|
Hoewel de heenweg alweer een lange
route was en Janneke en ik samen spelletjes hebben gespeeld op onze
mobiel, was het toch nog een super leuke route. We hadden namelijk
een wolf en een eland gezien. Ook zijn we gestopt bij een gletsjer.
Dat was wel mooi, maar ik stond er vooral versteld van hoe snel het
ijs van de gletsjer smelt. Dat is niet normaal en over 100 jaar is
hij helemaal verdwenen. Het enige wat er over zou blijven is een
meer. Maar ja. Na een klim naar boven en weer naar beneden zijn we
weer bij de camper, waar papa op ons heeft gewacht. We eten een
boterham en een kopje koffie en thee en rijden weer verder. Na een
slaapje in de auto zijn we er eindelijk: camping Mountain Tunnel,
Village I. Eenmaal op onze plek aangekomen ontdekken we de eerder
gemaakte vrienden uit Nijmegen onze buren zijn. Pap, mam, Janneke en
ik toch een beetje verbaast omdat we onze campingplek anders hadden
voorgesteld. Pap loopt terug naar de receptie om een andere plek te
vragen, een met een stookplaats. Dat scheelt heel veel voor de
muggen. Even later rijden wij ook naar de receptie. We willen toch in
Banff gaan eten. We treffen papa aan met een grote muggenbult midden
op zijn voorhoofd, want ja hoor... ook hier stikt het weer van de
muggen :(, groetjes Ursula.
Vandaag zal het een beetje bewolkt
zijn, dus gaan we niet naar de gondels maar gaan we Banff verkennen.
En dan bedoel ik echt verkennen. De meiden willen elk
souvenirwinkeltje in en die zijn er hier tientallen. Ook gaan we nog
naar het oudste museum van West-Canada. Hier worden materialen
getoond van een aantal pionierende biologen en natuurkundigen van 100
jaar of langer terug. Het is een stoffige bende.
Terug op de camping maken we eten van
de spullen die we nog hebben. Het moet natuurlijk op. Het smaakt
prima.
De laatste dag in Banff. Het weer zou
mooi open zijn vandaag dus gaan we naar de gondels.
Ursula en ik lopen, samen met de
'vrienden' naar de top. Janneke en Marc gaan met de gondels.
De wandeling duurt anderhalf uur.
Eigenlijk als we vertrekken zien we de lucht al betrekken. Onderweg
gaat het zelfs een beetje regenen. En dan zeggen ze dat je in Banff
je fototoestel niet moet vergeten. Huh, het is een grijze bedoeling,
maar gelukkig als we boven zijn begint het al wat op te klaren.
Als we weer beneden zijn komt Ursula er
achter dat haar jas nog boven hangt. :-s Hij wordt door een werknemer
die toch naar beneden komt, meegenomen.
We kunnen op weg naar de volgende
bezienswaardigheid: the Cave and Basin. Hier is het begonnen om
nationale parken te ontwikkelen. Vroeger is hier ontdekt dat er warm
water uit de grond kwam. Mensen van de Spoorweg stelden de regering
voor om dit speciaal voor toeristen te maken. Dit moest namelijk
toegankelijk zijn voor iedereen. Ze maakten er hotsprings van. Het
water heeft een temperatuur van zo'n 40 graden en komt van drie
kilometer uit de grond. Dat is ongeveer zo diep als de bergen hier
hoog zijn. Nu is het niet meer in gebruik. Je kunt alleen zien hoe
het vroeger geweest is en de grot is nog te zien waar het water
omhoog komt. Dat water is zooo blauw.
Als we voorbij een indianenmuseum
komen, gaan we daar ook nog naar binnen. Dat zijn de eerste inwoners
van dit gebied. Wat is er veel veranderd voor hun in zo'n honderd
jaar tijd...
We gaan nog in Banff eten en rijden dan
terug naar de camping. Tassen en koffers pakken, morgen moeten we om
11.30 uur de camper inleveren.
|
