Vandaag is het de 23e april, een mooie dag om te vliegen. Gisteren kreeg ik een schedule voor vandaag, het begon smorgens vroeg om 6u, van Jakarta naar Singapore, terug naar Jakarta en dat dan nog een keer op en af.
Ik vloog met dezelfde Captain waar ik deze maand al 2 keer mee heb gevlogen, dus dat is altijd plezant. We waren in Singapore goed aangekomen voor scheduled arrival time. De Captain dommelt even half en half in, en ik bereid het vliegtuig wat voor. Dan komt onze chief pilot binnen, samen met zijn opvolger, dus dat was nogal een verrassing. Even gebabbeld, de chief pilot vloog met zijn gezin van Singapore naar Jakarta. Maar ja vliegen met je baas aan boord geeft altijd een beetje stress, zeker als hij gezien had dat jij deze vlucht ging vliegen, en dan nog eens zegt: 'Ja Sam, maak maar een zachte landing want mijn familie is aan boord'. (stress in the office)
Maar dan vertrokken we vanuit Singapore, we deden er trouwens 50 minuten over om van de gate naar de landingsbaan te rijden want er stonden gewoon 10 vliegtuigen te wachten! Uiteindelijk konden we toch opstijgen, ging allemaal goed, elk wolkje ontweken om toch maar niet voor de minste turbulentie te zorgen.
Na een dik uur komen we aan in Jakarta, moeten we ook al heel de tijd zigzaggen want er zijn gewoon teveel vliegtuigen, mogen we dan eindelijk landen stijgt de spanning, mijn captain me aan het aanmoedigen: 'als dit een harde landing wordt kan je sneller terug naar België' niet echt helpend dus.
Maar, het was dus goed afgelopen, het was een lekker zachte landing en we hebben het allemaal overleefd.
Voor de rest, morgen een dagje vrijaf, straks gaan we eten in dag restaurant van die Belgische eigenaar. Lekkere Steak, mag wel na zo'n dagje.
Vandaag is het 16 April, zaterdag, en een vrije dag voor mij. Na gisteren rond 21u geland te zijn (we hadden 2u vertraging, dit door een probleempje met de airco van het vliegtuig) naar huis gegaan en eens goed geslapen.
Dat probleempje was trouwens geen imminent probleem. De engineers in Jakarta zeiden dat ze het gemaakt hadden, ze stonden er met 10 man rond, maar uiteraard na het opstijgen was er helemaal niets veranderd. Nu het vliegtuig bleef in Jakarta 's nachts dus ik hoop voor de volgende crew dat ze het écht gemaakt krijgen tegen de ochtend.
Voor de rest dus alles goed, ik heb bijna 1000u op de Boeing, ook weer een soort mijlpaal in het vliegwezen. Het vliegen gaat goed, zo langzamerhand vlieg je met captains waar je al meerdere keren mee gevlogen hebt, dus dan moet je het kennismaken al niet meer doen. Het is zoveel meer op het gemak. Zoals die van gisteren, we vlogen dan naar Banda Aceh (daar waar die tsunami in 2004 zoveel slachtoffers maakte) met een captain waar ik al 5 keer mee gevlogen had dus ja dat is plezier verzekerd.
Grappig feit over Indonesiërs: ze geloven allemaal in geesten. En niet zo'n klein beetje, ze hebben er echt schrik van en kunnen er niet van slapen.
Dat hotel in Banda Aceh is niet bij de besten, en dan zeker in die oude hotels zitten er volgens hun veel geesten. Ik vroeg aan de Captain of er veel geesten waren in dat hotel, en hij zei heel serieus: 'ik wil er niet over praten, sorry' want hij kreeg al schrik!
Zo, morgen vroeg weer vliegen, het is al bijna een maand geleden dat ik nog eens vroeg moest vliegen. Maar het is wel een leuk schedule: slapen in mooie hotels waaronder 1 nacht in Bali. Dus dan kunnen we gaan surfen.
