Vrijdagmiddag
vond het plechtig slotmoment plaats van onze boeiende projectweek. Alle jaren
startten de middag met een sponsor-wandeltocht over 8 kilometer naar de Duitse
begraafplaats in Wevelgem. Daar speelden de acteurs en actrices van de
toneelvoorstelling WO I in(ge)beeld nog eens enkele scènes uit hun stuk. Een
ontroerend toneel in een al even ontroerende setting.
Terug
aangekomen op school werd er nog even stilgestaan bij de opzet en de doelstellingen
van deze projectweek: de herinnering aan de oorlog levend houden en onze
leerlingen doen beseffen dat zoiets nooit meer mag gebeuren. Muzikaal werd dit
slotmoment opgeluisterd door meneer Allegaert die een prachtige vertolking
bracht van de Last Post onder de net gebouwde SAM-poort en door Cristina Claeys en meneer Heytens die een mooie
versie zongen van de passende song Sympathy. Achteraf kregen al onze
leerlingen nog een lekkere versnapering: één van de 850 cupcakes die in de
workshop Peace of cake gebakken werden in de vorm van een poppie met een verborgen
boodschap van geluk Een geslaagd einde van een meer dan geslaagde projectweek.
Na het concert van gisteren moesten we
vroeg opstaan. We gingen namelijk op daguitstap naar Sarajevo. Onderweg stopten
we om een oud kasteel te bezoeken in een klein dorpje. Het kasteel dateert uit
de Ottomaanse tijd, maar is echter nooit veroverd geweest door de Ottomanen. De
volgende stop was bij de Bosnische vallei van de piramides. Daar konden we het
ondergrondse labyrint bezoeken. Het was interessant om te weten hoe ze de
gangen ontdekt hebben enkele jaren geleden. Ze geloven dat er iets heel
waardevol onder de Zonnepiramide ligt, maar het zal nog meer dan 100 jaar duren
vooraleer ze daar de gangen kunnen uitgraven.
Na het bezoek vertrokken we opnieuw
richting de hoofdstad (via de enige snelweg in het land). Rond 14u kwamen we
aan. Tijdens een stadswandeling zagen we veel mooie gebouwen en pleintjes. Het
was leuk om eens een stad uit een andere cultuur te bezoeken. Na wat vrije tijd
kwamen we samen in een gezellig cafeetje. Een Belgische diplomaat die al twee
jaar in Sarajevo woont, startte de conversatie over wat we van Bosnië vonden en
hoe we de toekomst van het land zien. Het was een leuke maar vermoeiende dag.
Deze avond komen we nog eens allemaal samen om van onze laatste avond iets
leuks te maken. (Louise Vervalle)
Vandaag
hadden we allemaal een vrije dag, dus het was aan onze partners om te beslissen
wat we zouden doen. Chloé en Evy gingen terug naar de plaats van gisteren waar
de kinderen die ver van hun school wonen, verblijven. Ze hebben daar wat
geknutseld en taart gebakken. De partner van Chloé doet daar namelijk
vrijwilligerswerk. Joran en een paar andere mensen gingen naar Gracanica, de
stad waar de school is. Daar hebben ze wat gedronken met vrienden. Florence en
Hasmik hebben een wandeling gemaakt en daarna gebarbecued. Een groepje
leerlingen bezocht het SOS Children´s Village in Gracanica. Daar konden ze zien
hoe Bosnische kinderen toch een warme thuis krijgen.
Michiel en wij gingen naar Lukavac. Dat is een stad niet ver van waar wij
verblijven. Je kan het een beetje vergelijken met Kortrijk. We hebben iets
gedronken en we zijn iets gaan eten in een restaurant.Vanavond is er eerst een toneelstuk,
daarna een concert van een Bosnische band. Morgen moeten we vroeg opstaan, want
we gaan naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië. We zullen nog genieten van de
laatste dagen hier. (Femke Leers en Tess
Bonte)
Op woensdag trokken de 3des op excursie naar Ieper. Aan de Menenpoort woonden ze de Last Post bij en legden twee leerlingen (Noa Desmet (3LA5) en Marie Messely (3EC41)) een krans neer. Die krans werd gemaakt met vilten poppy's in de workshop handwerken op maandag en dinsdagnamiddag.
Op
woensdag 4 maart begonnen we de dag in school, waar we aan ons project werkten.
Dit deden we in groepjes van 4. Het thema was propaganda, omdat Hitler hier erg
veel gebruik van maakte in de oorlog. We moesten een propagandafolder maken met
een bepaalde ideologie, zo deed ons groepje dit bijvoorbeeld tegen racisme. In de
namiddag waren we vrij en zo hebben we allen samen afgesproken om naar Brugge
te gaan. We hebben de Italianen de mooie plekjes van Brugge getoond en ze waren
erg enthousiast, daarna zijn we nog iets gaan drinken in Brugge en dan namen we
de trein naar huis. s Avonds zijn we dan nog met een groep gaan bowlen en dat
heeft de dag superleuk afgesloten. (Hélène
Decraene)
Op donderdag stonden er twee uitstapjes op het programma in verband met
de Tweede Wereldoorlog. In de voormiddag gingen we met de bus naar het Fort van
Breendonk bij Mechelen, dat fort werd vroeger gebruikt om gevangenen, vaak
politieke gevangenen, op te sluiten of door te sturen naar andere
concentratiekampen. Het was er sowieso koud, maar vooral de kille verhalen
brachten de sfeer onder het vriespunt. Het ergste was zonder twijfel de
folterkamer, weten dat er op die plek zo vele mensen zijn gemarteld op zon
onmenselijke wijze gaf iedereen een ongemakkelijk gevoel. Na de lunch in het
centrum van Mechelen gingen we naar Kazerne Dossin (foto), een museum helemaal in het
teken van de Holocaust, ook hier kwamen we vaak woorden te kort. Het
verschrikkelijke verhaal van dat ontelbare aantal Joden is iets wat misschien
niet altijd even goed tot ons doordringt. Het was een interessante, maar zeker
ook zwaar beladen dag. (Leendert Acke)
Na een fietstochtje van 10 kilometer kwamen we aan in 's Heerenberg, een mooi Middeleeuws dorpje. We hebben net lekker gegeten en maken ons klaar voor een partijtje bowlen. Discobowlen: een schot in de roos!
