Sorry maar ik heb jullie (en Frieda) de voorbije dagen op het verkeerd been gezet; toch wat mij betreft.
Dit vraagt een woordje uitleg.
Toen Frieda moest afhaken wegens knieprobleem was ze er het hart van in. De dag voor de repatriëring boekte ik een ticket voor een heenvlucht Zaventem - Compostela. Op die manier kon ze erbij zijn als we toekwamen om samen de camino af te sluiten. Een ticket voor terugvlucht hadden we toch reeds.
Het ticket voor deze heenvlucht was voor nu dinsdag en wij komen pas aan van de camino donderdag.
Zondagmorgen heb ik dan mijn medestappers achtergelaten en heb de voorziene 5 trajecten afgelegd op 3 dagen. Omdat het een verrassing moest blijven voor Frieda heb ik de blog voorzien van de trajecten van Paul en Gilbert.
Het waren 3 marathondagen: respectievelijk 45, 42 en 40 km. Het waren ook dagen met heel veel hoogtemeters (constant op en af) en vooral vandaag een zeer warme dag.
Ik was hier reeds op de hotelkamer voor Frieda om 15.30 arriveerde.
Het was de inspanning meer dan waard.
Eerst nog een heuvelrug over en dan vatten we een lange langzame afdaling aan naar Ourense: 650 m dalen. Maar geen probleem want die mogen we morgen weer terug omhoog.
De voorbije dagen behoorden bij de mooiste van onze camino maar dat kunnen we van deze dagtocht niet zeggen. Integendeel wint ze met vlag en wimpel de prijs van lelijkste: langs autobaan, door industrie park en dan de voorstad. Ourense is een grote stad van110.000 inwoners.
Hopelijk is de oude binnenstad mooi om zien.
Wat me vandaag het meeste bijblijft is de stank van de auto's; na weken in volle natuur is mijn reukorgaan hier niet meer aan gewend. Dat beloofd voor de terugkeer in België.
Nog een foto van de vroege morgen: de enige mooie die ik kon nemen.
Vandaag een trip van 34 km. Eerste uur redelijk vlakke weg maar daarna een steile lange klim van bijna 500 meter en dat op amper 3.5 km. Na de lange afdaling van gisteren naar Laza vandaag dus dezelfde hoogte terug omhoog om over de volgende heuvelrug te raken.
Gisteren dacht ik dat we wel de mooiste tocht van de camino achter de rug hadden. Dat was echter buiten de waard gerekend. Vandaag een etappe van 35 km door en over de heuvels. Constant op en af en telkens opnieuw vergezichten van tientallen km waar heuvels achter heuvels tevoorschijn kwamen. Nu ja heuvels van meer dan 1000m zijn geen heuvels meer. Ik heb genoten van de eerste tot de laatste meter. Het dorp Laza is heel mooi gelegen (op 400m hoogte) en in tegenstelling tot gisteren heel mooi en aangenaam om de rest van de dag door te brengen. Ook de albergue is werkelijk een pareltje met zelfs mooie living en uitgeruste moderne keuken. Inschrijven deden we bij de civiele bescherming/brandweer. Supervriendelijk onthaald door hen.
Oh ja, vanaf vandaag krijgen we voor het eerst de echte Spaanse temperaturen (momenteel om 17.05u) 27 graden. De volgende dagen stijgen ze nog door naar 32 (om van te dromen momenteel in België); hopelijk geen dooddoener voor de komende tochten.
Vandaag onze mooiste dagtocht tot nu. Een combinatie van mooie heel verscheiden natuur met bijna steeds prachtige wandelpaden.
Na de klim tot 1260 m tot aan de pas bereiken we onze volgende en laatste provincie Galicia.
Het eerste deel van de tocht leidde ons op en over de beboste heuvels. Daarna arriveren we voor de laatste 10km in een uitgestrekte natuurlijke rotstuin. De verscheidenheid van natuur was groot vandaag.
A Gudiña is een klein ietwat vuil provinciestadje. Weinig te beleven en omdat we de 25 km reeds afgelegd hebben tegen 12.30u duurt de namiddag lang. Gelukkig voor P en G wordt deze namiddag doorbroken door het warme afscheid dat ze gaan nemen van hun Ierse vriendinnen.
Na de pas overgestoken arriveren we na 20 km in Lubian.
