Het is een kille ochtend. De zon die gisteren nog vrolijk van de partij was, laat het vandaag afweten.

Aan boord van de Nele zit een groepje schrijvers, hongerig op zoek naar woorden, inspiratie, naar zeewaardige zinnen.

Het houten dek kraakt, de zilte zeelucht vult m'n longen, de wind waait m'n hoofd leeg.

Puur ontspannen is dit deinen op de golven, zachtjes op en neer wiegen.

Op en neer, het heeft een hypnotisch effect. Alsof je gesust wordt in de omarming van Neptunus.

De haven verdwijnt uit zicht en maakt plaats voor een oneindige horizon.

Een enkele zeemeeuw duikt over de rollende schuimkoppen, speelt een spel met de golven.

In gedachten vlieg ik met hem mee, een reis vol vrijheid en mogelijkheden.