Na ontbijt werd Filip onwel. Ook de longen lieten het wat afweten. Daarom werd beslist de moto in de camionette te steken zodat Isabelle en Filip rechtstreeks naar het volgende hotel konden rijden.
De rest van de bende kon de geplande route gelukkig met de moto aanvangen. Het weer zorgde daarbij voor een glimlach op de gezichten. De zon scheen met volle kracht.
In de loop van de morgen liet Filip weten dat hij het al beter stelde zodat wij allemaal gerust onze weg konden verder zetten. Wij dus allemaal blij!!!! Maar dit duurde niet lang want bij het eerste bordje déviation sloeg de gps-paniek genadeloos toe Onnodig zo bleek want hetwas gelukkig het eerste en meteen ook het laatste bordje van deze dag en zelfs de gps vond het OK!
Wat een motorsponsorrit al niet te weeg kan brengen In Luxeuil-Les-Bains vormde er zich een ontluikende en vertederende liefde. Anne, een wulpse Franse motorchick sloeg haar klauwen rond de weerloze portrettentrekker (alias Mario). Patrick moest een nieuwe voorband plaatsen en zocht dus een bandencentrale. Ann stelde voor om naar een bandencentrale te rijden. Vunzige Mario was er als de kippen bij om Anne te vergezellen in de wagen met ruime achterbank Ontsnappen was onmogelijk. Hij kan van deze bende alvast een nieuwe kodak verwachten bij hun trouwfeest. Er wordt gestemd voor een datum...
Jantje heeft duidelijk nog steeds linkse trekken maar we gaan hem daar allemaal bij helpen
De eerste stop was in het Duitse Wellen. Daar kon Mario hem uitleven met een fotoshoot van de ganse groep bij een oud stoomtreintje. Er was zelfs nog even tijd om Dirk en Hendrik op de gevoelige plaat vast te leggen.Daarmee was de plaspauze dus ook geregeld ..
s Middags hadden we het geluk om de plaatselijke bevolking van het Duitse Saarlouis te leren kennen op het dorpsfeest t.v.v. de plaatsellijke brandweer. Op de menu stonden de betere Duitse gerechten zoals oa. Wurst met sauerkraut en Schwenke Om af te sluiten kon er nog een taartje bij.
Met de volle maag konden we terug de baan op
s Namiddags stopten we net over de Duits-Franse grens in een PMU-Tiercé café waar een staartloze poes de wacht hield. Kort na deze stop werd er een rijderswissel uitgevoerd tussen Isabelle en Filip waarbij Filip het stuur van de moto in handen nam. Die wissel kwam er omdat we richting een serieus onweer reden waarin we zelfs al wat bliksemflitsen konden zien
Het bleek echter een maat voor niks want het bleef quasi droog tot aan het hotel. Jammer voor Filip ;-)
Na een verkwikkende douche en een potje straffe koffie vertrok Hendrik voor een lange en kletsnatte rit naar Brugge. Het was ondertussen hevig beginnen regenen. De avondmaaltijd was er één om niet licht te vergeten. Op verschillende tafelgrills aan onze lange tafel werden er diverse stukken vlees gebakken. MMM Lekker, lekker, lekker Het werd zelfs goed gekeurd door André De Neve!!!
De accaciapannekoek met vanille-ijs werd ook gesmaakt.
De dag werd terug afgesloten met de traditionele foto- en filmvoorstelling van de voorbije dag. (Weeral lachen dus )
Onder een stralende zon en met de zegening van Dirks mama (Heilige Rita) is Salvan 2010 van start gegaan. Behalve de journalist van Het Laatste Nieuws waren er ook heel wat supporters komen opdagen om ons uit te wuiven.
Dat het geen alledaags motorritje ging worden, werd al snel duidelijk. Aan een wegomlegging in de omgeving van Nivelles was Dirk zn gps duidelijk de kluts kwijt want hij stuurde ons 2 keer na een lange omweg naar het vertrekpunt van de omleiding. De eerste keer hebben we er dankbaar gebruik van gemaakt door in een plaatselijk cafeetje een apero te nuttigen en de tweede keer hebben we ongepland het hellend vlak van Ronquieres gezien (2x zelfs ) en passeerden we ook langs de zwaarbewaakte gevangenis van Ittres en het grauwe maar imposante Forge de Clabecq.
s Middags hielden we onze tweede plaspauze in de schaduw van een kerk want de temperatuur begon aardig op te lopen. Doordat we s morgens zoveel tijd verloren hadden, hebben we noodgedwongen de route, voor de rest van de dag, aangepast om wat tijd te winnen. Daarbij moesten we door het centrum van Namur waar het extreem warm en druk was. Dan de expresweg op richting Bastogne. Even voorbij Marche wilde Dirk op een camping iets drinken maar de bar bleek fermée .
