Al 3 dagen zijn een groot aantal leerlingen bezig met het
bakken van maar liefst 850 cupcakejes, versiering inbegrepen. De versiering
heeft de vorm van een poppie en de uiteindelijke bedoeling is om die vrijdag
aan heel de school uit te delen! En misschien mogen we er zelfs een verrassing
bij verwachten
Margaux Bossuyt uit 5WW6 1 vond dit een erg leuke workshop.
Zelf bakt ze ook af en toe en hier kan ze haar creativiteit tot uiting laten
komen. Sophie en Lauryne uit 3LA5 hebben
zich laten leiden door hun kookpassie en zetten zich dan ook volop in om deze
opdracht tot een goed einde te brengen.
Er heerste een gezellige sfeer tussen de bloemwolken met de
geur van versgebakken cupcakejes. (Hanne
en Miranda)
Handwerk heel erg populair bij vrouwen tijdens WO I
Ook in de workshop handwerken zijn ze ondertussen na drie
namiddagen ook al goed opgeschoten. Hieronder ziet u al enkele van de bijna
afgewerkte producten. We vroegen aan een aantal leerlingen wat ze van deze
workshop vonden deze week. De meesten vonden het al bij al wel leuk, vooral
omdat ze samen bij hun vrienden konden zijn. Allemaal hebben ze iets bijgeleerd
en de meesten zullen het later misschien nog wel gebruiken, ook als ze wat
ouder zijn. We vroegen aan mevrouw Debusschere en mevrouw Desmet waarom ze deze
workshop geven. Mevrouw Debusschere antwoordde hierop dat dat vroeger de
gewoonte was: terwijl de mannen aan het front streden, houden de vrouwen zich
bezig met naaien, haken en breien. Het past dus perfect binnen deze
projectweek. Mevrouw Desmet vertelde ons dat zij in het dagelijkse leven zelf
haakt en ze doet het heel graag. (Lara en Merel)
In het kader
van de projectweek over de oorlog, trokken ook de leerlingen van het derde jaar
er woensdag op uit. Ze vertrokken allemaal naar Ieper. De leerlingen vertrokken
met de bus naar het In Flanders Field Museum (IFFM). Ze mochten het museum
vrij bezoeken, maar moesten zich eerst en vooral aanmelden. Dit gebeurde met
een bandje in de vorm van een poppie en dat bandje konden ze nadien nog overal
gebruiken en inscannen. Zo kregen ze informatie aangepast aan de leeftijd van
de persoon. Ze bleven tot 14 uur in het museum, daarna was er nog een soort
workshop.
De leerlingen
vonden het echt indrukwekkend: gebruikte wapens, uniforms en helmen, het was er
allemaal te bewonderen. We konden vooral de evolutie van de wapens, helmen en
uniformen zien. Dat vond ik echt speciaal! zeiden enkele leerlingen.
Na het museum
gingen de leerlingen met de bus naar het Essex Farm Cemetery en de Yorkshire
Trench. Daar kregen ze uitleg van een oud-leerkracht. Die vertelde hen over de
verschillende bridges om mensen van het slagveld te halen, een zeer
gevaarlijk manoeuvre. Toen toonde hij ze waar de soldaten verzorgd werden.
Echte verzorging was dat niet, het was vooral morfine toedienen, eventueel een
verband en daarna terug naar het slagveld of naar huis! Het was zeer
indrukwekkend, de jongste persoon die op de begraafplaats lag, was slechts 15
jaar!
Na dit indrukwekkend
bezoek, keerden de derdes terug naar de stad. Daar moesten ze in groepjes in
Ieper rondwandelen en een zoektocht afwerken. Na de zoektocht konden de
leerlingen in een restaurantje gaan eten. Op het menu stonden frietjes met kip.
Smakelijk dus!
Na het eten
vertrokken de leerlingen nog naar de Last Post. Dat was echt speciaal, je
wordt er letterlijk van door elkaar geschud! Al die namen die daar te zien
zijn! Militairen kwamen hun dankbaarheid tonen, samen met andere mensen, en dus
ook de derdes uit SAM. Zo eindigde dus een speciale dag. (Ophélie)
In het kader
van de projectweek gingen de vijfdes woensdag op uitstap naar Diksmuide. Daar
konden we de dodengang (die jammer genoeg gesloten was) bekijken van op een
afstand. Een rondleiding in en op de IJzertoren hoorde daar ook bij. Door het
mooie weer konden we enorm ver kijken en zelfs met de wind in onze haren van
het uitzicht genieten.
