Wedstrijden 2008 Dijkrun Niel 10k van Mechelen Antwerp 10 Miles 10k van Hannover Mitja Marató de Manacor 10 mijl van Belsele 10k van Hoboken Dwars door Mechelen Dwars door Hasselt (PR) Meeuwen Kerstcorrida Wedstrijden 2009 Rotterdam Marathon Antwerp 10 Miles (PR) Knokke 10k Stadsloop Gent 10k Leopoldsburg loopweekend Halve Marathon Nijlen (PR) Dwars door Geel The Classic Tessenderlo (PR) Marathon Berlijn (PR) Meeuwen Kerstcorrida Wedstrijden 2010 Februari 28: Midwinterjogging Maart 07: Oostende Brugge 10Miles 14/03: Furaloop April 05: Paasmaandagjogging 11: Run Oostende 10k 18: Drie Kastelenjogging 25: Antwerp 10 Miles Mei 01: Tungri Run 21k 07: Felix Sohieloop 09: Dwars door Brugge 10k 13: Stadsloop Gent 24: Kortrijk Loopt! 10k Juni 06: McBride 21k 19: Jogging van MAC 26: Dwars door Geel 10k Juli 05: The Classic 10k 30: Zavelenborreloop Augustus 01: Excuusjogging 15: Dwars door Zaventem 21: Voerhoekjogging 22: Middelkerke 10 Mijl September 05: Teussersjogging 12: Fruitloop 21k 26: Dwars door Mechelen Oktober 02: Rapper dan een ezel 10: Dwars door Hasselt 17: Sterjogging 10k
In maart 2008 stond ik op een zondagochtend op met het idee om een marathon te lopen. Voor een uitdaging ga ik niet achteruit, op dat moment woog ik 122 kilo, een BMI van 36, en de uitdaging was dus enorm! Na een paar weken waagde ik me al aan een jogging van 5k. Doodmoe kwam ik aan maar ik kon méér, ik wou méér. Dus de week er na liep ik de 10k van Mechelen. Ik kwam, op twee joggers na, als laatste aan. Ik wou méér, twee weken later was er de 10 Mijl van Antwerpen, een wedstrijd die ik ooit al eens gelopen had (laaaaaa-aang geleden) en dus deed ik dat. Opnieuw was ik op. Ik wou nog sneller en nog meer, een maand later stond ik in Mallorca om er een halve marathon te lopen. Na drie maanden kon ik al een halve marathon "lopen", ik zat dus goed. Jammer genoeg kreeg ik in de late zomer van 2008 last van overbelastingsblessures en moest ik forfait geven voor de marathon van Brussel. Zoals velen viel ik in een zwart gat na mijn mislukte poging.
In de winter kreeg ik echter het voorstel om de marathon van Rotterdam te lopen en ging ik weer aan het lopen. Het lukte. Als één van de laatste lopers kwam ik aan, maar ik had de marathon bedwongen! Ik riep: "nooit meer!". Na enkele maanden begon de uitdaging opnieuw te lonken en besloot ik om de marathon van Berlijn te lopen. De voorbereiding verliep vlot, een tijd van 4:20:00 was mogelijk. In de Duitse hoofdstad werd ik echter getroffen door maagproblemen en heb ik de wedstrijd uitgelopen in een dramatische tijd.
Wat zal 2010 brengen? Wie weet!
Michel's Kenia-gerelateerde pagina
lopen lopen lopen lopen...
03-05-2009
Beterschap op komst!
Veel
lopen zat er deze week niet in door de blessure die ik heb opgelopen in
Antwerpen. Veel ijs en rust kwam er aan te pas en de trainingen heb ik dan ook
overgeslagen. Vrijdag stond ik (misschien tegen beter weten in) aan de start
van de 10k van Knokke. Het weer viel serieus goed mee en het was geen
volkstoeloop.
Ik
was vooraf, gezien de omstandigheden, van plan om 1:05:00 te lopen maar ik kwam
al vroeg in de wedstrijd uit op een schema van 55:00. Halverwege besloot ik
toch het tempo flink te laten zakken omdat ik pijn kreeg in mijn bil en ik wou
geen extra risico nemen. Uiteindelijk kwam ik op 59:40 binnengelopen wat boven
mijn verwachting was want de pijn in mijn bil begon enkel maar toe te nemen.
Je
kan niet in Knokke zijn geweest mocht je daarna geen shop-till-you-drop houden
en dat hebben we dus ook maar gedaan. Een fijn en zonovergoten weekend zoals er
nog vele mogen komen! Volgende afspraak op de Running Tour is op 21 mei in
Gent. Daar zal er geen supertijd inzitten maar het moet wel een indicatie zijn
van het vormpeil.
