De 13° rit zit er op en ja de 13 voor de bijgelovigen. Weer een onrustige nacht. De slaap niet kunnen vatten en om 04h15 klaarwakker. Nog wat rondgedold tot ik besloot om op te staan en te vertrekken. Alles klaar deur op slot en . Oei vals gebit vergeten. Naar beneden en receptionist verdwenen. 10 min gezocht allé dit was in orde. Om 05h15 de fiets op nog halfdonker. Maar het was weer een lange rit en op en neer blijft het gaan. Na 3 km zag ik dat ik verkeerd reed. Ja niet goed op gps gelet. Demi tour. Toen ging het vlot en de hellingen waren heel gezapig qua percentage. Met uitzondering van ene (en daar juist hadden ze het aangeduid) 14% maar het was maar voor 300 meter.Dus even op de tanden bijten (best dat ik ze mee had). Twee fietser met koersfiets en rugzak staken me voorbij . even verder drie Polen te voet met rugzak. En de ene was wel van een nog groter gewichtsklasse dan ik.
Na een uurtje of twee staken die twee op hun koersfiets weer voorbij. Praatje gemaakt het waren Duitsers uit Munchen en gingen naar Palermo en terug. Dan vraag ik me af wat ik te veel in mijn zakken mee heb. 15 km voor mijn hotel sloeg ik de verkeerde weg in gezellig bergaf. Ja na drie km riep mijn gps hela of zoiets. Ja drie km extra klimmen.
In het hotel aangekomen was ik niet geboekt. Nu ja kon moeilijk zat in het verkeerde hotel. Allé nog drie km verder. Best dat het morgen de laatste dag is.
Morgen een 80 km fietsen , fiets afgeven en dan per bus naar Rome. Hotel opzoeken en zaterdag even de Romeinse Stad verkennen.
Zo 12° rit achter de rug. Juist aangekomen in *** hotel één * voor de receptioniste en twee voor de kat buiten. Maar kom we kunnen ons wassen en slapen. Internet ook te betalen dus doen we dat voor een keer. Broeiend heet en geen wind begin vlak en dat gaat me nog goed af. Op het einde wat klimwerk en mijn benen voelen als spaghetti. Dus de jus is er uit maar de moed zit er nog in. Opeens staks me daar tijdens een klim een Duitse Okra voorbij mooi lachend Gutten Tag tot ik zag dat hij op een elektronisch fietsje reed. Ja zeg zo kan ik het ook.
Morgen nog een kwaaie trip en dan de finale.
Weinig nieuws vandaag en ook weinig zin om te schrijven. Mag eens hé !
Vandaag geen internet, jaals je in een **** hotel wil slapen moet je niet verschieten dat ze 10 euro vragen. Dan eet ik nog liever een spaghetti extra. Lange rit vandaag dus vroeg vertrokken. De eerste 60 km zaten er een paar lange klim bij. Niet zo geweldig in percentage maar ze bleven duren. Zelfs eentje van acht km. En de kilometers beginnen te wegen hoor. Dus moest ik meerdere stops inlassen. Een stop na 35 km was bij een koppel uit Brugge op reis met een gehuurde mobilhome. Menheer reed er niet graag mee en madam zat met een pijne rug geplaagd. Dus geen plezierreisje voor hen. Ik krijg een heerlijke koffie aangeboden en na , een wat te lange, babbel vertrok ik weer. Na 60 km liep het goed vlot. Zeer vlak. Opnieuw aan de kust gekomen kreeg ik nog de wind in de rug en niks hield mij nog tegen. De verloren tijd werd vlug ingehaald. Er bleef me zelfs nog tijd over om opnieuw een lekker kreemptje te likken. Werd ik toch wel niet gestoord door een zwarte medemens met nephorloge en armbandjes. En die verstaan alle talen uitgenomen NEE.
Dan die fameuze toren. Ja die staat scheef so what maar wat een commercieel gedoe erond. En warempel daar stond de rest van onze eerste vriend zijn familie. Maar kom die waren erg sympathiek en toen ze zagen dat ze niks konden verkopen sloegen we toch nog een aangename en leerrijke babbel over hun cultuur. De nodige kiekjes werden getrokken en met mijn trui van Belgium zagen de andere Belgen dus dat ik geen Chinees was. En de babbel ging natuurlijk over het hoe, waarom en hoe lang mijn trip. Allé nog drie km naar het hotel. Bij aankomst zag ik al dat het ene met standing was. Mijn bagage op een karretje, fiets in de garage en naar de douche. Iedereen sprak er vloeiend Engels.
