Gisteren waren we gelogeerd in de albergue naast de kerk in San Juan de Ortega of samenvattend in een woord: een RAMP !!!
De schimmel hing aan de muren, alle omlijstingen zaten vol houtwormen, vensters stuk, oude en vuile douches, geen keuken, geen verwarming, en ...de beddens...het middenstuk was 30cm lager dan de buitenranden, een matras te slecht voor het containerpark en in de salade bij het avondeten...een worm!!!
Gebroken, stijf en met slaapogen vertrokken we vanmorgen voor onze veertiende wandeldag.
Het landschap was ruig en bosrijk. Het wandelen verliep vlot en vlak. Slechts een kuitenbijter en tandenknarser de Alto na Atapuerca: steile, lange klim over alleen maar rotsstenen, een lelijke en vervelend stukje hier in het Sierra Nevada-gebergte!
En dan, na 26km wandelen, eindelijk Burgos.
Onze Franse tafelgenoten gisterenavond hadden ons de raad gegeven om vandaar de bus te nemen naar het centrum en zo de lange weg door het industrieterrein over te slaan. Dat deden we dan maar, ook al is het niet echt pelgrims...
En dan op zoek naar een hotel, onze beloning na week 2: hotel AC Burgos.Luxe!!! Luxe !!! Luxe !!! Eventjes weg van de camino!!!
Als echte hotelgasten zetten we ons chick op en trokken het historisch centrum in met bezoek aan de zeer prachtige kathedraal, het bisschoppelijk museum, de poort Arco de Santa Maria, het paleis Casa del Cordon,...
En daarna een terrasje, een leuk, gezellig restaurantje ...om uiteindelijk terug te kunnen genieten van een lange, rustige hotelnacht dromend van arme pelgrimkes in versleten kottekes van albergues...
13-09-2012
donderdag 13 september 2012
Dag Belorado...6u45...donker...we voelden het stijgen...van 700 naar 800m...plots vlak, dan terug stijgen...naar 900m...het was fris...een T-shirt meer aangedaan en verder...stijgen naar Espinosa del Camino, een klein dorpje met een bar met terras...honger en dorst bestreden...en weer verder...de klok van het mooie dorpskerkje sloeg 10u...stijgen, de Montes de Oca naar omhoog...een verschrikkelijk iets voor de wandelaar...en toen we eindelijk boven waren en dachten op adem te kunnen komen, dan begon het pas...de Alte de la Pedraja, een klim naar 1200m hoogte via kleine paadjes met rotsstenen...na elke bocht dachten we boven te zijn, maar het bleef maar klimmen...recht naar de hemel toe...plots...een poort...de hemelpoort???...een man met grijse baard wuifde naar ons...ik riep:'nu niet...nog veel veel te vroeg!!!'...gelukkig was daar een baantje naar rechts...de man met de baard lachte en riep met luide stem: 'Buen Camino!!!'... En dan (eindelijk) bergaf, doorheen donkere dennenbossen, het vroegere gebied van rovers en gespuis. Het bleef bergaf gaan naar San Juan de Ortega, maar het bleef maar duren en duren. We waren moe...en...het was koud...geen zon...wel plots regen...dus de paraplu...meer regen...dus de poncho... Strompelend zoals het echte pelgrims past kwamen we eindelijk aan de pelgrimsherberg aan en raar maar waar, twee minuutjes later lagen we uitgestrekt op ons bed, te kijken naar een plafond vol vliegen. De douche kon wachten... In onze wandelgids stond: afstand: 24km - wandeltijd: 6 uur. Onze stappenteller duidde aan: 29km - onze klok: 7u15min wandelen!!! Het belooft voor morgen: een etappe van 29,3km met voorziene tijd: 7u30min... Burgos...here we come!!! Nog 514km to do...