Daarnaast was
er ook een rustige boottocht gepland. Door een klein misverstand ontbrak onze
gids, maar dat hield ons, enthousiaste leerlingen, niet tegen zelf voor gids te
spelen. Anderhalf uur zaten we in de gezellige, warme cabine terwijl de rivier
ons traag voortstuwde. Al bij al konden we zeggen dat dit een geslaagde dag
was! (Hanne en Miranda)
Eén van de
workshops waar je het best de oorlog kon herbeleven was het Inleefspel Dilemma
14-18. Dus wilde je altijd al eens een vaderlandslievende priester of een
Vlaamsgezinde boerenzoon zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog? Dan was dit de
ideale moment. 50 leerlingen namen de gelegenheid te baat en stonden voor heel
even in de schoenen van mensen die leefden tijdens de eerste Wereldoorlog. We
sprokkelden een reactie bij een begeleidende leerkracht.
Waarom had
u voor deze workshop gekozen?
Het is een leuke en actieve workshop
en dat sprak me enorm aan.
Hoe heeft
u de workshop georganiseerd?
We hebben die georganiseerd via een VZW
die voor al het materiaal heeft gezorgd.
Wat is er
nog speciaal aan deze workshop?
De leerlingen moeten dilemmas
proberen op te lossen en ze krijgen dan voedselbonnen.Hoe
risicovoller de keuze die ze maken hoe meer loterijbonnetjes ze krijgen.
En wat kan
je doen met die voedselbonnen?
Daarmee kunnen ze op het einde van de
workshop een vieruurtje kopen.
Waarvoor
dienen die loterijbonnetjes dan?
Die worden in een pot gedaan en een
onschuldige hand trekt er dan een bonnetje met een groepsnaam uit, de groep die
getrokken word is dood en moet al zijn voedselbonnen afgeven. (Lander
en Xander)
Vandaag (donderdag) vertrekken twee klassen uit het tweede jaar voor het eerst op uitwisseling. Onder leiding van mevrouw Vanhoutte en mevrouw Verhaeghe verblijven zij drie dagen in Silvolde om er de culturele verschillen tussen België en Nederland te ontdekken. We vroegen Leonie Beernaert (2LA2) naar een reactie aan de vooravond van haar vertrek:
"Ik kijk uit naar de uitwisseling om eindelijk de persoon te zien waar ik al zoveel mee heb 'gepraat'. Het busgedeelte zie ik wat minder zitten, maar het hoort erbij. Ik heb net mijn tas nog eens gecheckt: sportgerief, pyjama, een trui, ... ik heb het allemaal mee! Voor in de bus neem ik ook UNO, Geen ja geen nee en een boek mee. Nu staat er nog maar één ding op mijn to-do-lijstje: op tijd gaan slapen. We moeten immers vroeg uit de veren morgen! Slaapwel."
Hiernaast ziet u alvast een foto van hun eerste tussenstop.
De 6de jaars trokken op woensdag door het Heuvelland op zoek naar sporen uit WO I, WO II en de Koude Oorlog. Ze bezochten onder andere de site van Bayernwald in Wijtschate, de Maginotbunker op de Zwarteberg en de commandobunker onder de Kemmelberg. Enkele impressies...
Ook de lokale pers heeft onze projectweek rond WO I opgemerkt en kwam dinsdag eens een kijkje nemen bij de leerlingen die, onder leiding van een groep militairen, stevig gedrild werden tot echte soldaten. Bekijk via onderstaande link het fotoverslag uit Het Nieuwsblad.
Op woensdag 4
maart stonden er heel wat excursies op het programma tijdens onze projectweek.
Zo trokken de tweedes naar Lijssenthoek Military Cemetery in Poperinge en naar
de Hooge Crater in Zillebeke. Hieronder alvast enkele sfeerbeelden.
