achter een tijd, ging ik met mijn kinderen en een paar vriendinnen, naar Moorslede zwembad
wat we vernamen bij terugkomst was geen verrassing, of toch?
meneer had alles weggesleept van hem en spullen die van mij waren maar rara wie heeft er hem geholpen ?
DE GEMEENTE VAN CHRISTUS
ik kwam het dadelijk bij thuiskomst te weten van de buren
het zei me ni veel , maar dat hij s"avonds nog kwam slapen bij ons en in een meer dan ooit gezegende toestand
dat was de druppel, s'anderdaags heeft hij afscheid genomen en is er als de wind vandoor gegaan met onze auto
dus ik stond daar met de drie kids en geen auto meer, net in die hete zomervakatie van 2003, we konden dus niet weg, nergens heen, ik kreeg gelukkig toen de auto te leen van P.
vanaf dan verliep het voor ons iets rustiger geen dagelijks gezeur meer, maar de miserie begon terug naarmate de scheiding er aan kwam, ben een goed jaar alleen geweest, veel over en weer geloop, wilde geen man meer in mijn buurt, maar het alleen zijn viel zwaarder dan ik verwacht had, ik had iemand nodig waar ik mee kon praten, een zielsverwant, ik vond dat niet, ik had een vriendin die regelmatig profiteerde van me, toen liet ik echt van mij profiteren, gelukkig dat ik was een medemens te hebben,dochterlief ging alleen wonen, en odertussen stootte deze ezelin zich voor de tweede maal aan de steen deds miserie, alsof ik nog niet genoeg had aan de miserie van mijn ex, moest ik me zonodig een tweede (zelfde en ergere) miserie op de nek halen, volgende blok L.A e,J
jaren 1995-2000, zaten we met ons allen nog verwikkeld in de Gemeente van Christus, een zogezegde christelijke gemeenschap waar ze allemaal o zo vriendelijk waren ook ik en de kids hebben hun laten dopen daar, later tot mijn spijt
dat was weer het ons meetrekken in een avontuur van hem
tot het jaar dat onze vroegere buurman voor onze deur stond gescheiden met twee heel jonge kinderen
hij kwam wat hulp vragen, voor zijn kinderen , even mee gaan winkelen om wat kledij te kopen, omdat hij dat niet kende, wat doe je dan als moeder van vijf, JE HELPT TOCH ,dat was natuurlijk buiten de gemeente van christus gerekend
daar heb ik hun ware aard leren kennen
in de kortste keren had ik een relatie met hem in hun ogen,
toegegeven ik heb veel gedaan voor die man, maar niet vanuit dat stadpunt
later in de tijd heeft het heel weinig gescheeld omdat hij bezig was me definitief in de andere zijn armen te duwen, of was het om bewijs te hebben dat het wel zo was?