12-09-2012
woensdag 12 september 2012
Dagwandeling 12: van Santo Domingo de la Calzada naar Belorado - 22,1km - 1 wandelschoen
6u45 Santo Domingo de la Calzada 8u05 Granon - 6,2km
8u05 Granon 8u55 Redecilla Del Camino - 3,8km
Rustpauze
9u10 Redecilla Del Camino 9u30 Castildelgado - 2km
9u30 Castildelgado 10u20 Viloria de Rioja - 2,1km
Rustpauze
10u30 Viloria de Rioja 11u15 Villamayor del Rio - 3,3km
11u15 Villamayor del Rio 12u10 Belorado - 4,7km
Succes aan alle gemiddelde snelheidsberekenaars!!!
Vanmorgen met de vroege vogels vertrokken. Het was nog donker, dus de koplampjes werden aangeschakeld en deden nuttig werk om de bepijling te vinden.
Wij zagen slechts enkele meters voor ons en voelden vlug dat het klimmen was.
Eens de dag de nacht verving zagen we de laatste wijngaarden achter ons verdwijnen. We wandelden evenwijdig aan de N-120, een drukke autosnelweg en kwamen in het oneindige Castilie binnen.
Een heleboel kleine dorpjes, vele eindeloze horizonnen.
En tussendoor een testje...bergop...een tandje bijsteken...boven en...Rita volgt op 2 meter...bergaf...Rita passeert Pierre...de passen verdapperen...Pierre heeft pijn in de rug...en...blijft aanklampen...wij bekijken mekaar...we lachen...ook al voelen we hier en daar toch een haperingske...
Ondertussen ingeschreven in Alberge Restaurante Santiago Belorado: slaapruimte met 9 stapelbeddens, douches en WCs in de gang, alle nodige voorzieningen, 5 euro/man.
De douche was meer dan welkom. Daarna nam Rita het mini-wasje voor haar rekening, terwijl Pierre jullie (lezers) van dienst was.
Deze voormiddag bleef het bewolkt, dus aangenaam wandelweer!!! Ondertussen is de zon beginnen schijnen, dus tijd voor een bezoekje aan het buitenzwembad!!!
En...rusten...want morgen en overmorgen...amaai...
Nog 540 km naar Santiago de Compostela...
Reeds 240 km gedaan !!!
11-09-2012
dinsdag 11 september 2012
Vandaag trokken wij naar een van die legendarische plaatsen op de route: Santo Domingo de la Calzada.
Het dorp ontleent zijn naam en bestaan aan zowel de Jacobsroute als aan een van zijn grootste weldoeners santo Domingo.
Santo Domingo de la Calzada werd afgewezen als monnik in San Millan en Valvanera en wijdde zijn verdere leven aan de camino. Hij maakte in zijn eentje de weg vrij van bossen, legde de camino aan van Najera tot Redecilla, bouwde een brug over de rivier Oja, bouwde kerken en hospita en zorgde voor de pelgrims.
NB: tram-,bus- en/of treinverbindingen is hij (spijtig genoeg) vergeten. Zou vandaag nochtans voor sommigen zeer welkom zijn geweest, want we zagen er terug schrompelen naar de auberge toe!!!
Ondertussen zijn wij ingecheckt in auberge municipale, een oud en versleten gebouw. Wij slapen op een kamer met 8 beddens, teen tegen teen, neus tegen neus.
Onze douche gaf ons terug nieuwe energie om de historische stad in te trekken en een bezoekje te brengen aan het graf van Domingo, aan de kathedraal, aan de grootste klokkentoren...en hopelijk ook een terras, want van al dat getik op de BlackBerry krijgt reporter-pelgrim veel dorst!!!
Ik volg Rita en lees haar straks dit verslag voor!!!
Hopelijk...Sanctos!!!!
Gelovig???Bijgelovig???
Een verhaaltje:
Binnen in een nis in de kathedraal bevinden zich twee kippen ter herinnering aan het meest bekende wonder dat toegeschreven wordt aan de heilige van La Calzada.