Leerlingen SAM ontvangen Italiaanse collega's uit Bergamo
Na
maandenlang verlangen was het zondag 1 maart, eindelijk tijd om onze Italiaanse
partners terug in de armen te slaan. We haalden elk onze partner op in
Charleroi om ze vervolgens te kunnen verwelkomen in ons huisje. s Namiddags trok
ik met mijn Italiaanse collega richting het Jan-Breydelstadion om de match Club
Brugge-Moeskroen bij te wonen. We genoten er beiden met volle teugen van en
gingen na een perfecte opener van deze week terug naar huis om te eten en
vervolgens onder de wol te kruipen na een lange dag. Op maandagvoormiddag
hebben we onze Italianen ontvangen met een quiz, enkele filmpjes en een
welkomstlied dat in elkaar werd gestoken door enkele leerlingen. Na de middag
speelden we het citygame de spion in Kortrijk. Het was een leuke manier om de
stad te verkennen. Erna trokken we naar een café om gezellig samen te zijn met
een glaasje erbij. (Victor Seys)
Op
dinsdag zijn we met de bus naar Ieper geweest, daar hebben we eerst een
wandelingetje gemaakt door een park, toen hebben we het In Flanders Fields museum.
Daarna was er een middagpauze, waar een woordje uitleg gaven over de Menenpoort.
Vervolgens trokken we richting het Tyne Cot Cemetary waar we een halfuur
doorbrachten om de verschillende graven en monumenten te bekijken. 's Avonds
gingen we allemaal samen eten en het was zeer gezellig. Ten slotte gingen we
kijken naar The last post om nadien naar Menen terug te keren. (Bert Van Boven)
SAM'ers zwaar onder indruk na bezoek aan Srebrenica
Na ons gisterenavond goed geamuseerd te hebben op de party werden we deze ochtend vroeg op school verwacht. Er stond ons namelijk een lange busrit naar Srebrenica te wachten. Hoewel we amper een afstand van 145 km moesten overbruggen deden we er, door het gebrek aan autostrades en de sneeuw, drie uur over om in Srebrenica te geraken. Eens aangekomen bezochten we er eerst een indrukwekkend kerkhof waar meer dan 8000 vooral mannen, maar ook vrouwen, begraven zijn. Zij zijn allen omgekomen bij de genocide praktijken in juli 1995. En in dit triestige thema gingen we verder. Eens we de straat overstaken liepen we op voormalig VN-gebied. We bezochten er een akelig gebouw dat in de Bosnische oorlog werd gebruikt als vluchtelingenkamp en nu is ingericht als museum. Ook bekeken we er een film over de genocide. Nadien waren we echt allemaal van de kaart. Ik heb nog nooit zo'n grote groep jongeren uit zichzelf zo stil weten zijn...
Om ons middagmaal te nemen trokken we naar een opvangcentrum voor kindjes die ver van school wonen. De kinderen moeten vaak drie uur wachten op hun bus. Tijdens die drie uur kunnen ze er hun huiswerk maken en knutselen. Na de middag trokken we naar Tuzla, de tweede grootste stad van Bosnië, waar we enkele monumenten bezochten en er cevapi (iets wat op pita lijkt) gegeten hebben. Het Bosnisch eten proeven is wel een leuke ontdekking, maar we zullen toch blij zijn als we maandagmiddag terug een Scolarest-maaltijd kunnen eten. Na het eten in Tuzla stapten we opnieuw op de bus om terug naar onze gastgezinnen te gaan. We gingen zopas inkopen doen voor het avondmaal, riva pastrmka (= een Bosnisch visgerecht). We aten reeds een avondmaal in Tuzla maar met twee avondmalen heb je zeker genoeg hé!
Na een lange busrit met wat file rond
Antwerpen konden we rekenen op een hartelijke verwelkoming door onze
Nederlandse vrienden (want dat zijn ze ondertussen precies al). Een mooi
versierd lokaal, een rijkelijke maaltijd en al heel wat gezellige babbels - met
tegelijk de eerste talige misverstanden- waren het startsein van een fijne
namiddag. Een middag die echt op gang kwam met de kennismakingsspelletjes of
'theatersport', zoals ze dat hier zo mooi noemen. De sfeer zat er meteen in en
het enthousiasme van de Nederlanders werkte aanstekelijk.
Hierna was het tijd voor de meer
ernstige zaak: ons project! Hebben Nederlanders dezelfde eetgewoonten als wij
Belgen? Kloppen de vooroordelen die wij over elkaar hebben? Wat is het belang
van familie hier in Nederland en bij ons? Morgen trekken wij op onderzoek uit
om al uw en onze vragen te beantwoorden en daarvoor maakten we vandaag een
onderzoeksplanning op. Het valt op hoe zelfstandig en vrij de leerlingen hier
(mogen) zijn. Iets om van te leren?
Om vier uur mocht iedereen de school
verlaten. Sommigen bakten en aten pannenkoeken, anderen speelden FIFA en er
zijn zelfs leerlingen al op Duitse bodem geweest omdat ze tegen de Duitse grens
verblijven. Toen we om zeven uur terug verzamelden op school voor de film,
zagen we al heel wat tevreden blikken die hongerden naar meer van deze internationalevibe.
Benieuwd naar wat morgen brengt, wensen
we u allen een goede avond en nachtrust! Doooeeg ...
