De Thioga pas is nog steeds gesloten, Yosemithe zit er dus ook vandaag niet in. Maar hier is het ook prachtig. Er ligt sneeuw, dat vraagt om een sneeuwwandeling langs de verschillende meren hier. We komen maar enkele mensen tegen onderweg, het is hier stil.
Wandelen in de sneeuw met sloefkes die niet waterdicht zijn, dat is vragen om natte voeten. Gelukkig is de zon wel van de partij, dus als de rest beslist nog een stukje verder te gaan, parkeer ik me aan een meer op een rots in de zon. Heerlijk warm. Ik gooi m'n trui en jas uit, hang m'n sokken te drogen in de struiken en geniet van het spel van de kleine eekhoorntjes die je hier overal ziet opduiken.
in het meer zie je de weerspiegeling van de besneeuwde bergtoppen. Ik geniet!
We passeren onderweg kleine dorpen waar je je helemaal in het Wilde Westen waant : zadelmakerijen, saloons, cowboyhoeden, ... Het weer wil niet echt mee werken. De Tiogapas die ons naar Yosemithe moet voeren is gesloten owv sneeuw en teveel wind. en ook de volgende doorpas is toe. Dat maakt dat we vandaag vele kilometers omrijden en de kaarten moeten raadplegen om in ons volgende motel te raken. Pure reisdag dus.
Een rit over de beroemde golden gate bridge brengt ons naar Muir Wood. De majestueuze sequoia bomen rijken hoog naar de lucht, reuzen die maken dat ik me heel klein voel. Het zonlicht wordt gefilterd door de hoge kruinen en zorgt voor een mysterieus lichtspel.
Terug in de stad maken we nog een boottochtje door de baai. Pelikanen en dartele zeehonden vergezellen ons.
San Francisco is een stad van vele heuvels, de ene al wat steiler dan de andere. We klimmen langzaam omhoog op weg naar Chinatown en passeren onder weg Little Italy. Het is niet alleen een stad met vele hellingen, maar ook eentje met vele nationaliteiten. When in Chinatown, eat chinese, dus dat doen we dan ook maar.
We klimmen nog wat hoger ( nu helemaal buiten adem) om een blik te werpen op Crooked Streat. Een straat die zigzagt en trappen heeft voor de voetgangers, zo steil omhoog gaat ie.
we hebben vandaag heel wat kilometers in de benen. Bed en boek zijn dan ook een goed vooruitzicht. Morgen vertrekken we voor een week natuur, tijd voor een bezoek aan de prachtige natuurparken hier.
Vandaag staat in het teken van Pier 39. Alles staat hier in het teken van t toerisme: winkeltjes, boottrips, entertainment.
We maken dan ook een boottocht over de baai langs Alcatraz en de golden gate bridge. Mooi, koud ook! De wind is een constante metgezel. Zeker aan dek, waar je toch wil zitten om de mooiste foto's te schieten, die duizenden voor je ook al gemaakt hebben
Opwarmen doen we in Ripleys believe it or not. Niet mijn favoriet, de academie of science is dan weer wel een aanrader.
De herinnering aan de koude wind op de boot deze middag doet me een duik nemen in een van de vele souvenierwinkels die je hier met hopen vindt. Een warm vest met uiteraard het logo San Francisco op brengt soelaas.
Zeker nu we terug te water gaan om Alcatraz by night te bezoeken. Het is een grimmige plek, waar de geesten uit het verleden nog lijken rond te zwerven. De cellen zijn benauwend klein en de verhalen over het leven in Alcatraz geven me rillingen.
We zijn vroeg uit de veren en trekken vol verwachting naar de pier voor onze walvistrip. Fototoestel opgeladen, warm aan, we zijn er klaar voor.
Helaas zit het weer ons tegen. De kapitein meldt golven van wel 2 meter hoog, dus ook vandaag varen ze niet uit 😞 Jammer, ik had mer er op verheugd, op een ontmoeting met walvissen en dolfijnen.
Maar ach, we vertrekken nu vroeger naar San Francisco, dan hebben we daar meer tijd.