Een pelgrimsgezin uit Keulen overnachtte in de herberg van Santo Domingo. De meid vond de zoon wel leuk maar werd boos omdat ze geen aandacht van hem kreeg. Ze verstopte een zilveren beker in zijn knapzak en verraadde hem. De jongen werd gevangen genomen, veroordeeld en opgehangen.
De diepbedroefde ouders vervolgden hun weg naar Santiago. Toen ze terugkwamen vonden ze hun zoon levend terug, terwijl hij aan het touw hing! Ze renden naar de schout van de stad om het hem te vertellen, maar die wilde het niet geloven. 'Jullie zoon is net zo levend als de kip die ik zit te eten!!!'. Meteen kwam de kip tot leven...
Toen wij de kathedraal gingen verlaten begon plots de haan te kraaien!!! Een Spaanse dame vloog ons rond de hals: 'Suerte...geluk voor jullie !!!'.
Dit brengt geluk aan pelgrims naar Santiago!!! Dus...hopen (of geloven) maar...
10-09-2012
maandag 10 september 2012
Van 'grande-luxe-hotel'...naar...'Back-to-basis-camino'..wat een verschil!!!
Met croissant-resten tussen de tanden en de smaak van vers sinaasappelsap in de mond, vertrokken we vanuit Ventosa richting Najera, een klein uitstapje van slechts 10 km...
Wij liepen door de velden van La Rioja, dromend van die heerlijke wijnen.
Beneden aangeland, na de laatste helling, ligt de vallei van de rivier de Najerilla, met de vroegere monumentale hoofdstad van de Navarra: Najera.
Wij wandelden doorheen de voorstad, doorheen de eigenlijke stad, doorheen de historische stad...stijgen...stijgen...maar wat we niet vonden was de gemeentelijke herberg, waar we overnachting zouden vragen.
En...voor we het wisten waren we de stad terug uit en wandelden (nog maar eens) verder dan voorzien, naar Azofra...6km...
Onze gids wist ons te vertellen dat de oude herberg vervangen werd door een nieuwe. Wij klopten aan en kregen (mits betaling van elk 7 eurokes) een kamertje met 2 beddens! Een luxe ! Verder een mooi binnenplein met groot voetbad.
Er heerst hier een aangename en intense pelgrimssfeer...
Er is hier veel drukte en toch veel rust...
Er is hier camino-kameraadschap, wat we gisteren in het hotel een beetje misten!!!
09-09-2012
zondag 9 september 2012
Onze Jacobsroute ging vandaag verder door een landschap van glooiende vlakten, vruchtbare valleien waar bijna alleen maar wijn verbouwd wordt en dorpen met alle voorzieningen.
Wij wandelden door het park La Grajera, een gebied met bomen rond een kunstmatig stuwmeer.
Via Navarete ging het naar Ventosa, een tocht '1 wandelschoen' - 22km -
Niettegenstaande dit onze gemakkelijkste tocht leek, hebben wij beiden afgezien als beesten. Onze tong hing bijna op de grond, iedere stap was ons teveel en moesten wij ons voortduwen met en -trekken aan onze wandelstokken...
Opgeven...neen...maar toch...waarom doen wij zoiets?
En de reden van deze off-day? Waarschijnlijk de voorbije nacht met slapen op ons slaapmatje in onze slaapzak en het nachtlawaai in Logrono. Of was het een straf van hierboven omdat we het maar 5 minuutjes uithielden in de H.Mis? Spaans gezang en gekweel is niet onze voorkeur!!!
Dus onderweg veel geklaag, veel gezaag, vele stops...
In Ventosa aangekomen zaten reeds 41 pelgrims te wachten aan de voorgevel van de auberge. Er waren 45 beddens.
Rita en Pierre trokken verder, stopten aan het dorpshotel en boekten een ... Hotelkamer!!!
Luxe...privacy...comfort...rust...op zoek naar een heropladen van de batterijen.
En voor morgen: uitslapen en een minietje van 10km.(We zitten toch 10km voor op onze planning!)