Toneelvoorstelling "WO I in(ge)beeld": de generale repetitie
Vanavond vindt dus om 20u de toneelvoorstelling WO I
in(ge)beeld plaats in De Steiger. Dit stuk werd geschreven door onze
leerlingen en zal gespeeld worden door een enthousiaste groep 6de
jaars. Wij gingen vanmiddag een stukje van de generale repetitie bijwonen en
kunnen dus al een tipje van de sluier oplichten. .
Eerst hebben we Jean-Philippe Moureau een paar vragen
gesteld. Hij speelt de rol van Cyriel.
Waarom doe je mee
aan het toneel?
Ik doe eraan mee
omdat ik al van kleins af aan geïnteresseerd ben in toneel en het leuk vind om
te doen. Ik ga ook zo af en toe eens kijken naar toneelstukken en speelde vorig
jaar al mee in een toneelstuk over de oorlog.
Vind je het leuk
om in het stuk te spelen?
Ja, het verhaal is
beter dan het stuk van vorig jaar maar de stress begint nu al een beetje te
komen maar dat hoort er bij
Dan hebben we ook nog Sofie (in de rol van Roseke):
Waarom doe je mee?
Ik doe mee omdat
ik graag toneel speel en omdat het al een jaar geleden is dat ik nog eens in
een toneelstuk speelde.
Hoelang heb je dan
al toneel gespeeld?
Drie jaar
Interesseert het
onderwerp je?
Eerst dacht ik:
Nee, niet weer oorlog! maar het valt mee omdat ik niet zelf een soldaat speel
en dus niet echt het gevoel heb dat ik in de oorlog speel.
Het zal dus sowieso een spannend kijkstuk worden. Tot
vanavond?? (Lander en Xander)
Al 3 dagen zijn een groot aantal leerlingen bezig met het
bakken van maar liefst 850 cupcakejes, versiering inbegrepen. De versiering
heeft de vorm van een poppie en de uiteindelijke bedoeling is om die vrijdag
aan heel de school uit te delen! En misschien mogen we er zelfs een verrassing
bij verwachten
Margaux Bossuyt uit 5WW6 1 vond dit een erg leuke workshop.
Zelf bakt ze ook af en toe en hier kan ze haar creativiteit tot uiting laten
komen. Sophie en Lauryne uit 3LA5 hebben
zich laten leiden door hun kookpassie en zetten zich dan ook volop in om deze
opdracht tot een goed einde te brengen.
Er heerste een gezellige sfeer tussen de bloemwolken met de
geur van versgebakken cupcakejes. (Hanne
en Miranda)
Handwerk heel erg populair bij vrouwen tijdens WO I
Ook in de workshop handwerken zijn ze ondertussen na drie
namiddagen ook al goed opgeschoten. Hieronder ziet u al enkele van de bijna
afgewerkte producten. We vroegen aan een aantal leerlingen wat ze van deze
workshop vonden deze week. De meesten vonden het al bij al wel leuk, vooral
omdat ze samen bij hun vrienden konden zijn. Allemaal hebben ze iets bijgeleerd
en de meesten zullen het later misschien nog wel gebruiken, ook als ze wat
ouder zijn. We vroegen aan mevrouw Debusschere en mevrouw Desmet waarom ze deze
workshop geven. Mevrouw Debusschere antwoordde hierop dat dat vroeger de
gewoonte was: terwijl de mannen aan het front streden, houden de vrouwen zich
bezig met naaien, haken en breien. Het past dus perfect binnen deze
projectweek. Mevrouw Desmet vertelde ons dat zij in het dagelijkse leven zelf
haakt en ze doet het heel graag. (Lara en Merel)
In het kader
van de projectweek over de oorlog, trokken ook de leerlingen van het derde jaar
er woensdag op uit. Ze vertrokken allemaal naar Ieper. De leerlingen vertrokken
met de bus naar het In Flanders Field Museum (IFFM). Ze mochten het museum
vrij bezoeken, maar moesten zich eerst en vooral aanmelden. Dit gebeurde met
een bandje in de vorm van een poppie en dat bandje konden ze nadien nog overal
gebruiken en inscannen. Zo kregen ze informatie aangepast aan de leeftijd van
de persoon. Ze bleven tot 14 uur in het museum, daarna was er nog een soort
workshop.
De leerlingen
vonden het echt indrukwekkend: gebruikte wapens, uniforms en helmen, het was er
allemaal te bewonderen. We konden vooral de evolutie van de wapens, helmen en
uniformen zien. Dat vond ik echt speciaal! zeiden enkele leerlingen.
Na het museum
gingen de leerlingen met de bus naar het Essex Farm Cemetery en de Yorkshire
Trench. Daar kregen ze uitleg van een oud-leerkracht. Die vertelde hen over de
verschillende bridges om mensen van het slagveld te halen, een zeer
gevaarlijk manoeuvre. Toen toonde hij ze waar de soldaten verzorgd werden.
Echte verzorging was dat niet, het was vooral morfine toedienen, eventueel een
verband en daarna terug naar het slagveld of naar huis! Het was zeer
indrukwekkend, de jongste persoon die op de begraafplaats lag, was slechts 15
jaar!
Na dit indrukwekkend
bezoek, keerden de derdes terug naar de stad. Daar moesten ze in groepjes in
Ieper rondwandelen en een zoektocht afwerken. Na de zoektocht konden de
leerlingen in een restaurantje gaan eten. Op het menu stonden frietjes met kip.
Smakelijk dus!
Na het eten
vertrokken de leerlingen nog naar de Last Post. Dat was echt speciaal, je
wordt er letterlijk van door elkaar geschud! Al die namen die daar te zien
zijn! Militairen kwamen hun dankbaarheid tonen, samen met andere mensen, en dus
ook de derdes uit SAM. Zo eindigde dus een speciale dag. (Ophélie)
In het kader
van de projectweek gingen de vijfdes woensdag op uitstap naar Diksmuide. Daar
konden we de dodengang (die jammer genoeg gesloten was) bekijken van op een
afstand. Een rondleiding in en op de IJzertoren hoorde daar ook bij. Door het
mooie weer konden we enorm ver kijken en zelfs met de wind in onze haren van
het uitzicht genieten.