Ondertussen
zijn we al de 4e dag in Bosnië en het is tot nu toe al allemaal heel goed
verlopen. De mensen hier hebben ons zeer goed ontvangen en zijn zeer
vriendelijk. Deze morgen moesten we om 9u aan het gemeentehuis staan want er
stond een speech van de burgemeester van Gračanica op het programma. De
burgemeester was zeer vereerd om ons te mogen ontvangen en we sloten de speech
af met een drankje. Daarna bezochten we de 2 grootste fabrieken, waar mensen 10
uur per dag aan handarbeid doen om op het eind van de maand de som van 150 euro
op hun bankrekening te zien staan. De meeste arbeiders die daar werken doen hun
werk ook niet zo graag op zo'n moment besef je toch wel eens hoe goed je het
hebt in België.
In de
namiddag stond er een wedstrijdje volleybal en voetbal op het programma. In
volleybal moesten de Belgen toegeven dat de Bosniërs veel beter waren. In het
voetbal was er een evenwichtige en leuke match. Vanavond is er ook een feest
georganiseerd door de Bosniërs zelf, hopelijk wordt dit een leuke herinnering
voor iedereen. Het is alvast een toffe groep en ondertussen hebben sommige
onder ons ook al wat Bosnisch onder de knie. Het is zeker en vast een toffe en
leerrijke ervaring.
Voor
de workshop LEGO robots bouwen was er heel wat interesse onder de leerlingen. We
interviewden meneer Lefevere, die normaal techniek geeft op school en een aantal
leerlingen die deelnamen. Deze workshop gaat door in het technieklokaal.
Wat
heeft deze workshop te maken met wereldoorlog 1?
Meneer
Lefevere: Het gaat niet specifiek over
WOI maar meer over de hedendaagse oorlogen. Daar sturen ze nu robots naar toe
in de plaats van mensen. De techniek gaat er erg op vooruit in de oorlogen.
Waarom
geeft u deze workshop?
Meneer
Lefevere: Om interesse op te wekken bij
de leerlingen en omdat ik leerkracht techniek ben.
Wat gaan de leerlingen precies doen?
Meneer
Lefevere: Het is de bedoeling dat ze een
robot maken van LEGO die bommen kan ontmantelen en gewonde mensen kan
evacueren. Donderdag zullen ze hun robot dan moeten voorstellen aan de hand van
een PowerPoint. Ik zal dan ook een foto maken van alle robots.
Eens
horen bij de leerlingen wat zij er van vinden
Mathis
Bossuyt: Het is heel leuk en rustig om
te werken.
Dzico
Jacobs: Leuk om met vrienden samen te
zijn.
Guilaume
Degroote: Ik werk graag met LEGO dus dat
is wel tof en meneer Lefevere heeft een goeie muzieksmaak.
Is
er iets speciaal aan jullie robot?
Mathis
Bossuyt: De onze zal heel erg stevig
zijn.
Dzico
Jacobs: De robot die wij bouwen heb ik
op internet gevonden.
Wij
zijn alvast erg benieuwd naar het resultaat. (Lara en Merel)
Vandaag
brengen we jullie weer een update over de SAM-poort die momenteel op onze
speelplaats wordt gebouwd. We hebben een foto van de achterkant getrokken zodat
er nog niet te veel te zien is want het moet natuurlijk nog even een verrassing
blijven hoe de poort er effectief zal uitzien... We zien al meer een
constructie vandaag en de leerlingen/timmermannen zijn heel goed bezig. Op het
ritme van de muziek timmerden en zaagden ze het gebouw in elkaar.
Toen
enkele leraren van de Academie voor beeldende kunst zich kwamen voorstellen in
het college, begin dit jaar, zagen enkele leerkrachten op SAM een mooie
mogelijkheid tot samenwerking. In het kader van de projectweek besloten ze om
samen enkele workshops te organiseren waarbij de leerlingen op een creatieve
manier kunnen bezig zijn. Twee leraren en twee leraressen uit vier
verschillende disciplines van de kunst, gingen aan de slag met leerlingen van
verschillende leeftijden. De aanbieding: bunkers etsen en uitprinten, zeppelinskeletten
bedenken en bouwen, oorlogslandschappen maken en schilderen of animatiefilmpjes creëren en bewerken. Ik vind
het jammer dat we het niet allemaal eens kunnen uitproberen! vertelt Emile Quartier
(6MTWE) ons.