Deze
week is een redelijke week met in totaal 39k op de balans. Niet dramatisch, al
zal het trouwfeest in het weekend toch wel wat roet in het eten kunnen smijten
;-)
Deze
week:
Dinsdag
5 mei: Rustige duurloop (9k)
Donderdag
7 mei: Interval 3 x 1k (11k)
Zaterdag
9 mei: Rustige duurloop (7k)
Zondag
10 mei: Langzame, lange duurloop (12k)
03-05-2009 om 23:16
geschreven door Michel
27-04-2009
Antwerp 10 Miles: Total fiasco!
Aiaiai! De Antwerp 10 Miles anno 2009, wat was dat voor een gedrocht!
Alles leek prima te verlopen, mijn eerste écht trainingsweek was heel goed, al lag het tempo tijdens de trainingen iets te hoog, het weer zat prima en de pijn die ik voelde in mijn lies tijdens de week was zo goed als verdwenen. Het leek dus een prima weekend te worden om een snelle tijd te lopen.
Eerst was Gwen aan de beurt op de Ladies Run (5k). Ze was lekker zenuwachtig, ook al zei ze dat ze geen supertijd wou lopen zag ik in haar ogen dat ze een prestatie wou neerzetten. Met 2500 loopsters in de wedstrijd en een slechte startplaats ging het sowieso een sinecure worden om vooraan in het veld te eindigen. Ik zag haar net voor kilometer 1 nog eens, waarbij ze al aan het dringen was om vooraan te komen. Toen ik haar aan de finish zag klokte ze af op een mooie tijd van 24:40 op een puike 107de plaats! Net geen top 100, en dat voor een wedstrijd waar ze niet op wou presteren ;-) Rare vogel, mijn liefje!
Een half uurtje later was het de beurt aan mij, ook ik stond heel slecht geplaatst, het voorlaatste vak (richttijd 1:40:00-1:50:00). Ik wou eigenlijk een vak hoger, (richttijd 1:30:00-1:40:00) maar dat was buiten de duizenden andere lopers gerekend. Toen het startschot weerklonk was het nog 13 (!) minuten wachten vooraleer ik over de start verscheen. De "zandloper" had zijn werk gedaan blijkbaar. Deze was in het leven geroepen om de druk op het parcours te verminderen, al heb ik daar niet echt veel van gemerkt. Het was de eerste keer dat ik zo heb moeten wringen om ergens door te komen, in totaal makkelijk drie elleboogstoten gekregen. Redelijk pissig kwam ik de start over dus, ik keek nog even naar Patrick Janssens en toen gebeurde het: ik trapte op iets waardoor ik mijn voet omsloeg. Het publiek reageerde met een algemene ooooh! en ik voelde een enorme pijnscheut door mijn lichaam gaan. Gedurende 10 seconden dacht ik aan opgeven, de pijn was scherp en ik voelde dat er iets niet goed zat. Ik was echter niet van plan om op te geven en ging door want ik moest en ik zou toch onder de tijd duiken van 1:40:00! Zoals gepland liep ik de eerste wedstrijdhelft op een gematigd tempo (inhouden inhouden inhouden!) en pas op kilometer 9 begon ik gas bij te geven. Ik tikte af op 1:43, een schamele 4 minuten sneller dan vorig jaar op de 10 mijl van Belsele. Een exacte analyse van de wedstrijd kan ik pas later vandaag doen, aangezien ik mijn hartslagmeter/GPS nog niet heb kunnen afladen. In ieder geval: missie mislukt en Antwerpen was een enorme ontgoocheling.
De grootste frustratie kwam ná de 10 mijl, in de VIP-ruimte van Argenta. Ik was even gaan zitten en toen ik terug recht kwam voelde ik een enorme pijn in mijn enkel. Hij was duidelijk aan het zwellen en ik moest er zo snel mogelijk ijs op leggen. Vandaag, een dag later, is hij nog steeds dik en ik weet niet of ik deze week zal kunnen lopen. Waarschijnlijk sla ik mijn trainingsrondje van morgen over om toch aan de start van de 10k van Knokke te kunnen staan.
Met enig uitstel gaan we er dan toch geraken. Vorige week had ik toch nog last van de marathon, hier en daar wat pijntjes en loodzware benen. Om die reden heb ik dinsdag en donderdag niet gelopen. Zaterdag móest ik wel iets lopen, aangezien Gwen en ik dan een citygame hebben gespeeld in Leuven en zondag heb ik dan al mijn moed samengeraapt en opnieuw gaan lopen. Het zat nog niet zoals het moest zijn, maar met veel moed ga ik er geraken!
Deze week gaat de week worden dat ik toch in actie zal móeten schieten: zondag is er de 10 Mijl van Antwerpen die ik, zoals eerder al gezegd, wil uitlopen op mijn gemakje. Dat mijn nonkel ondertussen de ene scherpe tijd na de andere aan het lopen is wringt wel wat. Zijn tijden op de 10k zijn écht goed voor iemand die lang heeft stilgezeten en pas enige tijd geleden de draad terug heeft opgepikt. Hij wil op de 10 mijl dan ook gaan voor een tijd onder de 1:30:00.