Daarnaast was
er ook een rustige boottocht gepland. Door een klein misverstand ontbrak onze
gids, maar dat hield ons, enthousiaste leerlingen, niet tegen zelf voor gids te
spelen. Anderhalf uur zaten we in de gezellige, warme cabine terwijl de rivier
ons traag voortstuwde. Al bij al konden we zeggen dat dit een geslaagde dag
was! (Hanne en Miranda)
Eén van de
workshops waar je het best de oorlog kon herbeleven was het Inleefspel Dilemma
14-18. Dus wilde je altijd al eens een vaderlandslievende priester of een
Vlaamsgezinde boerenzoon zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog? Dan was dit de
ideale moment. 50 leerlingen namen de gelegenheid te baat en stonden voor heel
even in de schoenen van mensen die leefden tijdens de eerste Wereldoorlog. We
sprokkelden een reactie bij een begeleidende leerkracht.
Waarom had
u voor deze workshop gekozen?
Het is een leuke en actieve workshop
en dat sprak me enorm aan.
Hoe heeft
u de workshop georganiseerd?
We hebben die georganiseerd via een VZW
die voor al het materiaal heeft gezorgd.
Wat is er
nog speciaal aan deze workshop?
De leerlingen moeten dilemmas
proberen op te lossen en ze krijgen dan voedselbonnen.Hoe
risicovoller de keuze die ze maken hoe meer loterijbonnetjes ze krijgen.
En wat kan
je doen met die voedselbonnen?
Daarmee kunnen ze op het einde van de
workshop een vieruurtje kopen.
Waarvoor
dienen die loterijbonnetjes dan?
Die worden in een pot gedaan en een
onschuldige hand trekt er dan een bonnetje met een groepsnaam uit, de groep die
getrokken word is dood en moet al zijn voedselbonnen afgeven. (Lander
en Xander)
Vandaag (donderdag) vertrekken twee klassen uit het tweede jaar voor het eerst op uitwisseling. Onder leiding van mevrouw Vanhoutte en mevrouw Verhaeghe verblijven zij drie dagen in Silvolde om er de culturele verschillen tussen België en Nederland te ontdekken. We vroegen Leonie Beernaert (2LA2) naar een reactie aan de vooravond van haar vertrek:
"Ik kijk uit naar de uitwisseling om eindelijk de persoon te zien waar ik al zoveel mee heb 'gepraat'. Het busgedeelte zie ik wat minder zitten, maar het hoort erbij. Ik heb net mijn tas nog eens gecheckt: sportgerief, pyjama, een trui, ... ik heb het allemaal mee! Voor in de bus neem ik ook UNO, Geen ja geen nee en een boek mee. Nu staat er nog maar één ding op mijn to-do-lijstje: op tijd gaan slapen. We moeten immers vroeg uit de veren morgen! Slaapwel."
Hiernaast ziet u alvast een foto van hun eerste tussenstop.
De 6de jaars trokken op woensdag door het Heuvelland op zoek naar sporen uit WO I, WO II en de Koude Oorlog. Ze bezochten onder andere de site van Bayernwald in Wijtschate, de Maginotbunker op de Zwarteberg en de commandobunker onder de Kemmelberg. Enkele impressies...
Ook de lokale pers heeft onze projectweek rond WO I opgemerkt en kwam dinsdag eens een kijkje nemen bij de leerlingen die, onder leiding van een groep militairen, stevig gedrild werden tot echte soldaten. Bekijk via onderstaande link het fotoverslag uit Het Nieuwsblad.
Op woensdag 4
maart stonden er heel wat excursies op het programma tijdens onze projectweek.
Zo trokken de tweedes naar Lijssenthoek Military Cemetery in Poperinge en naar
de Hooge Crater in Zillebeke. Hieronder alvast enkele sfeerbeelden.
Ondertussen
zijn we al de 4e dag in Bosnië en het is tot nu toe al allemaal heel goed
verlopen. De mensen hier hebben ons zeer goed ontvangen en zijn zeer
vriendelijk. Deze morgen moesten we om 9u aan het gemeentehuis staan want er
stond een speech van de burgemeester van Gračanica op het programma. De
burgemeester was zeer vereerd om ons te mogen ontvangen en we sloten de speech
af met een drankje. Daarna bezochten we de 2 grootste fabrieken, waar mensen 10
uur per dag aan handarbeid doen om op het eind van de maand de som van 150 euro
op hun bankrekening te zien staan. De meeste arbeiders die daar werken doen hun
werk ook niet zo graag op zo'n moment besef je toch wel eens hoe goed je het
hebt in België.
In de
namiddag stond er een wedstrijdje volleybal en voetbal op het programma. In
volleybal moesten de Belgen toegeven dat de Bosniërs veel beter waren. In het
voetbal was er een evenwichtige en leuke match. Vanavond is er ook een feest
georganiseerd door de Bosniërs zelf, hopelijk wordt dit een leuke herinnering
voor iedereen. Het is alvast een toffe groep en ondertussen hebben sommige
onder ons ook al wat Bosnisch onder de knie. Het is zeker en vast een toffe en
leerrijke ervaring.
Voor
de workshop LEGO robots bouwen was er heel wat interesse onder de leerlingen. We
interviewden meneer Lefevere, die normaal techniek geeft op school en een aantal
leerlingen die deelnamen. Deze workshop gaat door in het technieklokaal.
Wat
heeft deze workshop te maken met wereldoorlog 1?
Meneer
Lefevere: Het gaat niet specifiek over
WOI maar meer over de hedendaagse oorlogen. Daar sturen ze nu robots naar toe
in de plaats van mensen. De techniek gaat er erg op vooruit in de oorlogen.
Waarom
geeft u deze workshop?
