Na 3 weken mag ik langsgaan bij chirurg en dietiste.. We vertrekken donderdagmiddag in Holland om om kwart voor 4 in Gasthuisberg te zijn...
Daar ongeveer 4u verbleven, lange wachttijd bij dietiste en bijgevolg ook bij chirurg Bij dietiste: joepie, ik mag mijn papjes beperken tot 1x per dag aangezien er veel eiwitten inzitten (17g). Je moet ongeveer 60g eiwitten per dag binnenhebben. De rest moet ik zien te halen uit yoghurt, vlees, vis en kaas... Dus... eten spreiden over 6 keer: 's morgens, om 10u, 's middags, om 15u, 's avonds en om 20u.. 's middags eet ik 1 à 2 ronde beschuitjes met beleg (eiwitrijk), 's avonds 2 à 3 patatjes met groenten en 75g vlees... Valt mee, goed kauwen, half uur doen over een maaltijd... Joepie!! Ik heb helemaal geen last van het vaste eten en kan zelfs na 1 dag al terug naar de grote wc gaan
Bij de chirurg: Alles ok, wegens last in de rechteronderrug krijg ik nog een weekje extra d'erbij. Chirurg weet niet wat er scheelt, maar als het blijft aanhouden moet ik vroeger terugkomen. Ik ben goedgekeurd en zijn werk is gedaan, voor de volgende 60 jaar is het up to me .... In februari mag ik nog eens langskomen...
En dus staan we na 4u lang wachten buiten... Neen, geen honger...heb ik bijna nooit meer...maar wel volop plannen om vast eten te eten...
Volgende dagen: het lukt me goed...patatjes gaan goed binnen, beschuiten ook... Ik geniet terug van vast eten... Probeer goed te kauwen en geen grote brokken binnen te spelen... Het gaat me lukken, yes ! Ik ben in de goeie richting aan 't gaan... Nu op naar de 20 kg... Ah ja, vergeten te zeggen... IK VERLOOR IN 3 WEKEN -10.5KG. Flink hè!!!
Ik begin er nu over te denken van wat aan sport te doen... (mijn rug in gedachten houdend gaat dit beperkt worden tot wandelen en/of zwemmen) Ik hou jullie op de hoogte.
PS aan alle collega's die mailtjes sturen en/of persoonlijk bezoeken: BEDANKT! Jullie zijn een heel grote steun voor me en wetend dat jullie achter me staan geeft me heel, heel veel moed. Ben fier op mezelf dat ik al zo ver sta en voel me nu al goed met de complimentjes. Maar ik ben er bijlange nog niet. Doorzetten is dus de boodschap. Aan allen dus...dikke kus...! xxx
Dag 15...en ik word mijn shakes nu wel héél erg beu... Vertoef op dit ogenblik met mijn schoonma en schoonzus en familie in Katjeskelder, een bungalowpark nabij Breda. Zoveel lekkers op tafel doet mijn hartje nu wel héél hard bloeden
Donderdag naar de specialist...en dietist... Ben reuze benieuwd en hunker naar écht eten...
Voor de rest probeer ik hier de wandelingen mee te volgen, het lukt me...met de nodige rugpijn.. Steken aan de rechterzijde steken nogal vaak op... En mijn buik doet ook pijn aan mijn wondjes...
Zo te zijn ben ik nog niet echt "de oude"... Kan me nu ook niet wegen, geen weegschaal mee in de vakantievalies...
Vandaag zondag en ik voel me eigenlijk goed... Het gaat de goede richting uit. Begin ook van de laatste week shakes en dat doet me veel plezier...
Vanochtend wees de weegschaal ook 7.5 kg, dus dit wil zeggen van 103 naar 95.5... Eindelijk, na een stilstand van 5 dagen... Mijn regels zijn ook geminderd dus daar ook al geen last meer van.
En ik start mijn koffers te pakken voor onze midweek in Holland. Ik kijk er nu ook naar uit... Hoe meer ik bezig ben, hoe minder ik goesting krijg in lekkere dingen... Heb niet echt een hongergevoel, maar wil nu ook eens iets anders als shakes hebben en wil ook mijn darmen wat meer in actie zien komen. 2X sinds de operatie stoelgang gemaakt, ni veel hè...
De plakkers zijn ondertussen ook al van mijn buik en het ziet er redelijk goed uit. Van ver zie je het niet
Ondertussen is mijn gevoel in de kering gekomen en ben ik blij dat ik dit laten doen heb.... Het is een harde dobber om te doen, maar ben toch blij dat ik de stap gezet heb, ook al hunker ik naar echt eten.. Vrijdag naar de dietiste en dr Lannoo.. Ben benieuwd wat ze gaan zeggen...