Het is inderdaad al lang geleden dat ik nog iets gepost heb, groot gelijk, geen excuses.
Hier is alles dik ok, ik had zo'n 10 dagen vrijaf, want mijn lokale identiteitskaart was vervallen, maar ik heb sinds vandaag dus een nieuwe.
Toevallig konden mijn huisgenoten ook niet vliegen, dus dan zijn we naar Bali gegaan. Wat echt heel leuk was. De eerste dag een jetski gehuurd, en gesurfd, 2e dag gewakeboard, en weer gesurfd, enzovoort.
Ook waren we gisteren iets aan het drinken in Kuta, toen we ineens een aardbeving voelden, nu het was geen zware hoor, hij haalde 6 op de schaal van Richter. Niets vergeleken met Japan. Er was nergens schade te bekennen.
Dan vanmorgen teruggevlogen met Lion Air uiteraard, dat is wel goed, we kunnen zoveel vliegen als we willen met Lion Air, het kost ons niets.
Jammer dat ze nog niet naar Europa mogen vliegen..
Morgen vliegen we dus terug, na zo'n 11 dagen, ik heb er zin in! De 1000 uur total time komen in zicht.
Wel het is weer eventjes geleden, maar ja eenmaal dat je vliegt gebeurt er ook niet zoveel e. Maar nu heb ik toch een leuk schedule gehad, het duurde 4 dagen, waarvan de 3e dag vrijaf op een bestemming genaamd Palu. Dat is zo'n exotisch vakantieoord.
Het landen mag normaal enkel door captains gedaan worden, maar hij zei dat ik het mocht proberen, en het was goed gelukt! Er zijn hier een stuk of 5 landingen die enkel door captains mogen gedaan worden, omdat ze nogal gevaarlijk zijn, de landingsbanen liggen vaak tussen de bergen.
Dan hadden we de volgende dag een auto gehuurd en met iedereen naar het noordelijk punt gereden, Donggala genaamd. Daar een boot gehuurd en wat gaan snorkelen. Echt wel vakantiesfeer.
Dan vandaag 's morgens vroeg terug vertrokken naar Jakarta, en onderweg was het weer echt heel slecht. Zo slecht zelfs dat de bliksem was ingeslagen! Nu dat kan niet veel kwaad voor een vliegtuig, we raken de grond niet e. Maar het kan voor problemen zorgen voor de radio, instrumenten enzo, maar dat was gelukkig niet het geval.
Zo, nu terug in Jakarta dus. Na anderhalve week alleen gewoond te hebben komen vandaag mijn 2 huisgenoten weer naar huis, zij waren naar Nederland om hun simulator test af te leggen (dat wat ik had gedaan in december)
het is dan eindelijk zo ver, na bijna een maand niet gevlogen te hebben, vliegen we weer! En uiteraard op zijn typische Indonesische manier:
We gingen eigenlijk woensdag iets drinken met een paar jongens, maar ik was wat moe en was dus niet mee gegaan.
Daarvoor had ik ook een schedule gekregen voor donderdag, maar had al vragend teruggestuurd of mijn Indonesische licentie al klaar was, geen antwoord gekregen dus was ik ervan uitgegaan dat hij er nog niet was.
Maar dan moest mijn huisgenoot vertrekken om 7u smorgens, en er stond ook een auto voor mij klaar, voor ons huis. Dus dat was verdacht, dan had hij operations gebeld en moest ik dus toch vliegen :) Zo typisch.
Dan in 7 haasten mij klaargemaakt, was wel een half uur te laat ofzo maar dat was mijn fout niet e.
Maar dus we zijn weer aan het vliegen e, eindelijk!
Wel dus, allereerst even melden dat ik nog altijd niet gevlogen heb! Dus nog aan het wachten op die Indonesische licentie, das nu al 3 weken.. Begint wel heel lang te worden..
