Nee, niet het boek dit keer, maar ikzelf... Zondagavond begon het opeens: koud/warm krijgen, pijn in mijn keel, en voor de rest algemene mottigheid... 's Nachts onder 2 donsdekens en een gewoon deken geslapen, maar het hielp niet. Ik blééf rillen en bibberen. Na de hele nacht bijna niet geslapen te hebben ( met tmf op de achtergrond om een beetje verstrooiing te hebben), besloot ik de dokter te bellen en niet naar school te gaan om mijn aapjes te temmen. Verdict van de dokter: witte angine, 3dagen thuis én antibiotica nemen. Slik, ik kan me de tijd niet meer herinneren dat ik antibiotica moest nemen want bij ons thuis waren ze daar héél voorzichtig mee. Toen ik een paar jaar geleden een zware blaasontsteking had, heb ik zelfs geen antibiotica genomen ( in tegenstelling tot waar heel wat mensen van uitgaan, hoef je geen antibiotica te nemen bij een blaasontsteking, maar één keer je dat wél gedaan hebt, kan je niet meer terug bij een volgende ontsteking. Ik kreeg gewoon pilletjes en als het bloeden niet gestopt was tegen 's avonds, dan moest ik wel op antibiotica overstappen. Dat is gelukkig niet nodig geweest). Ik ben dus een klein beetje bang van antibiotica, maar kijk, ik heb nu al 2 pilletjes genomen en ik ben nog steeds niet van gedaante veranderd noch heb ik zweren of andere vergroeiingen gekregen... meer zelfs: mijn keel doet al wat minder pijn, maar dat kan natuurlijk ook aan de pijnstiller liggen. Het "voordeel" aan ziek zijn is dat je bijna gedwongen wordt om lui te zijn. Gisteren heb ik dus geslapen, gewoon in de zetel gelegen, de Flair, Feeling en P-magazine doorbladerd ( aan huis gebracht door mijn lieve schoonmama)én een boek uitgelezen (nadat Leni het in een emmer gegooid had en het 4 uur moest drogen op de verwarming). Het boek in kwestie was: "Do you remember" van Sophie Kinsella. Geen hoogstaande literatuur hoor maar perfect om bij te ontspannen. Ik heb zelfs een traantje moeten laten:) Mijn plannen voor vandaag: slapen, boekbesprekingen verbeteren, slapen, boekbesprekingen verbeteren. Yeah!
Normaal gezien zou ik nu ook liggen slapen, maar mijn plan is danig in de war gestuurd door die zogezegde terreurboodschap... Ik vind het een beetje raar, als ik eerlijk mag zijn. Aan de ene kant krijg ik er koude rillingen van want straks gaat Vincent in Brussel werken en heel wat vrienden die ik héél graag heb die werken daar ook en ik mag er niet aan denken dat er hen iets overkomt... Maar aan de andere kant dacht ik na het bekijken van die video direct: zever! Het ziet er allemaal een beetje te clean uit: nette pakjes, gloednieuwe arafatsjaaltjes, bijna perfecte Nederlandse ondertiteling.... ik weet het niet. Of misschien hoop ik alleen maar dat het niet echt is en zoek ik bewijzen om me gerust te stellen?
Reacties op bericht (1)
25-11-2008
mqdf
Hei!
Rust maar goed uit, dat je genezen bent tegen zaterdag! Succes met het verbeteren. Als het een troost mag zijn, ik ben er ook mee bezig.
Als het een troost mag zijn, ik ben er ook mee bezig. 
