Vrijdagmiddag
vond het plechtig slotmoment plaats van onze boeiende projectweek. Alle jaren
startten de middag met een sponsor-wandeltocht over 8 kilometer naar de Duitse
begraafplaats in Wevelgem. Daar speelden de acteurs en actrices van de
toneelvoorstelling WO I in(ge)beeld nog eens enkele scènes uit hun stuk. Een
ontroerend toneel in een al even ontroerende setting.
Terug
aangekomen op school werd er nog even stilgestaan bij de opzet en de doelstellingen
van deze projectweek: de herinnering aan de oorlog levend houden en onze
leerlingen doen beseffen dat zoiets nooit meer mag gebeuren. Muzikaal werd dit
slotmoment opgeluisterd door meneer Allegaert die een prachtige vertolking
bracht van de Last Post onder de net gebouwde SAM-poort en door Cristina Claeys en meneer Heytens die een mooie
versie zongen van de passende song Sympathy. Achteraf kregen al onze
leerlingen nog een lekkere versnapering: één van de 850 cupcakes die in de
workshop Peace of cake gebakken werden in de vorm van een poppie met een verborgen
boodschap van geluk Een geslaagd einde van een meer dan geslaagde projectweek.
Na het concert van gisteren moesten we
vroeg opstaan. We gingen namelijk op daguitstap naar Sarajevo. Onderweg stopten
we om een oud kasteel te bezoeken in een klein dorpje. Het kasteel dateert uit
de Ottomaanse tijd, maar is echter nooit veroverd geweest door de Ottomanen. De
volgende stop was bij de Bosnische vallei van de piramides. Daar konden we het
ondergrondse labyrint bezoeken. Het was interessant om te weten hoe ze de
gangen ontdekt hebben enkele jaren geleden. Ze geloven dat er iets heel
waardevol onder de Zonnepiramide ligt, maar het zal nog meer dan 100 jaar duren
vooraleer ze daar de gangen kunnen uitgraven.
Na het bezoek vertrokken we opnieuw
richting de hoofdstad (via de enige snelweg in het land). Rond 14u kwamen we
aan. Tijdens een stadswandeling zagen we veel mooie gebouwen en pleintjes. Het
was leuk om eens een stad uit een andere cultuur te bezoeken. Na wat vrije tijd
kwamen we samen in een gezellig cafeetje. Een Belgische diplomaat die al twee
jaar in Sarajevo woont, startte de conversatie over wat we van Bosnië vonden en
hoe we de toekomst van het land zien. Het was een leuke maar vermoeiende dag.
Deze avond komen we nog eens allemaal samen om van onze laatste avond iets
leuks te maken. (Louise Vervalle)
Vandaag
hadden we allemaal een vrije dag, dus het was aan onze partners om te beslissen
wat we zouden doen. Chloé en Evy gingen terug naar de plaats van gisteren waar
de kinderen die ver van hun school wonen, verblijven. Ze hebben daar wat
geknutseld en taart gebakken. De partner van Chloé doet daar namelijk
vrijwilligerswerk. Joran en een paar andere mensen gingen naar Gracanica, de
stad waar de school is. Daar hebben ze wat gedronken met vrienden. Florence en
Hasmik hebben een wandeling gemaakt en daarna gebarbecued. Een groepje
leerlingen bezocht het SOS Children´s Village in Gracanica. Daar konden ze zien
hoe Bosnische kinderen toch een warme thuis krijgen.
Michiel en wij gingen naar Lukavac. Dat is een stad niet ver van waar wij
verblijven. Je kan het een beetje vergelijken met Kortrijk. We hebben iets
gedronken en we zijn iets gaan eten in een restaurant.Vanavond is er eerst een toneelstuk,
daarna een concert van een Bosnische band. Morgen moeten we vroeg opstaan, want
we gaan naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië. We zullen nog genieten van de
laatste dagen hier. (Femke Leers en Tess
Bonte)
Op woensdag trokken de 3des op excursie naar Ieper. Aan de Menenpoort woonden ze de Last Post bij en legden twee leerlingen (Noa Desmet (3LA5) en Marie Messely (3EC41)) een krans neer. Die krans werd gemaakt met vilten poppy's in de workshop handwerken op maandag en dinsdagnamiddag.
Op
woensdag 4 maart begonnen we de dag in school, waar we aan ons project werkten.
