Het was nog donker (7u) toen we vanmorgen onze slaapherberg verlieten.
Na 500m merkte Rita een mini-winkeltje waar men mini-ontbijt kon aankopen. Zij moest het mij geen tweemaal vragen en ...daar zaten we al te genieten van lekkere croissants...
Onze eerste stapkilometers verliepen dan ook vlug, een gevolg van de extra onvoorziene energie!!!
Het was vandaag de drie bruggentocht. We passeerden een Romeinse, een middeleeuwse en later een gereconstrueerde middeleeuwse brug.
In het eerst dorpje, Maneru, hielden wij halt, staken de duim naar omhoog, gaven elkaar een knuffel, want...de eerste 100km van de camino waren achter de rug !!!! Nog 680km te gaan...
Wij wandelden verder door de wijngaarden van Lorca en langs de vele olijfbomen.
Rita bleef regelmatig achter en peuzelde maar van de braambessen langs de weg.
Het werd een zeer zware wandeldag, niet alleen door het vele stijgen en dalen, maar vooral door 1) de talrijke vliegen die onze zweetlucht aantrekkelijk vonden en 2) de zon, de warmte...35 tot 40 graden!!!
Opvallend waren de vele zwaluwnesten in het dorpje Villatuerta. Meer zwaluwen te zien dan mensen.
Om 14u30 kwamen we, moe maar gelukkig, aan in Estella. Geluk hadden we want in de derde auberge was er nog plaats.
Druk! Uitzonderlijk druk! Ik kon voor morgen uitzonderlijk reserveren in Los Arcos, een refugio die opengehouden wordt door de Vlaamse Genootschap, waar ook wij lid van zijn.
Hopelijk houden ze zich aan hun belofte, anders mogen ze zich verwachten aan een Vlaamse pelgrim in volle colere...
Vlug onze benen wat insmeren, genieten van het oude centrum van Estella, misschien nog een bezoekje aan het klooster Santo Domingo, maar zeker op zoek gaan naar een (goedkoop) pelgrimsmenu!!!
NB: ik probeer telkens opnieuw foto's'op te laden, maar ik slaag er niet in...Spaanse computers zijn niet mijn beste vrienden!!
Ook het verslag moet ik dagelijks maken met mijn BlackBerry...
Wij doen ons best en St.Jacob de rest!!!
05-09-2012
woensdag 5 september 2012
7u30...adios Cizur Menor...op stap richting Puente la Reina...een tocht met kwotering '2 wandelschoenen'.
Al vlug kregen we een stralend zonnetje als metgezel en al vlug bereikten we de Alto del Perdon, de enige zware hindernis in onze dagtrip. Een uur lang klimmen, op en tussen de keien tot we uiteindelijk de top bereikten met het pelgrims-monument en de fraaie windmolens.
De afdaling was er een om u tegen te zeggen: veel keien, steil naar beneden, oplettend voor een overbelasting van de knieen. Maar...alles verliep vlot en al vlug kwamen we langs aangename wandelpaden met links en rechts braambessen-struiken. En of we gesmuld hebben...gratis...en...lekker!
Het was pas 2uur toen we Puenta la Reina,via een van de mooiste bruggen van de Camino, binnenwandelden.
Auberge refugio Reparadores ontving ons met open armen.
Tijd zat, dus tijd voor een terrasje.
Ons Ritake zag er moe maar heel tevreden uit: regelmatig gaf zij vandaag deskundig verslag over de diverse groenten in de moestuintjes, over de fruitsoorten onderweg, over bloemen en planten langs het traject en ...gelukkig, want in Belgie was zij na elke wandeling het slachtoffer van blaren, terwijl ze hier nog steeds 'blaarloos' is! Zou Sint-Jacob haar gebed nu reeds verhoren!!??
Met de Mistral-wind in de rug trokken we verder, een ander terrasje tegemmoet...
Proost! Salud!!!!