Op aanvraag hieronder een beetje informatie ivm onze eerste week (200km)camino:
-een dagtocht wordt aangeduid met 1,2 of 3 wandelschoenen, dit volgens moeilijkheidsgraad.
1=tocht in de Vlaamse Ardennen
2=tocht in de Ardennnen
3=tocht in het echte gebergte
-'s morgens opstaan rond 5u30 en wandeling starten rond 6u30-7u.
-rugzak op de schouders: 12-13kg
-drankverbruik: 3 liter/man - coca en water
-eten: Frans brood met kaas of salami - 's'avonds: pelegrimo-menu (veel pasta - veel friet)
-wandelsnelheid: vlak: gemiddeld 5km/u - stijgen en dalen: 3km/u.
-grote vijand: zon (11-14u)
-onze lasten: blauwe plekken op de bovenarmen en pijn aan de schouders (rugzakgevolg) en ikzelf: pijn zitvlak (Ischias bijwerking of reactie rugprobleem)
-algemene reacties: Camino krijgt teveel pelgrimgangers; het wordt een wedstrijd 'om het eerst bij de auberges.
NB: er zijn er zelfs die om 4u 's morgens vertrekken!!!
Te weinig nachtrust wreet aan de conditie!!!
-positief: veel te zien, veel kennismakingen, veel verhalen.
-negatief: pelgrims die afzien. Pelgrims die wenend aankomen, doodop met pijn hier, daar en overal!
It's hard to be a camino-pelgrim...
08-09-2012
zaterdag 8 september 2012
Wij bedankten Anna-Maria en Georges, twee Bruggelingen die de auberge in Los Arcos openhouden, voor de perfect gastvrijheid en vertrokken richting Viana, 19km wandelen.
De Navarra lieten we achter ons en bereikten al vlug een nieuwe regio: La Rioja.
Onze al een beetje geharde benen werden nogmaals op de proef gesteld door voortdurend korte maar steile hellingen en de verraderlijke afdalingen.
De laatste kilometers werden wij geconfronteerd met de vele afgebrande bossen, wijngaardvelden en zelfs huizen. Om stil van te worden...zo'n'vernietiging van moeder natuur.
Tenslotte kwamen we in Viana aan, een mooie stad met een aantrekkelijk historisch centrum.
Maar...8 september...de Fiestas de la Virgen de Nieva!!!
De stad liep boordevol roodwit-geklede Spanjaarden die dronken en feestten alsof hun leven ervan afhing.
En wij...Wij zochten een bedje...maar alles volzet in de auberges en ook in de hotels!
Dus nog 10km verder...naar Logrono!!!
Ook daar bleek alles bezet!!!
Wij konden alleen ons verdriet verdrinken om daarna een slaapplaats te gaan zoeken in de bergen...tot...
Twee Spaanssprekende pelgrims, met dezelfde problemen, voorstelden om de pastoor op te zoeken en wij mochten gaan slapen in het Parochiaal Centrum.
Al vlug liep het ook hier vol!
Verplichtingen: 19u30: H.Mis in de kapel, 20u30: samen aan tafel en morgenvroeg: ontbijt.
Kostprijs: een donativo (een vrije gift).
Raar maar waar...meneer pastoor liet ons samen onder de douche!!!
En of we braaf waren!!!
07-09-2012
vrijdag 7 september 2012
Estella Lizarra...wakker om 5u...start wandeling: 6u30...donker...koplamp aan...
Direct na de start was er al een dilemma in Ayegui: rechtstreeks naar Azqueta of via Irache lopen. Een ommetje van 2km maar met het klooster van Irache met de wijnfontein. Rita koos voor het tweede. Pierre volgde gehoorzaam.
Toen we aan de Fuente del vino (wijnfontein) kwamen, konden we enkel lezen dat deze fontein dagelijks gratis wijn geeft van 8 tot 22u...het was 7u!!! Dus...verder op enkel water alleen!!!