Dit deden we in groepjes van 4. Het thema was propaganda, omdat Hitler hier erg
veel gebruik van maakte in de oorlog. We moesten een propagandafolder maken met
een bepaalde ideologie, zo deed ons groepje dit bijvoorbeeld tegen racisme. In de
namiddag waren we vrij en zo hebben we allen samen afgesproken om naar Brugge
te gaan. We hebben de Italianen de mooie plekjes van Brugge getoond en ze waren
erg enthousiast, daarna zijn we nog iets gaan drinken in Brugge en dan namen we
de trein naar huis. s Avonds zijn we dan nog met een groep gaan bowlen en dat
heeft de dag superleuk afgesloten. (Hélène
Decraene)
Op donderdag stonden er twee uitstapjes op het programma in verband met
de Tweede Wereldoorlog. In de voormiddag gingen we met de bus naar het Fort van
Breendonk bij Mechelen, dat fort werd vroeger gebruikt om gevangenen, vaak
politieke gevangenen, op te sluiten of door te sturen naar andere
concentratiekampen. Het was er sowieso koud, maar vooral de kille verhalen
brachten de sfeer onder het vriespunt. Het ergste was zonder twijfel de
folterkamer, weten dat er op die plek zo vele mensen zijn gemarteld op zon
onmenselijke wijze gaf iedereen een ongemakkelijk gevoel. Na de lunch in het
centrum van Mechelen gingen we naar Kazerne Dossin (foto), een museum helemaal in het
teken van de Holocaust, ook hier kwamen we vaak woorden te kort. Het
verschrikkelijke verhaal van dat ontelbare aantal Joden is iets wat misschien
niet altijd even goed tot ons doordringt. Het was een interessante, maar zeker
ook zwaar beladen dag. (Leendert Acke)
Na een fietstochtje van 10 kilometer kwamen we aan in 's Heerenberg, een mooi Middeleeuws dorpje. We hebben net lekker gegeten en maken ons klaar voor een partijtje bowlen. Discobowlen: een schot in de roos!
Leerlingen SAM ontvangen Italiaanse collega's uit Bergamo
Na
maandenlang verlangen was het zondag 1 maart, eindelijk tijd om onze Italiaanse
partners terug in de armen te slaan. We haalden elk onze partner op in
Charleroi om ze vervolgens te kunnen verwelkomen in ons huisje. s Namiddags trok
ik met mijn Italiaanse collega richting het Jan-Breydelstadion om de match Club
Brugge-Moeskroen bij te wonen. We genoten er beiden met volle teugen van en
gingen na een perfecte opener van deze week terug naar huis om te eten en
vervolgens onder de wol te kruipen na een lange dag. Op maandagvoormiddag
hebben we onze Italianen ontvangen met een quiz, enkele filmpjes en een
welkomstlied dat in elkaar werd gestoken door enkele leerlingen. Na de middag
speelden we het citygame de spion in Kortrijk. Het was een leuke manier om de
stad te verkennen. Erna trokken we naar een café om gezellig samen te zijn met
een glaasje erbij. (Victor Seys)
Op
dinsdag zijn we met de bus naar Ieper geweest, daar hebben we eerst een
wandelingetje gemaakt door een park, toen hebben we het In Flanders Fields museum.
Daarna was er een middagpauze, waar een woordje uitleg gaven over de Menenpoort.
Vervolgens trokken we richting het Tyne Cot Cemetary waar we een halfuur
doorbrachten om de verschillende graven en monumenten te bekijken. 's Avonds
gingen we allemaal samen eten en het was zeer gezellig. Ten slotte gingen we
kijken naar The last post om nadien naar Menen terug te keren. (Bert Van Boven)
SAM'ers zwaar onder indruk na bezoek aan Srebrenica
Na ons gisterenavond goed geamuseerd te hebben op de party werden we deze ochtend vroeg op school verwacht. Er stond ons namelijk een lange busrit naar Srebrenica te wachten. Hoewel we amper een afstand van 145 km moesten overbruggen deden we er, door het gebrek aan autostrades en de sneeuw, drie uur over om in Srebrenica te geraken. Eens aangekomen bezochten we er eerst een indrukwekkend kerkhof waar meer dan 8000 vooral mannen, maar ook vrouwen, begraven zijn. Zij zijn allen omgekomen bij de genocide praktijken in juli 1995. En in dit triestige thema gingen we verder. Eens we de straat overstaken liepen we op voormalig VN-gebied. We bezochten er een akelig gebouw dat in de Bosnische oorlog werd gebruikt als vluchtelingenkamp en nu is ingericht als museum. Ook bekeken we er een film over de genocide. Nadien waren we echt allemaal van de kaart. Ik heb nog nooit zo'n grote groep jongeren uit zichzelf zo stil weten zijn...