Niet alle dagen zin om op mijn blog te schrijven, want alle dagen lijken hetzelfde... Laatste dagen heb ik veel "last" van de geuren van lekker eten.... Wat mijn huisgenoten ook eten, het geurt zalig ! Kinderachtig van me....
Ik heb op de koop toe ook nog mijn maandstonden, na 7 jaar hormonenspiraal, teruggekregen. Ook dat nog. Terug met maandverband rondlopen! Dus sukkel ik van de zetel naar mijn bed en van mijn bed naar de zetel. Volgende week zal me goed doen, ff tussen deze 4 muren uit.
Vandaag mogen dan ook uiteindelijk mijn plakkers eraf. Yes...Tijd voor een badje, zalig genieten.... Ben benieuwd hoe het er allemaal uit gaat zien.
Mijn gewicht blijft nu ook hangen. Is het met die maandstondenproblemen ? Ik weet het niet. Zal wel komen zeker ? Ik hoop het toch. Sta nu stil op 6.8 kg.
Vandaag een week geleden geopereerd... En zover sta ik dus... volle 6 kg al kwijt...
Ik heb besloten van toch mee te gaan op een midweekvakantie met de schoonouders. Ik kan daar gerust rusten terwijl de kids the time of hun life hebben, dus waarom niet.. 't Gezelschap zal me goed doen...Beetje gedachten verzettten.
Ik voel me soms goed en soms down...echt wel up en down. Soms kan ik de wereld aan en soms niet. Ik heb geen zin om te lezen, om tv te kijken, niks niks niks... Ben ambetant...
Vandaag zondag... vroeg opstaan om 30 sandwiches te maken voor de kinderen van Eddy's ploeg, moeten om half 10 spelen Sandwiches ruiken lekker....
Daarna opgeruimd, gestofzuigd, tafel klaargezet, want schoonma komt eten.... En dan plots...krijg je een dip van jewelste...teveel gedaan..rusten is de boodschap...
In de namiddag gaan kids naar de chiro en blijf ik met papa alleen achter in de zetel... Tegen 5u genoeg rust en op naar het pannekoekenfeest van de school. Een marteling van jewelste, geur alom...maar ik hou vol! Ik lurk aan mijn milshakes en het gaat goed. Ik heb geen hongergevoel.
Plakkers op mijn buik beginnen irritant te voelen...
Mijn schoonma laat 's avonds nog weten dat ze een midweek holland geboekt heeft in een sunparks gedoe...of we meegaan? Zou wel goed zijn voor de kids.... We zien nog wel.
Zaterdag, iedereen thuis...joepie!! We slapen uit tot 9u en ik sta goed op..voel me lekker... Ward moet pas om 15u in Bierbeek spelen dus we gaan wat inkopen doen.
In de namiddag vertrekt papa met Ward en ga ik met Wout wat extra milkshake indoen. Het stad valt tegen...guur weer en ik hang in Wouts arm als een oud moeke.... Zo zie je maar, nog niet voldoende gerust.
's Avond effe langs bij ons ma. Shakes gaan goed vandaag en ik trakteer mezelf op een blokje smeerkaas om op te zuigen (zitten ook veel eiwitten in)... Lekker
Ik voel me slecht als ik wakker word... Badend in het zweet, niks anders als nachtmerries...over eten...Ben precies bezeten...
Neem mijn maagpil en sta op, douche en ga naar beneden... Voel me écht slecht. Ik bel naar de dietiste en vraag haar of er écht geen andere manier dan die papjes...NEEN, volhouden, 3 weken
Je mag een smeerkaasje, of een glas magere melk bijdrinken, maar je MOET de papjes ook drinken, qua vitaminen, voedingstoffen, eiwitten, blablabla.....
Ik leg me af in de zetel en verdrink in mijn zelfmedelijden tot mijn jongens thuiskomen en me weer oppeppen. Na de middag neem ik de auto en ga naar de winkel: magere melk, magere chocopoeder van canderell, canderellblokjes, smeerkaasjes van effi en kauwgom (toch een lekkere smaak in de mond!!, neh!)
Tegen de avond nog een dip.... Daarna bezoek...vuurtje aan, in de zetel, het verzet mijn gedachten en de magere melk met chocopoeder smaakt overheerlijk !
Vandaag sta ik redelijk goed op... Wout en Ward keken op kwart voor 8 om de hoek van de slaapkamerdeur en raadden me aan nog wa te rusten...Zij konden het wel alleen af... Dus ik slaap wat verder en wordt om 10u wakker en neem mijne Pantomed, maagbeschermer. Ik douche me en ik voel me goed... Drink meteen bij het opstaan mijn aarbeienmilkshake...