Desalniettemin amuseren we ons hier wel; gisteren gaan raften met 4 man, allemaal First Officers van Lion air. Een Portugees, een Hollander, iemand van Engeland en ik :)
We waren daar geweest waar ik in april al eens ben geweest. De avond ervoor hadden we een auto besteld bij een verhuurbedrijf, die gingen ze dan om half 10 's morgens afzetten bij ons thuis, maar uiteraard kwam er niemand opdagen. Dan belde ik om te horen waar hij bleef en zeggen ze doodleuk dat ze er geen meer in stock hebben! Typisch Indonesië..
Zodus een taxi genomen, maar ja voor een 4 uur durende trip was dat echt niet zo comfortabel..
Daar aangekomen direct beginnen raften, we waren wel een beetje te laat. Maar het was echt wel leuk, het water was niet zo hoog als in april vorig jaar maar nu waren we alleen enzo..
Daarna lekker gegeten (uiteraard heel lokaal eten) en dan met de taxi terug naar huis.
De volgende dag word ik wakker zijn ze het huis langs binnen aan het schilderen. Ik zit beneden te ontbijten als het mannetje dat aan het schilderen is van de trap valt! Hij stond op een ladder op de trap te schilderen. Nu veel pijn had hij niet, maar de emmer verf die aan de ladder hing vloog echt door heel het huis! Echt alles onder de witte verf, het was wel mooi, zo gespikkeld.
Maar geen paniek, we hebben dan alles opgekuist, met die 2 mannetjes, onze meid en ik. En wonderbaar, alles raakte eraf. De TV hing ook onder de verf trouwens..
Mijn eerst post sinds ik terug in Indonesië ben, na pas een week, ik weet het.
De vlucht naar hier was goed, ik had ook wel wat geluk, want ik kende de first officer van de vlucht, het is de vriendin van een collega in Lion Air.
Dus mocht ik in de cockpit enzo, maakt die 12u durende vlucht wat korter e.
Dan nog een beetje geluk, ik was wat aan het babbelen met de passagier naast me, een Indonesiër, en die bleek familie te zijn van een Captain in Lion Air. Zij wonen dicht bij mij dus hadden ze me thuis afgezet, wel handig dus.
De periode in België was echt heel druk maar super leuk. Ik had op voorhand een planning gemaakt om er het maximale uit te halen, en dat is echt goed gelukt, ik heb toch bijna iedereen gezien die ik moest zien. Van België had ik 2 franse kazen en een pot Andalouse saus meegenomen, en het is door de douane geraakt, gelukkig! Nu de kazen zijn al op, en de Andalouse ook bijna, maar ik heb er toch maar van genoten.
Nu ben ik hier aan het wachten op mijn Indonesische vlieglicentie, wat toch al een week op zich laat wachten.Verwacht wel dat het snel in orde komt.. Het kwam dan wel goed uit dat ik mijn verjaardag kon vieren.
Er hebben nog wel veel expats verlof nu, dus we waren toch met 10. Eerst iets gaan eten in dat Hollands restaurant waar we ook geweest waren voor het WK voetbal. We kennen de baas ondertussen wel dus die verzorgde de nodige aperitiefjes.
Dat was een leuke avond.
Voor de rest, ja vandaag zijn we gaan karten. Er lagen plassen op het circuit, we waren echt doorweekt erna, maar het was echt leuk.
Zo, het vliegen zit erop voor dit jaar, het was me het jaartje wel. Vanaf juni begonnen en toch 620 uur gevlogen, echt veel wel. Morgen mijn valiezen maken en dan vrijdag naar huis, het werd tijd, ik ben hier toch 9 maand geweest, zonder naar huis te gaan..
Dit zal wel voorlopig het laatste bericht zijn, maar vanaf januari beginnen we er terug aan e, geen paniek.
Dit schrijf ik vanuit Bali (ja hoor weeral Bali) echt raar, ik heb nu weer dat beste
schedule dat je een dagje vrij bent in Bali, en dat is al de 4e keer!
Raar want sommigen hebben het helemaal nooit.. nu ja ik klaag niet hoor,
in tegendeel.