Om ons middagmaal te nemen trokken we naar een opvangcentrum voor kindjes die ver van school wonen. De kinderen moeten vaak drie uur wachten op hun bus. Tijdens die drie uur kunnen ze er hun huiswerk maken en knutselen. Na de middag trokken we naar Tuzla, de tweede grootste stad van Bosnië, waar we enkele monumenten bezochten en er cevapi (iets wat op pita lijkt) gegeten hebben. Het Bosnisch eten proeven is wel een leuke ontdekking, maar we zullen toch blij zijn als we maandagmiddag terug een Scolarest-maaltijd kunnen eten. Na het eten in Tuzla stapten we opnieuw op de bus om terug naar onze gastgezinnen te gaan. We gingen zopas inkopen doen voor het avondmaal, riva pastrmka (= een Bosnisch visgerecht). We aten reeds een avondmaal in Tuzla maar met twee avondmalen heb je zeker genoeg hé!
Na een lange busrit met wat file rond
Antwerpen konden we rekenen op een hartelijke verwelkoming door onze
Nederlandse vrienden (want dat zijn ze ondertussen precies al). Een mooi
versierd lokaal, een rijkelijke maaltijd en al heel wat gezellige babbels - met
tegelijk de eerste talige misverstanden- waren het startsein van een fijne
namiddag. Een middag die echt op gang kwam met de kennismakingsspelletjes of
'theatersport', zoals ze dat hier zo mooi noemen. De sfeer zat er meteen in en
het enthousiasme van de Nederlanders werkte aanstekelijk.
Hierna was het tijd voor de meer
ernstige zaak: ons project! Hebben Nederlanders dezelfde eetgewoonten als wij
Belgen? Kloppen de vooroordelen die wij over elkaar hebben? Wat is het belang
van familie hier in Nederland en bij ons? Morgen trekken wij op onderzoek uit
om al uw en onze vragen te beantwoorden en daarvoor maakten we vandaag een
onderzoeksplanning op. Het valt op hoe zelfstandig en vrij de leerlingen hier
(mogen) zijn. Iets om van te leren?
Om vier uur mocht iedereen de school
verlaten. Sommigen bakten en aten pannenkoeken, anderen speelden FIFA en er
zijn zelfs leerlingen al op Duitse bodem geweest omdat ze tegen de Duitse grens
verblijven. Toen we om zeven uur terug verzamelden op school voor de film,
zagen we al heel wat tevreden blikken die hongerden naar meer van deze internationalevibe.
Benieuwd naar wat morgen brengt, wensen
we u allen een goede avond en nachtrust! Doooeeg ...
Toneelvoorstelling "WO I in(ge)beeld": de generale repetitie
Vanavond vindt dus om 20u de toneelvoorstelling WO I
in(ge)beeld plaats in De Steiger. Dit stuk werd geschreven door onze
leerlingen en zal gespeeld worden door een enthousiaste groep 6de
jaars. Wij gingen vanmiddag een stukje van de generale repetitie bijwonen en
kunnen dus al een tipje van de sluier oplichten. .
Eerst hebben we Jean-Philippe Moureau een paar vragen
gesteld. Hij speelt de rol van Cyriel.
Waarom doe je mee
aan het toneel?
Ik doe eraan mee
omdat ik al van kleins af aan geïnteresseerd ben in toneel en het leuk vind om
te doen. Ik ga ook zo af en toe eens kijken naar toneelstukken en speelde vorig
jaar al mee in een toneelstuk over de oorlog.
Vind je het leuk
om in het stuk te spelen?
Ja, het verhaal is
beter dan het stuk van vorig jaar maar de stress begint nu al een beetje te
komen maar dat hoort er bij
Dan hebben we ook nog Sofie (in de rol van Roseke):
Waarom doe je mee?
Ik doe mee omdat
ik graag toneel speel en omdat het al een jaar geleden is dat ik nog eens in
een toneelstuk speelde.
Hoelang heb je dan
al toneel gespeeld?
Drie jaar
Interesseert het
onderwerp je?
Eerst dacht ik:
Nee, niet weer oorlog! maar het valt mee omdat ik niet zelf een soldaat speel
en dus niet echt het gevoel heb dat ik in de oorlog speel.
Het zal dus sowieso een spannend kijkstuk worden. Tot
vanavond?? (Lander en Xander)
Al 3 dagen zijn een groot aantal leerlingen bezig met het
bakken van maar liefst 850 cupcakejes, versiering inbegrepen. De versiering
heeft de vorm van een poppie en de uiteindelijke bedoeling is om die vrijdag
aan heel de school uit te delen! En misschien mogen we er zelfs een verrassing
bij verwachten
Margaux Bossuyt uit 5WW6 1 vond dit een erg leuke workshop.