P. had toen gelukkig al ee nieuwe relatie,
dus pech voor meneer, maar geen nood want toen heeft hij de beste vriend van mijn dichter op het spel gezet
hij had wel steeds 1 reden om een steen te smijten
zo ging ons huwelijk de dieperik in, verwijten langs alle kanten naar mij toe waar ik niet eens aan deel had
op gegeven moment, riepen de kinderen ons samen aan tafel ik zie het nog voor me, ze vroegen de scheiding
endie hebbe ze gekregen, het was hoog tijd, zelfs al veel te laat
ze worden groter en groter, veel miserie gekend in hun kindertijd, ik heb gedaan wat ik kon om vele dingen te vermijden, maar het feit dat hun vader dronk , kon ik niet tegenhouden
daarbij kwam dat we nog een andere ontdekking deden, ik verspring hier nu een tiiental jaren, hoor, want die ontdekking heeft het hele gezin plat gelegd
ons D. was al een jaar of 19 veronderstel ik , ons S. iets van een 16, C. een 13 jaar en ja de twee broers nog erg jong e
ik kwam toen tot de ontdekking dat mijn echtgenoot ANDERS was, tientallen bewijzen gevonden, mondelinge vragen gesteld steeds afwijzend antwoord terwijl ik heel zeker was, ondertussen geraakten ook de meisjes op de hoogte van de feiten, door zijn eigen domme inbreng,
hij wilde letterlijk en figuurlijk dat we het wisten, maar kwam er niet voor uit, hij liet het op verschillende manieren blijken, doch sprak de waarheid niet uit tegen mij, ik was beschaamd tegenover mijn kinderen, het deed pijn , 5 kinderen te hebben, die ik doodgraag zag en nog steeds, maar te weten van wie ze waren,
hij viel me ook steeds aan toendertijd met woorden welliswaar, over dat ik de ene relatie na de andere had , mijn dochters relaties leden dr onder , dat waren de eerste slachtoffers, waarmee ik iets had in zijn ogen, terwijl ik alleen maar supercontent was dat er een jonge frisse wind door het huis waaide, waar ik iets kon tegen vertellen, , mijn dochter had het er heel moeilijk mee, geloof me, hun jeugd verliep niet als gepland, zij was het slachtoffer van de zogezegde relatie die haar vader verzon, , dit is tweemaal gebeurd met de oudste en 1x met de tweede, godzijdank is de derde er goed vanaf gekomen, ik heb veel tranen gelaten, heel veel verdriet gekend met die vent, hier was weer de inbreng van schoonmama, erg in trek e, want zij geloofde niet wat ik haar vertelde, pepe daarentegen heeft indertijd de bewijzen gezien, hij geloofde het wel, maar ja
hoe dan ook de kids groeiden op in een verwikkelde zaak van gefakete relaties en bizarre ruzies en touwtrekkerij om de kinderen met als saus de grootmoeder, aan papa"s kant, de mensen die ik ken van vrioeger weten nog hoe het was , en toch achter de muren was het zo een modelgezin e
ik zet deze blog op een laag pitje wil niet dat er te veel stenen naar mij gegooid zullen worden, begrijp je,
want ik weet dat er vele zullen zijn die het tegenovergestelde gaan beweren, terwijl ze verdomme niet eens weten wat ik er heb met meegemaakt, hij werd zo al ENGELTJE aanzien, maar mensen dit is een grote vergissing hoor , het was een duivel in een schapevacht en spijtig genoeg ondrevinden we da nog steeds, maar goed hopelijk ni lang meer dan, want ik geraak stillaan op na 40 jaar
volgende blog vertel ik nog even het verhaal van een van mijn zogezegde gefakete relaties, dan gaan we verder richting scheiding
ja het grote verdriet dat toen al reglmatig opdook, na de geboorte van onze derde dochter, eerst en vooral de inbreng van de schoonma,
waarom zoveel kinderen, das toch voor niks nodig
ze waren er zo tegen dat er nog kinderen kwamen, terwijl het natuurlijk onze beslissing was, ze waren stuk voor stuk gepland, geen erreurs , geen bedrogelingskes, gepland en gewild als wel
de bemoeizucht kwam steeds dichter en sleepte hem mee
maar wat later meer en meer bleek te komen, was zijn onophoudelijke drankzucht, ineens werd het duidelijk waar het geld aan gespendeerd werd,voor een groot deel, kindergeld kwam binnen op zijn rekening, elke dag, elke dag opnieuw, moest ik hem om geld vragen voor wat boodschappen, om eten te kunnen halen voor de kinderen, ze waren nog zo klein alle drie, ik wilde ze alles geven dat ze nodig hadden, maar werd gestremd door zijn zucht naar geld, om het te kunnen verdoen, hij vertrok s'avonds laat naar brussel voor het bijwonen van diverse tv programmas, wat later bleek dat hij ook elders zat , maar toen niet geweten was
hijkwam terug in de vroege morgen of de late nacht zoals je wil, en moest dan weer werken om 4u s'morgens, dus ja comunicatie was er niet meer, en voor de opvoeding van de kinderen stond ik grotedeels alleen, hij trok er zich maar weinig van aan, uitgaan en geld verdoen was idd veel interesanter
toen de meisjes 7/10/13 waren, besloten we het nogmaals te proberen met een kindje (vanuit het oog dat het allemaal zou beter gaan nadien)
op 1april 1992, kondigde onze zoon zich aan, blij alom dat het toch gelukt was een zoon te hebben, (dacht ik ook voor hem, ) ja hij was mss wel content maar ontfermde zich evenmin veel iover hem, eens wat groter werd er besloten dat er nog eentje moest koen want M. was zo alleen hij moest nog een speelkameraad hebben, dus de volgende zoon melde zich op 2 maart 1994, maart dan kreeg ik van mijn gynecoloog het ultieme verdict dat ik niet meer zwanger mocht worden, ik had het zeven keer gehad(nog een tweede miskraam gehad ook)net voor M.