We logeren in de Mission Inn, een motel met parking, wat wel zo handig is. Een snelle hap in de Mac Donalds en dan naar de Academie of Science! Lijkt me op t eerste zicht nogal saai, maar dat valt reuze mee. Een reusachtig skelet van een dinosaurus verwelkomt ons en de rest is ook wel entertaining. Het is dan blijkbaar ook een van de topattracties hier.
We wandelen nog wat langs lanen en door parken, hippies en zwervers zie je hier overal. Het eerste parkje waar we doorlopen lijkt op wandelen in een kruidentuin 😉
We hebben zowat 12 kilometer gewandeld, het is wel goed geweest. avondeten kopen we in een organische supermarkt, verse groenten en kip, smaakt heerlijk!
We nemen de scenic route langs de kust, iets langer rijden maar de uitzichten zijn dat absoluut waard. Een tussenstop aan een baai trakteert ons op een onverwacht beeld: honderden zeeleeuwen liggen er lui op het strand. Het zijn er wel duizend, het hele strand ligt er mee bezaaid. Van ver leek het of er rotsen of zo op het strand lagen, maar 't zijn dus zeeleeuwen. Dat ruik je ook 😣 Ze liggen daar gewoon lui te wezen, veel beweging zit er niet in.
Onze geplande walvisvaart in Montery is afgeblazen owv de wind. Jammer, maar we overnachten hier toch en kunnen morgen roeg mee. En er zijn zeker ergere plekken om een namiddag je tijd te verdrijven.
Shippermans warf is een gezellig plekje, winkeltjes , de haven, wandelen langs het strand,...
Een otter komt een kijkje nemen in de haven en steelt er met gemak de show. Enkele zeehonden liggen lui langs de kade of op een boei en een koppel pelikanen maken het plaatje af. Het zijn Paul en Martha, zegt een veteraan met wie ik even een praatje sla. Hij heeft leuke verhalen. Over hoe hij als jonge soldaat jonge alligators mee smokkelde uit Virginia, waarvan er dan een paar ontsnapten in het vliegtuig 😜
Mensen zijn hier easy going en je raakt makkelijk aan de babbel. In Disneyland gaf een koppel waarmee we de tafel deelden ons ook al enkele leuke tips voor ons verblijf hier. Je went er makkelijk aan.
Terwijl de heren zich amuseren in de Applestore neem ik samen met Katrien een kijkje bij Farmers Market. Alles is organic en fresh hier. Om ons eetfestijn van gisteren te compenseren, slaan we een voorraadkelder fruit in. Alles geserveerd in hapklare blokjes, een mooie picknick onderweg naar Santa Maria, waar het strand op ons wacht.
Ik hou van de zee, rondstruinen op het strand, schelpen zoeken. Het zand tussen mijn tenen spoel ik er later wel weer af. Er staat een behoorlijk windje, ik waai zowat weg. De pier loopt een stukje de zee in en is een goed uitkijkpunt. Katrien ziet in de verte een walvis, hij spuit water de lucht in. We blijven er even naar kijken in de hoop dat hij meer van zichzelf laat zien, maar helaas...
Ruime kamers, queensize bedden met een goede matras.
's morgens was er zelfs een onverwacht ontbijt voorzien ( muffins, croissant, appels).
Parkeerplaatsen.
oordopjes zijn wel een aanrader, drukke baan.
Dicht bij Hollywood.
 Â
friendship motor inn
1148 Crenshaw Blvd.
LA
alles is hier big. De auto waarin wij rijden, de burgers, de drankjes, de huizen, de mensen,... Heel wat mensen waarschuwden me al, gezond eten is moeilijk in Amerika, en als je het al vindt, duur.
o Ook Sven ( een Olaerts, en via overgeootvaders die broers zijn, verwant aan Katrien) die we tijdens de tussenstop in Montréal ontmoeten, beweert dat hij tijdens zijn bezoekjes aan de stages wel een kilo per week bij komt.
Dat past niet in mijn planning. Met een beetje zoeken vind ik in de Wallmart een kleine rayon vers fruit. Ook bij Dennys waar we gaan ontbijten kan je de volkomen variant van de pannenkoeken krijgen, en kalkoenspek of kippenworstjes. Al met al nog een redelijk gezond maar stevig ontbijt.