Na de douche gaan eten. Eerst spaghetti wat dacht je en dan zwaardvis. Een Nederlands koppel trakteerde me dan nog op een heerlijke koffie.
Dan tijd voor mijn verslag en naar bed.
PS: de sleutel van mijn vorig hotel heb ik vergeten af te geven. Al gebeld en zal die opsturen. Nadeel het is een ferm stuk dus nu nog extra gewicht bij .
Gisterenavond me eens goed laten gaan. Een driegangen menu met fles wijn. Was natuurlijk vergeten dat mijn kamergenoot Willy er niet was om de helft op te drinken. Nu ik vond nog juist mijn bed. Ontbijt was maar om 08h30 en betalen om 09h00. Nu zo lekker dat het eten de avond voordien was zo flauw was het ontbijt. En de receptionist kwam ook maar om 09h30 opdagen. Nu nog enig op en neer om uit de wijnvelden te geraken en dan door het gebergte naar de Middellandse Zee. Licht klimmend en warempel ik moest mijn wintex uit doen en zonnebril op zetten. Een guitige wielertoerist deed me teken dat er verderop een serieuze klim was van drie km. Die weet niet wat ik al allemaal tegengekomen ben zeker. En het was geen drie km maar Twee km achthonderd.
Aan de kust gekomen en naar Genua toe en in de stad zelf wat een verschil met de stilte van de wijnvelden. En je moet ogen op je gat hebben met hun scootertjes. Nu de kust is ook niet vlak hoor. En ik heb veel tussenpozen moeten inlassen om drank op te slaan. Nu we hebben zon gevraagd en gekregen. Tussen de 25 en 29 graden. 12 km voor het hotel zat er nog een klim in van 6 km. Bij een pauze tussenin voor wat te drinken sprong opeens een vijsje weg (nee niet van mij, want ik heb geen meer) van mijn rem. Even zoeken en oef gevonden. Multitool uitgehaald en vlug hersteld. Twee politiemannen stonden bewonderd toe te kijken maar wilden niet op de foto.
In het hotel aan de receptie spreken ze Frans of Engels. Gevraagd om morgen vroeger te vertrekken en krijg lunchpakket mee. Tof hé. Wil wa vroeger vertrekken want het is bijna 150 km en vond dat het vandaag niet zo vlotte.
Zo vrienden morgen gaan we eens naar die scheve toren zien. Nu gaan eten, deze keer zonder wijn.
We zitten in Alice Belle Colle. Vooral da laatste is belangrijk. Straks meer.
Gisteren was ik ook op tijd binnen, maar voor wifi moest ik wachten op de echte receptionist. Nu die kon er nog minder van dus niet gelukt. Eerst nog een wandeling en boodschappen gedaan in stad. Daarna een Spaghetti frutti di mare gegeten. Superlekker. Alhoewel dit er niks meet te maken had een slechte nacht gehad. Nu slaap zullen we wel inhalen. Het ontbijt had meer weg van een After Noon tea meer gebakjes dan iets anders. Op de grafiek had ik twee beklimmingen gezien en de eerste was al na 15 km en die viel reuze mee. Het weer draait rond de 18* maar mijn wintex moet ik nog niet afdoen. Nogmaals dank voor jullie steun via sms , email en blog. De wielertoeristen die ik hier tegenkom moedigen me ook hard aan. Ene liet al van 200 meter ver zijn stuur los al roepend bravo, bravo dat doet toch iets hoor. 15 km voor het einde kwam ik in een dorpje waar er rommelmarkt was. Even gestopt om een lekker kreemtje te slurpen. Wel ik moet zeggen hun spaghetti is super maar die kreemptjes mogen er ook zijn. Morgen zal dit zeker weer een extra halte zijn. Dan dacht ik de laatste km op mijn gemak af te haspelen. Maar dan kwam Alice met haren Coll in zicht. 5 km serieus klimmen hoor. Ik had in het begin gezegd dat ik naar de Grote Baas ga fietsen, maar bedoelde wel die juist onder hem hé. De superbaas kan nog een paar jaar wachten. Nu wel een superzicht vanuit de kamer.Fotos volgen later als ik thuis ben.