Ik kijk het meest uit naar de wedstrijd van Gwen. Voor haar is het de eerste wedstrijd op de 5k na de Kerstcorrida in Meeuwen deze winter. Haar trainingschema is nog niet wat het moet zijn, ze loopt meer uit de losse pols dan echt gestructureerd maar ze loopt mij er toch flink af. Zondag dacht ik over een afstand van ongeveer 350 meter een tempoversnelling in te lassen. De eerste 50 meter kreeg ik gratis van haar maar in de laatste 50 meter kwam ze mij voorbijgesneld. *zucht* Snelheid is écht mijn ding niet
Maar goed, ik ben er klaar voor om deze week harder te gaan trainen! Ondertussen zijn de documenten voor Berlijn binnen komen waaien en heb ik mijn borstnummer bijna in mijn handen. Feestje!
Ik had nog een gat in mijn trainingschema, op 30 augustus moet ik een halve marathon lopen maar helaas kon ik nergens een wedstrijd vinden. Tot daarstraks, toen ik de halve marathon van Heist o/d Berg vond! Meteen inschrijven! Weerom: Feestje!
Het schema voor deze week:
Dinsdag 21 april: Rustige duurloop (9k)
Donderdag 23 april: Interval (9k)
Zaterdag 25 april: Joggen (3k)
Zondag 26 april: Antwerp 10 Miles (16,1k)
20-04-2009 om 14:56
geschreven door Michel
13-04-2009
Eerste trainingsweek!
Wat heb ik zin om er in te vliegen!!!
De marathon van Rotterdam heeft me de zin gegeven om er terug tegenaan te gaan en om nieuwe doelstellingen te stellen. Ik
kan me de dag dat ik opstond en tegen mezelf zei: "ik loop een
marathon" nog levendig herinneren. Het was een stralende zondag in
maart en ben nog diezelfde dag in mijn afgesleten basketbalschoenen
gesprongen. Een jaar later is de doelstelling bereikt, ik heb een
marathon gelopen. Tijd voor een nieuwe doelstelling (of twee-drie)!
Op
mijn gemakje wil ik mijn tijd op de 10 mijl scherper stellen. Op dit
moment ligt de tijd op 1:47:15 en dus met een tempo van 6:40/km (mijn
easy-going, rustige duurloop-tempo) stel ik die tijd mooi scherper. Dan
valt het qua aanvallen op persoonlijke records wat stil en train ik
rustig door. Knokke en Gent zullen leuke wedstrijden worden maar daar
ga ik zeker geen nieuwe tijd forceren. Het zal pas in Geel zijn dat ik
voor de eerste keer onder mijn persoonlijke besttijd wil duiken (dus
onder 56:18). Anderhalve week later wil ik onder de 50:00 duiken en
mijn besttijd van het jaar neerzetten.
Vanaf dan is het terug
verder bouwen, bouwen, bouwen, bouwen en veel geduld oefenen om in
Berlijn naar 4:20:00 te lopen. Nog steeds niet de beste tijd ter wereld
maar wel mijn doelstelling voor dit jaar. Daarna, beloofd, gezworen,
nooit meer een marathon!
Onlangs las ik dat een marathon als een
bevalling is en de training er naartoe als de zwangerschap. Eigenlijk
een mooie metafoor want inderdaad, de lange weg naar de marathon is er
eentje van afzien, lang afzien. En elke week voel je dat alles zwaarder
en zwaarder aan het worden is. Op het einde van mijn trainingschema was
ik aan het smeken dat alles voorbij was, dat het afgelopen was terwijl
ik heel goed wist dat het ergste nog moest komen. En toen was er de dag
van de bevalling, alles liep op wieltjes tot kilometer +/- 25 en begon
de zware bevalling. Eens de marathon uit mijn lijf was ging er door mij
heen wat ik net gedaan had en kon ik de tranen niet meer bedwingen...
Enkele momenten daarna: ik doe dit opnieuw! Klinkt dit een beetje als
een bevalling? Ik weet het niet, zal het ook nooit weten maar voor mij
is het dat wél!
Naar oude gewoonte geef ik mijn trainingschema mee voor de week: Dinsdag 14/04: Rustige duurloop (9k) Donderdag 16/04: Tempoloop (10k) Zaterdag 18/04: Rustige duurloop (7k) Zondag 19/04: Rustige duurloop (7k)
13-04-2009 om 22:40
geschreven door Michel
10-04-2009
Berlijn
De kogel is door de kerk: ik zal mijn herkansing op de marathon van Berlijn krijgen. Eerstdaags regel ik de laatste praktische zaken zoals hotel, vervoer, registratie, ... Ik zie het volledig zitten trouwens, de laatste dagen heb ik niet kunnen trainen en ik kan niet wachten om er volgende week terug tegenaan te gaan met veel meer vertrouwen en moed dan mijn vorige marathonvoorbereiding.
Op de weg naar Berlijn wil ik mijn tijd op de 10k scherper stellen met een vijftal minuten (minimaal onder de 54:00).