De captain is wel ok, spreekt wel maar een beetje engels dus ik moet m'n
beste Indonesisch boven halen.. Gisteren hier aangekomen 's avonds,
dan gaan slapen. Vandaag gaan ontbijten, een uurtje gaan
surfen, dan wat gaan winkelen, dan gingen we naar Rock Bar, dat is een
bar in de rotsen, maar is toch niet door gegaan dus ben ik nog maar
2uur gaan surfen. Dan een steak gaan eten, een massage en nu ben ik
terug in het hotel :) Dit is echt wel het beste schedule..
Voor de rest alles ok, binnen 8 dagen kom ik terug naar het koude
België, lijkt zo raar na 9 maanden niet thuis te zijn geweest. Ik kijk
er wel ongelooflijk naar uit. Het is er wel bijna 40 graden kouder dan hier!
Oh ja ik was zaterdag mijn gsm kwijtgeraakt.. na een barbeque met
allemaal hollanders gingen we naar huis en ik had mijn gsm in de deur
van de taxi gestoken, nu bij het uitstappen was ik hem vergeten, pas na 5
minuten had ik het door. Dan mijn gsm gebeld maar hij stond al uit, dus
ja de taxidriver heeft in 1 dag het equivalent van 5 maanden loon
gekregen, die was dus niet te bereiken, ook niet door zijn bedrijf..
Het begon allemaal gisteren, toen scheduling me belde of ik niet als passagier naar Bali wou gaan om dan de volgende dag ( vandaag dus) 4 vluchten te doen vanuit Bali te vertrekken. Nu geen probleem zei ik, dus op naar Bali.
Dan vanmorgen vertrokken we om 6u smorgens naar Jogjakarta, dat is een kleine luchthaven ten midden van veel bergen. Het ligt ook langs de Merapi vulkaan die zeer recentelijk is uitgebarsten. Maar dus we komen daar aan en de toren zegt dat we rondjes moeten draaien want er is niet genoeg visibiliteit om te beginnen aan de landing. Dus na 2 rondjes mogen we proberen te landen, want je had 1200meter visibility nodig en er was maar 500. Dan zegt de toren dat er 1500m is, dus kunnen we beginnen aan de landingsprocedure, Maar uiteraard komen we aan de minimums, en de landingsbaan is nergens te bespeuren. Het logische gevolg is dan dat je een zogenaamde 'Go Around' doet, dus dan geef je weer volle gas en stijg je eigenlijk terug op zonder de grond te raken. Dit geeft wel een kick hoor. Ook voor de passagiers is dit absoluut onaangenaam.. maar dus dan hadden we nog een paar rondjes gedraaid tot er weer wat betere visibility was en toen we nog eens mochten proberen zagen we de landinsbaan juist op tijd liggen, met een landing als gevolg.
Het was dus wel weer goed voor de ervaring.
Ook nog iets anders: Juist hebben we een brommertje gekocht, dus ja zo kunnen we ons veel makkelijker verplaatsen e.
Ik ben nu in Medan, bijna het meest westelijke punt van Indonesië, en ik voel die koude die jullie uitstralen al helemaal! Ja het is er toch onder het minpunt zeker, in België.. ik zal maar niet zeggen hoe warm het hier wel niet is zeker? (het is 30°) sorry :)
Maar binnen 3 weken krijg ik ook een met een temperatuurverschil van 40 graden te maken als ik naar jullie kom, wat gaat dat aanpassen worden..
Hier alles goed, ik kreeg raar maar waar elke week wel een schedule naar Bali, dus kon elke week gaan surfen. Als je daar landt kom je direct in een vakantiesfeer terecht.. Voor de rest buiten het vakantieweertje moet ik ook wel studeren hoor, ik heb nl de 28e december mijn test in de simulator, laten we hopen dat dat goed loopt..