De werkjes die de leerlingen de komende drie dagen zullen maken worden uitgestald
op de tentoonstelling WO I in(ge)beeld
(donderdagavond 5 maart in De Steiger). In komende blogberichten gaan we dieper
in op elke workshop. (Gilles)
Schrijver Willy Spillebeen gaf vandaag een workshop
aan enkele enthousiaste tweedes. We stelden hem enkele vragen.
*Schrijft u vooral jeugdboeken of ook boeken voor
volwassenen?
-Eigenlijk
schrijf ik een beetje voor iedereen, maar vooral vanaf 15 of 16 jaar. Je kan
daar niet echt een leeftijd op plakken, het zijn al wat moeilijkere boeken maar
als 12-jarige kan je ze zeker ook al lezen.
*En welke soort boeken schrijft u vooral?
-Verschillende
soorten: poëzie, romans, jeugdromans, studies en ook vertalingen.
*Uit welke talen vertaalt u dan allemaal?
-Frans, Spaans
en ook eens uit het Engels.
*Wat wou u vroeger graag worden?
-Van toen ik 11
of 12 jaar was, wou ik al schrijver worden. Ik schreef graag en had daar ook
wel goede punten voor op mijn rapport. (lacht)
*Gaat u veel naar scholen om te vertellen over uw
boeken?
-De laatste
tijd eigenlijk niet echt meer maar vroeger deed ik het wel, vooral in de jaren
80.
*Hoeveel boeken heeft u ongeveer geschreven?
-Ik denk een
70-tal.
*En wat was uw eerste boek?
-Een boek over
Latijns-Amerika en indianenstammen, getiteld De hel bestaat. Ik realiseerde
mij niet voor wie het bestemd was maar de uitgeverij vertelde me dat ze het
gingen uitgeven als jeugdboek. Ik heb er zelfs prijzen voor gekregen!
* Bedankt voor het interessante interview. (Luna en Paulien)
Vandaag stonden we op om 8 uur, het was een zonnige
dag. Na ons lekker ontbijtje (eitje met worst) kwamen Selihana en Hasmik ons
oppikken om samen naar school te vertrekken. Op de planning stond dat we om
9u45 op school moesten zijn, maar wij waren te laat, oepsss! In België gaan de
meeste leerlingen met de fiets of de bus naar school, maar hier is dat anders.
Meestal worden de leerlingen gevoerd door een familielid zoals bijvoorbeeld de
opa of de papa en wij werden vandaag gevoerd door de opa van Naza. In België
zijn we gewoon om te rijden met een auto maar hier was het een camionetje.
Na een leuk ritje tussen de koeien en de schapen
kwamen we toe op school, daar kregen we uitleg over de verschillende richtingen
die je er kan volgen. Enkele voorbeelden zijn verpleegkunde, elektromechanica,
haartooi, naaien ... Florence en Chloe gingen de uitdaging aan om hun haar te
laten knippen door de studenten. Vervolgens volgden we een les geschiedenis
samen met de Bosnische leerlingen over WO1. Hierna kregen we vrije tijd en
gingen de meeste leerlingen naar een café in de buurt, daar dronken we
samen iets.
Daarna ging iedereen naar huis en ook wij
wachtten op de papa van Selihana. Na een verfrissende douche kregen we
weer een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld. Tenslotte kwamen we met ons
4 samen in Selihana's huis om gezellig de dag af te sluiten. Ze vertelden ons
onder andere wanneer en hoe ze bidden, ze legden de nadruk op het feit dat niet
alle moslims terroristen zijn en dat vonden we heel interessant. Ook hier
kregen we te veel eten aangeboden. We zullen al rollend naar België terugkeren
met zeer mooie herinneringen.
In het
gemeentehuis van Menen maakten een heleboel leerlingen vandaag beeldjes voor
een grote tentoonstelling die zal plaatsvinden in 2018 bij de Palingbeek. Het
is namelijk de bedoeling 600.000 beeldjes te maken over heel België als
aandenken aan het grote aantal gesneuvelden, zowel soldaten als burgers. Elk
beeldje krijgt een naamplaatje en de persoon die het beeldje gemaakt heeft,
wordt er peter of meter van.
