Vandaag kom ik naar huis. Weer slecht geslapen vannacht. Gisteren Rome bezocht wat een stad. Eerst te voet naar het St.-Pietersplein. Dan met de tourbus de voornaamste punten afgelegd. Mooi , gelukkig was het een open bus want het was enorm warm. De commercie draait hier ook op volle toeren. En alles zo duur. Als je laat meeslepen en alles wilt bezoeken komt je dat duur te staan. Na de middag even terug naar het hotel om even uit te rusten. Want met het ticket van de bus is 24 uur geldig en kan je op en afstappen waar en wanneer je maar wilt. Nu ik was van plan om s avonds nog de rest te gaan bezoeken. Toen ik klaar stond om te vertrekken begon het opeens te regenen en nog niet zon klein beetje. Dus even in de lobby gewacht maar het wilde niet ophouden. Dan maar tussen de vlagen door een stukje gaan eten. Dan nog wat aan pc gewerkt en mijn vriend Willy even opgebeld. Volgende zal ik hem uitgebreid verslag uitbrengen.
Nogmaals beste vrienden dank voor de steun, want soms had ik die hard nodig.
De laatste rit zit er op. Bedankt voor de steun van iedereen.
De morgen begon met mooi weer en volgens de grafiek was er enkel op het laatste een kleine helling. Ja wadde . Het bleef maar klimmen. Er was zelfs eentje bij van boven de 900 meter. Na 40 km zeg ik dat de weg versperd was. Toch geprobeerd en even verder mijn beste Italiaans bovengehaald en ik kon erdoor zei die man. Het waren simpel de rotsen die naar beneden gekomen waren en op straat verspreid waren. Nu na 50 km had ik een beetje vlak. Naar het einde toe opnieuw stijgen maar in een streek met villas gelijk kasteeltjes.
Om 15 uur was ik op de camping véél later dan gepland. De directie uit hun siësta gehaald en fiets en bagage opgeborgen die komt volgende week terug. Dan begon het. Moest eerst de bus hebben naar het station. Een uurtje wachten toen ik opstapte en beleefd zei naar het station met geld in mijn handen draaide de chauffeur zijn hoofd. Ja ik ging dan maar gaan zitten hé. En juist heb ik mijn derde boetetocht gedaan en moest al zwart rijden. Opeens zei een vriendelijke dat ik moest afstappen. Ik stond recht drie dames voor mij stapten af vooraan en voor mij sloot hij de deur en moest ik achteraan aftsappen. Toen sloot hij opnieuw de deur en wilde vertrekken. Wel ik ben naar voren gevlogen en in het West-Vlaams mijn gedacht gezegd en hij stopte en deed de deur open. De vriendelijke heer wuifde me lachend uit.Aan het station was de automaat kapot allé weer handenuitleg moest ticket gaan halen in boekenwinkel. Ik had op mijn gps gekeken waar ik het dichts bij het hotel kon uitsstappen en daar nam ik een taxi. In het hotel alles in orde. En EEN BAD. Daar ga ik seffens een uur of twee inliggen zie.
Zo het zit erop. Bij de transporteur zeiden ze me dat de meeste het doen in 20 à 21 dagen en ze hebben gelijk. Is het nu een prestatie. Misschien maar honderden hebben het voor mij gedaan en honderden zullen het na mij doen.
Nu in mijn hoofd zitten duizenden mooi herinneringen.
De 13° rit zit er op en ja de 13 voor de bijgelovigen. Weer een onrustige nacht. De slaap niet kunnen vatten en om 04h15 klaarwakker. Nog wat rondgedold tot ik besloot om op te staan en te vertrekken. Alles klaar deur op slot en . Oei vals gebit vergeten. Naar beneden en receptionist verdwenen. 10 min gezocht allé dit was in orde. Om 05h15 de fiets op nog halfdonker. Maar het was weer een lange rit en op en neer blijft het gaan. Na 3 km zag ik dat ik verkeerd reed. Ja niet goed op gps gelet. Demi tour. Toen ging het vlot en de hellingen waren heel gezapig qua percentage. Met uitzondering van ene (en daar juist hadden ze het aangeduid) 14% maar het was maar voor 300 meter.Dus even op de tanden bijten (best dat ik ze mee had). Twee fietser met koersfiets en rugzak staken me voorbij . even verder drie Polen te voet met rugzak. En de ene was wel van een nog groter gewichtsklasse dan ik.
Na een uurtje of twee staken die twee op hun koersfiets weer voorbij. Praatje gemaakt het waren Duitsers uit Munchen en gingen naar Palermo en terug. Dan vraag ik me af wat ik te veel in mijn zakken mee heb. 15 km voor mijn hotel sloeg ik de verkeerde weg in gezellig bergaf. Ja na drie km riep mijn gps hela of zoiets. Ja drie km extra klimmen.
In het hotel aangekomen was ik niet geboekt. Nu ja kon moeilijk zat in het verkeerde hotel. Allé nog drie km verder. Best dat het morgen de laatste dag is.
Morgen een 80 km fietsen , fiets afgeven en dan per bus naar Rome. Hotel opzoeken en zaterdag even de Romeinse Stad verkennen.