De Alpen liggen achter de rug. Na een 40 tal km bij het verlaten van de bergketen bedankte ze me met een fikse regen bui. Vermits het toch een kort ritje was zette ik me in een bushokje. In gezelschap van 2 jonge Italianen die het Engels goed meester waren. Die wisten me te vertellen dat na een half uurtje de bui wel zou overgaan. En inderdaad zo geschiedde. Het liep constant bergaf. Zalig. Wel via een drukke weg maar kom als je de Belgische automobilisten gewoon bent , pas je, je vlug aan de Italiaanse rijstijl. Met amper 105 km voor de boeg wild ik eens vroeg binnen zijn. Zo maar om ook eens op mijn gemak niks te doen. Met nog 10 km te fietsen zag ik het al van ver aankomen . Boven Chivasso hingen donkere wolken. Mijn riempjes eens aangetrokken (de ouderen onder ons , kennen da wel) de rug gebogen, tong scheef naar buiten, blik op oneindig en verstand op nul (kweet het voor mij is da laatste nie moeilijk) en weg waren. Maar wat dacht je 5 km voor de meet Water gieten en met klank en lichtspel. Juist op tijd een onderdakje gevonden. Het water stroomde zeker 10 cm boven het beton. Een Italiaanse motorrijder stopteook en al verstond ik hem niet, ik denk niet dat ik die woorden zal moeten herhalen in Rome bij de Grote Baas. Wanneer het iets mindere dan maar doorgereden . Weer gemakkelijk gevonden. Probleem de receptioniste sprak enkel Italiaans. Nu wij Belgen trekken ons plan. Vind dit wel jammer voor een *** hotel had ik toch meer verwacht. In ons landje worden ze verdorie toch beter bedient. Let op vriendelijk en attent en proper en al wat je wil.
Nu morgen nog een putteritje om uit te rusten en we naderen Rome. Mijn dochter zegt dat het van morgen mooi weer zal zijn in Rome. Ben ik vet meen. In Haiti is het zelfs vandaag mooi weer.
En wat voor een rit! Dit was een van de ritten waar ik een beetje bang voor was (wil ik nu pas toegeven). Deze morgen vlug door het venster gekeken en het zag er goed uit. Gewassen en aangekleed. Het ontbijt was zeer uitgebreid en lekker.
Het eerste gedeelte naar Martigny verliep vlotjes. Dan moesten we enkel de Col de Grand Saint Bernard volgen. 45 km klimmen. Diegene die me kennen weten dat dit niet mijn specialiteit is.Dus had ik me voorgenomen het zéér rustig aan te doen en om de 10 km een pauze te houden. Maar de eerste 20 km verliepen zo goed dat dit mijn eerste stop was. Ik wist dat het venijn in zijn staart zat van die hond. De rest verliep iets lastiger met 8 tot 10% maar zeker nog haalbaar. Bij mijn voorlaatste stop (dacht ik ) op 13 km van de top, even op een terras gezet met een glas bier en een gesprek met twee Belgen op doortocht naar Italie, met de wagen uiteraard. Want echt ik dacht een massa trekkers tegen te komen , maar dit viel tegen. Af en toe een wielertoerist die me voorbij stak met de woorden bon courage. Op die terras heb ik ook een foto kunnen nemen , aan mijn fiets, van eenSint Bernardus hond met tonnetje. Allé en wijle weg. Toen kwamen we aan de tunnel, waar we uiteraard nie doormochten. Ok dan maar de weg op voor 7 km naar de top. Wel vrienden dit is het zwaarste wat ik ooit gedaan heb. Ik moet nog zeggen dat ik de eerste 20 km mijn vest even kon afdoen want de zon was van de partij. Maar nu veranderd dit rap. Mist en koud. 3 km heb ik zitten zwoegen en zweten. Dan nog eens 2 km en danseusse voortslingeren. En de laatste 2 km had ik 3 keuzen, of met de fiets in het water belandden, of ter plekke sterven (allé das overdreven) of te voet. Schande !!! misschien wel maar echt die bagage was er te veel aan. Toen ik boven kwam potdikke mist en hevige wind. Vlug mijn beenstukkken aangedaan en naar beneden. Maar wie doet nu zijn winterhandschoenen mee als je naar Rome gaat ? Ik nie ! wel dikke vergissing. Koud jongens.
