Het is weer even geleden, waarvoor excuses aangeboden.
Hier alles goed, het is het begin van de maand, dus dan vliegen we weer vollenbak, en dan verwachten we een weekje vrijaf op het einde van de maand, ik zit nu goed op schema om mijn maximum uren snel te halen. En wat zouden we dan doen?
We hebben ook een nieuwe bezigheid ontdekt, het noemt Futsal! De aandachtige lezers onder jullie zullen ongetwijfeld weten waar ik heb over heb?
Nee?
Ok ga dan maar eens terugkijken naar de berichten van vorig jaar juli en augustus..
Nee hoor, ik zal het gauw uitleggen, het is een samenstelling van FUTbal en SALon, dus eigenlijk een soort zaalvoetbal. 5 tegen 5 spelers. Meestal gaan we er dan met de Lion expats naartoe, dagen een paar locals uit, en spelen dan zo'n 2u, echt super vermoeiend hoor. Wij betalen dan wel altijd het veld, moeten de locals niet doen, wij dagen ze uiteindelijk uit e.
Dan als we de score helemaal kwijt zijn na 2u spreken we af dat we tot 3 winnende doelpunten spelen, en de verliezers moeten dan 30 keer pompen :)
(tot nu hebben wij nog niet moeten pompen, alhamdulilah!)
Dan gisteren kreeg ik na echt 2 maand mooie schedules te vliegen nog eens een heel heel erg schedule (eigenlijk hangt alles af van de hotels waar je slaapt) maar dan vlogen we 1 vlucht, en kregen we een sms dat we een andere route moesten vliegen, een veel betere :)
Echt wel veel geluk, ik had al mijn deken en kussensloop meegenomen om naar Koepang te gaan. Dat is ergens in Timor, maar daar zijn gewoon geen deftige hotels. Nu slaap ik dus in Medan, echt een heel mooi hotel, gelukkig!
Morgen wel naar Banda Aceh, dat is dat gebied dat totaal overstroomd was met de Tsunami in 2004. Je ziet nog van die mega tankerschepen liggen in het midden van de stad, echt heel raar.
Het is nu zondagavond, het was weer een leuk weekendje. Deze week maar 4 dagen gevlogen (van dinsdag tot vrijdag) en dan het weekend vrij, dat is wel vaker op het einde van de maand. Je vliegt in het begin van de maand je uren, en dan ben je vaak een week vrij op het einde van de maand.
Vrijdag heb ik trouwens ook mijn eerste vliegurenlogboek volgeschreven, er staan iets van een 800 vluchten in, ongeveer e, en zo'n 1300 vlieguren in totaal. Zij gerust toen ik naar België ging in december had ik 2 nieuwe logboeken meegenomen, moet wel volstaan voor 2 jaar vliegen.
Voor de rest hebben we een nieuwe activiteit ontdekt: zeilen! Echt heel leuk, ze hebben hier een zeilclub in het noorden van Jakarta aan zee, waar ze kleine lasertjes hebben en ook 1 hobiecatamaran. Voor maar 150 000 Rupiah ( ongeveer 11 euro) per uur kan je ze huren. Er was ook genoeg wind om toch een paar keer te kapseizen. Maar ja plezier verzekerd. Daarna gaan eten in zo'n echt visrestaurant, waar je de vissen zelf mag uitkiezen en ze die dan voor je klaarmaken. Zeer lokaal maar zeer lekker.
Er komen ook steeds meer piloten van Europa naar hier. Vrijdag bijvoorbeeld was 1 van mijn vrienden hier jarig, hadden we een feestje gedaan ergens in Jakarta, en we waren met minstens 30 piloten van Lion Air. Ik vroeg me echt af hoe het kan dat zoveel expats vrij waren op zaterdag..
Maar dat is wel leuk e, als je iedereen zowat kent.
Morgen heb ik ook een mooi schedule, om 4pm even naar Singapore op en af. Het leuke aan Singapore is dat alles zoveel professioneler is, dan de controllers in Indonesië. Het geeft je wat meer het gevoel dat je in Europa vliegt :)
Goed, ik ga eens slapen, het is hier nu bijna 23u. tot de volgende keer!