Disneyland lijkt een grotere uitdaging. 's Morgens ontbijt in hey motel, bleuberry muffin klinkt gezonder dan het is, vrees ik . En je kan hier ook fruit kopen, naast hopen zoetigheid. De familie voor ons in de wachtrij doet zich tegoed aan chips en muffins. De oudste dochter neemt druifjes. De moeder is impressed.
's Middags vinden we een kip&krib BBQ restaurant. Hmm, kip, daar is toch niets mis mee? Het is een al you can eat tent, kip en ribbetjes worden letterlijk in emmertjes geserveerd. De drankjes zijn a volonte en groot. De verleiding om veel te veel te eten is groot.
Geen wonder dat hier zoveel extreem obese mensen rondlopen. Of rijden, nog nooit zo veel jonge mensen in van die gemotoriseerde rollator dingen gezien.
In ieder geval, ik geniet van de attracties, en van het kijken naar mensen. Wat een variatie 😊
heel wat mensen, jong en oud, lopen rond met mickeymouse oren of andere Disney toestanden. Mijn thuis gekocht vintage jurkje (rood met witte stippen) dpet blijkbaar aan Minney mouse denken. Ik krijg zelfs de vraag om er een foto van te mogen trekken 😳 Kan ik dus nooit meer aan zonder daar aan te denken 😀
Helemaal uitgeslapen word ik wakker. Het is een zonovergoten ochtend, heerlijk om zo aan de dag te beginnen. Als een zonneaanbidder uit oude tijden geniet ik van de warmte die mijn huid streelt. Midden in de stad der engelen, en toch omringd door palmbomen en fleurige bloemen.
In de verte ziek ik het Hollywood sign, symbool van duizenden dromen en beloftes. Maar ook would be sterren moeten met een gevulde maag aan de dag beginnen. Dennys is the place to be: pannenkoekjes die in je mond smelten, scrambled eggs en bacon,... Het is een perfecte start. Nog even langs Wallmart voor de nodige spulletjes. Hier lopen enkele kleurrijke figuren rond, maar toch niet zo bont als ik ze op 't internet zag.
Op de Walk of Fame zie je wel heel wat creatieve figuren: Charlie Chaplin en Marilyn Monroe, ze komen hier terug tot leven. In Madame Tussauds kan je jezelf met de sterren vereeuwigen: George, Elvis en James Dean, ze mogen allemaal met mij op de foto.
Flaneren op de Boulevard, ik word er hongerig van. Een Italiaans restaurant met een zonnig terras biedt soelaas. Gezellig tafelen, genieten van de zon en goed gezelschap... Dit hou ik nog wel even vol 😀
de zon heeft de maan net afgelost als ik onder de douche stap om de laatste muizenissen onder de warme waterstralen te verdrijven. Koffer is gepakt, m'n rugzak staat klaar om aan een nieuw avontuur te beginnen. 25 dagen rondtrekken langs de westkust van Amerika: de city of angels, de stad waar je bloemen in je haren draagt en het gokparadijs, ... Ik wil het allemaal beleven.
Deze dag bepalen de vlieguren echter het ritme: wachten, inchecken, vliegen, nog wat wachten ,... Onderweg zetten we voor enkele uren voet op Canadese grond. Veel zien we niet van Montréal, we moeten genoegen nemen met de binnenkant van de luchthaven. Even komt hier een song van Johnny Cash tot leven als ik een shoe shine boy swingend in actie zie. Ook hij heeft een ritme. Na vier uur mogen we terug aan boord, Los Angeles komt steeds dichterbij.
De zon laat zich zien en ik droom spontaan van vakantie
En ik kan al aftellen...
Om mijn zonneallergie voor te zijn, ben ik alvast gestart met een PVUA kuur. Geen gekmakende jeuk voor mij deze reis, en een bijkomend voordeel is dat ik al een leuk kleurtje heb voor ik vertrek.
M'n kleerkast heb ik uitgemest, alles terug gepast, weggegooid, uitgesorteerd, ... ik weet ongeveer wat ik kan meenemen en ik heb terug overzicht in mijn kast. Zo'n rondreis vraagt een iets andere kofferinhoud dan een strandvakantie: niet alleen bikini en shorts, maar ook stadskledij, en iets warms. In de logeerkamer staat een doos waar ik al wat ditjes en datjes kwijt kan, die ik zeker niet mag vergeten.