Het zijn deze dagen eerder kleine tochten maar we kunnen ze niet anders indelen door gebrek aan albuerges tussenin.
Volgens de gids komen we vandaag door het mooiste stukje van Sanabria. Vergeet dit maar want door de werken voor de TGV lijn is deze vallei compleet om zeep! Ik vraag me af waarom deze TGV lijn die Madrid met Galicia verbind wordt aangelegd zeker als ik zie dat de nieuw aangelegde autostrade vlakbij zowat verkeersloos is. De werken voor deze TGV zijn gigantisch: door het gebergte.
Oh ja, vanmorgen was het heel koud (vertrokken met 7gr) maar gelukkig compleet windstil. Getuige de meer dan 100 windmolens op de kammen die er bewegingloos bijstaan. Als bewijs zie de foto van de stilstaande wieken!
Het was vandaag een pittige tocht van 26 km. Veel hoogtemeters en het eerste deel over ondergelopen paden; zoeken om er min of meer droog door te komen (wat natuurlijk niet lukte).
Het was echter heel goed weer en dan drogen de schoenen wel na aankomst.
Vanmorgen vertrokken om 6.30u en redelijk koud (5 gr); goed te zien aan de laaghangende wolkenband.
De laatste dagen zien we veel mooi gerestaureerde huizen in natuursteen die niet bewoond zijn. Ik veronderstel vakantiehuizen van Spanjaarden die de zomer hier doorbrengen waarschijnlijk wegens de goede temperaturen. Dit laatste komt door de hoogte van rond de 1000 m.
Na 15 km bereiken we Puebla de Sanabria, een klein toeristisch stadje. Vooral de oude binnenstad gelegen op een strategische heuvel is zeer mooi.
Requeje is dan weer een klein maar mooi gelegen dorpje. Het ligt aan de voet van de pas waar we morgen overgaan.
Hierbij de echte reden waarom we zo verhangen zijn aan de camino's: na de wandelingen het eten en drinken en dan vooral dat laatste.
Vandaag een tocht van 26 km en ook vandaag in een heel mooie natuur. We passeren eerst Mombuey na 9 km. Hier zijn de winkels nog niet open maar wel een panaderia (bakker). Daarna nog de zeer mooie dorpjes Valdemerilla, Sernadilla, San Salvador de Palazuelo en Entrepenas. Vooral de eerste 3 liggen in volle natuur weg van alle drukte. Als je tot rust wil komen in volle eenzaamheid dan moet je hier zijn. Het dorpje Asturianos waar we overnachten is ook gelegen in volle natuur tussen de heuvels. Het ligt op een hoogte van 975 m en dat zullen we morgenochtend geweten hebben met een vertrektemperatuur van 5 graden.
Eens iets over de moderne infrastructuur in dit Spanje:
1) het TGV traject. Sinds 15 mei hebben we deze spoorlijn in aanleg reeds verschillende keren gedwarst, ook vandaag. De bedding is volledig aangelegd en ook de palen voor de electriciteit staan er. Echter nergens hebben we gezien dat men er aan het voortwerken was! (Europees) geld op?
2) ook vandaag hebben we een nieuw aangelegde autostrade een aantal keren overgestoken. Je vraagt je af waarom deze in godsnaam gebouwd is: in volle spits -tussen 7.00 en 9.30 zie je amper zover je kan zien een 3 a 5 tal auto's in beide richtingen. Ofwel moet de Spanjaard hier s'morgens niet naar zijn werk (er is misschien geen werk) ofwel was deze autostrade compleet overbodig.
Genoeg gewerkt voor vandaag; nog een siësta nu in voorbereiding van het zwaarste van de dag: onze menu pelegrinos opeten en uitdrinken.
Vandaag een tocht van ongeveer 28 km.
Ook vandaag houden we het niet droog. Wel perfect te doen met kleine paraplu. Na de middag waait er evenwel een strakke wind - gelukkig is het dan opgehouden met regenen.
We volgen de ganse dag de oever van de Rio Tera stroomopwaarts hem een aantal keren overstekend. De eerste helft van de tocht is vlak maar daarna gaan we de heuvels in. We passeren achtereenvolgens de dorpjes Calzadilla deTera, Olleros de Tera en Villarde Farfon. Leuke namen maar hiermee is alles gezegd: piepklein en ofwel geen winkel, of niet open of er is geen brood: het wordt dus 'bar tijd' bij aankomst in Rionegro of geen eten. En we waren niet enigen die kozen voor 'bartijd'.
