Maandag, 22 december 2008

Vandaag was mijn eerste dag als psychiatrisch patiënte.

In de voormiddag had ik een afspraak bij de adviserend geneesheer van de ziekenkas. Met angst en beven – en nogal slechtgezind – ging ik erheen. De mens nam uitgebreid de tijd voor zijn werk. Waardoor ik de hele eerste voormiddag van mijn therapie miste.

Deze therapie heet dagtherapie. Technisch gezien ben ik dus opgenomen maar ik hoef niet te  blijven slapen. Gelukkig! Want ergens anders slapen dan in mijn eigen knusse nestje, is niet meteen mijn sterkste punt.

Toen ik op mijn afdeling arriveerde, reageerde het verpleegkundige team nogal ontstemd. “Waarom laat de dokter nu iemand zo laat nog komen? Nu heeft Rikke alle uitleg gemist!” Na het stoom afblazen gingen ze verwoed op zoek naar mijn gegevens. Ondertussen moest ik in de gang wachten. Ik voelde me behoorlijk opgelaten. Uiteindelijk bracht een verpleegster me naar de cafetaria. Uiteraard heb ik mijn flesje cola laten omkukelen onderweg naar de plek waar mijn groepsgenoten zaten.

In de namiddag had mijn groep creatieve therapie. Dat was erg leuk. We mochten zelf kiezen wat we wilden doen. Ik heb een naaipatroon voor een pop zitten overtekenen. Bij deze therapie is het de bedoeling dat we ontspannen door iets met onze handen te doen.

Om vier uur hadden we de afsluitende vergadering. Iedereen moest over zijn of haar dag vertellen. Alarm! Mijn handjes produceerden behoorlijk wat vocht maar ik heb toch ook iets verteld- zij het zo beknopt mogelijk.