en dr. zei dat het nu moest gedaan zijn want dat dat kindjes krijgen geen oplossing was om ons huwelijk te redden, dus het stond stillaan op springen, des te meer na de geboorte van onze laatste J., want daar ben ik dan stillaan met mijn neus op een zwaar feit gedrukt te worden, lang over gedaan ,lang getollereerd, lang moeite gehad om te geloven, (hoewel mijn moeder het steeds had gezegd tegen me, heb het altijd weg gelachen,tot ik ontdekte dat ze groot gelijk had gehad, maar ja, het kwade was ondertussen geschied è, in de volgende blog licht ik een tipje van de sluier, maar eerst de kinderen hun leventje in de komende tijd na deze blog, kids groeien op
de eerste vier jaar na ons huwelijk gingen redelijk , ik leerde mijn schoonouders beter kennen, ze waren goed voor ons,dat zal ik nooit tegenspreken, maar het verschil tussen hun twee was onmoemelijk groot
met mijn schoonmoeder ging het niet zo best ik deed mijn best maar toch was er een grote kloof
met schoonpa daarentegen ging het super goed, we kwamen super overeen, en terwijl kwam ik meer en meer tot de ontdekking dat mijn echtgenoot meer de kant van mama koos, na 4 jaar besloten we op reis te gaan naar Tenerife, mooie reis waar we met tranen in de ogen van terugkeerden ,, we wilden daar voor altijd blijven, (ben ik blij nu dat we da ni gedaan hebben)
op terugweg , of net toen we thuis waren , ontdekte ik dat ik voor de eerste keer zwanger was, onze dochter was onderweg,
voor mij was dit een heel groot keerpunt in mijn leven, ik die zo van kinderen hield, ging nu zelf die levende pop hebben, en k heb ze gekoesterd tot op heden nog steeds , het is nog steeds mijn eerste levende pop, ze is uiteindelijk geboren op 26 mei 1979 op haar vaders verjaardag
maar toen ging de band met mijn dochter steeds beter en de band met mijn echtgenoot de dieperik in, omdat hij zo aan moeders rokken hing, al wat mama zei was beter, en pepe de vent had niks te zeggen,nu ja dochterlief was wel het keppekindje van meme en pepe toen, uiteindelijk is er na drie jaar nog en dochter bijgekomen, op 5 mei (1 dag voor mijn verjaardag) in 1982, en een jaartje later kreeg ik een miskraam van een zoontje op drie maand onze kleine Emanuel, ik zie er nog elk jaar zwaar vanaf op 12 november, er moest en zou een ander kindje komen, uiteindelijk op 9 april in 1985 is onze derde dochter geboren, ik was super happy dat we al drie kids hadden, want de relatie kreeg toen al ferme putten, door drankzucht , en geen geld , omdat hij het allemaal opsoupeerde toen nog zonder de redens te kennen, later zal dat veranderen, ik ga het hierbij houden, voor vandaag, volgende keer het verhaal achter een verdiet dat niet naar buiten kon komen
1975 de stomste fout in mijn mijn nog zo jong leven
1975
wat een jaar, we woonden toen al een paar maanden samen eddy en ik in zeebrugge, hij kon er postbode zijn, en ik werkte me de ziel uit mijn lijf in de horeca
we woonden samen van juli tot sptember
en in oktober zijn we dan maar getrouwd(stomste dat ik ooit in mijn hele leven heb gedaan
maar ja, ik wilde thuis wegvluchten, en ben zonder het te beseffen van de ene misrie naar de andere getrokken
nicole en hugo waren ook op de trouw, hugo was getuige voor eddy
de dag van ons huwelijk bleek al 1 grote vergissing en miserie op 11 oktober1975