Meneer
Lefevere: Om interesse op te wekken bij
de leerlingen en omdat ik leerkracht techniek ben.
Wat gaan de leerlingen precies doen?
Meneer
Lefevere: Het is de bedoeling dat ze een
robot maken van LEGO die bommen kan ontmantelen en gewonde mensen kan
evacueren. Donderdag zullen ze hun robot dan moeten voorstellen aan de hand van
een PowerPoint. Ik zal dan ook een foto maken van alle robots.
Eens
horen bij de leerlingen wat zij er van vinden
Mathis
Bossuyt: Het is heel leuk en rustig om
te werken.
Dzico
Jacobs: Leuk om met vrienden samen te
zijn.
Guilaume
Degroote: Ik werk graag met LEGO dus dat
is wel tof en meneer Lefevere heeft een goeie muzieksmaak.
Is
er iets speciaal aan jullie robot?
Mathis
Bossuyt: De onze zal heel erg stevig
zijn.
Dzico
Jacobs: De robot die wij bouwen heb ik
op internet gevonden.
Wij
zijn alvast erg benieuwd naar het resultaat. (Lara en Merel)
Vandaag
brengen we jullie weer een update over de SAM-poort die momenteel op onze
speelplaats wordt gebouwd. We hebben een foto van de achterkant getrokken zodat
er nog niet te veel te zien is want het moet natuurlijk nog even een verrassing
blijven hoe de poort er effectief zal uitzien... We zien al meer een
constructie vandaag en de leerlingen/timmermannen zijn heel goed bezig. Op het
ritme van de muziek timmerden en zaagden ze het gebouw in elkaar.
Toen
enkele leraren van de Academie voor beeldende kunst zich kwamen voorstellen in
het college, begin dit jaar, zagen enkele leerkrachten op SAM een mooie
mogelijkheid tot samenwerking. In het kader van de projectweek besloten ze om
samen enkele workshops te organiseren waarbij de leerlingen op een creatieve
manier kunnen bezig zijn. Twee leraren en twee leraressen uit vier
verschillende disciplines van de kunst, gingen aan de slag met leerlingen van
verschillende leeftijden. De aanbieding: bunkers etsen en uitprinten, zeppelinskeletten
bedenken en bouwen, oorlogslandschappen maken en schilderen of animatiefilmpjes creëren en bewerken. Ik vind
het jammer dat we het niet allemaal eens kunnen uitproberen! vertelt Emile Quartier
(6MTWE) ons.
De werkjes die de leerlingen de komende drie dagen zullen maken worden uitgestald
op de tentoonstelling WO I in(ge)beeld
(donderdagavond 5 maart in De Steiger). In komende blogberichten gaan we dieper
in op elke workshop. (Gilles)
Schrijver Willy Spillebeen gaf vandaag een workshop
aan enkele enthousiaste tweedes. We stelden hem enkele vragen.
*Schrijft u vooral jeugdboeken of ook boeken voor
volwassenen?
-Eigenlijk
schrijf ik een beetje voor iedereen, maar vooral vanaf 15 of 16 jaar. Je kan
daar niet echt een leeftijd op plakken, het zijn al wat moeilijkere boeken maar
als 12-jarige kan je ze zeker ook al lezen.
*En welke soort boeken schrijft u vooral?
-Verschillende
soorten: poëzie, romans, jeugdromans, studies en ook vertalingen.
*Uit welke talen vertaalt u dan allemaal?
-Frans, Spaans
en ook eens uit het Engels.
*Wat wou u vroeger graag worden?
-Van toen ik 11
of 12 jaar was, wou ik al schrijver worden. Ik schreef graag en had daar ook
wel goede punten voor op mijn rapport. (lacht)
*Gaat u veel naar scholen om te vertellen over uw
boeken?
-De laatste
tijd eigenlijk niet echt meer maar vroeger deed ik het wel, vooral in de jaren
80.
*Hoeveel boeken heeft u ongeveer geschreven?
-Ik denk een
70-tal.
*En wat was uw eerste boek?
-Een boek over
Latijns-Amerika en indianenstammen, getiteld De hel bestaat. Ik realiseerde
mij niet voor wie het bestemd was maar de uitgeverij vertelde me dat ze het
gingen uitgeven als jeugdboek. Ik heb er zelfs prijzen voor gekregen!
* Bedankt voor het interessante interview. (Luna en Paulien)
Vandaag stonden we op om 8 uur, het was een zonnige
dag. Na ons lekker ontbijtje (eitje met worst) kwamen Selihana en Hasmik ons
oppikken om samen naar school te vertrekken. Op de planning stond dat we om
9u45 op school moesten zijn, maar wij waren te laat, oepsss! In België gaan de
meeste leerlingen met de fiets of de bus naar school, maar hier is dat anders.
Meestal worden de leerlingen gevoerd door een familielid zoals bijvoorbeeld de
opa of de papa en wij werden vandaag gevoerd door de opa van Naza. In België
zijn we gewoon om te rijden met een auto maar hier was het een camionetje.
Na een leuk ritje tussen de koeien en de schapen
kwamen we toe op school, daar kregen we uitleg over de verschillende richtingen
die je er kan volgen. Enkele voorbeelden zijn verpleegkunde, elektromechanica,
haartooi, naaien ... Florence en Chloe gingen de uitdaging aan om hun haar te
laten knippen door de studenten. Vervolgens volgden we een les geschiedenis
samen met de Bosnische leerlingen over WO1. Hierna kregen we vrije tijd en
gingen de meeste leerlingen naar een café in de buurt, daar dronken we
samen iets.
Daarna ging iedereen naar huis en ook wij
wachtten op de papa van Selihana. Na een verfrissende douche kregen we
weer een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld. Tenslotte kwamen we met ons
4 samen in Selihana's huis om gezellig de dag af te sluiten. Ze vertelden ons
onder andere wanneer en hoe ze bidden, ze legden de nadruk op het feit dat niet
alle moslims terroristen zijn en dat vonden we heel interessant. Ook hier
kregen we te veel eten aangeboden. We zullen al rollend naar België terugkeren
met zeer mooie herinneringen.