Volgend weekend begin ik met de 10 mijl van Antwerpen, die ik op een gezellig tempo wil uitlopen (1:40:00 zou leuk zijn). Twee weken later de 10k van Knokke zonder al te veel inzet en op 21 mei onder het uur terug duiken op de 10k. Daarna is het even rustig met wedstrijden lopen, pas in juni wil ik er terug staan in Geel (27/06) met een tijd van onder de 55:00. Eén week later wil ik nog sneller en dan onder de 54:00 duiken op de Classic Tessenderlo (6 juli).
De Classic is het startschot voor mijn rush naar Berlijn, die op 20 september van start gaat. Tussendoor nog 2 kleine wedstrijden van 10k en een halve marathon.
Ik zie het zitten!
10-04-2009 om 14:38
geschreven door Michel
06-04-2009
Rotterdam Marathon
Het is gedaan, het is voorbij! De marathon van Rotterdam is uitgelopen... een dramatische tijd van 5:32:55
Berlijn is de herkansing?
06-04-2009 om 00:00
geschreven door Michel
01-03-2009
Doe het licht maar uit...
Doe het licht maar uit... dat ging er door mijn hoofd vandaag. Zoals eerder gezegd had ik vandaag mijn halve marathon en... de mensen die mij kennen weten dat ik geen groepsloper ben. De reden hiervoor is simpel: 2 mensen lopen niet hetzelfde tempo. Nooit!
Wat moet dat dan geven wanneer je met een groep van laat ons zeggen 20 loopt? Juist: iedereen loopt te snel!
Ik ben iemand die zijn marathon met een snelheid van ongeveer 6:30/km zal lopen. Loop ik sneller dan verhit mijn motor tot die ontploft.... Drie keer raden wat er vandaag gebeurd is...
Oh! Al van de eerste keer juist! Knap! Inderdaad, al vanaf kilometer 1 liep de groep op een gemiddelde van 5:45/km, of zo maar eventjes 45 seconden sneller dan wat ik wil lopen tijdens de marathon. Motor oververhit, na 10 kilometer zag ik het al helemaal niet meer zitten. Ik heb dan ook iedereen de boom ingewenst en ben op mijn eigen tempo gaan verderlopen. Neemt niet weg dat ondertussen alles wat niet mocht verzuren lekker in het zuur aan het zwemmen was (mijn bovenbenen leken wel pickles en mijn bloed was één of ander goedkoop Chinees zoet-zuur-sausje).
Meer dan uitlopen zat er vandaag niet bij (buiten het feit dat ik mijn 10 mijl heb scherper gesteld).
Benieuwd wat de komende weken gaan geven...
01-03-2009 om 21:19
geschreven door Michel
23-02-2009
Het komt akelig dichtbij, die marathon van Rotterdam! En eerlijk gezegd, ik ga blij zijn dat hij achter de rug is.
Enkele weken geleden is de moed me in de schoenen gezakt, het gevoel dat ik er helemaal geen zin meer in heb, het gevoel dat ik mij tegenover niemand moet bewijzen.
Ik weet dat ik kan lopen, ik weet dat ik enorme vorderingen heb gemaakt en ik weet dat de marathon niet mijn ding is. De lange periodes van pure afzondering (ook wel lange duurlopen genoemd) vervelen me in die mate dat ik mij niet maar kan opladen om ze te lopen. Zonder lange duurlopen is de voorbereiding maar half werk.
Ik ga, zo goed en kwaad mogelijk, mijn voorbereiding op Rotterdam afwerken en mij dan VOLLEDIG toeleggen op andere afstanden. Laat mij maar halve marathons, 10 mijlen, 10 kilometer en 5 kilometer wedstrijden lopen. Dat is meer mijn ding
Ach, ik heb mijn woord gegeven en ik zal Rotterdam wel lopen, ook al zal ik hem moeten uitkruipen omdat mijn voorbereiding niet de beste was ter wereld. Als ik hem uitloop onder de 5 uur ben ik dik tevreden want ik heb mijn voeten zwaar geveegd aan het vooropgestelde schema.
Het aankomende weekend, dat van 1 maart, heb ik trouwens prijs: presteren! Ik loop de 25 kilometer (ter voorbereiding van Rotterdam). Uitlopen rond de 2:40 en 2:55 zou mij al tevreden stellen.
To be continued!
23-02-2009 om 17:56
geschreven door Michel
23-12-2008
Het schema dat ik volg is niet van de poes! De trainingen die ik vorige week voorgeschoteld kreeg waren zwaar en een gesel voor mijn mentale weerstand. Doordat ik enkel s avonds kan trainen moet ik telkens de kou trotseren, om nog maar te zwijgen over het feit dat het pikdonker is!