Zelf bakt ze ook af en toe en hier kan ze haar creativiteit tot uiting laten
komen. Sophie en Lauryne uit 3LA5 hebben
zich laten leiden door hun kookpassie en zetten zich dan ook volop in om deze
opdracht tot een goed einde te brengen.
Er heerste een gezellige sfeer tussen de bloemwolken met de
geur van versgebakken cupcakejes. (Hanne
en Miranda)
Handwerk heel erg populair bij vrouwen tijdens WO I
Ook in de workshop handwerken zijn ze ondertussen na drie
namiddagen ook al goed opgeschoten. Hieronder ziet u al enkele van de bijna
afgewerkte producten. We vroegen aan een aantal leerlingen wat ze van deze
workshop vonden deze week. De meesten vonden het al bij al wel leuk, vooral
omdat ze samen bij hun vrienden konden zijn. Allemaal hebben ze iets bijgeleerd
en de meesten zullen het later misschien nog wel gebruiken, ook als ze wat
ouder zijn. We vroegen aan mevrouw Debusschere en mevrouw Desmet waarom ze deze
workshop geven. Mevrouw Debusschere antwoordde hierop dat dat vroeger de
gewoonte was: terwijl de mannen aan het front streden, houden de vrouwen zich
bezig met naaien, haken en breien. Het past dus perfect binnen deze
projectweek. Mevrouw Desmet vertelde ons dat zij in het dagelijkse leven zelf
haakt en ze doet het heel graag. (Lara en Merel)
In het kader
van de projectweek over de oorlog, trokken ook de leerlingen van het derde jaar
er woensdag op uit. Ze vertrokken allemaal naar Ieper. De leerlingen vertrokken
met de bus naar het In Flanders Field Museum (IFFM). Ze mochten het museum
vrij bezoeken, maar moesten zich eerst en vooral aanmelden. Dit gebeurde met
een bandje in de vorm van een poppie en dat bandje konden ze nadien nog overal
gebruiken en inscannen. Zo kregen ze informatie aangepast aan de leeftijd van
de persoon. Ze bleven tot 14 uur in het museum, daarna was er nog een soort
workshop.
De leerlingen
vonden het echt indrukwekkend: gebruikte wapens, uniforms en helmen, het was er
allemaal te bewonderen. We konden vooral de evolutie van de wapens, helmen en
uniformen zien. Dat vond ik echt speciaal! zeiden enkele leerlingen.
Na het museum
gingen de leerlingen met de bus naar het Essex Farm Cemetery en de Yorkshire
Trench. Daar kregen ze uitleg van een oud-leerkracht. Die vertelde hen over de
verschillende bridges om mensen van het slagveld te halen, een zeer
gevaarlijk manoeuvre. Toen toonde hij ze waar de soldaten verzorgd werden.
Echte verzorging was dat niet, het was vooral morfine toedienen, eventueel een
verband en daarna terug naar het slagveld of naar huis! Het was zeer
indrukwekkend, de jongste persoon die op de begraafplaats lag, was slechts 15
jaar!
Na dit indrukwekkend
bezoek, keerden de derdes terug naar de stad. Daar moesten ze in groepjes in
Ieper rondwandelen en een zoektocht afwerken. Na de zoektocht konden de
leerlingen in een restaurantje gaan eten. Op het menu stonden frietjes met kip.
Smakelijk dus!
Na het eten
vertrokken de leerlingen nog naar de Last Post. Dat was echt speciaal, je
wordt er letterlijk van door elkaar geschud! Al die namen die daar te zien
zijn! Militairen kwamen hun dankbaarheid tonen, samen met andere mensen, en dus
ook de derdes uit SAM. Zo eindigde dus een speciale dag. (Ophélie)
In het kader
van de projectweek gingen de vijfdes woensdag op uitstap naar Diksmuide. Daar
konden we de dodengang (die jammer genoeg gesloten was) bekijken van op een
afstand. Een rondleiding in en op de IJzertoren hoorde daar ook bij. Door het
mooie weer konden we enorm ver kijken en zelfs met de wind in onze haren van
het uitzicht genieten.
Daarnaast was
er ook een rustige boottocht gepland. Door een klein misverstand ontbrak onze
gids, maar dat hield ons, enthousiaste leerlingen, niet tegen zelf voor gids te
spelen. Anderhalf uur zaten we in de gezellige, warme cabine terwijl de rivier
ons traag voortstuwde. Al bij al konden we zeggen dat dit een geslaagde dag
was! (Hanne en Miranda)
Eén van de
workshops waar je het best de oorlog kon herbeleven was het Inleefspel Dilemma
14-18. Dus wilde je altijd al eens een vaderlandslievende priester of een
Vlaamsgezinde boerenzoon zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog? Dan was dit de
ideale moment. 50 leerlingen namen de gelegenheid te baat en stonden voor heel
even in de schoenen van mensen die leefden tijdens de eerste Wereldoorlog. We
sprokkelden een reactie bij een begeleidende leerkracht.