In het
gemeentehuis van Menen maakten een heleboel leerlingen vandaag beeldjes voor
een grote tentoonstelling die zal plaatsvinden in 2018 bij de Palingbeek. Het
is namelijk de bedoeling 600.000 beeldjes te maken over heel België als
aandenken aan het grote aantal gesneuvelden, zowel soldaten als burgers. Elk
beeldje krijgt een naamplaatje en de persoon die het beeldje gemaakt heeft,
wordt er peter of meter van.
Chantal
Deman, vrijwillige begeleidster, vindt dit een erg mooi initiatief. Mensen
zouden hier meer over moeten nadenken, vindt ze. Zoiets mag niet vergeten
worden. Jongeren van deze tijd worden hier te weinig mee geconfronteerd en dit
is een uitstekende kans om erbij stil te staan. (Hanne en Miranda)
Onder leiding
van Meneer Dollé hebben een 30-tal enthousiaste leerlingen uit alle jaren hun
eigen filmpje gemaakt. Per twee moesten deze leerlingen een kort stukje maken
over een onderwerp uit de beide wereldoorlogen. Deze filmpjes werden dan om
beurt voorgesteld. Of het nu heel serieus was of een humoristische
inslag had, alle filmpjes waren zeer informatief.
Jeroen
Moerman uit 6ecoMT3 had alvast dit te zeggen: Deze workshop was niet mijn
eerste keus, maar ik heb wel heel veel bijgeleerd: het gebruik van een iPad,
het monteren van afbeeldingen en muziek. Over het algemeen vond ik het zeer
tof.
Kevin
Skvortchevskij uit 1MO1 vond het een zeer leuke workshop om te beleven met zijn
vrienden, hij heeft veel bijgeleerd over de Eerste Wereldoorlog en vond het indrukwekkend
om zijn eigen filmpje in elkaar te steken. (Glenn)
Onder leiding
van theatermaker Sarah Moens hebben 15 enthousiaste leerlingen uit de eerste en
tweede graad een klein toneelstuk in elkaar gestoken in de feestzaal van SAM.
Eerst werden ze in twee groepen verdeeld en werd er een verhaal over twee
loopgraven gespeeld, daarna hebben ze geleerd hoe je op het toneel doodgaat zonder
humoristisch over te komen Makkelijker gezegd dan gedaan.
Mevrouw Moens
vond dat de leerlingen zeer enthousiast en positief waren: Eerst waren ze een
beetje bescheiden en wisten ze niet goed wat te doen wat volledig normaal is
voor studenten van die leeftijd, maar na een tiental minuten waren ze al wat
meer relaxed en voor beiden was het een zeer leuke ervaring.
Onze
vliegende reporter gaf hun toneelstuk alvast een daverend applaus! (Glenn)
De leerlingen
van de workshop Bezet Kortrijk waren vandaag op school om een opdracht af te
werken. Ze moesten info opzoeken over één van de gestorven mensen, een nogal
theoretische les die niet iedereen even graag deed
Gisteren zijn
ze echter met de trein naar Kortrijk geweest en om daar een stadsspel af te
werken. Het spel ging als volgt: twee groepen waren de Duitse politie en de
andere groep waren spionnen. De spionnen moesten uit de handen van de politie
blijven. De geïnterviewden, Nena Berqué, Lisa Verstraete en Charlotte Beyls (3de
jaar) vonden het een heel leuk stadsspel. Ze kozen deze workshop omdat het hen
aansprak. Donderdag zullen ze terugkeren naar Kortrijk, maar deze keer met de
fiets. Daar zullen ze dan fotos trekken van de verschillende oorlogsplaatsen
in de stad. (Merel en Lara)
15 leerlingen
en hun 3 begeleiders trokken maandag, na een korte inleiding, met enkel een
camera op pad. Ze fietsten naar het kerkhof voor Duitse soldaten in Menen en
kregen daar een uurtje de tijd om fotos te trekken. Vandaag konden ze echt aan de slag met
Photoshop. Elke leerling kreeg een bundel met uitleg zodat ze direct van start
konden gaan met het programma.
De meesten
hebben hier weinig ervaring mee, zoals Hermien uit 4LA5, Caitlin uit 5LAMT3 en
zelfs mevrouw Neyts. Voor anderen is het niet de eerste keer, zoals Margot en
Margo uit 5WW. Eén ding hadden de
enthousiaste leerlingen en leraren alleszins gemeen: ze wilden ervaringen
opdoen met de camera, (leren) werken met
Photoshop en plezier hebben, natuurlijk.
De resultaten
tot nu toe zijn al heel indrukwekkend maar uiteindelijk mogen we die pas bekijken
op de tentoonstelling donderdagavond in De Steiger. (Hanne en Miranda)
21 leerlingen en 4 leerkrachten gaan
deze week een herdenkingspoort bouwen op de speelplaats. Zo zullen we op school
altijd een herinnering hebben aan deze projectweek en dus ook aan WO I. Wij
houden voor u elke dag de stand van zaken bij. Vandaag hebben we enkele mensen
geïnterviewd.
Waarom heb je de workshop gekozen?
Tessa
Donckels: Ik heb de workshop gekozen omdat het me wel aansprak en omdat mijn
vrienden het ook kozen.
We legden ons oor ook eens te luister
bij één van de begeleidende leerkrachten, dhr. Dusselier.
Waarom hebt u de workshop gekozen?
Het
is eens iets anders dan heel de dag theorie geven. Alhoewel het is ook fysica
is want we mogen de constructie natuurlijk niet laten vallen. (lacht)
Is er al een ontwerp ondertussen?
Jazeker,
de leerlingen hebben zelf mee het ontwerp mogen bepalen en het zullen twee
torens worden die verbonden zijn door een soort boog.