Reisplannen, het geeft me ook altijd een excuus om uitgebreid en zonder schuldgevoel te shoppen.
Want natuurlijk heb ik nieuwe Teva's nodig, een absoluut noodzakelijke aankoop is dat. Een paar om door 't stad te lopen (er zijn er toffe, met een sleehak) en een paar platte, voor de wandelmomenten. En die eerste hebben ze in meerdere kleurtjes, hmmm....
Voorbereidend shoppen, het maakt een (te) groot deel uit van mijn reisbudget
Ook op 't werk ben ik aan 't inpakken. Dit inpakken is met meer gemengde gevoelens.
Mijn dagen als teamleider in Bilzen lopen op z'n einde. Na de reis nog een weekje vakantie thuis en dan start ik als teamleider in Genk. Een nieuwe uitdaging, maar ook afscheid nemen van toffe collega's, die ik ga missen. Afscheid ook van 't bekende, het vertrouwde.
En wennen aan nieuwe dingen: een groter team, andere collega's, nauw samenwerken met een tweede teamleider voor hetzelfde team, ...
Anders dus... maar nog niet voor meteen. Eerst een stukje wereld verkennen!
Dag 11: van Yosemite Park naar Death Valley. Eerst een flink eindje rijden en dan worden we beloond met een bezoek aan Death Valley.
Yosemite is bekend om de Yosemite Valley, een door gletsjers ontstaan dal met granieten rotswanden, waarvan Half Dome en El Capitan de meest herkenbare zijn. U-dalen zoals Yosemite Valley en Hetch Hetchy zijn uitgesleten door schuivend gletsjerijs dat zich tijdens de ijstijden in de Sierra Nevada opstapelde. Van de bijna vier miljoen bezoekers die het park jaarlijks trekt, besteedt het merendeel zijn tijd in de Yosemite Valley, waar eveneens de meeste toeristenaccommodatie is. Verder omvat het park hooggebergte, heldere bergrivieren en watervallen en zeldzamereuzensequoiabossen zoals Mariposa Grove. Yosemite is voor bijna 95% beschermd als wildernisgebied en herbergt een grote biologische diversiteit. - Wikipedia
Dag 12: Van Death Valley naar Kingman: bezoek aan de Hoover dam.
Death Valley is een dal in de Verenigde Staten dat samen met de omgeving deel uitmaakt van Death Valley National Park. Het is voor het overgrote deel gelegen in de staat Californië en voor een klein deel in de staat Nevada. Het dal is omringd door bergen en maakt deel uit van de Grote Bekken en de Mojavewoestijn. In Death Valley National Park is een woestijngebied met zoutvlakten, rotsformaties, canyons, zandduinen en bergen. Death Valley is één van de heetste plekken op aarde en de droogste plek van Noord-Amerika. In de maanden juli en augustus loopt de temperatuur regelmatig op tot 55 graden Celsius of hoger. De hoogste gemiddelde maximumtemperatuur is 46,6 °C in de maand juli.
- Wikipedia
Dag 13: Enkele uurtjes rijden en dan zien we de Grand Canyon.
De Grand Canyon is een toeristische attractie, vooral op uitzichtpunten langs de South Rim en in wat mindere mate langs de North Rim, maar er zijn ook bijzonder rustige plekken te vinden. De canyon is meer dan 1600 meter diep. Het is mogelijk er in af te dalen maar dit vergt, vanwege de grote diepte en de enorme hitte, een goede conditie en nog betere voorbereiding. Hoe lager men komt, des te hoger de temperatuur wordt. Sinds 21 maart 2007 kan ook de Grand Canyon Skywalk bezocht worden, een glazen brug die 1200 meter boven de begane grond hangt. Deze is echter niet te vinden in het nationale park, maar bij Grand Canyon West, het gebied van de Hualapai-indianen, die dan ook de exploitatie in handen hebben. - Wikipedia
Dag 14: Page: lake Powel en Antilope Canyon
Antelope Canyon bestaat uit twee kleine canyons, genaamd Lower Antelope Canyon en Upper Antelope Canyon. Het gaat hier om zogenaamde slot canyons. Dit zijn smalle kloven die door water of modder zijn uitgesleten.