In ons huis hebben we nu bijna een meid, (ja we zitten al 2 maand zonder) nu dat is echt heel normaal e in Indonesië dat je een meid hebt, dus doen we daar maar aan mee, aan die gewoonte. Er ging gisteren iemand komen maar uiteraard is er niemand komen opdagen, typisch indo.. Dus nu is het een beetje vuil :)
Het vliegen gaat ook goed, ik heb nu iets van 550 uur op de Boeing, het gaat echt goed vooruit, vorige maand 109 uur gevlogen. De captains zijn leuk, het is ook goed dat na een tijd leer je de cpts kennen, en dan moet je je niet weer opnieuw gaan voorstellen en het ijs breken enzo.. Nu is er ook een captain die echt heel goed kan tennissen, en daar ben ik al een paar keer mee gaan tennissen in Jakarta. Daar vlieg ik nu een schedule mee, dat is echt plezant. Maar nu wilt hij morgen ofzo naar Centraal Java gaan, om daar in een sportschool van hem te sporten enzo, lijkt me wel leuk :)
Zo, het is weer even geleden, waarvoor mijn excuses uiteraard.
Maar hier gaat ook alles zijn gangetje, ik heb al heel veel gevlogen deze maand, al 92u! Dus nog 18 en dan zit het erop voor deze maand, dan gaan we waarschijnlijk even naar Bali :) Maar dat zien we nog wel e. Voor de rest maken we de planning voor als ik in België ben, welke zeer krap wordt. Er is zoveel te doen en ik heb maar 10 dagen. nu ja de belangrijkste dingen zullen wel aan bod komen zeker.
Zo dat was het, als ik meer te vertellen heb, doe ik het!
Zoals vele van jullie wel weten is er hier een vulkaan aan het uitbarsten, nu sinds een 5-tal dagen worden er ook effectief vluchten van Lion omgeleid langs andere airways om de vulcanic ash te vermijden. Maar goed dat de airways (is zoals een autostrade eigenlijk, maar dan in de lucht. W45 is bijvoorbeeld hetzelfde als de E40) die over de vulkaan gaan gesloten zijn, anders zou Lion er gewoon op blijven doorvliegen..
Ook is de luchthaven in Jogja gesloten sinds 5 dagen, maar goed want die ligt vlakbij de vulkaan. Ook hier, was die niet gesloten, zou Lion er gewoon op doorvliegen..
Wel jammer dat Jogja gesloten is, want ik had een schedule op zondag, dat ik via Jogja naar Bali zou vliegen, en er dan een dagje verlof had, maar dat is dus niet doorgegaan want jogja is dicht. In plaats daarvan sturen ze mij naar echt de minst mooie streek in Indonesië :)
Oh ja, belangrijk detail! Ik kom naar huis van 25 tot 1 januari, dus ik kan kerstmis en nieuwjaar in België vieren! Eindelijk, op den duur mis je België toch wel hoor..
Zo, nu ben ik in Surabaya, morgen terug thuis in Jakarta en de volgende dag vrijaf.
Een tijdje geleden vertelde ik dat Lion getest werd om al dan niet naar Australië te vliegen, wel het resultaat luidt als volgt: Lion mag nog lang niet naar Australië vliegen :)
Die mannen van IOSA stelden welgeteld 215 probleempjes vast, dus ja die licentie mogen we dit jaar wel vergeten. Maar nu geven ze Lion een jaar de tijd om dat te verbeteren, en dan komen ze terug checken. Lion is hier ook heel dom geweest, want ze zijn misschien een maand voor die mannen kwamen checken met voorbereidingen begonnen, en dan nog, veel is er niet veranderd hoor.
Nu ja dat was wel te denken hoor. Ik moet wel zeggen dat de flight operations (dus de piloten enzo) wel over het algemeen geslaagd waren, het is vooral de ground crew, dus de handeling, de ticketing, enzovoort dat niet goed was. Ook de engineering zou geslaagd zijn.
Voor de rest, vandaag heb ik gevlogen, zo'n 7uur gevlogen, dus in totaal 11u gewerkt, dat kruipt in je kleren. Morgen dagje vrijaf dus uitslapen.