Het laatste stuk van de route bleek een uitdagend stukje te zijn. Wat stuurmanskunst was zeker geen overbodige luxe!
Na aankomst in het hotel om 18.00 uur was er even tijd om te verfrissen waarna we de eetzaal konden bestormen. Fred kroket heeft daar zijn naam waar gemaakt aan de aardappelbar
De dag werd afgesloten door Jantje met een prachtige, hilarische vertaling vanuit het Welles naar het A.N..
Dit gebeurde tijdens de diavoorstelling van de dag.
Wij zijn Dirk en Filip, twee jonge, dynamische dertigers en beiden zijn we verwoede motorliefhebbers. Op 5 juni 2010 vertrekken we, samen met vrienden, met de motor naar Salvan. We komen terug op 13 juni 2010 en zullen dan ca. 2000 km afgelegd hebben. Niets opmerkelijks denkt u misschien? Salvan is uiteindelijk een onooglijk klein dorpje in de Zwitsers Alpen Voor ons beiden is het een dorp met flink wat sentimentele waarde!
Naast onze passie voor motorrijden delen Filip en ik nog een ander gemeenschappelijk kenmerk: we lijden beiden aan mucoviscidose, de meest voorkomende, levensbedreigende erfelijke ziekte in ons land die in de eerste plaats de longen en de spijsvertering aantast. Salvan was tot de late jaren 80 de plaats waar lotgenoten elkaar ontmoeten. Dankzij de Mucovereniging konden we elk jaar op skivakantie naar Salvan. Dit natuurlijk onder de deskundige begeleiding van kinesisten, artsen en monitoren.
Kortom, de ideale manier om even ver weg te zijn van de dagelijkse, loodzware behandeling die nodig is om, ondanks onze chronische ziekte, in relatief goede gezondheid te blijven.
Sinds de ontdekking van (enkel voor mucopatiënten) schadelijke kruisinfecties zijn die vakanties jammer genoeg onmogelijk geworden. U zal ongetwijfeld begrijpen dat we nog vaak nostalgisch terugkijken naar de mooie momenten die we in de gezonde lucht van de Zwitserse Alpen beleefden.
Daarom hebben we het plan opgevat om komende zomer de reis naar Salvan nog eens opnieuw te maken. We willen er meer van maken dan een motorrit naar een flinke brok jeugdsentiment. Onze opzet is om zoveel mogelijk giften in te zamelen die integraal geïnvesteerd zullen worden in het longtransplantatiefonds. Dat is een fonds waarmee de Belgische Mucovereniging alle kosten betaalt die bij de operatie van de laatste kans komen kijken. Per patiënt lopen die al snel op tot 7.000, een bedrag dat veel mensen onmogelijk kunnen betalen.
Dankzij het longtransplantatiefonds moet geen enkele patiënt die operatie nog uitstellen tot het te laat is. (<meer informatie vindt u in bijlage>). Voor Filip heeft deze rit een bijkomende betekenis omdat hij reeds voor de 2de keer een longtransplantatie nodig had. Om dan nog aan zon evenement te kunnen deelnemen en tegelijk de Mucovereniging te kunnen steunen is dan ook een onwaarschijnlijk droom!
Hopelijk kunnen wij ook rekenen op uw steun! Dat kan per kilometer of door een sponsoring in natura.
De Mucovereniging zorgt er ook voor dat de naam van uw bedrijf op de site van de BVSM (www.muco.be) komt en in het Muco Contactblad.
Dankzij uw gift geeft u jonge mensen een kans op een nieuw leven. Kan u zich een mooier geschenk inbeelden dan een nieuwe kans? Neen toch?!
Giften zijn natuurlijk ook welkom en zijn financieel aftrekbaar(hoger dan 30 euro).
In naam van alle kinderen, jongeren en volwassenen die lijden aan mucoviscidose, van harte dank voor uw gulle bijdrage.
