 |
|
|
| Stand van zaken over mijn verblijf in Nepal |
|
|
| 25-11-2008 |
 Update |
Hoi hoi,
Alles nog steeds dik inorde hier. Ik ben nu terug in Kathmandu omdat ik iets speciaals moet regelen. Ik ben namelijk van plan om Katelijne op te zoeken in Thailand, ergens in Januari. Dus probeer ik nu een vlucht te regelen. Maar omdat ik dus in Kathmandu ben en dus plots ook over internet beschik kan ik jullie nu ook weer op de hoogte brengen van wat er de voorbije weken zoal gebeurt is.
Misschien maar beginnen met mijn project in Chitwan. Na twee dagenvoltijds in de nursery gewerkt te hebben, heb ik besloten om wat meer variatie in mijn werk hier te steken. Dus nu werk ik voormiddag in de nursery en namiddag in het weeshuis vlak naast de nursery. Ik vind het wel een leuke combinatie. Voormiddag rustig werken in de tuin en na een lange tea-break de kinderen helpen met huiswerk, soms helpen met koken en vooral leuke spelletjes spelen.
Mijn omgeving valt goed mee. De familie is vriendelijk en probeert me alles uit te leggen over de cultuur en andere gebruiken. Er wonen nog 3 vrijwilligers in mijn dorp op wandelafstand en ook deze vallen mee, en met de kinderen kan ik ook goed opschieten.
Verder ben ik zoals gezegd de voorbije 2 weken op trekking geweest, en dat was gewoonweg geweldig. Na 6 dagen wandelen door Rhododendronbossen, langs riviertjes,watervallen, kliffen, en ontelbare trappen kwamen we aan in het basecamp. Onderweg verloren we 3 van de 6 medetrekkers door ziekte, deze hebben uiteindelijk het basecamp niet gehaald maar hebben een kortere trip moeten maken.
Ik was dus bij de gelukkigen, bij het basecamp was het barkoud, `s nachts bevroren alle waterleidingen, maar we zaten er echt omringd door bergen, witte sneeuwtoppen waar je ook maar keek.
En doordat deze bergen `s nachts alle licht tegenhoudenzag ik waarschijnlijk de schoonste sterrenhemel die ik van mn leven ooit zal zien. Je kan je gewoon niet voorstellen hoeveel sterren er wel niet zijn.
De tocht terug was uiteraard dalen, wat volgens mij veel vermoeiender is dan stijgen, ik voel het nog steeds aan mijn knieen. Bijna de gehele weg bestond uit trappen, op de topdag waren het er 4000.
Mijn verjaardag heb ik goed kunnen vieren wanneer we terug waren in Pokhara, de stad aan de voet van de berg.
Na de trekking zijn we nog een paar dagen in pokhara gebleven om de stad te bezichtigen en om op het meer te gaan varen met een roeibootje. Verder hadden we wat moeite met het vinden van een geschikte bus terug naar Kathmandu omdat er een staking was naar aanleiding van een moord op iemand van de maoistische partij. Maar eenmaal hier aangekomen was er al niks meer van te merken.
Hoe is het daar in Belgie? Hebben we nog een regering? is de winter al begonnen? moet ik hier vrezen voor mijn centen vawege de crisis?
In Kathmandu kan ik nog iets of wat de actualiteit volgen maar in Chitwan geraak ik echt volledig geisoleerdvan de buitenwereld. In mijn dorp draait alles om de rijst, niet om politiek, of buitenland. Zolang je maar zorgt dat de oogst op tijd binnen is en je een zoon kan produceren tijdens je leven is alles inorde.
Groetjes ,
Robbe
ps. Als alles goed gaat dan kan je over enkele ogenblikken nieuwe fotos bekijken op www.picasaweb.google.com/robbe005
25-11-2008, 09:46 geschreven door robbe 
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