In Villamayor hadden we ons laatste dorpje, want daarna kwamen 13km wandelen zonder dorpen, zonder wegen of voorzieningen. Wij kochten onze voorraad eten en drank, verhoogden zo het gewicht van de rugzak naar 13kg en kregen gevoelens van pijn in de schouders.
Eigen schuld, dikke bult...
En dan...wandelen...wandelen...niets speciaals te zien tenzij in de verte een autostrade.
Wij volgden het ritmisch geluid van onze wandelschoenen op het grint, het getokkel van onze wandelstokken, af en toe wat krekellawaai en zeker zwaar gezucht van onze ademhaling en...wij begonnen een lied te componeren met zomaar woorden uit onze camino-fantasie!!!
Misschien haalt het vroeg of laat wel eens de top10!!!
Een dennenbos haalde ons uit de brandende zon. Eindelijk schaduw!!!
Nog 2km en wij waren op onze eindbestemming: Los Arcos, Auberge Isaac Santiago, die open gehouden wordt door leden van het Vlaams Compostelagenootschap en waar ik gisteren reserveerde.
En wat een ontvangst!!! Een koppeltje uit Brugge begroette ons en bood ons een kamertje voor twee aan!!! Wat een luxe...wat een service voor hun leden!!!
Enkel een jacuzie en prive-zwembad ontbrak!!!
En...eindelijk eens een nachtje zonder gegrol en geknor...tenzij...
Maar eerst ons dagelijks ritueel: een terrasje (kijkend naar de hinkelende pinkelende pelgrims met zere pootjes) en ons pelegrino-menuutje als avondmaal.
En ons voorbereiden op morgen...enkel omhoog en omlaag!!!
Heilige Jacobus aub sta ons bij!!!
06-09-2012
donderdag 6 september 2012
Het was nog donker (7u) toen we vanmorgen onze slaapherberg verlieten.
Na 500m merkte Rita een mini-winkeltje waar men mini-ontbijt kon aankopen. Zij moest het mij geen tweemaal vragen en ...daar zaten we al te genieten van lekkere croissants...
Onze eerste stapkilometers verliepen dan ook vlug, een gevolg van de extra onvoorziene energie!!!
Het was vandaag de drie bruggentocht. We passeerden een Romeinse, een middeleeuwse en later een gereconstrueerde middeleeuwse brug.
In het eerst dorpje, Maneru, hielden wij halt, staken de duim naar omhoog, gaven elkaar een knuffel, want...de eerste 100km van de camino waren achter de rug !!!! Nog 680km te gaan...
Wij wandelden verder door de wijngaarden van Lorca en langs de vele olijfbomen.
Rita bleef regelmatig achter en peuzelde maar van de braambessen langs de weg.
Het werd een zeer zware wandeldag, niet alleen door het vele stijgen en dalen, maar vooral door 1) de talrijke vliegen die onze zweetlucht aantrekkelijk vonden en 2) de zon, de warmte...35 tot 40 graden!!!
Opvallend waren de vele zwaluwnesten in het dorpje Villatuerta. Meer zwaluwen te zien dan mensen.
Om 14u30 kwamen we, moe maar gelukkig, aan in Estella. Geluk hadden we want in de derde auberge was er nog plaats.
Druk! Uitzonderlijk druk! Ik kon voor morgen uitzonderlijk reserveren in Los Arcos, een refugio die opengehouden wordt door de Vlaamse Genootschap, waar ook wij lid van zijn.
Hopelijk houden ze zich aan hun belofte, anders mogen ze zich verwachten aan een Vlaamse pelgrim in volle colere...
Vlug onze benen wat insmeren, genieten van het oude centrum van Estella, misschien nog een bezoekje aan het klooster Santo Domingo, maar zeker op zoek gaan naar een (goedkoop) pelgrimsmenu!!!
NB: ik probeer telkens opnieuw foto's'op te laden, maar ik slaag er niet in...Spaanse computers zijn niet mijn beste vrienden!!
Ook het verslag moet ik dagelijks maken met mijn BlackBerry...