Waarom had
u voor deze workshop gekozen?
Het is een leuke en actieve workshop
en dat sprak me enorm aan.
Hoe heeft
u de workshop georganiseerd?
We hebben die georganiseerd via een VZW
die voor al het materiaal heeft gezorgd.
Wat is er
nog speciaal aan deze workshop?
De leerlingen moeten dilemmas
proberen op te lossen en ze krijgen dan voedselbonnen.Hoe
risicovoller de keuze die ze maken hoe meer loterijbonnetjes ze krijgen.
En wat kan
je doen met die voedselbonnen?
Daarmee kunnen ze op het einde van de
workshop een vieruurtje kopen.
Waarvoor
dienen die loterijbonnetjes dan?
Die worden in een pot gedaan en een
onschuldige hand trekt er dan een bonnetje met een groepsnaam uit, de groep die
getrokken word is dood en moet al zijn voedselbonnen afgeven. (Lander
en Xander)
Vandaag (donderdag) vertrekken twee klassen uit het tweede jaar voor het eerst op uitwisseling. Onder leiding van mevrouw Vanhoutte en mevrouw Verhaeghe verblijven zij drie dagen in Silvolde om er de culturele verschillen tussen België en Nederland te ontdekken. We vroegen Leonie Beernaert (2LA2) naar een reactie aan de vooravond van haar vertrek:
"Ik kijk uit naar de uitwisseling om eindelijk de persoon te zien waar ik al zoveel mee heb 'gepraat'. Het busgedeelte zie ik wat minder zitten, maar het hoort erbij. Ik heb net mijn tas nog eens gecheckt: sportgerief, pyjama, een trui, ... ik heb het allemaal mee! Voor in de bus neem ik ook UNO, Geen ja geen nee en een boek mee. Nu staat er nog maar één ding op mijn to-do-lijstje: op tijd gaan slapen. We moeten immers vroeg uit de veren morgen! Slaapwel."
Hiernaast ziet u alvast een foto van hun eerste tussenstop.
De 6de jaars trokken op woensdag door het Heuvelland op zoek naar sporen uit WO I, WO II en de Koude Oorlog. Ze bezochten onder andere de site van Bayernwald in Wijtschate, de Maginotbunker op de Zwarteberg en de commandobunker onder de Kemmelberg. Enkele impressies...
Ook de lokale pers heeft onze projectweek rond WO I opgemerkt en kwam dinsdag eens een kijkje nemen bij de leerlingen die, onder leiding van een groep militairen, stevig gedrild werden tot echte soldaten. Bekijk via onderstaande link het fotoverslag uit Het Nieuwsblad.
Op woensdag 4
maart stonden er heel wat excursies op het programma tijdens onze projectweek.
Zo trokken de tweedes naar Lijssenthoek Military Cemetery in Poperinge en naar
de Hooge Crater in Zillebeke. Hieronder alvast enkele sfeerbeelden.
Ondertussen
zijn we al de 4e dag in Bosnië en het is tot nu toe al allemaal heel goed
verlopen. De mensen hier hebben ons zeer goed ontvangen en zijn zeer
vriendelijk. Deze morgen moesten we om 9u aan het gemeentehuis staan want er
stond een speech van de burgemeester van Gračanica op het programma. De
burgemeester was zeer vereerd om ons te mogen ontvangen en we sloten de speech
af met een drankje. Daarna bezochten we de 2 grootste fabrieken, waar mensen 10
uur per dag aan handarbeid doen om op het eind van de maand de som van 150 euro
op hun bankrekening te zien staan. De meeste arbeiders die daar werken doen hun
werk ook niet zo graag op zo'n moment besef je toch wel eens hoe goed je het
hebt in België.
In de
namiddag stond er een wedstrijdje volleybal en voetbal op het programma. In
volleybal moesten de Belgen toegeven dat de Bosniërs veel beter waren. In het
voetbal was er een evenwichtige en leuke match. Vanavond is er ook een feest
georganiseerd door de Bosniërs zelf, hopelijk wordt dit een leuke herinnering
voor iedereen. Het is alvast een toffe groep en ondertussen hebben sommige
onder ons ook al wat Bosnisch onder de knie. Het is zeker en vast een toffe en
leerrijke ervaring.