Zo 12° rit achter de rug. Juist aangekomen in *** hotel één * voor de receptioniste en twee voor de kat buiten. Maar kom we kunnen ons wassen en slapen. Internet ook te betalen dus doen we dat voor een keer. Broeiend heet en geen wind begin vlak en dat gaat me nog goed af. Op het einde wat klimwerk en mijn benen voelen als spaghetti. Dus de jus is er uit maar de moed zit er nog in. Opeens staks me daar tijdens een klim een Duitse Okra voorbij mooi lachend Gutten Tag tot ik zag dat hij op een elektronisch fietsje reed. Ja zeg zo kan ik het ook.
Morgen nog een kwaaie trip en dan de finale.
Weinig nieuws vandaag en ook weinig zin om te schrijven. Mag eens hé !
Vandaag geen internet, jaals je in een **** hotel wil slapen moet je niet verschieten dat ze 10 euro vragen. Dan eet ik nog liever een spaghetti extra. Lange rit vandaag dus vroeg vertrokken. De eerste 60 km zaten er een paar lange klim bij. Niet zo geweldig in percentage maar ze bleven duren. Zelfs eentje van acht km. En de kilometers beginnen te wegen hoor. Dus moest ik meerdere stops inlassen. Een stop na 35 km was bij een koppel uit Brugge op reis met een gehuurde mobilhome. Menheer reed er niet graag mee en madam zat met een pijne rug geplaagd. Dus geen plezierreisje voor hen. Ik krijg een heerlijke koffie aangeboden en na , een wat te lange, babbel vertrok ik weer. Na 60 km liep het goed vlot. Zeer vlak. Opnieuw aan de kust gekomen kreeg ik nog de wind in de rug en niks hield mij nog tegen. De verloren tijd werd vlug ingehaald. Er bleef me zelfs nog tijd over om opnieuw een lekker kreemptje te likken. Werd ik toch wel niet gestoord door een zwarte medemens met nephorloge en armbandjes. En die verstaan alle talen uitgenomen NEE.
Dan die fameuze toren. Ja die staat scheef so what maar wat een commercieel gedoe erond. En warempel daar stond de rest van onze eerste vriend zijn familie. Maar kom die waren erg sympathiek en toen ze zagen dat ze niks konden verkopen sloegen we toch nog een aangename en leerrijke babbel over hun cultuur. De nodige kiekjes werden getrokken en met mijn trui van Belgium zagen de andere Belgen dus dat ik geen Chinees was. En de babbel ging natuurlijk over het hoe, waarom en hoe lang mijn trip. Allé nog drie km naar het hotel. Bij aankomst zag ik al dat het ene met standing was. Mijn bagage op een karretje, fiets in de garage en naar de douche. Iedereen sprak er vloeiend Engels.
Na de douche gaan eten. Eerst spaghetti wat dacht je en dan zwaardvis. Een Nederlands koppel trakteerde me dan nog op een heerlijke koffie.
Dan tijd voor mijn verslag en naar bed.
PS: de sleutel van mijn vorig hotel heb ik vergeten af te geven. Al gebeld en zal die opsturen. Nadeel het is een ferm stuk dus nu nog extra gewicht bij .
Gisterenavond me eens goed laten gaan. Een driegangen menu met fles wijn. Was natuurlijk vergeten dat mijn kamergenoot Willy er niet was om de helft op te drinken. Nu ik vond nog juist mijn bed. Ontbijt was maar om 08h30 en betalen om 09h00. Nu zo lekker dat het eten de avond voordien was zo flauw was het ontbijt. En de receptionist kwam ook maar om 09h30 opdagen. Nu nog enig op en neer om uit de wijnvelden te geraken en dan door het gebergte naar de Middellandse Zee. Licht klimmend en warempel ik moest mijn wintex uit doen en zonnebril op zetten. Een guitige wielertoerist deed me teken dat er verderop een serieuze klim was van drie km. Die weet niet wat ik al allemaal tegengekomen ben zeker. En het was geen drie km maar Twee km achthonderd.
Aan de kust gekomen en naar Genua toe en in de stad zelf wat een verschil met de stilte van de wijnvelden. En je moet ogen op je gat hebben met hun scootertjes. Nu de kust is ook niet vlak hoor. En ik heb veel tussenpozen moeten inlassen om drank op te slaan. Nu we hebben zon gevraagd en gekregen. Tussen de 25 en 29 graden. 12 km voor het hotel zat er nog een klim in van 6 km. Bij een pauze tussenin voor wat te drinken sprong opeens een vijsje weg (nee niet van mij, want ik heb geen meer) van mijn rem. Even zoeken en oef gevonden. Multitool uitgehaald en vlug hersteld. Twee politiemannen stonden bewonderd toe te kijken maar wilden niet op de foto.
In het hotel aan de receptie spreken ze Frans of Engels. Gevraagd om morgen vroeger te vertrekken en krijg lunchpakket mee. Tof hé. Wil wa vroeger vertrekken want het is bijna 150 km en vond dat het vandaag niet zo vlotte.
Zo vrienden morgen gaan we eens naar die scheve toren zien. Nu gaan eten, deze keer zonder wijn.