Wij doen ons best en St.Jacob de rest!!!
05-09-2012
woensdag 5 september 2012
7u30...adios Cizur Menor...op stap richting Puente la Reina...een tocht met kwotering '2 wandelschoenen'.
Al vlug kregen we een stralend zonnetje als metgezel en al vlug bereikten we de Alto del Perdon, de enige zware hindernis in onze dagtrip. Een uur lang klimmen, op en tussen de keien tot we uiteindelijk de top bereikten met het pelgrims-monument en de fraaie windmolens.
De afdaling was er een om u tegen te zeggen: veel keien, steil naar beneden, oplettend voor een overbelasting van de knieen. Maar...alles verliep vlot en al vlug kwamen we langs aangename wandelpaden met links en rechts braambessen-struiken. En of we gesmuld hebben...gratis...en...lekker!
Het was pas 2uur toen we Puenta la Reina,via een van de mooiste bruggen van de Camino, binnenwandelden.
Auberge refugio Reparadores ontving ons met open armen.
Tijd zat, dus tijd voor een terrasje.
Ons Ritake zag er moe maar heel tevreden uit: regelmatig gaf zij vandaag deskundig verslag over de diverse groenten in de moestuintjes, over de fruitsoorten onderweg, over bloemen en planten langs het traject en ...gelukkig, want in Belgie was zij na elke wandeling het slachtoffer van blaren, terwijl ze hier nog steeds 'blaarloos' is! Zou Sint-Jacob haar gebed nu reeds verhoren!!??
Met de Mistral-wind in de rug trokken we verder, een ander terrasje tegemmoet...
Proost! Salud!!!!
04-09-2012
dinsdag 4 september 2012
Onze nacht in Zubiri verliep beter dan voorheen, enkel twee leden van de Ronk-Grol-club waren aanwezig en onze oordopjes konden de geluiden goed weerkaatsen. Om 7u30 vertrokken we richting Pamplona, een tocht van op papier 20 km, maar in werkelijkheid meer. Een tocht met 1 wandelschoen, dus vrij gemakkelijk, wat een tocht bleek te zijn doorheen Kluisbergen en omgeving met diverse malen de Koppenberg inclusief. Dus veel bergop en veel bergaf, maar dan over smalle paadjes met griezelstenen of zelfs vervelende trappen en langs diepe afgronden, geen aanrader voor mensen met hoogtevrees (zoals ik). Opvallend langs de camino-wegen is de netheid van de pelgrims. Enkel witte toiletdoekjes met bruingetinte middenstrook zijn er overvloedig te zien... Vandaag kwamen we veel pelgrims tegen, velen die we reeds ontmoetten, elk met een ander verhaal. Maar vandaag kwamen we ook onszelf tegen, niet enkel psychisch, maar ook fysisch. Mekaar aanmoedigen was een veel weerkerend gebeuren. De natuur was fantastisch, want Navarra laat het mooiste van zichzelf zien: beuken-en dennenbossen, varens, klimop en dorpjes uit vroeger tijden. Aan het eind van onze dagtocht wachtte Pamplona, de eerste grote stad op de pelgrimsroute waar de Middeleeuwse brug en stadsmuren het weerzien met het stedelijk rumoer veel draaglijker maken. De stad met de jaarlijkse stieren-stratenren... Maar... Pech... Alle aubergues waren volzet en zelfs in hotels hadden ze voor Rita en Pierre geen plaats. Wij voelden ons als Maria en Jozef... Dus, maar verder, naar een ander dorpjes, nog 5km verder... Het werd 4 uur en wij vonden nog in Cizur Menor twee bedjes vrij. Nu nog op zoek naar wat eten, want ook onze beertjes werden lastig... Klagen doen we niet vlug, maar toch hebben onze voeten een goeie massage nodig. Ook voor die werkjes vinden we elkaar zeker en vast. En morgen...neen...eerst veel rusten, rusten en rusten...
