Mijn collega's kennende gaan zij deze dag niet zomaar voorbij laten gaan.... Maar ze blijven kalm Ik kan alles rustig afwerken..sommigen komen langs voor bemoedigende woordjes...(doet goed.. )
Half dagje verlof genomen voor mijn koffer te maken, dus kwart na 11 sluit ik af.. Afscheid nemen gaat vlug, gelukkig, want het is moeilijk....
@speciale groepje (jullie weten perfect wie jullie zijn): dankje voor die speciale attentie...ik ga ervan genieten. Het is SUPER! Jullie zijn meer dan gewone collega's, jullie zijn SUPER gewoon....(traantjes vloeien hier rijkelijk, dus komt echt wel uit mijn hart) @Ine: bedankt voor alles wat je de laatste 6 maand voor me betekend hebt, je smsjes, je bemoedigende woorden. Je was een échte vriendin, zoals ik eentje nodig had. Hopelijk ben ik er nog na maandag om jou ook te steunen. Je bent een supervrouw en je beseft niet half hoeveel je voor me betekent.
Het mooiste wat een collega me zei bij mijn vertek was: hopelijk verander je niet van karakter, want ik heb je zo graag zoals je nu bent....
Laatste week voor de operatie en ik voel me goed...geen stress..slaap goed...
Merendeel te danken aan de reactie van mijn ma waarschijnlijk...was goed, zelfs heel goed... Positief...stimuleert me... Fijn...
Vele vragen ook waarom? "Je lijkt me zo gelukkig" En ja, ik ben gelukkig...met mijn ventje, mijn zonen, mijn werk.... Maar niet met mezelf, helemaal niet...ik ben niet mooi, heb geen zelfvertrouwen, geen fysiek, wordt bekeken... en daar moet iets aangedaan worden. Ik voel me zo ongezond, benen doen pijn...en ik wil me ook eens mooi voelen..
)