04-09-2012
dinsdag 4 september 2012
Onze nacht in Zubiri verliep beter dan voorheen, enkel twee leden van de Ronk-Grol-club waren aanwezig en onze oordopjes konden de geluiden goed weerkaatsen. Om 7u30 vertrokken we richting Pamplona, een tocht van op papier 20 km, maar in werkelijkheid meer. Een tocht met 1 wandelschoen, dus vrij gemakkelijk, wat een tocht bleek te zijn doorheen Kluisbergen en omgeving met diverse malen de Koppenberg inclusief. Dus veel bergop en veel bergaf, maar dan over smalle paadjes met griezelstenen of zelfs vervelende trappen en langs diepe afgronden, geen aanrader voor mensen met hoogtevrees (zoals ik). Opvallend langs de camino-wegen is de netheid van de pelgrims. Enkel witte toiletdoekjes met bruingetinte middenstrook zijn er overvloedig te zien... Vandaag kwamen we veel pelgrims tegen, velen die we reeds ontmoetten, elk met een ander verhaal. Maar vandaag kwamen we ook onszelf tegen, niet enkel psychisch, maar ook fysisch. Mekaar aanmoedigen was een veel weerkerend gebeuren. De natuur was fantastisch, want Navarra laat het mooiste van zichzelf zien: beuken-en dennenbossen, varens, klimop en dorpjes uit vroeger tijden. Aan het eind van onze dagtocht wachtte Pamplona, de eerste grote stad op de pelgrimsroute waar de Middeleeuwse brug en stadsmuren het weerzien met het stedelijk rumoer veel draaglijker maken. De stad met de jaarlijkse stieren-stratenren... Maar... Pech... Alle aubergues waren volzet en zelfs in hotels hadden ze voor Rita en Pierre geen plaats. Wij voelden ons als Maria en Jozef... Dus, maar verder, naar een ander dorpjes, nog 5km verder... Het werd 4 uur en wij vonden nog in Cizur Menor twee bedjes vrij. Nu nog op zoek naar wat eten, want ook onze beertjes werden lastig... Klagen doen we niet vlug, maar toch hebben onze voeten een goeie massage nodig. Ook voor die werkjes vinden we elkaar zeker en vast. En morgen...neen...eerst veel rusten, rusten en rusten...
03-09-2012
maandag 3 september 2012
Onze nacht was er een om vlug te vergeten: met 180 in een grote zaal verdeeld in slaapkamertjes van vier. Wij sliepen met 2 Hongaren die weinig verstaanbaars konden vertellen tenzij de 17de symfonie van VanKnorregem afgewisseld met de achtste van Grollegem.
Het slapen werd verder gestoord door WC-bezoekers, door luidopdromers en...zeer vroeg (4u) vertrekkende pelgrims.
Met kleine oogjes vertrokken wij dan ook maar voor onze derde wandeldag...het was 7u.
Met de lamp op het voorhoofd de weg zoekend naar Zubiri, onze eindbestemming voor de maandag. Het was fris, de mist hing boven de bergen en onze benen waren koppig...stramme kuitspieren, een geschenk van de vele voorbije klimmen!
Al vlug kwamen we in Auritz Burguete, een dorpje met helderwit gekalkte huizen met drie verdiepingen. De moeite om in te kaderen en het dorp voor eeuwig in gedachten te bewaren. Zo mooi!!!
Maar de camino moest verder. De benen verbeterden maar al vlug kregen we het moeilijker met de ademhaling: Col Alto de Mezkiritz was onze eerst zware klim. Het middagmaal (een broodje kaas) aten wij samen met Brazilianen. Gelukkig deden onze vertalers-tolken (lees: handen) het opperbest. Bewegingen zeggen hier soms meer dan woorden.
En maar verder naar de klim Alto de Erro...met in de gedachten (hoe kan het anders als ex-leerkracht) alle schoolbeginners die vandaag hun camino-nieuw schooljaar begonnen. Maak er iets mooois van.
Vandaag geen zon, steeds maar bewolkt. De regen bleef gelukkig weg!
Na bijna 8 uren wandelen kwamen we aan ons laatste zwaar stuk: een zeer moeilijk paadje dat door het intensieve gebruik flink geerodeerd was en bergaf over rotsbrokken ons in Zubiri bracht.
Albergue Zubiri had nog 2 beddens voor 2 vermoeide Belgische pelgrims over...op zolder...tussen onwelriekende gasten...maar toch hopelijk voor een lange nacht veel slaapgenot...Buen Slaapwel.
02-09-2012
zondag 2 september 2012
Onze dag begon met een luisterend oor naar de belevenissen van een veertiger afkomstig uit Parijs. Haar man verliet haar enkele jaren terug en zij kreeg later kanker. Haar camino is er een om alle gebeurtenissen te plaatsen, te verwerken en de levensdraad terug op te nemen. Ook dat hoort bij een camino.
Om 8u30 zijn wij dan maar vertrokken uit Valcarlos, richting Roncesvalles.
Al vlug begon het te stijgen. Onze wegen gingen door de bossen, langs kolkende bergriviertjes, over smalle paadjes bestrooid met rotsstenen en brachten ons steeds maar hoger en hoger. Het werd zelfs zodanig steil dat we regelmatig halt hielden om op adem te komen. Maar... Wij overwonnen de Pyreneeen en waren heel blij toen we de top (1000 m hoger dan onze start vanmorgen) bereikten en de pas van Ibaneta of Col de Roncesvaux achter de rug was. Wij aanschouwden met fierheid het beeld van Roeland, een Frankisch krijger die hier beschouwd wordt als christelijke held in de strijd tegen de ongelovigen(de voorouders van de huidige Basken).