03-09-2012
maandag 3 september 2012
Onze nacht was er een om vlug te vergeten: met 180 in een grote zaal verdeeld in slaapkamertjes van vier. Wij sliepen met 2 Hongaren die weinig verstaanbaars konden vertellen tenzij de 17de symfonie van VanKnorregem afgewisseld met de achtste van Grollegem.
Het slapen werd verder gestoord door WC-bezoekers, door luidopdromers en...zeer vroeg (4u) vertrekkende pelgrims.
Met kleine oogjes vertrokken wij dan ook maar voor onze derde wandeldag...het was 7u.
Met de lamp op het voorhoofd de weg zoekend naar Zubiri, onze eindbestemming voor de maandag. Het was fris, de mist hing boven de bergen en onze benen waren koppig...stramme kuitspieren, een geschenk van de vele voorbije klimmen!
Al vlug kwamen we in Auritz Burguete, een dorpje met helderwit gekalkte huizen met drie verdiepingen. De moeite om in te kaderen en het dorp voor eeuwig in gedachten te bewaren. Zo mooi!!!
Maar de camino moest verder. De benen verbeterden maar al vlug kregen we het moeilijker met de ademhaling: Col Alto de Mezkiritz was onze eerst zware klim. Het middagmaal (een broodje kaas) aten wij samen met Brazilianen. Gelukkig deden onze vertalers-tolken (lees: handen) het opperbest. Bewegingen zeggen hier soms meer dan woorden.
En maar verder naar de klim Alto de Erro...met in de gedachten (hoe kan het anders als ex-leerkracht) alle schoolbeginners die vandaag hun camino-nieuw schooljaar begonnen. Maak er iets mooois van.
Vandaag geen zon, steeds maar bewolkt. De regen bleef gelukkig weg!
Na bijna 8 uren wandelen kwamen we aan ons laatste zwaar stuk: een zeer moeilijk paadje dat door het intensieve gebruik flink geerodeerd was en bergaf over rotsbrokken ons in Zubiri bracht.
Albergue Zubiri had nog 2 beddens voor 2 vermoeide Belgische pelgrims over...op zolder...tussen onwelriekende gasten...maar toch hopelijk voor een lange nacht veel slaapgenot...Buen Slaapwel.
02-09-2012
zondag 2 september 2012
Onze dag begon met een luisterend oor naar de belevenissen van een veertiger afkomstig uit Parijs. Haar man verliet haar enkele jaren terug en zij kreeg later kanker. Haar camino is er een om alle gebeurtenissen te plaatsen, te verwerken en de levensdraad terug op te nemen. Ook dat hoort bij een camino.
Om 8u30 zijn wij dan maar vertrokken uit Valcarlos, richting Roncesvalles.
Al vlug begon het te stijgen. Onze wegen gingen door de bossen, langs kolkende bergriviertjes, over smalle paadjes bestrooid met rotsstenen en brachten ons steeds maar hoger en hoger. Het werd zelfs zodanig steil dat we regelmatig halt hielden om op adem te komen. Maar... Wij overwonnen de Pyreneeen en waren heel blij toen we de top (1000 m hoger dan onze start vanmorgen) bereikten en de pas van Ibaneta of Col de Roncesvaux achter de rug was. Wij aanschouwden met fierheid het beeld van Roeland, een Frankisch krijger die hier beschouwd wordt als christelijke held in de strijd tegen de ongelovigen(de voorouders van de huidige Basken).
Met deze geschiedenis in ons achterhoofd trokken we verder naar onze laatste kilometer met een steile en gevaarlijke afdaling naar Roncesvalles.
Daar deden wij onze intrede in Calle de Francia, een kloosterherberg.
Met onze pelgrimpas konden wij ons inschrijven voor een pelgrimsmenu!
Maar...eerst naar de kapel, want daar krijgen wij straks de pelgrimzegen!!!
Gaan wij dan toch nog toegang krijgen tot de hemel????
Een nadenkertje voor morgen...