Zo kwam ik deze week tot een situatie die niet ideaal was: Dinsdag moest ik iets meer dan een uur lopen, omdat het schema voorziet dat ik 6 dagen per week train wou ik een eindje in het bos gaan lopen. Ik kon mij nog een stuk bos herinneren dat redelijk verlicht was door de aanpalende huizen. Toen ik echter in het bos liep was het daar pikdonker, ik kon amper een meter voor mij uitkijken. In de wetenschap dat het bos niet echt een bos is maar een moeras besloot ik om mijn uitstapje verder te zetten op straat.
Een mens komt wat tegen!
De komende week gaat het er iets minder hard tegenaan, doorheen de week blijven alle trainingen onder het uur, zondag is het dan anderhalf uur lopen en dan zijn we weer klaar voor een nieuwe week.
Het schema dat ik nu volg heeft een heleboel variatie, wat het aangenaam maakt enerzijds en anderzijds zou ik toch een pak sneller moeten worden door de wekelijkse snelheidstraining (interval).
Laat Rotterdam maar komen, ik ben er klaar voor!
23-12-2008 om 10:37
geschreven door Michel
16-12-2008
Het plan was om in oktober mijn eerste marathon te lopen, namelijk die van Chicago Na mijn avontuur om klaar te geraken voor de marathon van Brussel eerder dit jaar en, zoals menig lezer van deze blog wel weet, de mist in ging, wou ik het vooral rustig aan doen dit jaar en rustig opbouwen naar de climax.
Tot er dit weekend aan mijn mouw werd getrokken om mee te doen aan de Rotterdam Marathon. In eerste instantie zag ik dat niet zitten, omdat ik net de rust wou scheppen die ik vorig jaar niet had. Neemt niet weg, dat na veel gepalaver over uitdagingen ik de handschoen heb opgenomen. Ja, ik doe mee aan de Rotterdam Marathon!.
Ik heb dus welgeteld 3 maanden om klaar te geraken, een relatief korte tijd en dus hoog tijd voor een doorgedreven programma. Daarbij ben ik geassisteerd geweest, ik heb een schema gekregen waar ik 6 dagen op 7 op de baan ben en voldoende kilometers per week doe om de uitdaging tot een goed einde te brengen Ik ben alvast benieuwd en vlieg er met volle moed tegenaan!
16-12-2008 om 21:04
geschreven door Michel
07-11-2008
Goed begonnen...
is half gewonnen! Deze week met volle moed begonnen aan het trainingsprogramma van ettelijke duizenden kilometers. Onder de invloed van beelden van de veldloop in Gent (prachtige wedstrijd he?!) en de beelden van de New York Marathon (mooie comeback toch?!) heb ik mijn draad teruggevonden.
Blessures hebben mijn droom om de marathon van Brussel dit jaar te lopen aan diggelen geslagen, ik zat motivationeel aan de grond. Ik kon niet meer verdertrainen door de pijn, ik moest mijn uitdaging laten voorbijgaan...
Uit een blessure terugkomen terwijl je doelstelling gemist is is niet eenvoudig. Veel getreuzel en nog veel meer gelanterfant later mijn schoenen aangetrokken, jasje goed dichtgeknoopt en er in gevlogen! Deze week is een leuke inloopweek, volgende week staat er een heleboel voor de boeg.
YES WE CAN!
07-11-2008 om 19:29
geschreven door Michel
15-10-2008
Dwars door Hasselt
Het seizoen is bij deze in schoonheid afgesloten, een mooie 25:16 op de 5k van Dwars door Hasselt. Zoals eerder gemeld moest ik forfait geven voor de marathon van Brussel maar uiteindelijk is dat slechts uitstel van executie.
Er waren duizenden starters voor de 5k, waardoor er in twee delen werd gestart. De eerste 2.000 mochten met 2 minuten voorsprong starten op de rest van het deelnemersveld. Op deze manier werden er geen knelpunten veroorzaakt. Gelukkig stonden Gwen en ik aan het begin van de tweede golf, waardoor we een mooie ruime baan voor ons hadden.
De ruime baan leende zich perfect om een snelle start te maken, dus dat deed ik dan ook. De eerste twee kilometers lag ik zelfs op koers om onder de 20 minuten te lopen (1ste kilometer in 4:45, 2de kilometer in 4:49), echter toen gebeurde er drie dingen die niet in de planning zaten. Gwen viel uit met een dijblessure en ik moest haar achterlaten. Dat heeft voor de rest van de wedstrijd door mijn hoofd gespookt, aangezien dit een evenement was dat we samen gingen lopen. Tweede ding dat gebeurd was dat de straten smaller werden en ik constant lopers moest inhalen (uiteindelijk heb ik er zon 800 ingehaald). Ten derde begonnen mijn benen toch minder snel te bewegen door de verzuring, iets wat ik met lange afstandlopen niet echt gewend ben.
Maar goed en wel aangekomen in een zeer mooie tijd: 25:15, een tijd waar ik vooraf voor getekend zou hebben. Mijn weinige kilometers die ik in de weken voordien had gedaan, ik die geen hoog tempo gewend is en een afstand waarin je weinig nog kan rechtzetten wanneer er iets fout loopt, deden me uitgaan van een leuke 27:30 waarmee ik waarschijnlijk bij de eerste 1.000 lopers zou terechtkomen. Het werd dus een tijd rond de 25 minuten.