Met deze geschiedenis in ons achterhoofd trokken we verder naar onze laatste kilometer met een steile en gevaarlijke afdaling naar Roncesvalles.
Daar deden wij onze intrede in Calle de Francia, een kloosterherberg.
Met onze pelgrimpas konden wij ons inschrijven voor een pelgrimsmenu!
Maar...eerst naar de kapel, want daar krijgen wij straks de pelgrimzegen!!!
Gaan wij dan toch nog toegang krijgen tot de hemel????
Een nadenkertje voor morgen...
01-09-2012
zaterdag 1 september 2012
3...2...1...0...start...
Adios hotel Le Monte Carlo, Bayonne.
Om 9u41 het bergtreintje in het station van Bayonne genomen.
Om 10u59 aangekomen in Saint Jean Pied de Port, de startplaats van onze camino.
Vlug naar het 'bureau d'accueil des Pelerins' in de Rue de la Citadelle om onze allereerste stempel.
En dan...via de 'Port d'Espagne' richting Valcarlos Luzaide, 12,9 km de Pyreneeen in!
Op de rug elk een rugzak met een gewicht van 10 kg exclusief eten en drank.
Samen op stap, het onbekende tegemoet !!!
Wij begonnen te stappen, onder een stralende zon, met indachtig het motto:'Start low, go slow and monitor the show!'.
En of we traag gingen: veel klimmen, beetje dalen, veel klimmen, beetje dalen, veel klimmen, klimmen, klimmen....
Rondom ons de prachtige Navarra met de mooie vergezichten in de Pyreneen.
Na een wandeltocht van 4 uren kwamen we aan in het Spaanse dorpje Valcarlos.
Wij vonden vrij vlug overnachting in de Alberge Municipale Turistico Luzaideko Aterpea Albergue, een pelgrim hostel met prachtig uitzicht over de vallei in Frans-Baskisch land.
Eerst een terrasje, dan douchen en eten zoeken, maar vooral genieten van de rust en de schoonheid!!!
Salud.Hasta la vista!
31-08-2012
vrijdag 31 augustus 2012
trein van 6u41 Gavere-Asper naar 6u56 Gent St.Pieters
Intercity trein van 7u03 Gent St.Pieters naar 7u34 Brussel Midi-Zuid
Thalys TGV van 8u33 Brussel Midi-Zuid naar 14u38 Bordeaux St.Jean
Regionale trein van 16u37 Bordeaux St.Jean naar 18u31 Bayonne
Hotel resto Le MonteCarlo, Bayonne
NB: wij zijn dagelijks telefonisch (0475 560729) te bereiken van 17 tot 19u
of
via mail: de_roose_pierre@hotmail.com
startgewicht Rita
startgewicht Pierre
30-08-2012
Donderdag 30 augustus 2012
Het is bijna zover...morgen vertrekken we !!!
Wat een drukte vandaag! We lopen elkaar voortdurend in de weg.
Nog vlug dit doen, nog dat afwerken, lijstje opmaken met taken voor zus Anita, voor dochter Mieke en zoon Bart... En wat zien die rugzakken af: openen, dit eruit, sluiten, openen, dit erbij, sluiten... Tussendoor telefoontjes met aanmoedigingswoorden...mailtjes met afscheid, vaarwel, tot later...SMSjes met 'buen camino'... En plots de deurbel !!??? "Aangenaam, wij zijn commissarissen van de Politiezone Schelde-Leie en kregen opdracht om tijdens jullie afwezigheid de woning te patrouilleren, zowel bij dag als bij nacht. Een prettige reis en een behouden thuiskomst gewenst." Politie...uw beste vriend !!! Met dank bij voorbaat. Ondertussen zitten onze katten Pitoeke en Beautyke ons voortdurend aan te staren. Zouden zij iets aanvoelen? Dierlijke voorgevoelens? Of verklikken wij onze komende lange afwezigheid door ons zenuwachtig gedoe vandaag??? Nog 18u en weg zijn we...maar...wat duren die laatste uren lang ! De stilte wordt onverwachts doorbroken: "Gras afrijden !!!". Ook dat nog !!! Met de alom bekende song van Sam Gooris in gedachten slenteren we naar de grasmachine. Het (hopelijk) laatste zwaar buitenwerk neemt een aanvang. Een allerlaatste wandeltraining. Nog ...uurtjes...en... de pelgrimage naar de middeleeuwse stad Santiago de Compostela in noord-west Spanje kan beginnen !!!