Ik ben juist terug thuis van 4 dagen te vliegen, heb weer veel uren gemaakt. Mijn captain was echt goed, ik mocht van de 14 vluchten ze allemaal vliegen, behalve als ik te moe was zou hij vliegen. Dus hij heeft er ook 2 gevlogen :) (er is altijd 1 piloot die vliegt en de andere die doet de communicatie, uiteraard is het leukste vliegen)
De vulkaan Merapi is nog maar eens uitgebarsten, en deze keer zijn er toch een paar vluchten geschrapt. Ik moest normaal vandaag op Solo vliegen, een stadje dichtbij de vulkaan, die hebben ze geschrapt, ik mocht ipv naar Balikpapan. Morgen weer om half 5 opstaan om een dagje te vliegen, dat is wel leuk want het is maar 1 dag, 4 vluchten. Dus ik slaap gewoon terug thuis.
Het huis is echt mooi aan het worden, ze hebben nu ook een tv-meubel geïnstalleerd, en de logeerkamer is ook af. Toen ik in Bali was had ik een mooi schilderij gekocht, ideaal voor in m'n kamer.
Dat ik nu kan schrijven, wilt zeggen dat we geen probleem hadden van de vulkaan :)
We vlogen er wel langs, we zagen hem goed en hij was inderdaad aan het roken, maar voor de rest geen probleem ofzo.
Dan kwamen we aan hier in Bali, en was ik direct gaan surfen. Na een halfuur begon dat ineens kei hard te regenen! Maar ja ik was toch al nat dus dat was geen probleem he.
Zo, morgen gaan we naar Manado, ook een populaire bestemming voor toeristen.
Oh ja, ik heb trouwens via het Belgische nieuws moeten vernemen dat er een vulkaan op uitbarsten staat hier op Java (dichtbij Jogja) Maar vanuit Indonesië of Lion Air horen we er niks van hoor :)
Hier wel eigenlijk, we hebben eindelijk gordijnen (wonen hier nu al 1 maand) dus zeker en vast uitslapen. Ook het vliegen gaat goed, zo langzaamaan vlieg je wel vaker met dezelfde captain, en dan moet je je niet meer gaan voorstellen en weet je al wat je aan die man hebt, meestal zijn het echt wel leuke mensen. Mijn vorig schedule van 2 dagen was met een Captain waar ik al 3 keer mee gevlogen heb, en ja dan is dat plezant e. Elkaar wat pushen om de perfecte landing te maken... zo'n dingen..
Vorige keer vloog ik eens naar Bali 's nachts, en het weer leek goed te zijn, maar toen we daar aankwamen was het super hard aan het regenen, en ik was aan het vliegen, de captain deed de radio. Maar het was al 's nachts en de landingsbaan heeft enkel lichtjes aan de buitenkant, dus niet op die streep in het midden, waar je op moet landen. Het was dus best wel moeilijk, maar nog wel goed geland, en zelfs als we geland waren konden we bijna niet zien waar die streep in het midden was! Echt beangstigend wel. Toen we dan aan de gate kwamen merkte ik dat mijn handen trilden, het was toch echt een inspanning.
Voor de rest nog wel iets belangrijk: Jullie weten misschien dat Lion Air op de zwarte lijst staat (alle maatschappijen die niet naar Europa mogen vliegen omwille van veiligheidsredenen) Maar nu deze week heeft Lion een commissie uitgenodigd, de zogenoemde IOSA, en die gaat een week Lion controleren van top tot teen. Dus ground crew, flight crew, operations,.. alles wordt onderzocht. En als ze slagen mogen ze naar Europa en Australië vliegen, wat dus echt een serieuze stap zou zijn voor de maatschappij. (Lion plant trouwens ook om meer grote vliegtuigen te kopen voor lange afstandsvluchten)
Ik weet het, het is al heel lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb op m'n blog, we spreken hier nu toch over 3 weken, maar zij gerust, daar maken we geen gewoonte van. Het was dan ook redelijk druk.
