrag vertonen, hebben een grotere kans op een hartaanval, zo blijkt uit een Brits onderzoek. De studie is uitgevoerd onder veertienhonderd Britse mannen tussen de 40 en 64 jaar die twintig jaar lang werden gevolgd. De deelnemers moesten aan het begin van het onderzoek een vragenlijst invullen, waarmee hun geestelijke gesteldheid werd bepaald. Alle 127 mannen die na twintig jaar aan een hartaanval waren overleden, hadden hoger gescoord met vragen over nervositeit en obsessies. In het onderzoek is volgens de BBC rekening gehouden met de leeftijd, gezondheidstoestand en sociale achtergrond van de deelnemers. Aan de Universiteit van Groningen is een onderzoek uitgevoerd, waaruit blijkt dat mensen die lijden aan depressies ook een grotere kans hebben te overlijden aan een hartaandoening. Patiënten die geen hartproblemen hebben, maar wel ernstig depressief zijn, lopen maar liefst vier keer zoveel risico te overlijden door een hartfalen dan gezonde mensen die geen depressie hadden.
Yoga is goed voor uw hart
Onderzoekers in India menen dat het beoefenen van yoga arteriosclerose - aderverkalking - kan vertragen. Het onderzoek, waaraan 42 mannen deelnamen die allen aan de ziekte leden, nam 1 jaar in beslag. Alle mannen kregen een dieet voorgeschreven, terwijl ze door bleven gaan met de medicijnen die ze al gebruikten voor het onderzoek. De helft van de groep volgde daarnaast yogalessen. Elke dag werden ze 90 minuten lang onderworpen aan yogaoefeneningen, meditatie, ademhalingsoefeningen en gezondheidsoefeningen. De andere helft, de controlegroep, deed niet aan yoga. Een jaar later constateerden de onderzoekers dat de groep die dagelijkse yogaoefeningen gedaan had significante vorderingen had gemaakt. De trainingscapaciteit is toegenomen, de periodes dat men geen pijn in de borst heeft zijn aanzienlijk langer, de behoefte om de aderen schoon te maken is verminderd, het lichaamsgewicht is minder geworden, net zoals het cholesterolniveau. Volgens de Indiase onderzoekers is yoga een manier om mensen met ernstige hart- en vaatziekten verlichting te brengen en zelfs te genezen.
Meditatie verlaagt het risico op hart- en vaatziekten
Als je regelmatig mediteert, loop je minder risico op arteriosclerose en een hartaanval. Zo luidt de conclusie van de eerste gecontroleerde studie naar Transcendentale Meditatie (TM) en hart- en vaatziekten. Onderzoekers van de University of California in Los Angeles en het College of Maharishi Vedic Medicine in Fairfield (Iowa) bestudeerden gedurende zeven maanden een groep Amerikanen van Afrikaanse afkomst met een hoge bloeddruk en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Deze mensen werden willekeurig geselecteerd voor Transcendentale Meditatie of een voorlichtingscursus over preventieve maatregelen tegen een hartaanval of beroerte. Met behulp van echoscopie werd de vetafzetting op de aderwanden in de gaten gehouden. Uitmetingen blijkt dat er bij degenen die mediteerden sprake was van een verdunning van de aderwanden met 0,0098 millimeter, vergeleken met een vermindering van 0,054 bij de controlegroep. De onderzoekers gaan ervan uit dat meditatieve rust de werking van zelfgenezende mechanismen in het lichaam stimuleert, hetgeen kan leiden tot regressie van arteriosclerose. Dit is de eerste gecontroleerde studie waaruit blijkt dat stressreductie tot vermindering van arteriosclerose kan leiden, zelfs als de voeding niet wordt aangepast en je geen extra lichaamsbeweging krijgt. Deze bevinding kan grote implicaties hebben voor het huidige medische beleid ten aanzien van hart- en vaatziekten.