Chantal
Deman, vrijwillige begeleidster, vindt dit een erg mooi initiatief. Mensen
zouden hier meer over moeten nadenken, vindt ze. Zoiets mag niet vergeten
worden. Jongeren van deze tijd worden hier te weinig mee geconfronteerd en dit
is een uitstekende kans om erbij stil te staan. (Hanne en Miranda)
Onder leiding
van Meneer Dollé hebben een 30-tal enthousiaste leerlingen uit alle jaren hun
eigen filmpje gemaakt. Per twee moesten deze leerlingen een kort stukje maken
over een onderwerp uit de beide wereldoorlogen. Deze filmpjes werden dan om
beurt voorgesteld. Of het nu heel serieus was of een humoristische
inslag had, alle filmpjes waren zeer informatief.
Jeroen
Moerman uit 6ecoMT3 had alvast dit te zeggen: Deze workshop was niet mijn
eerste keus, maar ik heb wel heel veel bijgeleerd: het gebruik van een iPad,
het monteren van afbeeldingen en muziek. Over het algemeen vond ik het zeer
tof.
Kevin
Skvortchevskij uit 1MO1 vond het een zeer leuke workshop om te beleven met zijn
vrienden, hij heeft veel bijgeleerd over de Eerste Wereldoorlog en vond het indrukwekkend
om zijn eigen filmpje in elkaar te steken. (Glenn)
Onder leiding
van theatermaker Sarah Moens hebben 15 enthousiaste leerlingen uit de eerste en
tweede graad een klein toneelstuk in elkaar gestoken in de feestzaal van SAM.
Eerst werden ze in twee groepen verdeeld en werd er een verhaal over twee
loopgraven gespeeld, daarna hebben ze geleerd hoe je op het toneel doodgaat zonder
humoristisch over te komen Makkelijker gezegd dan gedaan.
Mevrouw Moens
vond dat de leerlingen zeer enthousiast en positief waren: Eerst waren ze een
beetje bescheiden en wisten ze niet goed wat te doen wat volledig normaal is
voor studenten van die leeftijd, maar na een tiental minuten waren ze al wat
meer relaxed en voor beiden was het een zeer leuke ervaring.
Onze
vliegende reporter gaf hun toneelstuk alvast een daverend applaus! (Glenn)
De leerlingen
van de workshop Bezet Kortrijk waren vandaag op school om een opdracht af te
werken. Ze moesten info opzoeken over één van de gestorven mensen, een nogal
theoretische les die niet iedereen even graag deed
Gisteren zijn
ze echter met de trein naar Kortrijk geweest en om daar een stadsspel af te
werken. Het spel ging als volgt: twee groepen waren de Duitse politie en de
andere groep waren spionnen. De spionnen moesten uit de handen van de politie
blijven. De geïnterviewden, Nena Berqué, Lisa Verstraete en Charlotte Beyls (3de
jaar) vonden het een heel leuk stadsspel. Ze kozen deze workshop omdat het hen
aansprak. Donderdag zullen ze terugkeren naar Kortrijk, maar deze keer met de
fiets. Daar zullen ze dan fotos trekken van de verschillende oorlogsplaatsen
in de stad. (Merel en Lara)
15 leerlingen
en hun 3 begeleiders trokken maandag, na een korte inleiding, met enkel een
camera op pad. Ze fietsten naar het kerkhof voor Duitse soldaten in Menen en
kregen daar een uurtje de tijd om fotos te trekken. Vandaag konden ze echt aan de slag met
Photoshop. Elke leerling kreeg een bundel met uitleg zodat ze direct van start
konden gaan met het programma.
De meesten
hebben hier weinig ervaring mee, zoals Hermien uit 4LA5, Caitlin uit 5LAMT3 en
zelfs mevrouw Neyts. Voor anderen is het niet de eerste keer, zoals Margot en
Margo uit 5WW. Eén ding hadden de
enthousiaste leerlingen en leraren alleszins gemeen: ze wilden ervaringen
opdoen met de camera, (leren) werken met
Photoshop en plezier hebben, natuurlijk.
De resultaten
tot nu toe zijn al heel indrukwekkend maar uiteindelijk mogen we die pas bekijken
op de tentoonstelling donderdagavond in De Steiger. (Hanne en Miranda)