's Middags komen de jongens thuis van school (jippie, 3 weken geen refter! ) en eten met veel smaak hun bokes met choco..! Geloof me, ze ruiken goed. Alles ruik je, zelfs fritvet ruikt lekker
Ik maak een pudding met chocola, om ook eens iets te hebben, maar deze valt tegen... Yekkest, wat is dit ?? Ik eet 's avond een tweede potje hiervan en heb meteen spijt dat ik er een hele doos van indeed. Ik heb nen dip....
's Avonds komt een vriendin op bezoek en mijn zus..en da's genoeg... Ik kruip moe genoeg in mijn bedje... Hopelijk morgen weer een dagje beter
Vandaag voel ik me dudelijk beter en krijg ik weerom een shake als ontbijt...vanille... 's Middags krijg ik dan een bouillonsoepje..lekker !
Mijn darmen beginnen nu op gang te komen en de productie van "wind" komt op gang... Ik wil eigenlijk naar huis... Dokter geeft groen licht, na een gesprek met de dietiste... Zo gezegd, zo gedaan... Om 16u neem ik terug plaats in mijne zetel, omringd door mijn 3 ventjes... Ben blij dat ik thuis ben...
Weet wel niet hoe ik in godsnaam al die shakes moet opkrijgen die ze me voorschrijven. Zullen wel zien..
Alles doet pijn, mijn buik, mijn benen, mijn hoofd... Ik blijf vragen achter pijnstillers...en de gedacht van "Shit man, waar haalde ik het in mijn hoofd????"... Ik krijg 's avonds mijn eerste shake, bananen... Valt mee..
Controle wordt ook minder, krijg nog wel steeds aerosol tegen de longontsteking en heb nachtmerries...van eten...
Maandag sta ik er als tweede op...om 11u. Eerst word ik nog gevraagd van een echo van de galblaas en buik te laten doen en dan krijg ik een mooi blauw kleedje aan... Reeds om half 10 rijden ze me weg... Normaal gezien na operatie, intensieve zorgen...
Al bij de operatiezaal aankomend weet ik snel van niets meer... Ik ben kalm en er spoken maar 3 personen door mijn gedachten... Hopelijk zie ik jullie terug...lieve schatten...
Om 3u wordt ik wakker na de operatie die tot half 1 geduurd heeft... Ik moet, wegens een zeer geslaagde operatie, niet naar intensieve. Goed zo ! Dan zie ik straks mijn ventjes terug, alle 3 op de kamer. Ik slaap echter nog heel veel, maar voel me goed samen met hen. Ik heb ook een heel goeie nacht en een topverzorging van de verpleegkundigen.
Om 15u binnengaan in Diest... Kids gedropt bij oma en samen met Eddy naar ginder.... Het enige wat ze doen : - buik scheren (inzoverre die moest geschoren worden) - bloeddruk nemen - nog een laatste maaltijd (darm-arm) - aerosol, om een longontsteking tegen te gaan...
That's it... niks darmen leegmaken, niks... duurt wel lang...
's avonds neem ik met zeer gemengde gevoelens afscheid van mijn 3 jongens... Waarom doe ik dit nu en waarom kan ik niet tevreden zijn met mezelf ??
Voila, eindelijk zijn we waar me moeten zijn... Zondag 17 oktober 2010....om 3u mag ik mij aanmelden in Diest alwaar mij een heerlijk drankje staat te wachten om mijn darmen te kuisen...
Zullen wel zien... Zenuwen gaat nog...ik berust precies...en ik ben er klaar voor, meer dan ooit.
Volgend verslag volgt als ik er terug voor in staat ben....
Mijn collega's kennende gaan zij deze dag niet zomaar voorbij laten gaan.... Maar ze blijven kalm Ik kan alles rustig afwerken..sommigen komen langs voor bemoedigende woordjes...(doet goed.. )
Half dagje verlof genomen voor mijn koffer te maken, dus kwart na 11 sluit ik af.. Afscheid nemen gaat vlug, gelukkig, want het is moeilijk....
@speciale groepje (jullie weten perfect wie jullie zijn): dankje voor die speciale attentie...ik ga ervan genieten. Het is SUPER! Jullie zijn meer dan gewone collega's, jullie zijn SUPER gewoon....(traantjes vloeien hier rijkelijk, dus komt echt wel uit mijn hart) @Ine: bedankt voor alles wat je de laatste 6 maand voor me betekend hebt, je smsjes, je bemoedigende woorden. Je was een échte vriendin, zoals ik eentje nodig had. Hopelijk ben ik er nog na maandag om jou ook te steunen. Je bent een supervrouw en je beseft niet half hoeveel je voor me betekent.