Wanneer ik de resultaten van vorig jaar er bij haalde zou dat betekenen dat ik bij de eerste 400 deelnemers zou terechtkomen! Wat een triomf! Toen ik maandag echter in de krant keek was de ontnuchtering enorm: een 1.119de plaats Enfin, er zijn ergere dingen uiteindelijk. Ik ben echter wel gebeten om beter te doen volgend seizoen.
Ondertussen heb ik al mijn eerste training voor een nieuw luik in mijn leven als loopfreak achter de kiezen. De voorbereidingen voor het veldloopseizoen zijn gestart, ik kijk er naar uit om op 29 november mijn eerste cross te lopen! Nu enkel nog spikes gaan halen
15-10-2008 om 10:55
geschreven door Michel
06-10-2008
Droomlopen
Deze maand staat op de laaste pagina van Runners World een column over droomlopen. Het is dat gevoel waarbij je al het besef van tijd en afstand kwijtspeelt, je bent in je eigen wereld. Je beseft pas dat je hebt lopen droomlopen wanneer het voorbij is, wanneer je op je horloge kijkt en ziet dat je al een half uur verder bent.
In normale omstandigheden kom ik snel tot een status van droomlopen. Mijn mp3-speler spuwt mijn favoriete muziek uit, mijn paslengte is perfect, de ademhaling is vlot, het tempo ligt aangenaam. De laatste maanden, lets face it, heb ik niet vaak mogen droomlopen. Of ik had een blessure óf de druk van de Brussels marathon begon zo zwaar te wegen dat mijn hele geest aan het kreunen was onder zijn gewicht.
Nee, echt veel fun was er niet meer. Het was eerder het gevoel van moeten, moeten, moeten. Tijd voor de riem er af te gooien en even een welgemeende fuck you in de richting van Brussel te smijten.
Misschien is die er te laat gekomen, misschien ook niet. Misschien zal mijn scheenbeenblessure iets zijn dat mij voor de rest van mijn leven blijft, misschien ook niet. Misschien moest ik nog even doorzetten en Brussel proberen te halen, misschien ook niet. Er zijn in de wereld veel meer fouten gemaakt door geen beslissingen te nemen dan door de foute te nemen. Bij deze, ik heb een beslissing genomen en ik ben er blij mee dat ik dat gedaan heb.
Tijd om terug te blikken, tijd om vooruit te blikken. Eén ding staat vast: ik moet en ik zal een marathon lopen. Ik loop hem echter met stijl en met een deftige tijd! Chicago in 4 uur, ow yeah! Ik wil het schema meteen met jullie delen, je kan het namelijk vinden op mijn webspace. Hier kan je altijd mijn training consulteren en ook de uitslagen van deze trainingen.
06-10-2008 om 00:00
geschreven door Michel
29-09-2008
For shit, that's what it is!
For shit, that's what it is! Ondertussen een kleine maand geleden, donderdag 4 september, stond ik na een training met de tranen in mijn ogen. Ik moest aan mezelf toegeven dat de marathon van Brussel onhaalbaar was. Gwen liep toen met me mee en mocht zij er niet geweest zijn HAD ik gewoonweg tranen uitgebarsten. Toegeven dat je iets niet kan is bijzonder moeilijk. Ik, met mijn competitiegeest, toegeven dat ik iets niet kan is alsof ik toegeef dat ik heb gefaald in het leven.
Lang verhaal kort, na die training ben ik op vakantie vertrokken, naar het zonnige Fuerteventura en daar heb ik het grootste deel van mijn trainingen afgehaspeld alsof het een doodgewone week was. Na die week ben ik gestopt met lopen. Intussen zijn we twee weken verder en ik heb, buiten een paar loopjes, niets meer gelopen.
De reden is eigenlijk heel eenvoudig en voor een buitenstaander gaat het duidelijk zijn waarom: mijn schenen. Mijn schenen spelen mij al enkele maanden parten en ik heb schrik dat het chronisch gaat worden als ik niet oplet. Twee weken van rust hebben me goed gedaan, ik ben uit mijn strakke schema's gestapt, gedaan waar ik zin in had, gelopen wanneer ik zin had. Het heeft me deugd gedaan.
Zondag heb ik, omdat ik het beloofd had aan Gwen, meegedaan aan Dwars door Mechelen. We gingen normaalgezien alletwee de 5k lopen. Gwen heeft echter een blessure opgelopen en ik was al ingeschreven voor de 10k, dus heb ik die maar gelopen. Een goede en slechte keuze eigenlijk... Het goede aan de keuze is dat ik weer een nieuw record heb gelopen op de 10k, 56:18. Mooi! Zeker wanneer je weet dat mijn eerste 10k-wedstrijd eentje was met een tijd van 1:20 (of iets in die richting, ik moet het opzoeken). Enfin, een prachtige progressie met een half jaar geleden, niet?