We vertrekken vandaag om 7.00 met dreigende luchten voor een trip van 23 km.
We kregen in de albuerge eerst nog een lekker uitgebreid ontbijt met huisgemaakte confituren.
In deze albergue werden we zeer gul onthaald: avondmaal, slapen en ontbijt voor donativo.
Gisteren aankomst met machtige muziek van Wagner en deze morgen Gounod (opvraag van Paul het ave Maria).
De diner gisteren was een typische rijstschotel van Zamora. Het was druk (22 personen) maar zeer goede sfeer met ons Belgen, de groep Ieren, Fransen en Spanjaarden.
We hadden gehoopt dat de groep Ieren aan het zingen waren geslagen, maar neen ze konden niet zingen.
Achteraf bij slapen gaan maakten ze het meer dan goed dank zij het mooie vrouwelijke geweld! Voor de eerste keer meer vrouwen dan (oudere) mannen en op de koop toe dan nog jonge (en schone): sweet dreams.
Het was vandaag weer een hele mooie tocht door heuvelende natuur.
We passeren na 17 km Bercianos de Valverde en komen na 22 km in Santa Croya de Tera. De Tera is een brede redelijk snel stromende rivier. Iets na Bercianos is het zoals verspeld beginnen regenen; gelukkig niet hard, niet lang en zonder wind.
Na Santa Croya stappen we nog 2 km verder naar Santa Marta. Hier vinden we een prachtige nieuwe, nette en volledig uitgeruste (met keuken) albergue. Op de koop toe nog 3 grote servesa's met tapa goedkoper dan in Croya. Gezien de goede keuken wordt het koken vanavond. Eerste inkopen zijn reeds gedaan: 2 flessen wijn.
Rest van verslag volgt morgenavond na ontnuchtering.
Deze morgen hebben we ons noordelijke traject verlaten en gaan vanaf nu westelijk richting Santiago. We verlaten het relatief vlakke land en gaan opnieuw de heuvels in.
Het was vandaag ons mooiste traject van deze camino (en we hebben nochtans reeds heel mooie parcours gelopen).
Na de brug over de rio Esta liepen we over een prachtig wandelpad langs de rechterkant van deze Esta en klommen tot op de hoogte boven deze rivier (zie foto).
Na deze klim bereiken we een hoogvlakte.
Na 18 km bereiken we Faramontanos de Tabara.
Hier doen we onze inkopen voor de lunch en verorberen deze op het dorpspleintje.
Nog 8 km naar Tabara en hier lopen we door een mooi natuurgebied.
We komen als eerste aan in de Albergue om 13 u na 27 km.
Daarna stroomt de Albergue op een ik en gij compleet vol! Er worden zelfs pelegrinos geweigerd. Ook het plaatselijke hotel is compleet. Dit is niet normaal en te wijten aan een groep (11) Ieren en enkele anderen die de aftakking naar Granja gemist hebben en liepen van Montamarta rechtstreeks over de autoweg naar Tabara.
Gilbert gaat vanavond met een klein hartje slapen (Tine, het waarom vertellen we je wel maar is niet voor de blog).
Deze morgen om 7.15u vertrokken met alweer een overweldigende zonsopgang , voor een etappe van 23 km.
Veel gewandeld langszij de autostrade maar wel op wandelwegen. Nog steeds door landbouwgebied en net als de vorige dagen: akkerbouw.
Ongeveer halfweg liepen we langs de ruines van Castrtorafe (er staan hier en daar slechts enkele resten van de muren). Deze burcht werd gebouwd door de Jacobijnen ridders van Santiago in de XII eeuw.Het moet een machtige burcht geweest zijn want de overblijvende stukken muur vormen een vierkant van ongeveer 350 meter! De vierdegoto geeft een beeld van de grootte, daar deze ��n zijde is van de burcht.
Daarna stapten we door de dorpjes Fontanillas de Castro en Riego del Camino. In dit laatste hierbij een inkijk in een moderne geitenmelkerij. Gilbert wou zelfs niet komen kijken.... (blijkbaar komt alles wat met geit te maken heeft zijn oren uit!- dit is een inside joke, alleen voor ingewijden).
Om 12.15u gearriveerd in Granja.