Nu het hotel opnieuw vlug gevonden( bedankt gps) douche en lekker geg
Laat ons beginnen met een advertentie! Te koop/ Zonnebril en zonnebrandolie, spiksplinternieuw in originele verpakking. Moet weg: reden hebt dzat hier verdomme nie nnodig.De 6° Rit zit er op. Wel enigszins ingekort , daarover later meer. Deze morgen om 06h00 even buitengekeken en idd het regende. Had toch alles droog gekregen. Dus vlug gaan eten en toen ik buiten kwam was de regen opgehouden. Maar donker dat da zat! Amaai. Nu met volle moed vertrokken. Wat moest ik anders doen. De eerste km waren zoals verwacht serieus klimwerk. Ja wat wil je wie zwitserland zegt denkt aan bergen. Wel die hebben ze. Mijn hartslagmeter sloeg ook tilt constant 205 en daarboven. De statistieken zullen niet zo goed kloppen. Door Lausanne gereden met een mooi zicht op Lac Leman.
En ja op 35 km voor het einde zette ze de watersluizen weer open.
In Aigle toegekomen moest ik nog naar Leysin. Draaitje links en wat zag ik ! C
ol de Leysin OPEN 14 km 1200 meter hoog. Wel dat zag ik nu eens nie zitten. Want morgen moest ik dat opnieuw naar beneden en het zou wel koud zijn. Dus hier een hotel in Aigle opgezocht. Waarom heb ik dat thuis nie gedaan!! Goeie vraag.Want als je zo in de regen omhoog rijdt en je hoort contstant die koeien bellen? Is het of zo lachen je uit.
Een Psje : voor de vrienden die me mailen of smsen, dit doet me plezier en ik lees het graag maar kan nie persoonlijk antwoorden.
Wat dachten jullie gisteren. Hij geeft opgegeven? Verslagen door Jeanne darcq. Nee hoor geen Wifi in het rustoord. Restaurant was ook een eindje wandelen , maar wel lekker. Heb de dienster 10 cent gegeven voor haar vriendelijkheid. Was eigenlijk nog 9 cent te veel , maar kom. Toen ik van morgen door het raam keek zag ik de bomen goed wiebelen. Nu het was in mijn voordeel dus da kon geen kwaad. Ik had op de grafiek gezien dat de laatste 50 km goed omhoog gingen. Maar ik dacht er weer bij ok maar alles die omhoog gaat , valt ook weer naar beneden. Wel die laatste 5O km voor Pontarlier nie dus.Ja de laatste 5 km, wil zeggen dat ik die eerst moet klimmen morgen. Ah ja nog een detail. De regen hadden ze ook voor die laatste 50 km gehouden. Dus alles opnieuw nat.
Maar ik ga nu vlug eten. En dan eens zien hoe ik da hier op los.
Opnieuw een zwaar ritje vandaag. Geen regen , maar veel wind. Bij één van de beklimmingen zag ik 12% staan, het was maar voor 400 meter, maar das verdorie stampen hoor. Ik zal het toch iets kalmer moeten aandoen geloof ik. Ben altijd voor op het schema en dus vroeg binnen. Let op ik voel me goed , maar ja het is nog maar het begin.
Deze middag op bezoek geweest bij Jeanneke DArc. Ja het was 12h15 en zij werkt niet tussen 12 en 14 uur. Ja dat hebt je met helden hé . Eens ze naam hebben gemaakt denken ze enkel aan poen scheppen. Hopelijk lappen ze me dit niet met die Toren van Pisa. Als ik daar aankom dat ze hem juist binnen hebben gezet om dat het regent. Dan zullen ze me horen hé.
Het was dus gans de dag op en neer. Maar ben ook in een Bos beland . Want doordat ik toch alleen was heb ik de routes niet gecheckt op de landkaart. Welnu prachtig stukje maar zeker niet voor met de koersfiets. Een km of 8 prachtige natuur. Voor diegene die willen gaan. Nu niet in het weekend want er is een jachtpartij. En zo te zien wat ze daar allemaal klaar zette was ik zelf een paar dagen te vroeg.
Het hotel is hier simpel maar proper. Aan de receptie waren ze blij eens een jonge gast te zien. Heb al schrik om straks aan tafel te gaan.
Morgen één van de langste ritten. We zullen zien/.
De 3° Rit zit er ook op. Was vroeg binnen want het was maar 109 km. Maar daar heb ik ook alles gehad uitgenomen zon. In het begin , ik was al om 07h00 weg, een uurtje klimmen om uit Reims te geraken . De zogenaamde Champagne route , wel mooi. Maar als ontbijt kon dat wel tellen en redelijk druk ook. Toen ik boven was begon het te regenen. Nu een salavlaagjes zoals ze bij ons zeggen. Maar dan eentje voor al de salades voor alle boeren hier. Duurde tot rond de middag. Vlug een stukje gegeten want stilstaan als je nat bent niet gezond. Toen ik opnieuw vertrok was de regen gestopt maar kwam de wind op. En natuurlijk op de kop.