Maar de afwerking, die is voor later. Nu
eerst nog de basis. Overal op de speelplaats liggen losse planken en na een uur
werken waren ze toch al toe aan het verzamelen van spijkers en vijzen (Lander en Xander)
Zij die denken dat breien en haken volledig uit de mode is, vergissen zich schromelijk. De workshops handwerk zaten namelijk meteen vol tijdens onze projectweek. We gingen eens
een kijkje nemen in lokaal 4.12 waar de sessie breien en naaien plaats vond. We interviewden Juline (1la2), Flore(1mo2) en Eva(1mo2).
*Waarom kozen
jullie voor handwerk?
-Omdat we graag knutselen.
*En wat maken
jullie?
-Een
poppy die wordt gebruikt als broche of die we dan op een krans gaan steken voor
aan de Menenpoort.
*Welk
materiaal hebben jullie daarvoor nodig?
-Rode en zwarte vilt, schaar, draad en natuurlijk een
naald.
*Wat heb je al
bijgeleerd vandaag?
-We leerden al de basis van breien en naaien, maar we zijn nog erg benieuwd naar wat nog
volgt!
Daarna gingen we naar lokaal 4.13, waar de andere
helft aan het haken is. We interviewden een enthousiaste groep meisjes J
*Wat vinden
jullie van deze workshop?
-Het is heel moeilijk maar wel de moeite waard.
*Hoe vinden
jullie de sfeer?
-Het is heel tof om met vriendinnen samen te kunnen
zitten.
*Wat leerden
jullie al?
-Halve steek, vaste knoop en losse steek en we maken
nu de voorbereiding om later dan een accessoire voor een vaas te maken.
*Oke, meisjes,
dat klinkt heel moeilijk, wij laten jullie nog wat verder werken, maar eerst
maken we nog een leuke sfeerfoto. (Luna en Paulien)
Tijdens
de toneelvoorstelling donderdagavond in De Steiger, zullen er niet alleen
acteurs en actrices op de scene te zien zijn maar ook dansers en danseressen. Mevrouw
Roggeman danst in haar vrije tijd jazz-ballet in Pirouette en coacht mee deze
dansworkshop, samen met Morgane, een professionele danseres van Passerelle. Deze
enthousiaste bende is al sinds geruime tijd aan het oefenen en startte nu net de
repetities van hun derde en laatste dans, die ook als centraal thema de oorlog
heeft. Twee dansjes zijn modern de andere is meer hip-hop van stijl. We zijn
benieuwd naar wat het wordt afspraak op donderdag 5 maart om 20u in De
Steiger. Alvast
een hint: één van de dansjes wordt via Dokter Knobbel ingeleid. Later meer
over dit (Merel, Ophélie en Lara)
Voor
de workshop Fotografie/Photoshop trokken de leerlingen naar de Duitse
begraafplaats in Menen en namen daar een aantal sfeerbeelden. De volgende dagen
kunnen deze beelden dan bewerkt worden en uiteindelijk getoond aan het grote
publiek.
Voor
de workshop « Maak een luisterspel » schreven zich vooral durvers en
creatieve leerlingen in. De bedoeling is om fragmenten uit een boek om te
zetten in een luisterverhaal, met de stemmen van onze leerlingen natuurlijk! Mevrouw
Vermoortele, die deze workshop gaf, konden we niet meteen storen tijdens ons
bezoek omdat ze druk bezig was met het voorlezen van het verhaal. Alle
deelnemers waren één en al oor. Nadien konden we aan Jacob Dewulf nog een
reactie ontfutselen. Hij legde ons het programma uit van de komende dagen. Eerst
en vooral was het vandaag luisteren naar het verhaal zelf. Morgen zullen we dan
de delen en de personages kiezen die we in het luisterspel zullen omzetten. We
kunnen dan ook al beginnen opnemen om dan donderdag de tekst en de opname te finaliseren.
Vrijdag kunnen jullie het eindresultaat bewonderen tijdens het slotmoment. Het
boek waarvan we een luisterspel zullen maken is Voetballen of vechten. We
kijken er naar uit! (Merel, Ophélie en
Lara)
Op Overleie
hebben ze alvast geen last van de koude temperaturen. Een 30-tal leerlingen uit
de eerste, tweede en derde graad werden vandaag gedrild door vijf militairen om
tot echte supersoldaten opgeleid te worden.
Eerst doorliepen
de soldaten in wording een parcours met vijf obstakels:op een balans lopen met
een loodzware bal, door banden stappen, kruipen door de modder, slalommen langs
kegels en ten slotte beklimmen ze een militaire vrachtwagen. En dit alles tegen
de tijd. Naast het parcours worden ze ook getraind om met nepgranaten te leren gooien.
De leerlingen
die het parcours afgelegd hadden vonden het alvast supertof. Het was zeer zwaar
en intensief maar wel een goede manier om van de koude af te geraken. En
granaten gooien is makkelijker gezegd dan gedaan! Met precisie gooien is niet
altijd simpel en er moet natuurlijk rekening gehouden worden met de wind.
Deze workshop
was alvast een groot succes op deze koude maandagnamiddag. (Glenn)
Gisteren was
het eindelijk zover, onze langverwachte uitwisseling ging van start. Wat we
moesten verwachten was een groot mysterie: onbekend land, onbekende mensen en
een onbekende cultuur. Ondertussen zijn de meeste vraagtekens verdwenen en
voelen we ons al helemaal thuis in dit prachtige land. Na een vlotte vlucht
over de machtige Alpen landden we in de luchthaven van Tuzla. Na wat
formaliteiten vertrokken we met de bus naar onze eindbestemming. Daar wachtten
de leerlingen ons al op en brachten ons naar hun huis. Wat een welkom!
Hartelijke mensen, vreemd maar lekker eten en voetjes onder tafel. Kortom: we
werden ontvangen als koningen. Het eerste contact, dat soms wat stroef verliep,
was gelegd en hierop volgde een rustige nacht.