Dag 15: nog even genieten van Lake Powel en dan in de namiddag verder rijden naar Bryce Canyon.
Dag 16: Bryce Canyon
Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van deAmerikaanse staat Utah. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De zon zorgt voor schakeringen van de kleuren van de rotsen. De kleuren variëren van roze naar oranje. Het is een onderdeel van de Grand Staircase. - Wikipedia
Dag 17: Bryce Canyon en dan op weg naar Zion Canyon
Dag 18: Zion Canyon en vertrek naar Vegas
Dag 19 - 21: Vegas
Rondkijken, een gokje wagen en de show van Jeff Dunham (die ken je vast van Achmed, the dead terrorist en Walter).
Dag 22 - 23: Los Angeles
Dag 22: we maken de lus rond en rijden terug richting LA. Onderweg bezoeken we Calico, een spookstadje.
Dag 23: bezoek Universal Studios
Dag 24 -25: back home
Dag 24: terugvlucht
Dag 25: 's morgens arriveren we terug thuis:home sweet home.
Dag 1 :Onze vlucht vertrekt rond half elf 's morgens, dus ergens in de avond arriveren we in LA.
Auto afhalen en het hotel zoeken... crashen
Dag 2: Een tussenstop om te winkelen (ik wil zeker eens langs een Wallmarkt - http://www.dailyviralstuff.com/25-photos-that-could-only-ever-happen-at-walmart/ voor een beetje couleur local) en dan Hollywood, Hier zeker op zoek gaan naar een HardRock Café voor een T-shirtje voor de collectie van Lauren.
Dag 3: Disney, om het kind in onszelf te plezieren
Dag 4-5: op weg naar San Francisco
Dag 4: rijden langs de kust richting Santa Maria. Lekker ontspannen, bezoekje aan het stadje en even relaxen op het strand.
Dag 5: Nog een beetje toeren langs de kust richting Monterey. Hier gaan we walvissen spotten aan Fisherman's Wharf.
Dag 6 - 8: San Francisco
Dag 6: Rijden richting San Francisco, onderweg bloemetjes zoeken
Met twee ingenieurs erbij is een bezoekje aan de Academy of Science een must.
Dag 7: Golden Gate bridge cruise en Alcatraz Night tour. Ook hier het Hard Rock Café opzoeken.
Dag 8: Laatste dag in San Francisco: wandeling in Muir Woods en verder zien we het wel.
Dag 9 -10: Yosemith park
Dag 9: vanuit San Francisco naar Yosemith: als we geluk hebben is de Tioga pass open, dat verkort de rijtijd met enkele uren.
Het is een regenachtige dag vandaag, gelukkig blijft het droog tijdens een boottocht op Lake Powel door de Antilope Canyon. Een andere zicht vanop het water. Onze kapitein stuurt behendig door de smalle canyon. Zij is Navaho en woont al haar hele leven in deze regio. De ontwikkeling ging snel voor haar volk, vertelt ze. De taal is enkel een gesproken taal, er is geen schrift.
Er waait een aardig windje over het meer, ik,draag wel drie dingen over elkaar, maar de slaapzakken aan boord zijn toch welkom.
we rijden door naar Horse Shoe Bend, een canyon in de vorm van een hoefijzer. We wandelen naar boven en ik klauter zelfs op de rotsen. Ik blijf ver genoeg van de rand maar slaag er toch in om te genieten van een adembenemend uitzicht. We zitten in de woestijn en t regent, Can you imagine?
Terug in de auto, op z'n Amerikaans doen we een uitzicht kijken vanuit de auto.
Gelukkig klaart het op als we aan de oever van Lake Powel bij Lone Rock een korte wandeling maken.
we rijden door naar Bryce, naar de Marianna Inn. Het is kil, dus ik ben erg blij met de verwarming op de kamer.
Ruime kamers, queensize bedden met een goede matras.
de zon heeft de maan net afgelost als ik onder de douche stap om de laatste muizenissen onder de warme waterstralen te verdrijven.