het starte al met het opstaan
hij sliep bij mijn zus samen met zijn ouders
hij moest het huwelijksboeket ontvangen en dat kwam pas toe met veel vertraging, dus net wat te laat om met alles op tijd te kunnen zijn
enkele tijd later moesten we vertrekken naar antwerpen stadhuis, en wat gebeurde ermijn kleed scheurde aan de mouw, nicole van hugo heeft het dan nog genaaid, dan de wagen waar ik moest inzitten met pa, viel in panne, vliegensvlug een andere wagen opgetrommeld, en weg,aan stadhuis zelf , viel er een trouwring van het wandelstokje van 1 van de kindjes net voor een rioolputje kwam hij tot rust(van geluk gesproken ? hij had er eerlijk gezegd beter in gerold), dan naar de kerk, alwaar we wachten op de bus die moest toekomen met de familie uit west vlaanderen, die ook alweer niet te vroeg waren, terug viel die ring van dat kleine stokje of het kussentje , en pa wilde hem oprapen en bukte zich zo zodat de naad van zijn kostuum broek scheurde, ma heeft dan in allerijl nog vlug een steekje genaaid , dan naar de zaal , daar verliep alles redelijk tot s'avonds, pa die nooit dronk, was zat, en ging op d tafel zitten waar ze de tart moesten op serveren , na herhaaldelijk geklaag dat hij er af moest werd hij kwaad en ging te voet naar huis, maar ma had haar tweepersoonsbed opgegeven voor die nacht en het gans met belletjes onderaan opgemaakt, maar toen wij naar huis gingen geraakten we niet meer binnen en pa sliep als geen een , dus van armoe in het eenpersoonsbed bij mijn zus dan maar, dat was onze eerste huwelijksnacht, en het hele gebeuren was toen al gedoemd om te mislukken, alleen we wisten het nog niet, s"anderdaags terug naar zeebrugge, het leven ging verder, van dan af keerde het lot zich tegen me, heel lang met enkele tussenpozen van geluk, tot de volgende blog
ik had ondertussen mijn studies opgegeven voor de kinderverzorging, deed het heel graag, maar het was te zwaar
doch was nog te jong om niet meer naar school te gaan, wat betekende dat ik een nieuwe uitdaging aanging
ik trotseerde de eerste gemengde school , tegen mijn zin, omdat ik liever meisjes alleen had , (was t'zo gewoon è)
ik ging diamantschool lopen
man ik deed da zo graag, maar de gemengde school situatie maakte daar een hel van
ik heb dat amper een jaar uitgehouden, toen kortnadien werd ik ziek, ik kreeg de geelzucht, wij waren ondertussen allang weer in Antwerpen gaan wonen,
ziek zijn, niks mogen doen, geen contac mogen hebben met niemand, saaie boel
ma kocht mij HET RIJK DER VROUW een magazine die tijd
daar stonden pennevrienden in
ik schreef er enkele aan
had direct veel contact
allemaal jongens
och ik amuseerde me vanop mijn bed
doch er vielen er regelmatig uit de boot
toen op zeker moment bleef er nog ene over, maar gasten wat een afstand, het was er ene uit West Vlaanderen
Eddy Verstraete hij kwam soms op bezoek, nadat ik genezen was, en ik ging ook met de trein naar ginder, dat was het prille begin van een romance zonder echte liefde, (wat later bleek ), zo heb ik het jaar 1974 ingezet
over en weer West Vlaanderen STADEN ----ANTWERPEN
zo ben ik ook gestopt met de diamantschool, en gaan werken, bij JOELLE in de DAMBRUGGESTRAAT in Antwerpen
stoffenwinkel, waar ik me 100% goed voelde
zo heb ik ook via Eddy, NICOLE EN HUGO leren kennen