Het mooiste wat een collega me zei bij mijn vertek was: hopelijk verander je niet van karakter, want ik heb je zo graag zoals je nu bent....
Laatste week voor de operatie en ik voel me goed...geen stress..slaap goed...
Merendeel te danken aan de reactie van mijn ma waarschijnlijk...was goed, zelfs heel goed... Positief...stimuleert me... Fijn...
Vele vragen ook waarom? "Je lijkt me zo gelukkig" En ja, ik ben gelukkig...met mijn ventje, mijn zonen, mijn werk.... Maar niet met mezelf, helemaal niet...ik ben niet mooi, heb geen zelfvertrouwen, geen fysiek, wordt bekeken... en daar moet iets aangedaan worden. Ik voel me zo ongezond, benen doen pijn...en ik wil me ook eens mooi voelen..
En ik ben bang...zo bang... Had de kans om nog vroeger binnen te gaan en maandag 11/10 geopereerd te worden, maar heb geweigerd.. heb deze week nog nodig...
Oh god help me deze week door te komen... Ben bang voor het onbekende, de pijn, de last... Mijn hoofd denkt en denkt en soms wordt het me teveel....
Heb het initiatief genomen deze blog te maken, om mijn gedachten van me af te schrijven...om jullie/mezelf te laten weten wat ik voel. Wat ik voel is soms onbeschrijflijk. Kan het niet altijd kwijt aan iemand, dus neerschrijven helpt...
Van Eddy, mijn man, heb ik 100% steun... Hij heeft me volledig vrijgelaten in mijn beslissing, heeft me genomen zoals ik ben... Dit moet mijn beslissing zijn, niet de zijne. Steunt me any way.. Dankje lieve schat...x
Zus en broer : aanvaarden het, zonder meer, maar ik weet dat zij het hunne ervan denken... zijn nooit dik geweest.... Weten niet wat het is om te leven in een lijf dat je elke morgen moet uit bed heisen en oppeppen om de dag mee door te komen...
Mama en papa : ik durf het jullie niet te zeggen, zelfs niet een week voor de ingreep.. Jullie gaan me gek verklaren... Schoonouders : idem
Schoonzus : ben jij dan de enige die me succes wenst..? jij doet normaal...
Vrienden : er zijn vrienden die me steunen..echt steunen, anderen hebben hun gedacht erover en dat mogen ze. Niets staat me nu nog in de weg.
Collega's : jullie zijn super ! Meer zeg ik er niet van...
Psycholoog: gesprek van 1,5u. Ik neem me voor van mijn ziel niet bloot te leggen..., maar stort in tijdens gesprek... . hoofdreden: mijn pa ( die op zijn 39e eerste cva kreeg (=herseninfarct), sindsdien altijd invalide geweest, laatste 9 jaar in rolstoel verlamd door zwaar herseninfarct). Ik ben nu 37 en de 39 komt dichtbij. Ik wil terug gezond worden .... Ik wil zonder pijn in mijn benen lopen, terug adem hebben als ik trappen doe. Dit gaat de verkeerde weg op...Help me! . ik voel me slecht in mijn vel. Geen zelfvertrouwen meer, kan me niet meer mooi maken, spiegels zijn horror voor mij. Lig met mezelf overhoop, ben moeilijk mens om mee samen te leven... . kan mijn kids niet meer volgen op de fiets, wil sporten, maar spieren laten het niet toe....ben bekaf, wil elk moment slapen, ALLES is teveel...
Psycholoog geeft me na dit gesprek groen licht... Dankje.
Endocrinoloog neemt bloed, test urine (ivm diabetes) - BMI is 40, dus ja, ik kom in aanmerking...
Dietiste kijkt mijn dagelijks eetschema na, overloopt voor en nadelen...doet me nadenken... Legt uit wat na operatie...3 weken op modifast...
Maar ik ga ervoor..
Op 19 augustus weet ik het verdict... 2u voor de afspraak wordt afspraak afgebeld, moet nog bloed laten afnemen en gastroscopie laten doen.
Beide allebei ok. 16 september krijg ik een datum...
Op 1 juli heb ik mijn eerste afspraak in Gasthuisberg bij dr. Lannoo. Ben zenuwachtig... Hij legt me uit wat het allemaal inhoudt, dat het geen lachertje is...dat ik aan bepaalde criteria moet voldoen...
Volgende afspraken zijn psycholoog, endocrinoloog en dietiste, gastroscopie...dan misschien datum, als ik mijn goedkeuring krijg..
....
) en eten met veel smaak hun bokes met choco..!
