Pittige of niet pittige discussies mogen hier altijd ontstaan.
No Roman
05-08-2013
In opstart
Hallo hallo
Dit is het begin van iets nieuws. Althans dat is de bedoeling voor mij. Je zal me doorheen de verschillende teksten die ik plaats op deze blog zeker en vast leren kennen. Als je dat nu wil of niet.
Nu is de realistische vraag:" hoe hou je zo een blog interessant?" Eigenlijk is dit totaal niet mijn doel. Ik wil gewoon een manier vinden om mijn gedachten van me af te schrijven. Ik ben een vrouw. Ook al vind ik het persoonlijk nogal een volwassen woord en beschouw ik mezelf totaal niet volwassen. Ik voel me meisje. De acceptatie van mijn vrouwelijkheid moet duidelijk nog komen. Ik ben 22 jaar.
Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik geen conservatieve ingestelde vrouw ben. Ik hou van vrijheid en openheid in mijn leven. Alles wat met controle te maken heeft heb ik los gelaten. Ja ik was vroeger een " regelteefje". Alles moest ik onder controle hebben wat tot perfectionisme heeft geleid. Not Anymore!
Ik zal af en toe wat Engels mixen tussen mijn teksten. Ik heb een Australische stiefmoeder. Dus ik praat heel veel Engels. Nu wil ik vandaag wat vertellen over mijn dag.
5 augustus 2013. Vandaag werd ik gewekt door de irritante geluiden van de mixer van mijn vader. Aangezien ik zelf geen kamer heb in mijn vaders huis sliep ik in deze van mijn broer. Ik woon alleen dus werd er geen rekening gehouden met een kamer voor mij wanneer hij verhuisde. Weg van mijn moeder. Die kamer is gelegen naast de keuken. Met een goed humeur werd ik dus wakker.
De dag begon goed ik moest naar therapie vandaag. Ik volg 3 dagen in de week therapie in een centrum. 2 jaar geleden kreeg ik een depressie en werd opgenomen voor een aantal maanden. Deze opname heb ik goed afgerond en ik voel me goed. Nu volg ik nog 3 dagen in de week therapie om daarna aan het werk te kunnen.
Het geluid van de mixer zat nog in mijn hoofd maar ik kon me uiteindelijk wel over het rothumeur heen zetten.De dag begon met een spelletje badminton. We verloren 2 keer maar er werd intensief gespeeld. Daarna was het een poëzie uurtje. Anderen van mijn groep vonden dit de hel. Ik vond dit stiekem interessant maar uitte dit gevoel niet. Ik schreef zelf een gedicht over lichamelijkheid. Daarna hebben we lekker gegeten en genoten van de zon. De namiddag verliep vlot.
Ik voel me vandaag een beetje kwaad. Maar waar komt die kwaadheid vandaag? That's the question. Ik ga er nog een rustige avond van maken en nog wat lezen. Momenteel ben ik bezig met het boek Huwelijk van jeffrey Eugenides. Nog mensen aanraders van boeken? Ik ben echt in een zotte leesperiode. Ik verslind ze gewoon.