we gingen naar tal van optredens van hun, ik heb deze mensen weten leren waarderen op die manier
zo eindigen we in korte trekken het jaar '74
volgende zal zijn in 1975, een cruciaal jaar waar ik een hele domme fout heb gemaakt, maar ja k was nog zo jong en onervaren e
waar zaten we ook al weer, heb nog geen tijd gehad om verder te doen,
ah ja in 1972 è
tja das natuurlijk al lang geleden,
ondertussen in al die jaren is er veel gebeurd,
ik was nog erg jong, moest van ma veel op vakantie naar mijn grootouders,
da was slapen bij moemoe haar snurken verdragen, en het gezaag van grootouders tegen elkaar, doch ik kon kind zijn, ik heb genoten van die vakanties, op latere leeftijd vond ik da niet leuk dat ik da moest doen, terwijl mijn ouders op reis gingen
later kwam het over alsof ik een tijd werd gedumpt, alleen de vakanties bij tant francoise die waren de tofste, en ik zag toch ook constant moemoe en veva, want ze woonden bij elkaar
ik kon veel zorgen voor ons Patricia en onze Luc
zeker na hun mama's dood
nu, mijn ouders hadden toendertijd besloten om concierge te gaan zijn bij een baron in Kapellen
ik was heel graag gezien van de barones,
zij hadden ook een zoontje van enkele maanden oud , een kind om nooit meer te vergeten,
ma deed het kuiswerk daar en ik mocht het zilver steeds kuisen, deed da graag, kreeg dan altijd wel een zakcentje
, en voor de rest was ik hun favoriete kinderverzorgster, (ik liep trouwens school daarvoor, dus voor mmij was da stage è
mens ik zag da ventje graag, ik heb m nog gedragen op zijn doop, ik was zo trots op mijn engelke, we hebben daar 9 maand gewoond, pa kwam constant in ruzie met hen, en het huisje was erg vochtig waar we woonden, dus ja terug naar Antwerpen, maar een paar weken voor we verhuisden, kreeg ik nog een zoveelste klap te verduren, mijn klein engelke, werd degelijk een engelke, mijn lieve Alexander Nicolas , is gestorven, ik krijg er nog de tranen van in mijn ogen, , het was zo'n schat , man heb ik weer afgezien toen, ook ons ma, want het was ook haar oogappelke, het beste dat we dan deden was verhuizen, echt om alles te vergeten, dat ik sowieso toch ni kan, nooit
intussentijd had ook mijn broer al een dochterke, maar daar had ik heel weinig contact mee toen, nu en dan zagen we da eens
de jaren verliep verder met horten en stoten, zoals een cinema bezoek met een jongen uit de familie , het was 1 van mijn twee of drie uitgaansdagen in mijn leven, volgende blog voor morgen., er moet nog zoveel verteld worden ,slaapwel
door de ziekelijke ruzies van mijn ouders en het feit dat ik die alleen moest trotseren thuis
kwam ik veel bij mijn vrienden twee huizen verder , daar voekde ik me goed, mama, paqula en papa staf en oma dien tijde , dat was feest voor mijn ook ging ik heel graag naar mijn zus, nam dan de tram en ging richting stad Antwerpen,naarmijn zus
die droom werd ooit bruusk verstoord door haar toenmalig lief, die mij met zijn revolver bedreigde in mijn rug, omdat hij onze broer niet kon horen of zien
zus was op dat moment gaan werken, godzijdank is er niks gebeurd, maar toen heb ik wel de schrik van mijn leven opgedaan, de eerste welliswaar, (merk je later nog wel)
we gaan hier stapwaarts vooruit , in korte trekken
we geraken stillekes einde jaren 60
1969 het jaar van mijn plechtige comunnie op 10 mei ,
