Pittige of niet pittige discussies mogen hier altijd ontstaan.
No Roman
14-08-2013
depression
Hi people
Ik ben oververmoeid. Wanneer ik het mentaal of psychisch moeilijk heb slaat dit direct op mijn lichaam. Dus kreeg ik het advies om het rustiger aan te doen. Aangezien ik een grote vorm van perfectionisme heb is het moeilijk om mezelf dat te gunnen. Ik wil altijd bezig blijven. En niet plooien:) Een terugval wil ik zeker niet dus luister ik naar het advies. Ik probeer mezelf ook wat tijd te gunnen en het rustiger aan te doen. Gisteren had ik een rustige dag maar verviel in mijn oude gewoontes door me schuldig daar over te voelen en dan maar te gaan fitnessen. Met als gevolg dat ik nu stijf ben. Olé! Eigenlijk heb ik geen zin om nu depressief te doen op deze blog.
Ik ben nog altijd bezig in mijn boek en ik zit er weer helemaal in. Ik wil niet dat mijn boek uit is omdat ik er zo graag in lees op dit moment. Toch wil ik zo rap mogelijk alles lezen. Het is een boek die er voor zorgt dat je verder nadenkt over alles. Ik heb het niet echt voor boeken die alleen maar objectiveren. Filosoferen vind ik uitdagend en leuk. Een boek dat je aanzet je leven te overlopen en sommige zaken van dichter bij te bekijken of vanuit andere invalshoeken te bekijken, vind ik schitterend. Misschien omdat ik het altijd met mijn leven kan vergelijken dat ik het uitdagend vind. Ook een vorm van perfectionisme denk ik om maar toch maar beter te kunnen doen in mijn leven.
Op dit moment vraag ik me af waarom ik soms confrontaties uit de weg ga. Soms vlucht ik van zaken en ik vraag me af waarom. Wanneer ik in het begin depressief was vluchtte ik in mijn bed. Ik kon niet meer naar de winkel gaan of op openbare plaatsen komen. Dat waren te veel prikkels. Alles was enorm vermoeiend. Ik dacht dat ik depressief gekomen was door het rot jaar die ik achter de rug had. Mijn ouders gingen scheiden, mijn 5 jarige relatie kwam tot een einde en mijn studies lukten aan geen kanten. Dit waren zaken die er wel mee te maken hadden maar niet de hoofdredenen.
Van kleins af aan moest ik altijd presteren. Ik heb nooit buiten gespeeld als kind of echt kind geweest. Ik zat achter mijn bureau. Ik ervaarde druk en begon zelf heel rap de lat hoog te leggen voor mezelf zodat ik er zeker niet aan kon. Ik puberde ook niet. Heel veel stappen werden overgeslagen. Ik had het dan ook moeilijk om een eigen identiteit te vinden. Ik had een heel complexe en verkeerde band met mijn vader. Waardoor ik niet overweg kon met mijn moeder. Ik volgde elke gedachte van mijn vader en geloofde ook alles wat hij zei. Ik creëerde dus geen eigen identiteit waardoor ik dus ook in grote afhankelijkheid terecht kwam. Dit allemaal was niet goed voor mijn eigen persoonlijkheid en dit zorgde er dan ook voor dat ik vast zat. Ik had hier echter geen inzicht in voor mijn depressie. Depressie vind ik zo een vuil woord en zet direct een stempel op je!
Monday today! Ik had een zwaar weekend achter de rug. En zwaar daarmee bedoel ik niet dat ik tot een kot in de nacht ben weg geweest. Het is veel te lang geleden dat ik eens ben weg geweest nu ik er over nadenk. Ik ben 22 jaar en zet heel weinig een stapje in de wereld at night. Is dat een schande? Voor mij niet althans. Alhoewel je dan ook niet echt mensen kan leren kennen zeker. Hierin volg ik de woorden van mijn moeder wel: " Denk je dat ze aan u deur gaan komen bellen misschien?" Nu zit ik daar al jaren op te wachten zeg en niemand die aan die deur komt bellen. Spijtig! haha nee.
Vandaag deed me wel beseffen dat ik geen relatie wil de komende tijd. Ik heb 2 lange relaties gehad en ik vergat mezelf in de relatie. Ik was niet mezelf en ging volledig op in het leven van mijn partners. Nu vraag ik me nog af ik me nog zou kunnen binden. Ik wil mezelf blijven en niet een uitgedunde versie van mezelf zonder behoeftes. In een relatie moet je natuurlijk altijd een beetje inbinden maar een hondje van iemand zijn, NO WAY! Al was het zo erg niet. Geen afhankelijke posities meer voor mij. Dat is dan beslist!
Morgen een rustige dag, ik ben uitgeput. Luisteren naar het lichaam dus!