Wat is dan het slechte aan de keuze? Wel, heel eenvoudig en weer o-zo-typisch: een supersnelle start! Ik ben uit de startblokken gevloooooogen, aan het keerpunt van de 5k zat ik aan een tijd van 26 minuten. Met andere woorden, ik had bij de eerste 200 gezeten mocht ik aan de 5k hebben deelgenomen. Nu was ik een anonieme 1498ste, diep in het peleton. Slechts 600 lopers achter mij...
Achja, een mooie tijd en een fantastische uitgangspositie met het oog op de 5k van Hasselt (Dwars door Hasselt). Deze keer wél met mijn loopmaatje? Ik hoop het..
Nu nog even genieten van een weekje rust, pas na 5 oktober (de dag van de Brussels marathon) begin ik met trainen. Eerst voorbereiden op het cross-seizoen (jawel, ik ga crossen) met ongeveer een 200-tal kilometers per maand op een zachte ondergrond en spinning op zondag. Een lange vakantieperiode waarin ik niets speciaals heb voorzien (maart en april) omdat ik met Gwen naar de Caraïben wil vertrekken (Cuba). De datum staat nog niet vast, daarom heb ik een groot tijdsvenster voorzien. Mocht ik in België zijn wanneer het de Antwerp 10 Miles is, dan loop ik die zeker mee maar dat valt af te wachten. Wat zeker is, is dat ik hem onder de 1:45 wil lopen. Ik piek voor de eerste keer in juni, om een nieuw record op de 10k te lopen, voor de eerste keer onder de 50 minuten. Begin augustus begin ik met de voorbereidingen van de Chicago Marathon, die ik onder de 4 uur wil lopen.
Druk druk druk dus, maar de druk is minder groot dan dit jaar!
De foto in de blog is genomen op Dwars door Mechelen. Uiteraard loop ik half uit beeld omdat ik te snel was voor de fotograaf...
29-09-2008 om 09:59
geschreven door Michel
01-09-2008
GRRRRR!
Bon, vorige week ook magistraal in het water gevallen dankzij mijn superieure schenen. GRRRRR! Zo frustrerend!
Maar goed, hier dus een schema voor de volgende twee weken: Maandag 01/09: Testloop Snelheid 2k (samenvatting | grafiek) Dinsdag 02/09: Duurloop 6k (samenvatting | grafiek) Donderdag 04/09: Duurloop 4k (samenvatting | grafiek) Zaterdag 06/09: Duurloop 6k (samenvatting | grafiek) Zondag 07/09: Bergloop 17k (samenvatting | grafiek) Zondag 08/09: Uitlopen 5k(samenvatting | grafiek) Dinsdag 09/09: Snelle Duurloop 7k (samenvatting | grafiek) Donderdag 11/09: Duurloop 21k* Vrijdag 12/09: Joggen 4k* Zondag 14/09: Duurloop 6k* Een schema voor twee weken want vanaf zaterdag zit ik in het zonnige Fuertaventura :)
*De laatste drie dagen heb ik niet kunnen lopen door de hitte. Helaas was het 's nachts niet veel koeler.
01-09-2008 om 00:00
geschreven door Michel
26-08-2008
Ik wil er niks over zeggen...
Het gevreesde is dus gebeurd en veel woorden wil ik er niet aan vuil maken. Ik wil zo snel mogelijk terug aan het trainen gaan! Rustig opbouwen is dus de boodschap.
Deze week: Zondag 31/08: Snelle duurloop 6k
26-08-2008 om 00:00
geschreven door Michel
17-08-2008
shin splints, here they are!
Met nog 7 weken te gaan en nog iets meer dan 300km voor de boeg is het (weer) zover: good ol' shin splints.
Even googlen: Scheenbeenirritatie is een verzamelnaam voor alle blessures veroorzaakt door overbelasting die zich over het algemeen in het onderste tweederde gedeelte van het vooronderbeen bevinden.De wezenlijke oorzaak van scheenbeenirritatie is altijd overbelasting. De spieren aan het vooronderbeen herstellen zich niet of het vooronderbeen zelf herstelt zich niet. Overbelasting ontstaat altijd als het lichaam niet de tijd gegeven wordt zich te kunnen herstellen van een geleverde inspanning.
Wel, het is weer zover dus. Net nu! Er zit niets anders op dan te luisteren naar mijn lichaam en mijn schema aanpassen want anders gaat het binnen enkele weken zeggen dat het mooi is geweest en dan mag ik naar de kiné. Daarstraks nog was ik rustig op een bankje aan het zitten en daar kreeg ik een enorme pijnscheut in mijn scheenbeen. Niet gezond!
Het schema van deze week is dus basic basic, ik heb er twee duurlopen uitgesmeten (eentje van 6k en eentje van 9k). De lange duurloop van 25k en een herstellende duurloop van 6k heb ik behouden.
