maar die ging niet door. Dus het nuttige aan het aangename paren en mijn stapschoenen aangetrokken. 

Zaterdag had ik met mijn Lierse vrienden het een deel van het parcours van Mol Om afgelegd. Maar omdat 44km voor mij iets meer 

dan een brug te ver is, ben ik na een kleine 30km afgehaakt. En gisteren heb ik de resterende km's gedaan. 

Het begon al goed. Ik stap op de gemeentebus nr. 2 en ik vraag aan de vriendelijke (vrouwelijke) chauffeur om me te verwittigen als 

ik aan mijn halte (Straatsburglaan) gearriveerd was. Gelukkig kende ik de omgeving een beetje (van zaterdag) en de chauffeur reed mijn

halte simpelweg voorbij. Na een vriendelijke terechtwijzing mocht ik onmiddellijk afstappen maar dat kwam er op neer dat ik een extra km

diende af te leggen. 

Na een uurtje stappen kwam ik plots geen GR-kleurtjes (in dit geval geel en rood)  meer tegen. 

Ik vraag vriendelijk als ik ben aan een oudere dame de weg en die vraagt waar ik moest zijn. Nu op die wandelkaart staan

praktisch geen straatnamen gelukkig was de Eksterstraat

dicht in de buurt. dan zit je goed zij de dame hier is de Eksterstraat je gaat tot het einde en dan rechts af. Zogezegd zo gedaan blijkt dat de

straatnaam Spechtstraat was. Ik ken zelf het verschil niet tussen een ekster en een specht (sorry voor mijn onkunde) maar als je niet weet

hoe je eigen straat noemt dan loopt er iets fundamenteel mis. Ben rustig teruggedraaid heb de dame bedankt en gezegd dat ik het wel zou vinden. 

En inderdaad met alweer een km extra heb ik de juiste route teruggevonden. 

Rond de middag gestopt aan café de Oude Jager met een zeer vriendelijke waard die me op het terras gezelschap hield. Vroeg hem vriendelijk

of ik mijn boterhammetjes mocht opeten en hij gaf me nog enkele tips voor onderweg. 

Spijtig genoeg heb ik dan een redelijk lang stuk rechtdoor tussen de villa's moeten wandelen. Hier zou een alternatief wel op zijn plaats zijn,

vind ik. Na een 3,5 uurtjes stappen kwam ik aan de sporthal in Mol en zat mijn dagwandeling er op. 

Het was wel vrij warm onderweg maar met voldoende drank en rustige stap heb ik de klus geklaard. Fier op mezelf. 

Zaterdag en zondag gaan we opnieuw een stukje stappen en voor de rest genieten blijft de boodschap. 

dat op zich is al verheugend, veel met de kindjes gedaan, een vergaderingetje ingebouwd, verjaardag gevierd en 

op restaurant (3x is een beetje te veel van het goede) gaan eten, alles superleuk. 

Maar 2 evenementen steken er een beetje bovenuit. 

Van mijn liefste vrouwtje heb ik voor mijn verjaardag een supercadeau gekregen, nl. een zweefvlucht. 

Ben dus dit keer letterlijk van grond geweest. Een ervaring om nooit te vergeten, schitterend. De pracht van de Molse omgeving,

de stilte in de lucht en het gewoon genieten    daarboven op zich. Sorry dat ik misschien een beetje 

euforisch wordt maar ik kan het iedereen aanraden. Ongeveer een half uur ben ik in de lucht geweest, over ons appartement gevlogen,

Mol vanuit de lucht gezien, zelf mogen vliegen (een linkse en een rechtse bocht gemaakt)  

en op thermiek gevlogen, zoals het eigenlijk echt moet. Tot op 1100m zijn we gestegen dan rustig dalen tot 580m en 

dan via een thermiekbel terug naar 650m. 

Dit met een snelheid van 120km per uur, iets dat je helemaal niet gewaar wordt. SUPERPLEZIERIG!!!

Zaterdag waren mijn Lierse vrienden op bezoek om samen, naar jaarlijkse gewoonte, een marathon te wandelen. 

Zij hebben de helft van "Mol Om" onder de voeten gelopen en 

waren unaniem dat het hier een prachtige streek is. 

Zelf heb ik ongeveer een kleine 30km mee gestapt en dan is mijn lieve dochter me komen oppikken. Daarna met zijn

allen nog een pintje gaan drinken. 

Volgend jaar komen ze terug om de andere helft van Mol Om te doen (richting Postel). 

Mijn vrouwtje is vanaf vandaag terug gaan werken, ik ga seffens vergaderen. De gewone dagelijkse kost manifesteert zich alweer. 

Maar genieten is en blijft de schone boodschap.