Zoals elke eerste maandag van de maand vergaderde de stuurgroep GPL prov. Antwerpen in de Chapo in Berchem. 

Het was er eentje om te vieren, Nicole is verkozen in het nationaal bestuur van GPL en dat wilden we niet

onopgemerkt laten voorbijgaan. Ondertussen had ik mijn nieuwe verzameling Lierse boeken afgehaald. 

Weer enkele mooie werken aan mijn (bescheiden) verzameling toegevoegd. 

Donderdag moest mijn vrouwtje gaan werken en heb ik voor mezelf een dagje rust ingepland. 

Woensdag en vrijdag waren superdagen met de kids. Zilvermeer here we are!!! Amuseren met zand en water, 

af en toe een ijsje, iets  drinken en overheerlijk picknicken 

 wat willen we nog meer. 

Zaterdagmorgen was een kookmomentje. Een 10-tal hapjes had ik klaargemaakt om onze vrienden uit Lier,

Nadine en Ludo  te ontvangen. Het was superleuk, de hapjes waren superheerlijk, al zeg ik het zelf. 

Ook hier geld de regel wat wil een mens nog meer. 

Gisteren hebben mijn vrouwtje en ik ons afgekapt om te bekomen van alle leuke dingen. 

Vandaag is mijn schatje terug gaan werken en ik ontvang bezoek van een hoog niveau. 

Zo dat was het weer voor deze week, geniet van alles wat er rondom gebeurd. 

het al vlug 'te' warm, ben snel vermoeid en slaap zeer slecht en ja op de duur begin ik er over 

te morren. Niet goed bezig Rony!!! Maar we blijven ons uiterste best doen. 

Mijn vrouwtje was heel de week thuis en dus was het tijd om onze terrassen met de nodige plantjes

te versieren. Vier  bakken hebben we gevuld met allerhande 

tuinkruiden en mooie perkplantjes. 

Vrijdag de nodige boodschappen gedaan, kindjes van school gehaald en dan uiteraard Zilvermeer. 

Het strand was amper gevuld en de kids hebben zich volledig uitgeleefd met zand en water. 

Meer moet dat niet zijn voor die mannen en wij genietend van een zalige zon. 

Het weekend was muzikaal, met de kids naar een musical (in één van de scholen waar onze dochter lesgeeft),

naar Barbara Dex (de liedjes van haar vader zingend). Zondag was het in gans Vlaanderen "Open Werven"-dag

en in Mol kon je het nieuwe  zwembad gaan bezoeken. 

En wij waren niet de enigen. Nog een bezoekje

gebracht aan het 'te drukke' Mol Metten en afgesloten met een heerlijk stuk aardbeientaart  bij ons thuis. 

Veel gedaan maar alles superleuk en genoooooooooooten van alles wat met en om ons heen gebeurd.    

Zo zal het zwembad er uit zien

dat laat ik in het midden. 

Het was weer een fantastische week. Is dat niet altijd zo als je enkel die dingen doet die je leuk vindt? 

Gisteren met onze jongste kleinzoon op schok, de dag er voor naar Lier voor de jaarlijkse brunch

van de bootvissers. En er van geprofiteerd om wat zaakjes te regelen, neen geen louche zaakjes!!!

Het werd een heerlijk weekendje Gent. Gaan shoppen, aperitiefjes gaan drinken, met vrienden 2 keer

lekker gaan eten. De Abt  is een leuk restaurant midden in Gent, 

de tapaschotel is er picco bello. 

En vooral het was mooi weer, behalve zondag maar we zijn dan maar iets vroeger naar huis gekomen. 

En er was het GroenPlus-congres "Iedereen werkt".  

Het is fantastisch om te mogen luisteren en meepraten

met een 70-tal gemotiveerde Groene senioren. En hopelijk pikt onze moederpartij onze voorstellen ook op

in hun eigen programma. Als "groentje" hadden we, samen met Nicole, ons kandidaat gesteld om voorzitter

te worden. We hadden zelfs een eigen programma opgemaakt. Maar helaas, als de tegenstand Mieke Vogels 

heet dan maak je weinig kans. Maar onze winst zit in het (deels) opnemen van ons programma in ons verdere

beleid. Ik was super zenuwachtig maar achteraf blij dat ik het gedaan had. 

Vorige woensdag was ik nog eens in Lier geweest voor de werkgroep Sporterfgoed. Een werkgroep waar 

ik aan gehecht heb, om ook na mijn verhuis naar Mol, deel van uit te maken. Het resultaat zal volgend jaar 

te zien en te horen zijn. Het wordt in elk geval een interessant en mooi programma.  

Kort en bondig mijn wekelijkse perikelen op pc zetten daar geniet ik zelf van. Hopelijk hebben jullie bij

het lezen dezelfde gedachte. Tot één dezer!!!

Thagaste in Gent

Maandag hadden we vergadering met de provinciale stuurgroep GroenPlus. Korte, krachtige en zeer efficiënt vergaderen

is onze boodschap. Achteraf is er plaats voor toogpraat. 

Woensdag ganse namiddag met de kids, picknick op het Zilvermeer, fietsen, spelen, ijsje eten en afronden met een 

frietje bij Loes. Supergezellig!!!

Donderdag op mijn alleen gaan stappen (zie vorig item). 

Vrijdag, mooi weer, namiddag met de kids alweer naar het Zilvermeer. Voor ons is het daar alle dagen vakantie. 

Wat begon als een 'mogen we met onze voetjes in het water' 

eindigde op een 'volledig nat in onze onderbroek'. 

Vonden zij het leuk? Uiteraard en dat is het enige wat telt. 

In het weekend hadden we hoog bezoek uit Antwerpen. Na een reisje met trein en bus zijn we met ons 3 gaan wandelen. 

De scouts organiseerden op de Maat de '60km van Mol' (omdat ze 60 jaar bestonden). 

Wij hebben een kleine 10km meegestapt en zijn dan naar Postel gereden om een lekkere boterham te nuttigen. 

's Avonds een bezoekje aan de Wok, lekker, lekker, lekker. 's Anderdaags de kindjes meegenomen 

naar Kasterlee waar de school (onze dochter geeft er les) 

een ontbijt met wandeling had voorzien. Lekker ontbijt en dan een wandeling met fit-o-meter  

oefeningen, heerlijk. 

Ons Anneke terug aan het station afgezet, ditmaal wel voor een rechtstreekse rit naar Antwerpen. 

Een superweekend met fantastisch weer is voorbij maar er komen er (hopelijk) nog veel om te genieten. 

Blijf gemotiveerd genieten van de grote en kleine dingen in het leven.     

maar die ging niet door. Dus het nuttige aan het aangename paren en mijn stapschoenen aangetrokken. 

Zaterdag had ik met mijn Lierse vrienden het een deel van het parcours van Mol Om afgelegd. Maar omdat 44km voor mij iets meer 

dan een brug te ver is, ben ik na een kleine 30km afgehaakt. En gisteren heb ik de resterende km's gedaan. 

Het begon al goed. Ik stap op de gemeentebus nr. 2 en ik vraag aan de vriendelijke (vrouwelijke) chauffeur om me te verwittigen als 

ik aan mijn halte (Straatsburglaan) gearriveerd was. Gelukkig kende ik de omgeving een beetje (van zaterdag) en de chauffeur reed mijn

halte simpelweg voorbij. Na een vriendelijke terechtwijzing mocht ik onmiddellijk afstappen maar dat kwam er op neer dat ik een extra km

diende af te leggen. 

Na een uurtje stappen kwam ik plots geen GR-kleurtjes (in dit geval geel en rood)  meer tegen. 

Ik vraag vriendelijk als ik ben aan een oudere dame de weg en die vraagt waar ik moest zijn. Nu op die wandelkaart staan

praktisch geen straatnamen gelukkig was de Eksterstraat

dicht in de buurt. dan zit je goed zij de dame hier is de Eksterstraat je gaat tot het einde en dan rechts af. Zogezegd zo gedaan blijkt dat de

straatnaam Spechtstraat was. Ik ken zelf het verschil niet tussen een ekster en een specht (sorry voor mijn onkunde) maar als je niet weet

hoe je eigen straat noemt dan loopt er iets fundamenteel mis. Ben rustig teruggedraaid heb de dame bedankt en gezegd dat ik het wel zou vinden. 

En inderdaad met alweer een km extra heb ik de juiste route teruggevonden. 

Rond de middag gestopt aan café de Oude Jager met een zeer vriendelijke waard die me op het terras gezelschap hield. Vroeg hem vriendelijk

of ik mijn boterhammetjes mocht opeten en hij gaf me nog enkele tips voor onderweg. 

Spijtig genoeg heb ik dan een redelijk lang stuk rechtdoor tussen de villa's moeten wandelen. Hier zou een alternatief wel op zijn plaats zijn,

vind ik. Na een 3,5 uurtjes stappen kwam ik aan de sporthal in Mol en zat mijn dagwandeling er op. 

Het was wel vrij warm onderweg maar met voldoende drank en rustige stap heb ik de klus geklaard. Fier op mezelf. 

Zaterdag en zondag gaan we opnieuw een stukje stappen en voor de rest genieten blijft de boodschap. 

dat op zich is al verheugend, veel met de kindjes gedaan, een vergaderingetje ingebouwd, verjaardag gevierd en 

op restaurant (3x is een beetje te veel van het goede) gaan eten, alles superleuk. 

Maar 2 evenementen steken er een beetje bovenuit. 

Van mijn liefste vrouwtje heb ik voor mijn verjaardag een supercadeau gekregen, nl. een zweefvlucht. 

Ben dus dit keer letterlijk van grond geweest. Een ervaring om nooit te vergeten, schitterend. De pracht van de Molse omgeving,

de stilte in de lucht en het gewoon genieten    daarboven op zich. Sorry dat ik misschien een beetje 

euforisch wordt maar ik kan het iedereen aanraden. Ongeveer een half uur ben ik in de lucht geweest, over ons appartement gevlogen,

Mol vanuit de lucht gezien, zelf mogen vliegen (een linkse en een rechtse bocht gemaakt)  

en op thermiek gevlogen, zoals het eigenlijk echt moet. Tot op 1100m zijn we gestegen dan rustig dalen tot 580m en 

dan via een thermiekbel terug naar 650m. 

Dit met een snelheid van 120km per uur, iets dat je helemaal niet gewaar wordt. SUPERPLEZIERIG!!!

Zaterdag waren mijn Lierse vrienden op bezoek om samen, naar jaarlijkse gewoonte, een marathon te wandelen. 

Zij hebben de helft van "Mol Om" onder de voeten gelopen en 

waren unaniem dat het hier een prachtige streek is. 

Zelf heb ik ongeveer een kleine 30km mee gestapt en dan is mijn lieve dochter me komen oppikken. Daarna met zijn

allen nog een pintje gaan drinken. 

Volgend jaar komen ze terug om de andere helft van Mol Om te doen (richting Postel). 

Mijn vrouwtje is vanaf vandaag terug gaan werken, ik ga seffens vergaderen. De gewone dagelijkse kost manifesteert zich alweer. 

Maar genieten is en blijft de schone boodschap.   

gespoord om ons te laten onderdompelen in de wereld van Star Wars. 

Kan je als 62-jarige geïnteresseerd zijn door zulke onrealistische toestanden? Ja dat kan, volmondig!!!

Sinds mijn jeugd ben ik al gefascineerd door melkwegen, sterrenstelsels, raketten naar de maan en andere planeten. 

Kortom alles wat een beetje "onaards" is. Science-fiction literatuur maakt deel uit van mijn leesgenot. 

Spijtig heb ik hier op ons appartement geen plaats om deze boeken terug boven te halen maar als we verhuisd zijn

zal dit zeker gebeuren. 

Het logische vervolg was de interesse in Star Trek en Star Wars en eventuele aanverwanten. En dat is tot op de huidige 

dag zo gebleven. De keuze om de Star Wars Exhebition  

te bezoeken was dan ook snel gemaakt. 

En zoals hierboven vermeld, ik voelde mij als een kind in een speeltuin. Meer dan 2 uur hebben we daar rondgelopen. 

En tot mijn verbazing moet ik toegeven dat de tentoonstelling opvoedkundig is. Ik kan het moeilijk uitleggen

maar de beelden en teksten die getoond worden leveren een zekere opvoedkundige waarde.   

Ze is ook zeer interactief. Van bij de start mag je zelf een personage kiezen dat je dan in de loop van de tentoonstelling

verder opbouwt. Waar je vandaan komt, wie je bent en wie je wil zijn. Ik wou voor één dag in mijn leven eens

senator zijn. 

Kortom een leuke dag uit met mijn dochter die even geïnteresseerd is als ik. En mijn 2 kleinkinderen hebben ook

de microbe te pakken. Zij zijn er even gek van als wij en kennen bijna alle figuren even goed. 

De rest van de week is voor een volgend verhaaltje want het was alweer een superaangename week. 

Geniet er van wij zullen het niet laten. 

Vrijdag ne school eindelijk nog eens met ons 4, 2 kids en moeke en vokke, naar het Zilvermeer. 

Ravotten op de zandberg, spelen in de speeltuin en afgesloten met een heerlijke pannenkoek.

Superformitastisch!!!

Het was zaterdag opening van het seizoen op het Zilvermeer en het Ecocentrum (http://www.ecocentrum.be/). 

Met de mama en de papa, opa en oma, de 2 kids en wij, hebben we eerst kriebelwandeling gemaakt

en dan hebben we libellen in elkaar geknutseld. Leuke dag voor iedereen, na nog een korte wandeling 

op het Zilvermeer. 

Als paasdiner had vokke vogelnestjes in tomatensaus met fritjes klaargemaakt. En of er gesmuld is.

De fles kinderchampagne was helemaal leeg. Nog een dessertje om af te sluiten en genieten van de Ronde

van Vlaanderen en klaar is kees (sorry buurman!!!). 

Gisteren was half Mol op de been voor de Bristol-retro-koers. Eerst de kinderen,  

dan de gevestigde machten en tenslotte een echte retrokoers met 60 deelnemers 

waaronder jawel, een Lierenaar (9de in de uitslag). 

Superamusant en heerlijk genoten wat wenst een mens nog meer. 

Oh ja maandagmorgen zijn we, na een onderbreking van 3 weken, terug gaan wandelen. 

Lommel was the-place-to-be en na 1,5 uurtjes hebben we nog een pintje gedronken en een pistoleetje gegeten.  

Vrouwtje nu 2 dagen gaan werken en dan samen een 10-tal dagen vakantie. 

Genieten zal het worden, dus aan alle lezers doe net als wij, GENIET!!! 

Een echte ouderwetse Bristolfiets


Met nr. 52 Lierenaar Filip Verrelst

(kent iemand hem???)

Wat ik vooral tracht te vermijden is de drukte maar soms overvalt het je. 

Politiek geëngageerd zoals ik ben heb ik redelijk wat tijd gestoken in de voorbereiding van zowel ons nieuwe congres

als de fietstocht die we met de provincie organiseren in de Kempen. Brussel, Gent, de Kempen, Antwerpen 

het halve land heb ik doorkruist. En telkens kwam er een etentje aan te pas (wel zelf betaald he!!!). Van vermageren

komt ook niet echt veel in huis. Op 11 dagen tijd 7 keer op restaurant geweest, het is inderdaad van het goede te veel. 

Ook de kids werden niet vergeten, spijtig genoeg zat tot op heden het weer niet echt mee maar ook dat zal veranderen. 

Het grootouderfeest was een fantastisch spektakel en onze beide jongens  

 hebben het schitterend gedaan. Wij werden beloond met een kopje koffie en een heerlijk stuk taart. 

Er stond een bezoek, met bijhorende vergadering en etentje, aan het Vlaams Parlement op de agenda en een bezoek aan

Thagaste (Gent)  waar we een 

nieuw GroenPlus-congres (https://www.facebook.com/events/1975488309132981/) organiseren. 

Vorige week hebben we met onze provincie een geslaagde amendementendag georganiseerd, waaruit nog maar eens blijkt

dat ook ouderen niet vies zijn om aan stevige politiek te doen. Als prov. voorzitter kan ik daar enkel fier op zijn.  

Onze fietstocht (https://www.facebook.com/events/1962209343853798/) 

zit in zijn eindfase-voorbereiding enkel de laatste details moeten nog geregeld worden. En of het leuk zal worden 

wij rekenen enkel nog op de weergoden om ons bij te staan. 

Ook sportief heb ik weer genoten van een Degendtje, van de laatste biathlonwedstrijden (heb een ongelooflijk respect 

voor deze atleten!!!) van een fantastische E3-Harelbeke, wat een straffe ploeg is Quick-Step, hoed af. 

En zo vliegen de dagen en weken hier in Mol voorbij. 

Oh ja ben ook nog naar een door de gemeente georganiseerde bijeenkomst geweest van hoe onze gemeente er in de 

toekomst moet uitzien. Ik had iets anders verwacht maar dat het zo'n voorgeknauwde kost zou zijn, was er toch lichtjes over.

En de verantwoordelijke schepen had dan het lef om over burgerparticipatie te spreken. Toch heeft het ons iets opgebracht. 

Een leuke oudere man stelde me voor om ons een rondleiding te geven in het gehucht Mol-Sluis. Het gehucht waar we binnen

een jaar hopen te wonen. Als onze nieuwe woonst op tijd af is natuurlijk. 

Hierbij ga ik het laten. Tot één dezer en geniet er van!!!   

Onze jongens moesten optreden in hun school om de grootouders te plezieren. En of ze er in geslaagd zijn!!!

Supergedanst de één met een liedje over kleurtjes  

en de andere op de noten van Frozen. 

Fantastisch hoe de juffen (ja het zijn allemaal juffen???) er in slagen de kinderen te motiveren en mee 

te nemen in hun fantasierijke dansjes. Alles stond gisteren in het teken van Kunst (met een grote K). 

Elke aanwezige grootouder heeft zich kostelijk geamuseerd. En afgesloten werd er met een gezamenlijk lied

waar de titel mij ontgaan is. 

We werden nog getrakteerd op taart en koffie en een polonaise van alle deelnemende kinderen. 

Supergeslaagd was het. Dank u juffen en dank u kleinkindjes. 

Voor ons was het feest hiermee nog niet afgelopen. Wij werden door Jacques en Betty (de ouders van 

onze schoonzoon) getrakteerd op een etentje in de Leto (http://www.leto-mol.be/). Lekker en zeker

genoeg. Mijn buikje was dik en rond na een heerlijk courgettesoepje en een vispannetje met gratin. 

Een paar duveltjes en een tasje koffie, meer moest dat niet zijn. Bedankt Betty en Jacques het was super!!!

Vertrokken om 8u30 en thuisgekomen rond 17u dat is wat men noemt quality-time. 

Een mens zou wat meer van dat soort "time" moeten inbouwen, waarom doen we dat zo weinig?     

Met een beperkt, maar zeer geëngageerd groepje, werden we hartelijk verwelkomt door mevrouw de directrice. 

Zij gaf een degelijk en gewaardeerde uitleg over het vroeger en nu van het WZC. Een rondleiding  

deed ons af en toe versteld staan. Meer dan 40 vrijwilligers zijn er actief om verschillende taken op zich te nemen. 

Na een heerlijke maaltijd en een stevig wandelingetje was het tijd voor debat. 

Vooral over het reilen en zeilen van vrijwilligers in de zorg. Opvallend, vrijwilligers doen dit zeker niet voor de centen!!!

Wandelen  in Peer zat er gisteren niet in maar we zijn dan maar naar het Ecocentrum vertrokken en hebben daar toch meer dan een uurtje gewandeld zonder regen. Na de middag met de ouders en de kleinkinderen naar de kermis. 

Wat een leuke bedoening,  wel een beetje kostelijk. En zo zat onze week er alweer op. 

Deze week ben ik geen dag thuis!!! Maar we gaan ons wel amuseren.  

 

 

Vorige week was de week van de keuzes, en niet altijd makkelijke keuzes. Een huis inrichten vraagt toch wel

wat overleg en nadenkwerk. Wat is mooi? Wat is betaalbaar? Wat past er bij elkaar? 

Voor ons was de vloerkeuze het moeilijkst. Er zijn zoveel mogelijkheden dat je op de duur door het bos de bomen

niet meer ziet. Hopelijk hebben we de juiste keuzes gemaakt. Beneden overal dezelfde stenen (60/60)  

en boven laminaat en in de badkamer dezelfde steensoort (45/45) die doorloopt op de wanden van de douchecel. 

De keuken  was makkelijker omdat we een eigen idee hadden. 

Met wat hulp hebben we enkele aanpassingen gedaan maar we hebben uiteindelijk wat we willen. 

En nu maar wachten op onze bouwvergunning en dan kan er eindelijk een schop in de grond gestoken worden. 

We kijken er echt naar uit!!!

Zondag zijn we gaan wandelen in onze eigen gemeente en we hebben weer wat  nieuwe, bosrijke plekjes 

ontdekt. Het was de 25ste 'Smoutebollentocht' en iedereen werd verrast met een jenevertje en uiteraard

mochten de smoutebollen  niet ontbreken. 

Het wordt weer een drukke week, vandaar al een dagje later maar we blijven genieten van de simpele dingen

des levens.     

Dat wil zeggen 9 treinen in totaal, wel 6 daarvan waren niet op tijd, van 3 tot16 minuten vertraging. Gelukkig heb ik de Pano-aflevering 

gezien en heb ik volle begrip voor de werknemers van dit bedrijf waar de bazen denken dat alles (bijna) perfect werkt. 

De geplande afspraken die ik daar gemaakt hebben brachten wel de positieve drives die ik verwacht had. 

Donderdag zijn de kindjes nog eens blijven slapen en dit keer was het 6u45 voor ze ons wakker maakten. Bedankt jongens om ook eens

aan vokke en moeke te denken. Zaterdagmorgen hebben we hun zwemkunsten gaan bewonderen en zijn tot de vaststelling gekomen

dat er flink gewerkt wordt aan ons nieuw zwembad. Wel heb ik vernomen dat de mensen die nu aan deze kinderen zwemles geven geen

vergunning hebben gekregen voor het nieuwe zwembad. Begrijpe wie begrijpe kan!!!

Zaterdag, na het zwemmen, vlug naar Noorderwijk. We hebben weer 13kg biovlees gekocht bij boer Bavo (http://www.dekijfelaar.be/). 

En daar kunnen we nu de volgende weken volop van genieten. 

Wandelen op zondag is een vast ritueel en ditmaal was Peer de bestemming. Door de carnavalstoet in Leopoldsburg wel wat moeten rondrijden. 

Mensen die denken dat wandelen in Limburg  enkel kan in de bossen moeten wij nu tegenspreken. 10km wandelen door de velden, we voelden 

ons net zo thuis als in de Kempen. 

De Olympische Winterspelen zijn nu definitief achter de rug. Ik heb uren genoten en de kers op de taart was Bart Swings, maar via FB had ik 

al gezegd dat dat onze enige echte kans op een medaille zou zijn. En hij deed het dan ook. Proficiat Bart!!

De koers is een ander verhaal. Genoten heb ik niet echt, precies een bende lafaards die per fiets rondrijden. De één niet voor de ander en ja dan 

loopt de derde er mee heen. Het kan alleen maar beteren en daar hoop ik op.  

Geniet nog en hopelijk tot volgende week, als er in de week niets spectaculairs gebeurd natuurlijk, hahaha!!! 

er zijn leukere dingen in het leven om mee bezig te zijn. 

Wel dan ben ik waarschijnlijk de uitzondering op de regel. Mijn tv gaat op als ik opsta, kijken doe ik niet constant 

want ik kies mijn disciplines wel uit. Als ex-ultraloper ben ik gek op de duursporten, langlaufen  

en biathlon. 

Schaatsen is ook leuk, ijshockey  is topsport en curling  is kunst. 

Shorttrack is het meest spectaculair, daar wint niet altijd de favoriet omdat er te veel andere factoren meespelen. 

En dan zijn er nog de sporten waar ik naar kijk omdat er landgenoten meedoen, rodelen, bobslee, snowboard enz... .

Ik moet eerlijk toegeven ik heb mijn ogen al uitgekeken naar het ons voorgeschotelde spektakel. 

Wat zegt jullie de naam Fourcade, Boe, Dahlmeyer? Waarschijnlijk niets. Ik ken de biathlonners en langlaufers  

even goed als de wielrenners die pas het nieuwe seizoen hebben aangevat. Ik ben nog altijd niet mee hoe deze biathlonners

 hun hartslag op zo'n korte tijd zoveel slagen naar beneden halen. 

Gisteren was er in het ijsdansen wel een klein ongelukje, een nippleskatje, eigenlijk een beetje zielig voor de jongedame

in kwestie. Maar voor de rest is een sportief hoogstaande Spelen, spijtig dat er toch nog altijd pippo's zijn die 

tegen de dopinglamp lopen. Leren zij het echt niet!!! 

Ik ga nog wat genieten, straks onze  bobsleedames, en hopelijk doen jullie hetzelfde 

maar waarschijnlijk op een andere manier.   

  

 (https://www.ecopower.be/over-ecopower/onze-investeringen/pelletsfabriek)

Met een dertigtal aanwezigen zette Ecopower zijn deur open om hun pelletfabriek in Ham te bezoeken. 

Na een deskundige uitleg, door een man waarvan later bleek dat hij veiligheidsadviseur bij GZA was geweest, 

en het stellen van enkele vragen, werden we rondgeleid in de (niet-werkende) fabriek. Blijkbaar werkt 

de geheel-geautomatiseerde plant onder toezicht van amper 2 personeelsleden per shift. Maar alles is extra beveiligd

want een vonkje in een houtverwerkende fabriek is snel ontstaan en spontaan ontstaan. 

 Met een capaciteit van nu 20 000 ton pellets en 10 000 ton brikken zorgen zij voor de verwarming 

van meer dan 5000 huishoudens. Alle deskundige en technische uitleg kan je zelf lezen op de website van Ecopower, 

https://www.ecopower.be/houtpellets/een-goede-keuze.

Het is allemaal bijzonder leuk en interessant zeker als je een Groene jongen bent maar wat ons toch een beetje

stoort is dat "groener" bouwen automatisch "duurder" bouwen is. Zo ook hier. Blijkbaar kost een pelletinstallatie

driemaal meer dan een gasinstallatie. Plus dat je een (grote) ruimte moet voorzien voor opslag. Geen spek voor onze

bek ditmaal. En dat het daarna winst oplevert ok, maar je moet wel eerst alles kunnen betalen. 

Wij zullen het in onze nieuwe woonst bij 8 zonnepanelen houden en dat is toch een leuke groene insteek.  

Dochter en familie zijn deze week niet zichtbaar voor ons zij genieten van een mooie reis naar Hongarije. 

Tot één dezer en geniet met volle teugen. 

Houtopslag

Eigenlijk, gewoon gezegd en geschreven, wat kan het leven toch aangenaam zijn. En we zijn tevreden met kleine dingen. 

Bezoek gehad van mijn goede vriend Ludo, afgezakt uit he verre Lier. Kindjes bijgehouden en blijven slapen, buiten het feit

dat ze om 4u30 (ja je leest goed vier uur dertig) wakker waren, was ook dat super, super, super. 

Het leukste van de week is de inkleding van ons nieuwe huis maar daar komen we later nog wel op terug. 

Zaterdag speciaal naar Lier afgezakt om naar de tentoonstelling van de Lierse Boorvissers, 

waar we beiden lid van zijn, te kijken. 

Maar vooral omdat mijn pépé (mijn peter en grootvader) 

daar jarenlang lid is geweest en hij een eigen palingschuit had. 

Mooie foto's en mooie herinneringen aan hun 75-jarig (1932-tot heden)  

bestaan. Vroeger vingen ze paling nu vangen ze 

toeristen bij de vleet!!! Ook mijn broer nog eens gezien, zoals gewoonlijk op café maar dat doet er niet toe. 

's Avonds naar Kris De Bruyne, maar die mens zou er beter mee stoppen. Het is nu het concert te veel. Ons heeft hij niet bekoord 

en er zijn er onder de pauze al veel met de noorderzon verdwenen. Iemand zou hem dat toch eens moeten wijsmaken!!!

Zondag = wandeldag, dat wordt al een wekelijkse gewoonte. Overpelt was the-place-to-be en wie zien we daar in de deuropening staan

mijn eigenste kozijn Jos en zijn vrouw. Met liefde ontvangen en daar een koffietje gedronken en dan op stap. Leuke wandeling maar 

veel tussen de huizen en minder bos. En in de namiddag genoten van een demonstratie Wout Van Aert. Niet gedacht dat dit mogelijk was.

Een nieuwe week dient zich aan geniet er van en laat het niet aan je hart komen!!! 

Opdracht :

De aankleding van ons nieuw, nog te bouwen, huisje in Mol-Sluis.  

Samen met een supervriendelijke interieurarchitecte hebben wij veel keuzes moeten maken, niet altijd even makkelijk.

Want uiteindelijk kennen wij er ook niet veel van. Maar er werd ons niets opgelegd, geen druk. Indien je geen opties 

wenste werd er niet aangedrongen. Ik moet eerlijk toegeven ik had er wat schrik van. 

Van dakpan, voordeur, ramen, garagepoort  tot verwarming, alles kwam bijna aan bod. En soms heb je teveel mogelijkheden

om de juiste keuze te maken. Mijn vrouwtje en ik kennen elkaar al lang genoeg omdat dit niet zou  leiden tot eeuwige

discussies. Eigenlijk waren we het snel eens over de verschillende keuzes. Maar alles heeft natuurlijk zijn prijskaartje. 

De meeste beslissingen zijn al genomen maar de belangrijkste moeten nog komen. Vloer kiezen, een degelijk keuken, 

definitieve sanitair, een stevige duurzame trap enz... maar dat is voor binnen enkele weken. 

We hebben afgesloten met een heerlijk etentje, ben de naam vergeten maar was ergens langs een kanaal. 