Vandaag, vrijdag de 29e april bericht ik over de afgelopen week.
Maandag waren we gepland voor een simsessie, komen we daar aan, blijkt dat enkel voor de lokale piloten te zijn. Nu we konden wel blijven en we zaten in de rechterstoel, maar werden niet beoordeeld.
We waren wel wat te vroeg dus konden we een halfuurtje al engine failures oefenen enzo, dat was wel leerrijk.
Sinds zondag heb ik niet meer gevlogen, want ik heb deze maand nu 90u gevlogen, dus dan mag je stoppen. Anders zit je op het einde van het jaar met een te kort aan uren, je mag namelijk 'maar' 1050u per jaar vliegen. Dus de voorbije dagen hebben we getennist, gezwommen enzovoort.
Dan gisteren had ik mijn prof check in de simulator. Dat is elk half jaar, duurde zo'n 4u en ging wel goed. Het goede van die prof checks is dat je altijd bijleert.
Daarna was ik als introducé van een hollandse collega meegegaan naar hun koninginnendag. Ze hadden de balzaal van een hotel hier afgehuurd, dus dan kon je daar echt Europees eten en drinken. Dat was een leuk avondje.
Morgen vlieg ik terug, dan 's morgens om 6u20 Jakarta Singapore Jakarta Singapore Jakarta. 4 vluchtjes dus.
Vandaag is het de 23e april, een mooie dag om te vliegen. Gisteren kreeg ik een schedule voor vandaag, het begon smorgens vroeg om 6u, van Jakarta naar Singapore, terug naar Jakarta en dat dan nog een keer op en af.
Ik vloog met dezelfde Captain waar ik deze maand al 2 keer mee heb gevlogen, dus dat is altijd plezant. We waren in Singapore goed aangekomen voor scheduled arrival time. De Captain dommelt even half en half in, en ik bereid het vliegtuig wat voor. Dan komt onze chief pilot binnen, samen met zijn opvolger, dus dat was nogal een verrassing. Even gebabbeld, de chief pilot vloog met zijn gezin van Singapore naar Jakarta. Maar ja vliegen met je baas aan boord geeft altijd een beetje stress, zeker als hij gezien had dat jij deze vlucht ging vliegen, en dan nog eens zegt: 'Ja Sam, maak maar een zachte landing want mijn familie is aan boord'. (stress in the office)
Maar dan vertrokken we vanuit Singapore, we deden er trouwens 50 minuten over om van de gate naar de landingsbaan te rijden want er stonden gewoon 10 vliegtuigen te wachten! Uiteindelijk konden we toch opstijgen, ging allemaal goed, elk wolkje ontweken om toch maar niet voor de minste turbulentie te zorgen.
Na een dik uur komen we aan in Jakarta, moeten we ook al heel de tijd zigzaggen want er zijn gewoon teveel vliegtuigen, mogen we dan eindelijk landen stijgt de spanning, mijn captain me aan het aanmoedigen: 'als dit een harde landing wordt kan je sneller terug naar België' niet echt helpend dus.
Maar, het was dus goed afgelopen, het was een lekker zachte landing en we hebben het allemaal overleefd.
Voor de rest, morgen een dagje vrijaf, straks gaan we eten in dag restaurant van die Belgische eigenaar. Lekkere Steak, mag wel na zo'n dagje.
Vandaag is het 16 April, zaterdag, en een vrije dag voor mij. Na gisteren rond 21u geland te zijn (we hadden 2u vertraging, dit door een probleempje met de airco van het vliegtuig) naar huis gegaan en eens goed geslapen.
Dat probleempje was trouwens geen imminent probleem. De engineers in Jakarta zeiden dat ze het gemaakt hadden, ze stonden er met 10 man rond, maar uiteraard na het opstijgen was er helemaal niets veranderd. Nu het vliegtuig bleef in Jakarta 's nachts dus ik hoop voor de volgende crew dat ze het écht gemaakt krijgen tegen de ochtend.