Schema van deze week: Dinsdag 19/08: Lange Duurloop 25k Donderdag 21/08: Duurloop 6k
In het weekend lopen is geen optie, allerlei leuke dingen die me te wachten staan (Maanrock in Mechelen, meet the family, crème au beurre-festijn, ...).
Voor iedereen die het vorige keer heeft gelezen: ik ben dus dit weekend gaan skydiven! Mijn eerste sprong was een duo-sprong en... hij is enorm meegevallen! Hij is zelfs ZO hard meegevallen dat ik... ehm... dat wij dus op vrijdag 5 september voor onze eerste solo-sprong gaan. Eens die achter de rug is vertrek ik voor een week op vakantie naar het zonnige zuiden, daarna plannen we om een cursus te volgen (AFF Level 7) om als volwaardig skydiver door het leven te gaan... Ik heb de smaak te pakken, alleen jammer dat het een relatief dure hobby is.
AFF Level 7:
Level 1: Algemene kennismaking met de vrije val, hoogtebeuwstzijn en het openen van de parachute
Level 2: Verdieping van het bewustzijn van je lichaamshouding in vrije val.
Level 3:De
jumpmasters laten de leerling voor het eerst los : voor de eerste keer
valt deze dus alleen, zonder fysiek contact met de jumpmasters.
Level 4: Vanaf dit level wordt de leerling maar door één jumpmaster meer begeleid! Het maken van draaien ter plaatse wordt aangeleerd
Level 5: Verder uitdiepen van het draaien om de as.
Level 6: Achterwaartse salto en horizontale bewegingen (Track)
Level 7:
Examensprong : de leerling herhaalt in één sprong alles wat in de
voorgaande levels werd aangeleerd zonder hulp van de jumpmaster en
zonder dat deze hem aanraakt : vrije exit, draai links en rechts, salto
en track.
17-08-2008 om 23:57
geschreven door Michel
11-08-2008
Een rustige week... eindelijk!
De afgelopen week was hard, heel hard. De lange duurloop kroop echt in mijn kleren en elke kilometer was een kleine martelgang. Deze week is een pak rustiger, in totaal 28k. Rustiger... het is te zeggen: op loopgebied is het rustiger. Zaterdag staat er mij een nieuwe uitdaging te wachten, eindelijk ga ik valschermspringen! Woohoo! Hopelijk breek ik geen been bij het landen!
Een lekker harde week deze week, met in totaal 45 kilometer voor de boeg. Vorige week was niet de beste week van mijn leven, zoals eerder neergeschreven. Heel mijn lichaam was aan het trekken en aan het doen en een rustig weekje was dus echt wel welkom. Rustige en korte loopjes van 5-6k, da's fijn.
Vandaag (zondag) had ik weer zo'n kort loopje (5.25k) maar rustig was een ander paar mouwen... Ik ben voor de eerste keer mét iemand gaan lopen... Niet dat het zwaar was maar ik had mij er aan mispakt. Lang verhaal kort: Liefste, het was leuk maar volgende keer loop ik wel lekker op mijn hartslag
Wat een verschil met de vorige weken! De zon is hier enorm hard doorgebroken en ik zal het geweten hebben. Zondag had ik een training van 20k voorzien, door het "slechte" weer heb ik deze moeten inkorten naar 14k.
Toen ik zondagavond vertrok dacht ik de grootste hitte te hebben ontlopen, dat was ook zo, maar het nam niet weg dat het buiten nog verschrikkelijk warm was. Een droge, warme lucht gaf me gedurende 7k het beste van zich. Ik had toen al door dat de 20k lopen onzinnig was en, met de vele kilometers die nog voor de boeg staan, ik had niet veel zin om mijn hele voorbereiding naar de vaantjes te helpen door er nu meer kilometers uit te persen dan er in zat.
Net toen ik onder een brug liep zag ik enorme donderwolken boven mij hangen, ik besloot om even te wachten tot de onweerswolken weg waren zodat ik op zijn minst redelijk droog thuis zou komen. Op de weg terug zag ik dat er heel wat liters uit de hemel was gevallen, dat, in combinatie met de bloedhete ondergrond, zorgde er voor dat de luchtvochtigheid omhoog schoot. Resultaat was dus een verzadigde lucht met weinig zuurstof.
Op de koop toe had ik te weinig water meegenomen. Enkel een isotoon drankje van 0,5l had ik meegenomen. Dom, dom, dom! Toen ik thuis kwam was ik helemaal leeg en daar draag ik nu nog steeds de gevolgen van...
Maandag was ik volledig knock-out, tekenen van uitdroging en oververmoeidheid. Rusten was het enige dat ik kon doen. Vandaag, dinsdag, is het al beter maar ik heb nog steeds last van "rubberen benen". Ik ga de goede raad van mijn liefste netjes opvolgen en braafjes de training overslaan...
Het schema voor deze week is dus minder omvangrijk dan initieel voorzien. Bovendien heb ik enkele organisatorische ingrepen moeten maken want ik heb een redelijk druk weekend voor de boeg:
