Wie mij kent, weet dat ik graag alles graag planmatig voorbereid en uitvoer. De laatste dagen die de aanloop vormden voor de romereis viel ik wat plannen betreft helemaal door de mand. Maar elke keer dat ik zoiets vaststelde, leerde ik weer hoe mooi uit handen geven kan zijn. Het begon al met het vervoer naar de luchthaven: het plannen van die regeling was compleet mislukt. Ik surfte al naar websites over dure luchthavenparkings, tot ik het telefoontje kreeg van Paul die vlakbij woont en makkelijk voor een ideale lift kan zorgen. Heerlijk dat ineens niet meer te moeten plannen. Op m'n werk kreeg ik een mailtje waarin iemand vertelde over een inspirerende vormingsavond van onze dienst. Bij nader inzien, bleek het helemaal geen initiatief van ons te zijn ... Maar in plaats van me hierin vast te bijten, dacht ik: "als het goede maar gebeurt!" En tijdens diverse vergaderingen leerde ik een boeiende collega kennen die net als ik ook getwijfeld had over de Romereis, maar die nu tóch meegaat, enthousiast geworden is én er zelfs een persoonlijk mooi, bezinnend boekje over geschreven had. Ik kreeg het zomaar cadeau en steek het straks zeker in m'n handbagage. Ik hoop dat het een pelgrimstocht wordt die verder leidt van plannen naar ontvangen ...
Het was nu eenmaal handiger om voor een vliegtuigreis te kiezen dan voor de bus en dus koos ik maanden geleden voor die optie. Toch knaagde het regelmatig aan m'n geweten: 'waarom niet veel milieuvriendelijk reizen met één grote groepstrein?', 'het kan toch geen kwaad dat het met de bus wat langer duurt', ... En al maken ze tegenwoordig de vliegtuigen steeds efficiënter, toch blijft die manier van reizen een van de grotere milieubelasters. Enkele dagen geleden vertelde een collega over haar pogingen om de Romereizigers bewust te maken met de actie: "plant een boom in het regenwoud als compensatie voor de belastende CO2-uitstoot van je gevlogen kilometers". Ik wist niet dat er zo'n systeem bestond. Zo ontdekte ik de website www.treesfortravel.be en berekende ik daar hoeveel mijn vlucht zou kosten in termen van onderhoud van het woud in Bolivië: 6,75. Dat vond ik een verantwoorde bijdrage die ik net heb uitgevoerd. Nu plantte ik dus één boom in Bolivië. Waaw!
Midden de drukte van het werkjaar begin ik stilaan af te tellen naar het nachtelijk vertrek. Ik weet pas sinds vier dagen hoe laat m'n vliegtuig vertrekt. M'n documenten kwamen onverwacht laat aan, maar nu beginnen ze pas over enthousiast te worden: vandaag kreeg ik m'n reisvoucher maarliefst nog eens twee keer per post. Zo beschik ik nu al over DRIE dezelfde exemplaren: zou ik nog twee huisgenoten buiten mij mogen meenemen? Dat belooft ...