01-09-2012
zaterdag 1 september 2012
3...2...1...0...start...
Adios hotel Le Monte Carlo, Bayonne.
Om 9u41 het bergtreintje in het station van Bayonne genomen.
Om 10u59 aangekomen in Saint Jean Pied de Port, de startplaats van onze camino.
Vlug naar het 'bureau d'accueil des Pelerins' in de Rue de la Citadelle om onze allereerste stempel.
En dan...via de 'Port d'Espagne' richting Valcarlos Luzaide, 12,9 km de Pyreneeen in!
Op de rug elk een rugzak met een gewicht van 10 kg exclusief eten en drank.
Samen op stap, het onbekende tegemoet !!!
Wij begonnen te stappen, onder een stralende zon, met indachtig het motto:'Start low, go slow and monitor the show!'.
En of we traag gingen: veel klimmen, beetje dalen, veel klimmen, beetje dalen, veel klimmen, klimmen, klimmen....
Rondom ons de prachtige Navarra met de mooie vergezichten in de Pyreneen.
Na een wandeltocht van 4 uren kwamen we aan in het Spaanse dorpje Valcarlos.
Wij vonden vrij vlug overnachting in de Alberge Municipale Turistico Luzaideko Aterpea Albergue, een pelgrim hostel met prachtig uitzicht over de vallei in Frans-Baskisch land.
Eerst een terrasje, dan douchen en eten zoeken, maar vooral genieten van de rust en de schoonheid!!!
Salud.Hasta la vista!
31-08-2012
vrijdag 31 augustus 2012
trein van 6u41 Gavere-Asper naar 6u56 Gent St.Pieters
Intercity trein van 7u03 Gent St.Pieters naar 7u34 Brussel Midi-Zuid
Thalys TGV van 8u33 Brussel Midi-Zuid naar 14u38 Bordeaux St.Jean
Regionale trein van 16u37 Bordeaux St.Jean naar 18u31 Bayonne
Hotel resto Le MonteCarlo, Bayonne
NB: wij zijn dagelijks telefonisch (0475 560729) te bereiken van 17 tot 19u
of
via mail: de_roose_pierre@hotmail.com
startgewicht Rita
startgewicht Pierre
30-08-2012
Donderdag 30 augustus 2012
Het is bijna zover...morgen vertrekken we !!!
Wat een drukte vandaag! We lopen elkaar voortdurend in de weg.
Nog vlug dit doen, nog dat afwerken, lijstje opmaken met taken voor zus Anita, voor dochter Mieke en zoon Bart... En wat zien die rugzakken af: openen, dit eruit, sluiten, openen, dit erbij, sluiten... Tussendoor telefoontjes met aanmoedigingswoorden...mailtjes met afscheid, vaarwel, tot later...SMSjes met 'buen camino'... En plots de deurbel !!??? "Aangenaam, wij zijn commissarissen van de Politiezone Schelde-Leie en kregen opdracht om tijdens jullie afwezigheid de woning te patrouilleren, zowel bij dag als bij nacht. Een prettige reis en een behouden thuiskomst gewenst." Politie...uw beste vriend !!! Met dank bij voorbaat. Ondertussen zitten onze katten Pitoeke en Beautyke ons voortdurend aan te staren. Zouden zij iets aanvoelen? Dierlijke voorgevoelens? Of verklikken wij onze komende lange afwezigheid door ons zenuwachtig gedoe vandaag??? Nog 18u en weg zijn we...maar...wat duren die laatste uren lang ! De stilte wordt onverwachts doorbroken: "Gras afrijden !!!". Ook dat nog !!! Met de alom bekende song van Sam Gooris in gedachten slenteren we naar de grasmachine. Het (hopelijk) laatste zwaar buitenwerk neemt een aanvang. Een allerlaatste wandeltraining. Nog ...uurtjes...en... de pelgrimage naar de middeleeuwse stad Santiago de Compostela in noord-west Spanje kan beginnen !!!
