Voor Roland Lamah (20) en Cheik Tioté (21) nadert bij Roda JC het uur van de waarheid. De creatieve linkspoot en de mannetjesputter op het middenveld willen op het eind van het seizoen verlost worden van hun bestaan als huurling. Ze zijn nog eigendom van Anderlecht, maar als het van hen afhangt niet lang meer. We trokken naar Kerkrade voor een gesprek dat bol staat van frustratie en jeugdige (over)moed. Beiden leggen echter ook de vinger op een pijnlijke Belgische wonde.
Op enkele maanden is de wereld helemaal veranderd voor de beloften van Anderlecht. Lamah en Tioté zijn helden in Kerkrade. Lamah: 'Het is toch straf dat Anderlecht nu, nadat we een jaar elders hebben gespeeld, plots zegt dat wij goede spelers zijn en het ons kan gebruiken. Van Holsbeeck zelf heb ik overigens nog niet gehoord. Ik lees het in de krant. Bovendien: dat is wat hij zégt. Dat zijn woorden. Hoeveel van die beloften heb ik al gehoord? Dirar gaat misschien naar Anderlecht. Losada wordt genoemd. Misschien nog wat Argentijnen. Boussoufa speelt nu op mijn plaats. Goor heeft weer voor een jaar bijgetekend. Uiteindelijk word ik dan toch weer negentiende of twintigste man.' Tioté:'In het huidige voetbal moet je iedereen op dezelfde manier behandelen. Niet de jongeren achteruit duwen, zoals op Anderlecht het geval is. Vadis mocht spelen omdat hij einde contract was en ze hem zijn contract wilden laten vernieuwen. Dat weet toch iedereen? Kijk naar Hamburg nu. Dat is een grotere club dan Anderlecht. Daar heeft hij al meer gespeeld dan bij Anderlecht in al die jaren. Dat zegt genoeg over de kansen die de jeugd op Anderlecht krijgt.'