Vandaag
kregen we, na een heerlijk ontbijt, een rondleiding in de stad Gracanica. We
bezochten de school, de plaatselijke kerk en de moskee waar de imam ons
hartelijk welkom heette. Hierna volgde een Bosnisch feestmaal waar we
waarschijnlijk nog voor 3 dagen kunnen van eten. Zoet en zout, vlees en gebak,
er was voor ieder wat wils. In de namiddag waren we vrij en hebben we de stad
verder verkend, alsook de prachtige omgeving. Een ware hemel voor wandelaars!
Jammer genoeg was het weer niet om over naar huis te schrijven (al doe ik het
toch). Wat nog veelbelovend begon als een dag vol zonneschijn, eindigde met
typisch Belgische regen. Gelukkig leed noch de temperatuur (15°) noch de sfeer
hieronder! We zijn hier pas 1 dag en ik voel me al volledig thuis, benieuwd wat
we de volgende dagen nog zullen beleven.
De
leerlingen die wel graag eens schilderen en creatief bezig zijn, konden deze
middag terecht bij de workshop experimenteel schilderen. Een concept dat
kunstenaar Paul Vanhee uitdacht om snel een volwaardig werk te kunnen maken.
Het is een simpele techniek waarbij de leerlingen met een vod en wat olieverf
een portret creëren. Zo kunnen ze na deze drie dagen een afgeleverd schilderij
bekomen, verklaart meneer Vanhee. Mevrouw Kerkhof kwam in contact met de
kunstenaar nadat hij een workshop deed op de school van haar dochter.
Het experimenteel
schilderen is immers een project dat hij al vaak met mensen heeft kunnen delen.
Ik heb in zowel kleuterklassen als bejaardentehuizen gewerkt, veel verschil is
er niet. Veel mensen hebben er altijd veel plezier aan. Hier op school merk ik
dat de leerlingen extra gemotiveerd zijn door het materiaal dat ze mogen
gebruiken. Wanneer je op een canvas schildert geeft dat een echter gevoel, meer
dan op een blad papier. (Gilles)
Vanaf vandaag
gaat een groep van enthousiaste vliegende reporters de workshops af om een
verslag te maken van deze ongetwijfeld boeiende projectweek rond WO I. Ze
zullen voorzien van iPad, perskaart, pen en papier artikels schrijven die
dagelijks op deze blog zullen gepubliceerd worden. Het team bestaat uit Paulien
Battheu (1LA2), Luna Deryckere (1LA2), Lara Vandenbroucke (3LA5), Ophélie
Gruard (3ECO42), Merel Vandeputte (3ECO5), Lander Haesaert (3WE), Xander Caesemaeker
(3WE), Miranda Zhang (5WW6), Hanne Berghmans (5ECWI), Glenn Deceuninck (6ECMT3)
en Gilles Vantyghem (6HW).
Seminarie Frans 5des "Un long dimanche de fiançailles"
Vanmorgen kregen de 5des hun eerste seminarie van de projectweek voorgeschoteld:
een les Frans, maar geen gewone les. De eerste twee uren stond de vertoning
van de Franse film Un long dimanche de fiançailles op het programma. In deze
film die zich afspeelt tijdens de Eerste Wereldoorlog gaat het hoofdpersonage
Mathilde (Audrey Tautou) halsstarrig
op zoek naar haar verloofde die aan het front gaan vechten is. Ze wordt
voortdurend heen en weer geslingerd tussen de gruwel van de oorlog en de hoop
dat haar verloofde toch nog in leven is
In de nabespreking van deze Franse prent konden de
leerlingen hun creativiteit de vrije loop laten. Naast een aantal algemene
inhoudsvragen, kregen de ze ook de opdracht om zelf de voorpagina van een krant
uit die tijd te schrijven: een interview, een reportage, een opsporingsbericht,
een geheime boodschap, het kwam allemaal aan bod. Benieuwd naar het
resultaat? Op de tentoonstelling donderdagavond in CC De Steiger zullen er alvast
een aantal voorpaginas te zien zijn.
Vandaag
bezocht een groep leerlingen het vluchtelingencentrum van het Rode Kruis in
Menen. Na een uitgebreide rondleiding en uitleg over de werking, verzamelden ze
in de eetzaal en mochten ze samen met de vluchtelingen Palestijnse koekjes
bakken. Helaas bleek tot tweemaal toe dat er ingrediënten te kort waren en zijn
ze dus ook tweemaal naar de winkel moeten gaan. Dariusch, die de rondleiding gegeven
had, vond het alleszins leuk. Nerveus was hij zeker, want het was nog maar de
tweede keer dat hij dit deed. Zelf vertelde hij dat hij hier al een tijdje is;
in zijn vrije tijd voetbalt hij met zijn huisgenoten en er is zelfs een fitness
beschikbaar voor hen op zolder. Jessy, die alles in goede banen leidt, wist te
vertellen dat er regelmatig Nederlandse lessen gegeven worden en dat de
vluchtelingen maximum 10 dagen per maand weg mogen om bijvoorbeeld familie te
bezoeken.
Hoewel
het anders verlopen was dan ze dachten, hebben Eva, Manon en Tine (3e jaar) er zeker van
genoten. Ze hoopten nog te kunnen praten met de mensen die hier leven nadat de
koekjes gebakken waren. Elise en Alexia (6e jaar) wilden vooral nieuwe mensen leren
kennen, en zien hoe zij hier leven en hoe ze hier zijn terechtgekomen. Ook voor
Lianna (6e jaar) was dit een bijzondere ervaring. 10 jaar geleden leefde zij hier ook.
Hoewel ze vindt dat er veel veranderd is, was ze blij hier nog eens terug te
kunnen komen. Uiteindelijk was iedereen zeer blij deze workshop gekozen te
hebben, het was zeker een ervaring om niet te vergeten! (Hanne en Miranda)