Voor de rest dus alles goed, ik heb bijna 1000u op de Boeing, ook weer een soort mijlpaal in het vliegwezen. Het vliegen gaat goed, zo langzamerhand vlieg je met captains waar je al meerdere keren mee gevlogen hebt, dus dan moet je het kennismaken al niet meer doen. Het is zoveel meer op het gemak. Zoals die van gisteren, we vlogen dan naar Banda Aceh (daar waar die tsunami in 2004 zoveel slachtoffers maakte) met een captain waar ik al 5 keer mee gevlogen had dus ja dat is plezier verzekerd.
Grappig feit over Indonesiërs: ze geloven allemaal in geesten. En niet zo'n klein beetje, ze hebben er echt schrik van en kunnen er niet van slapen.
Dat hotel in Banda Aceh is niet bij de besten, en dan zeker in die oude hotels zitten er volgens hun veel geesten. Ik vroeg aan de Captain of er veel geesten waren in dat hotel, en hij zei heel serieus: 'ik wil er niet over praten, sorry' want hij kreeg al schrik!
Zo, morgen vroeg weer vliegen, het is al bijna een maand geleden dat ik nog eens vroeg moest vliegen. Maar het is wel een leuk schedule: slapen in mooie hotels waaronder 1 nacht in Bali. Dus dan kunnen we gaan surfen.
Het is inderdaad al lang geleden dat ik nog iets gepost heb, groot gelijk, geen excuses.
Hier is alles dik ok, ik had zo'n 10 dagen vrijaf, want mijn lokale identiteitskaart was vervallen, maar ik heb sinds vandaag dus een nieuwe.
Toevallig konden mijn huisgenoten ook niet vliegen, dus dan zijn we naar Bali gegaan. Wat echt heel leuk was. De eerste dag een jetski gehuurd, en gesurfd, 2e dag gewakeboard, en weer gesurfd, enzovoort.
Ook waren we gisteren iets aan het drinken in Kuta, toen we ineens een aardbeving voelden, nu het was geen zware hoor, hij haalde 6 op de schaal van Richter. Niets vergeleken met Japan. Er was nergens schade te bekennen.
Dan vanmorgen teruggevlogen met Lion Air uiteraard, dat is wel goed, we kunnen zoveel vliegen als we willen met Lion Air, het kost ons niets.
Jammer dat ze nog niet naar Europa mogen vliegen..
Morgen vliegen we dus terug, na zo'n 11 dagen, ik heb er zin in! De 1000 uur total time komen in zicht.
Wel het is weer eventjes geleden, maar ja eenmaal dat je vliegt gebeurt er ook niet zoveel e. Maar nu heb ik toch een leuk schedule gehad, het duurde 4 dagen, waarvan de 3e dag vrijaf op een bestemming genaamd Palu. Dat is zo'n exotisch vakantieoord.
Het landen mag normaal enkel door captains gedaan worden, maar hij zei dat ik het mocht proberen, en het was goed gelukt! Er zijn hier een stuk of 5 landingen die enkel door captains mogen gedaan worden, omdat ze nogal gevaarlijk zijn, de landingsbanen liggen vaak tussen de bergen.
Dan hadden we de volgende dag een auto gehuurd en met iedereen naar het noordelijk punt gereden, Donggala genaamd. Daar een boot gehuurd en wat gaan snorkelen. Echt wel vakantiesfeer.
Dan vandaag 's morgens vroeg terug vertrokken naar Jakarta, en onderweg was het weer echt heel slecht. Zo slecht zelfs dat de bliksem was ingeslagen! Nu dat kan niet veel kwaad voor een vliegtuig, we raken de grond niet e. Maar het kan voor problemen zorgen voor de radio, instrumenten enzo, maar dat was gelukkig niet het geval.
Zo, nu terug in Jakarta dus. Na anderhalve week alleen gewoond te hebben komen vandaag mijn 2 huisgenoten weer naar huis, zij waren naar Nederland om hun simulator test af te leggen (dat wat ik had gedaan in december)
het is dan eindelijk zo ver, na bijna een maand niet gevlogen te hebben, vliegen we weer! En uiteraard op zijn typische Indonesische manier:
We gingen eigenlijk woensdag iets drinken met een paar jongens, maar ik was wat moe en was dus niet mee gegaan.
