Vorige week keek ik naar de film "The Best of Me". Wat een prachtigheid! En vooral ontroerend.

Na het zien van deze film wou ik naar 2 mensen een brief schrijven. Een brief om het hoofdstuk volledig af te sluiten en achter me te laten. Een brief zodat ik zelf ook vooruit zou kunnen gaan en er niet meer al te veel stil bij te blijven staan. Helaas heb ik nog geen moed en tijd gehad om dit effectief te doen. Maar wees er maar zeker van dat ik het effectief ook ga doen. Tijd om een nieuw boek te starten. Een boek zonder hen.

De ene brief wil ik schrijven naar mijn eerste liefde. Een gevoel dat ik het geluk heb te mogen kennen een 8tal jaren geleden. Een zeer mooi verhaal en tegelijkertijd ook triest. Een verhaal met herhaaldelijke eindes. En dat maakt het zo vermoeiend. Tijd dus om er definitief mee te breken. En verder te gaan naar de nog onbekende toekomst.

Misschien schrijf ik m'n brief wel gewoon hier zodat jullie kunnen meegenieten van m'n lief en leed omtrent de jongen waarvan ik dacht dat hij de ware was.

Oh en heer Vogelmans heeft weer teken van leven gegeven. Zou ik hem hebben geantwoord of niet?

Liefs!

22-02-2015, 21:56 geschreven door RosseMissSunshine