onze franky(mijn neef) deed gelijk toen zijn eerste comunnie
en op 31 januari als ik me niet vergis van dat zelfde jaar is mijn broer getrouwd, ik had toen met hem heel weinig contact
datzelfde jaar ook was mijn moeder goed ziek geweest
ook het jaar dat tant Francoise (mijn tweede moeder en lievelingstante) haar jongste kind kocht , man wat hield ik van die vrouw, nog steeds zoveel jaren na haar dood
zo komen we in 1972 terecht
weer zo een cruciaal jaar
daar word ik hopeloos verlirfd op de zingende tenor ROBERT YOUNG
ik was nog heel jong besfte niks van dat alles , want we waren dom gehouden die tijd
dus ja, da kon geen kwaad e
zowaar of ik verliefd was op mijn lieve vriend/buurjongen
maar het engste dat jaar was dat mijn lievelingstante Francoise, stierf, dat heeft mij een enorme klap gegeven voor de rest van mijn leven, nog steeds ......
tweede klap die ik kreeg, mijn moeder vertelde me de waarheid
mijn zus was niet mijn hele echte zus, maar mijn halfzus, dus zij was van mijn ma maar met een andere pa
het heeft heel mijn alles op zijn kop gezet, maar uiteindelijk, kon zij er niks aan doen, en ik ben haar nog meer en meer mijn zus gaan noemen, en heb hier nooit nog 1 woord over gerept, basta, het was mijn zus en daarmee uit, en niemand zal ze afpakken zelfs nu nog niet
ik was toen 15 jaar, ben er nu 57, onze band is alleen maar verstevigd, zo kreeg ik datzekfde jaar nog en derde klap
mijn moeder wilde verhuizen naar een baron als concierge, dus voor mij was het alles afgeven, en het ergste mijn vrienden achterlaten, mijn zus zag ik toch veel gezien ik school liep achter haaar deur, 1972 een jaar om nooit te vergeten
ik begin gewoon , met ja ik ben geboren op 06/05/1957
mijn moeder moest dringend naar het moederhuis want ik melde me aan het scheelde aan niks of ze kocht me aan de poort van het moederhuis k was blijkbaar een rappe k was naar het schijnt een klein schoon ding met pikzwart haar ik kreeg de naam MARIE ROSE met als tweede naam MICHELINE genoemd naar mijn peter Michel
eerlijkheids halve weet ik niets te vertellen over mijn kindertijd
pas rond mijn 7 jaar weet ik terug anekdoten te vertellen
gaande van kinderdromen tot school en thuis situaties
we waren thuis met drie, mijn broer die 10 jaar ouder is, en mijn zus van 11 jaar ouder
dus ja ik was het kakkernestje
mmar ook de jongste en het meest meegemaakt met mijn ouders
ik heb alle ruzies van mijn ouders meegemaakt van klein tot de grote zware ruzies,
pa kon nooit niks goed doen voor ma, als je weet dat ik als dreumes van mss amper 8 jaar de valies moest geven aan mijn vader omdat ma wilde dat hij wegging,( en ja broer en zus da is da klein bruin valiesje dat nu nog bij broer staat met die papieren)
ikwas het trekpopke van hen, gelukkig had ik toen mijn zus nog die me veel weghaalde thuis want die twe waren ondertussen al het huis uit
maar het heeft een zware stempel achtergelaten, tot hiertoe mijn erste verhaal het begin van alle ellende, we zijn hier ongeveer in het jaar 1965
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
ik heb veel tranen gelaten, heel veel verdriet gekend met die vent, hier was weer de inbreng van schoonmama, erg in trek e, want zij geloofde niet wat ik haar vertelde, pepe daarentegen heeft indertijd de bewijzen gezien, hij geloofde het wel, maar ja
