Ik ben Plateus Ellen
Ik ben een vrouw en woon in Vilvoorde (Belgie) en mijn beroep is kinderverzorgster.
Ik ben geboren op 23/12/1991 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: volksdans, lezen en muurklimmen.
Ik ben een jonge mama van 3 zonen, gehuwd met de liefste man ter wereld.
Roze wolk gezocht
mijn leven met een postnatale depressie en ptss
16-09-2019
Kraamhulp, 2u rust per week.
Ik
geef toe, ik stond zelf heel sceptisch tegenover kraamhulp. Ik werk met babys,
ik leef voor kindjes, waar kon een kraamhulp mij dan mee helpen?
Wel, blijkbaar doet een kraamhulp meer dan alleen helpen met babys. Mits er
geen kraamhulp vrij is kreeg ik na een emotioneel telefoontje naar de dienst
kraamzorg een gezinshulp die ervaring had met babys.
Dat telefoontje was voor mij trouwens geen evidentie. Ik bel al niet graag en
zeker niet naar mensen die ik niet ken. De vrouw aan de andere kant van de lijn
kwam op mij ook meteen veroordelend over, ik kon het online platform niet
gebruiken want mijn baby was al geboren. Vraag 1 was dan ook waarom ik niet
vroeger een aanvraag had gedaan. Ik voelde mijn stem haast meteen breken. Ze
begreep het gelukkig wel, dat ik geen reden zag waarom wel, dat Fara mij
kraamhulp had aangeraden, dat het toch allemaal maar zwaar was met zo drie
kinderen full time bij mij (het was eind juli) en vooral dat peter over 2 dagen
terug aan het werk moest.
de dag erna kwam er al iemand van gezinshulp langs om met ons af te toetsen
waar we vooral nood aanhadden. Bij mij iemand om de 3 jarige even bezig te
houden en wat kleine huishoudelijke taken.
Donderdag 1/08 ging Peter terug werken en om 14u stond Evy aan de deur. Wat
bleek, opdrachten geven is zo mijn ding niet. Volgende week maak ik mentaal al
een lijstje.
Momenteel bestaat elke 2u kraamzorg uit het volgende, een activiteit met Linus
( in bad, naar de speeltuin, verven, kledij gaan kopen) en dan een was plooien
en de keuken opruimen.
In september is Linus naar school en dan denk ik dat we gewoon samen gaan
wandelen want al bij al heb ik het meeste nood aan wat menselijk contact.
Fara raadde me aan om af en toe mijn masker af te zetten en mijn kwetsbare kant
te tonen daardoor postte ik volgend bericht op facebook.
Ode aan mijn kraamverzorgende,
Die 2u per week heb ik even rust.
Of ze nu met Linus gaat buiten spelen of hem in
bad steekt zodat ik mij kan focussen op opruimen of Noah.
De rust die het mij brengt is meer dan welkom,
even een leuke babbel. Zonder je een schuldgevoel te geven slaagt ze erin om te
zeggen: ik heb nog 10 minuten zal ik even je keuken opruimen of een was
plooien. Ja, danku, zelfs voor een controle freak als ik is dit een welkome
rust pauze.
Bij deze tot volgende week, Linus maar vooral ik
kijk er al naar uit.