Vanaf nu begin het leuk te worden en hopelijk blijft onze bouwvergunning niet te lang achterwege.     

dakgoot

kleur stenen buitenmuur

Gisteren zag ik op VRT een korte reportage ivm euthanasie bij psychiatrische patiënten. 

(https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/01/28/euthanasie/). Ik besef dat dit onderwerp zeer gevoelig ligt en 

ook voor iedereen anders wordt geïnterpreteerd maar laat me toe voor mezelf te spreken. 

Dat er meer tijd nodig is om een beslissing te nemen vind ik niet gegrond. Vooraleer men zulke beslissing

neemt heeft men daar zelf wel grondig over nagedacht. Maar dat er gesproken moet worden met de "naasten" 

dat vind ik een brug te ver. Wie zijn die naasten? Dat ik zou overleggen met mijn vrouw en dochter lijkt me

de logica zelf maar andere 'naasten' hoeven niet over mijn lot te beslissen. Of zich zelfs niet te moeien. 

Dat er een psychiater bij betrokken wordt is ook ok maar waarom 2? Waarschijnlijk allemaal voer voor 

discussie maar uiteindelijk is het toch de persoon zelf die de eindbeslissing neemt of niet? 

Iets luchtiger was de voorbije week. Kids zijn blijven slapen en hebben voor het eerst in hun stapelbed gelegen. 

Het was de eerste keer dat ze samen op één kamer lagen. Blijkbaar probeerde de jongste er nog een praatje aan vast 

te knopen maar de oudste antwoordde kordaat dat het tijd was om te slapen. Nu ja 2,5 jaar en 4 jaar het moet kunnen!!!

Geen wandelen gisteren, mijn vrouwtje had 4 vriendinnen op bezoek en ik ben naar de nieuwjaarsreceptie van 

GroenKempen geweest. Na een rondleiding in de (bijna) hernieuwde  Warande en een nieuw te bouwen stadsgedeelte

werden er enkele  toespraken gehouden en een 'Groene Pluim' uitgereikt. 4 Genomineerden en spijtig genoeg één winnaar

(https://www.facebook.com/De-Watertoren-vzw-De-Schakel-Beerse-337083556665107/)  vzw De Schakel uit Beerse

die zich bezighouden met armoedebestrijding.  

Deze week verloopt waarschijnlijk alweer zeer gevarieerd. Nog veel plezier en doe niets wat ik,ook niet zou doen!!!   

Maar blijven volharden is een sterke boodschap. 

Alle gekheid op een stokje de nieuwjaarsreceptie van onze Groene partij was niet echt wat we ervan verwacht hadden. Voor sfeer en gezelligheid

 geven we wel een 8, voor de speeches geven we een 6 en voor de hapjes een 4. Maar er was superveel volk  in een veel te kleine zaal en dat toont

aan dat de partij leeft. Het vieren van een 10 000ste lid hadden we al eens gehad maar dat kon de pret niet bederven. 

We zijn letterlijk en figuurlijk 'op onze honger' naar huis gegaan en hebben uiteindelijk met Anjes en Joan een hamburgertent veroverd.  

Gisteren zondag wandeldag!!! Op naar Lommel voor een heerlijke zonnetjes-wandeling in bos en hei. Bijna 9km, dit keer wel met tussenstop,

genieten van een prachtige  omgeving. En alweer meer dan 1000 deelnemers opgetekend om 11u. Ditmaal iets vlugger naar huis want ik wou 

nog een basketmatchke bijwonen. Vabco Mol (eigenlijk mijn thuisploeg) speelde tegen Guco uit Lier en dat was de reden van mijn bezoek. 

Het was geen superbasket maar wel spannend tot het einde, uiteindelijk door Guco gewonnen. Heb nog een heerlijke babbel gedaan met

de Molse voorzitter ook hoe goed het vroeger wel was. Is dat niet een beetje oud worden? 

Bij het naar huis gaan nog even een fototentoonstelling bezocht omdat één van de leden mijn buurman is. Leuk materiaal maar ik hou niet

van al dat getrukeerde materiaal. Voor mij mag een foto puur zijn.  

Thuis nog wat cross gekeken maar eigenlijk is dat niet meer leuk, het is toch altijd dezelfde winnaar. Geen afbreuk hij verdient het en wie

zal hem binnen 2 weken in Valkenburg kloppen? 

Een nieuwe week zit er aan te komen geniet er van en misschien tot één dezer.