20 km voor Saint Dizier wilde ik nog even stoppen om een appeltje te eten. Maar het begon opnieuw te regenen . Dus verkoos ik maar door te rijden.
Opnieuw zonder problemen het hotel gevonden. De wintervoorbereiding op de pc was toch nuttig.
Vlug naar de kamer. En eerst een wasje geslagen voor de Blog. Nu alles nog droog krijgen is de kunst. Maar de truc met de haardroger werkt nog altijd (hé Willy) .
Dag twee zit er op. Alles prima verlopen voor de 150 km , details vind je terug hieronder in de statistieken.
Een prima dagje gans de dag op en neer, geen wind en bijna geen zon. Dus prima fietsweer. Heb maar twee keer pauze genomen zo goed ging het. Om 17h00 in Reims aangekomen. Hetzelfde hotel waar we met onze Santiago groep hebben gelogeerd. Had al schrik , zie dat ik niet binnen mocht hihi.
Dus veel valt er echt niet te vertellen. Heb een km voor het hotel gestopt om wat drank te kopen. Want de zondag is alles hier gesloten. Zelf de boeren werken hier niet. Er is in Belgie al voor minder een regering gevallen. Ah ja hebben, julliegoed gestemd ? Als ik terug ben krijg ik een hoger pensioen? Een deftig vakantiegeld ? Een paar premies bij ?. Zal wel niet . Hoef ik ook nie.
Nu gastjes ik ga eten. Er is hier zelfs een voetbalmenu. Erg hé.
Zoals gezegd mijn lekkere pannenkoeken binnengespeeld. Dan douche en aankleden. Om 07h15 de fiets buiten. En ook kwamen de eerste uitwuivers al af. Gerard en Godelieve uit het verre Handzame, Willy (kamergenoot van Santiago) en Christiane. Alsook talrijke buren uit de straat, zonder dochter, schoonzoon en natuurlijk Devlin (kleinkind) te vergeten , die waren er zeker ook bij. . Waarvan sommigen anders de zaterdag niet voor 10 uur uit hun bed rolllen. Een paar fotos voor de plaatselijke pers. Maar opeens zag ik overal kodaks. Ik denk dat de meeste dachten dat het niet ik was die naar Rome reed maar dat het de Paus was die Oostende bezocht.
Om 07h36 precies vertrok ik dan onder een luid applaus. Bedankt iedereen om er te zijn. En ongeloofgelijk maar het regende niet en nog meer de wind had ik ook mee. Wel redelijk mistig en 10°.Ik dacht eerst dat ik verkeerd reed. Nu voor mij niet gelaten. Toen ik in Gistel even naar huis belde om te vragen om mijn pc uit te doen, was het daar een lawaai van jewelste. De dochter had een after- party opgezet. Zouden die werkelijk zo blij zijn dat ik weg ben???? Eerste stop na 36km500 in Roeselare om 09h40 waar ik mijn biljetten kreeg voor het vliegtuig om terug te keren. Opnieuw vertrokken om 10h00. Het weer blijft goed en zonder problemen fietsen we verder. Enkel een klein probleempje om in Ramegnies Ghin de Schelde te bereiken enkel via trappen. Beneden een tweede stop gehouden aan 80 km om 12h40. Vertrokken om 12h50 en vest afgedaan want de zon is daar. 20 km langs het jaagpad ZALIG zo zonder verkeer maar mooie liedjes duren nie lang Op frans grondgebied enkel toegankelijk voor mountain bikers . Dus een kilometertje terug en dan de grote weg op. Op 109 km terug gestopt om vest af te doen want de zon is verdwenen.
Zo veel valt er niet te zeggen aangekomen om16h10. Kamer ingetrokken en vlug een sms naar het thuisfront gezonden.
Voor de Statistiekfanaten (wat een woord) hieronder enkele gegevens.
De route zelf krijg ik nog niet op internet maar dat komt wel
Alles staat klaar dubbel nagezien. Een laatste spaghetti maaltijd en morgen pannekoeken met bruine suiker. Ze zeggen dat het goed is voor het glucose verlies. Maar ik vind het doodgewoon een excuus om vanaf 's morgensvroeg al te snoepen. hihi. Nu zal op tijd in bed kruipen dit zal wel nog het beste zijn.
