Thomas Chatelle ondertekende gisteren een contract tot 2012 op Sporting Anderlecht. De 26-jarige Brusselaar kon na zijn vechtscheiding met Racing Genk ook naar Standard en zelfs naar Club Brugge, maar de landskampioen toonde zich het snelst op de bal.
Het stond in de sterren geschreven dat Thomas Chatelle op een dag voor Sporting Anderlecht zou spelen. Geboren en getogen in Brussel, perfect tweetalig, als kind al supporter van de paars-witte kleuren én perfect passend bij het imago dat de club zo graag voorstaat: welbespraakt, intelligent, klasrijke persoonlijkheid, de ideale schoonzoon op noppen. "Bij Anderlecht tekenen is een droom die uitkomt", vertelde hij gisteren op een druk bijgewoonde persconferentie. "Racing Genk was mijn thuis geworden, maar hier ga ik letterlijk in mijn achtertuin spelen. Ik woon vlakbij in Oudergem. Misschien kan ik wel met de metro naar de training komen."
We weten al dat de kleine Chatelle verzot was op Anderlecht. Hoe fanatiek was je als supporter? "Ik zat hier toch heel vaak op de tribune. Mijn vader was supporter van Standard, maar ik koos zonder aarzelen voor paars-wit. Het waren de gloriejaren van Marc Degryse, Luc Nilis en Luis Oliveira. Vooral Degryse was mijn idool. Na tien jaar professioneel voetbal kijk je er ondertussen wat anders tegenaan. Maar het geeft toch een speciaal gevoel om eindelijk te kunnen spelen voor de club van je hart."
Waarom is het uiteindelijk Anderlecht geworden? "Hun belangstelling was het meest concreet. De eerste contacten dateren van eind november. Ook Standard wilde me, maar hier waren ze toch net iets sneller op de bal. Op het laatst meldde ook Club Brugge zich, maar toen was ik hier al in vergevorderde onderhandelingen. Ik ben blij met mijn keuze. Anderlecht blijft ondanks alles de nummer één in België, de beste club van het land." Maar dan wel een nummer één die fors in crisis zit. Heeft hun zevende stek in de rangschikking je niet afgeschrikt? "Neen, helemaal niet. Ik weet dat dit van voorbijgaande aard is. Dit blijft niet duren. Ik ken geen enkele ploeg die nooit hoogtes en laagtes meemaakt. Daarom maak ik me niet te veel zorgen. Het kan alleen maar beter gaan."
Hier moet je de strijd aangaan met Legear en die was de voorbije maanden in topvorm. "Wie bang is van de concurrentie, moet niet naar Anderlecht komen. Bij Genk was ik trouwens al een en ander gewoon."