Zal ik even uitleggen? Goed, doe ik. (Herken je het Hollands al, hierover straks meer)
De vakantie met de vrienden was echt wel leuk, we hadden samen de Gili eilanden bezocht, allemaal heel mooi daar, prachtige natuur en prachtig zeewater ook, juist zoals op de postkaartjes, zeker een aanrader. De Gili-eilanden bestaan uit 3 eilanden, 2 voor huwelijksreizen en 1 voor het gewone toerisme. Wij zaten op die voor het gewone toerisme. We hadden 1 dag een snorkeltrip gedaan, dan ging je met een boot langs de 3 eilanden en kon je snorkelen op bepaalde plaatsen, heel mooi allemaal, we hadden ook een paar zeeschildpadden gezien.
Dan terug naar Jakarta, daar bleven ze nog 3 dagen, 1e nacht wel op matjes moeten slapen omdat er nog geen bed was in de gastenkamer, maar de nachten daarna stond er dus wel een bed, dankzij de huisbaas. (we hebben trouwens nog altijd geen gordijnen. De gordijnen die ze eerst voorstelden waren veel te doorschijnend en hielden dus geen licht tegen.)
Wat wel goed was, was dat mijn Indonesische validatie om te mogen vliegen verliep op 1 oktober, in Europa zou zoiets automatisch verlengd worden, maar hier uiteraard niet, ik heb toch 8 dagen moeten wachten op een nieuwe licentie. Wat uiteindelijk wel goed uitkwam want dan had ik nog wat extra dagen verlof.
Dan begon ik dus de 9e terug te vliegen, en dat zijn we nu ook volop terug aan het doen, en ik kan je zeggen, dat mis je hoor, zo 2 weken niet vliegen, amai.
Gisteren vlogen we naar Bali, 's nachts, maar het was heel hard aan het regenen, zo erg zelfs dat je bijna niets zag, maar je toch moesten we daar landen e, en ik vloog toen, maar je zag enkel de zijkant van de landingsbaan, zelfs als we geland waren zag je niet waar de centreline was. Dat was wel leuk dus, zeker goed voor de ervaring e.
Nu ben ik in Surabaya, en ik ben pas vrijdag terug thuis.
Zo, er is weer veel gebeurd e, de 12e zijn 4 vrienden toegekomen hier, ze hadden zelf de weg gevonden naar het appartement waar ik toen woonde, chapeau met dit drukke verkeer in Jakarta. De volgende dag kwam ik dan thuis van het vliegen, dat was dus een blij weerzien. Dan had ik een dag verlof en de dag daarna moest ik vliegen en zijn zij vertrokken naar Bandung en Jogja. Ondertussen ben ik verhuisd naar Serpong, dat is die buitenwijk in Jakarta, en het huis bevalt me echt super goed. Het is nog echt niet af, maar volgende week moet het toch al wat beter zijn, er staan bijvoorbeeld nog geen kasten in en nog geen gordijnen :) dus elke morgen om 5u afzien. Maar er is veel meer plaats dan in dat appartement in het centrum van Jakarta en geen vervuiling enzo e. Dus zeker de moeite. Hierbij ook een uitnodiging, moesten jullie willen afkomen, we hebben een kamer over e, met dubbelbed en badkamer :)
Dan na de verhuis heb ik gevlogen, en wat voor een schedule, ik vloog van Jakarta naar Jogjakarta, en dan van Jogja naar Bali, maar wie zat er op de vlucht van Jogja naar Bali? Ja ja m'n 4 vrienden hier. Dan hadden ze blad steen schaar gedaan en de 2 winnaars mochten tijdens opstijgen of landen in de cockpit zitten. Marlies won het opstijgen en Willem het landen (eigenlijk won Elie het landen maar hij was genereus en gaf het aan Willem) Dat was toch wel veruit de leukste vlucht zover. Zeker tijdens het landen kwam er extra druk op m'n schouders; deze landing moest wel goed zijn :)
Dan aangekomen in Bali gingen ze geld besparen dus sliepen die alle 4 op mijn kamer, met 4 man in dat dubbelbed, wat een gedoe.