Daarvoor had ik ook een schedule gekregen voor donderdag, maar had al vragend teruggestuurd of mijn Indonesische licentie al klaar was, geen antwoord gekregen dus was ik ervan uitgegaan dat hij er nog niet was.
Maar dan moest mijn huisgenoot vertrekken om 7u smorgens, en er stond ook een auto voor mij klaar, voor ons huis. Dus dat was verdacht, dan had hij operations gebeld en moest ik dus toch vliegen :) Zo typisch.
Dan in 7 haasten mij klaargemaakt, was wel een half uur te laat ofzo maar dat was mijn fout niet e.
Maar dus we zijn weer aan het vliegen e, eindelijk!
Wel dus, allereerst even melden dat ik nog altijd niet gevlogen heb! Dus nog aan het wachten op die Indonesische licentie, das nu al 3 weken.. Begint wel heel lang te worden..
Desalniettemin amuseren we ons hier wel; gisteren gaan raften met 4 man, allemaal First Officers van Lion air. Een Portugees, een Hollander, iemand van Engeland en ik :)
We waren daar geweest waar ik in april al eens ben geweest. De avond ervoor hadden we een auto besteld bij een verhuurbedrijf, die gingen ze dan om half 10 's morgens afzetten bij ons thuis, maar uiteraard kwam er niemand opdagen. Dan belde ik om te horen waar hij bleef en zeggen ze doodleuk dat ze er geen meer in stock hebben! Typisch Indonesië..
Zodus een taxi genomen, maar ja voor een 4 uur durende trip was dat echt niet zo comfortabel..
Daar aangekomen direct beginnen raften, we waren wel een beetje te laat. Maar het was echt wel leuk, het water was niet zo hoog als in april vorig jaar maar nu waren we alleen enzo..
Daarna lekker gegeten (uiteraard heel lokaal eten) en dan met de taxi terug naar huis.
De volgende dag word ik wakker zijn ze het huis langs binnen aan het schilderen. Ik zit beneden te ontbijten als het mannetje dat aan het schilderen is van de trap valt! Hij stond op een ladder op de trap te schilderen. Nu veel pijn had hij niet, maar de emmer verf die aan de ladder hing vloog echt door heel het huis! Echt alles onder de witte verf, het was wel mooi, zo gespikkeld.
Maar geen paniek, we hebben dan alles opgekuist, met die 2 mannetjes, onze meid en ik. En wonderbaar, alles raakte eraf. De TV hing ook onder de verf trouwens..
Mijn eerst post sinds ik terug in Indonesië ben, na pas een week, ik weet het.
De vlucht naar hier was goed, ik had ook wel wat geluk, want ik kende de first officer van de vlucht, het is de vriendin van een collega in Lion Air.
Dus mocht ik in de cockpit enzo, maakt die 12u durende vlucht wat korter e.
Dan nog een beetje geluk, ik was wat aan het babbelen met de passagier naast me, een Indonesiër, en die bleek familie te zijn van een Captain in Lion Air. Zij wonen dicht bij mij dus hadden ze me thuis afgezet, wel handig dus.
De periode in België was echt heel druk maar super leuk. Ik had op voorhand een planning gemaakt om er het maximale uit te halen, en dat is echt goed gelukt, ik heb toch bijna iedereen gezien die ik moest zien. Van België had ik 2 franse kazen en een pot Andalouse saus meegenomen, en het is door de douane geraakt, gelukkig! Nu de kazen zijn al op, en de Andalouse ook bijna, maar ik heb er toch maar van genoten.
Nu ben ik hier aan het wachten op mijn Indonesische vlieglicentie, wat toch al een week op zich laat wachten.Verwacht wel dat het snel in orde komt.. Het kwam dan wel goed uit dat ik mijn verjaardag kon vieren.
Er hebben nog wel veel expats verlof nu, dus we waren toch met 10. Eerst iets gaan eten in dat Hollands restaurant waar we ook geweest waren voor het WK voetbal. We kennen de baas ondertussen wel dus die verzorgde de nodige aperitiefjes.
Dat was een leuke avond.
Voor de rest, ja vandaag zijn we gaan karten. Er lagen plassen op het circuit, we waren echt doorweekt erna, maar het was echt leuk.