In de albergue hebben we tafel en stoelen buiten gezet langs de straat (binnen niet gezellig) en lekker gepicknickt met plaatselijk gekocht brood en...jawel: Tinne en Emmy- met ssardientjes! of wat dachten jullie anders?????.
Ik heb ze al wel zo ver gekregen om er ook tomaten bij te eten. .
Vanmorgen om 7.00u vertrok Frieda met de taxi naar de luchthaven van Madrid (3.00u rijden) voor repatri�ring naar huis...
Wij om 7.45u op weg voor onze etappe van ongeveer 20 km.
Het eerste uur stapten we langs de buitenkant van Zamora. Eerst nog een mooie foto met ochtendlicht van de mooie "art nouveau" gebouwen van de stad. Ook vandaag een tocht door overwegend landbouwgebied.
Na de eerste 2,5 km door dit landbouwgebied, is het verschil groot- alhoewel we zeker niet mogen zeggen dat het geen mooie zichten zijn. Het is gewoon anders en minder afwisselend.
Onderweg passeerden we de tuin van een dorpskunstenaar vol met allerlei sprookjes-en bijbelfiguren; mooi om zien!
Om 11.30u reeds toegekomen in de albergue. Deze ligt op een heuvel. Als Montamarta geen uitzonderlijk mooie kerk zou hebben, bovendien prachtig gelegen op een heuvel buiten het dorp, mocht het zonder twijfel meedingen naar de prijs van lelijkste dorp van Spanje (;-(.....
Ondertussen is alles geregeld voor de terugtocht naar huis voor Frieda. Morgen om 7.00 komt een taxi haar oppikken in Zamora voor de rit naar de luchthaven van Madrid en van daaruit via vlucht met SN naar Zaventem.
We hebben vandaag samen de stad verkend. Teveel stappen voor Frieda maar ja nu we hier zijn wil ze de stad toch zien.
Zamora is een heel mooie stad. In tegenstelling tot Salamanca die werkelijk indrukwekkend was is Zamora veel meer een leefstad; ook heel mooie oude gebouwen maar lieflijker. Tijdens de Semana Santa (heilige week) staat de stad op stelten: processies allerhande met honderden met puntmutsen gemaskeerde mensen (zeker eens googelen).
Nu volgen er een aantal kleinere tochten omdat de albergues niet goed verdeeld zijn.
Maandag 23 mei: naar wel Cubo de la Tierra del Vino
Wel voor Paul en Gilbert maar niet voor ons. Frieda sukkelt reeds een 4 dagen met haar rechterknie, en we besloten om 2 rustdagen in te lassen en namen de bus naar Zamora.
Op weg naar busstation zijn we langsgegaan in ziekenhuis te Salamanca. Verdict van de dokter: onmiddellijk stoppen met verder wandelen. Het ligament binnenkant rechterknie is gekwetst en kan alleen herstellen met rusten.
Voor Frieda zit de camino er dus op! Ze vertrekt woensdag vanuit Zamora naar Madrid voor thuisvlucht; alles mooi geregeld door KBC bijstand. Ze dachten ook mij mee te sturen maar we hebben besloten dat ik verder wandel.
Vanmorgen na een goed ontbijt vertrokken om 9.00u.
De eerste 10 km door een vlakte gestapt waarna we de heuvels intrekken. Na ongeveer 13 km hebben we de keuze tussen een rechts of links parcours. We kiezen het rechtse en dit leidt ons door 2 zeer afgelegen kleine dorpjes: Pedrosilio de los Airos en Monterrubio de la Siërra.
Deze dorpjes hebben zelfs geen winkeltje.
Ondertussen zijn we de heuvels over en zien we achter ons een zeer lang uitgestrekte besneeuwde bergketen
Het is een landbouwstreek met hoofdzakelijk veeteelt.
Na 30 km gearriveerd in Morille om 13.00u. Slechts een klein half uurtje gepauzeerd; in tegenstelling tot P & G die honger hadden en in het tweede dorpje eerst picnicten.
Morille is een heel mooi klein dorp met mooie huizen (nieuwbouw of gerestaureerd). Buiten 2 bars is hier echter verder ook niets. Het wordt dus ofwel een lange siësta ofwel van bar tot bar wandelen en terug.
Reeds 3 dagen stappen we recht af op de besneeuwde Siërra de Bejar. Vandaag liepen we er langs om hem in de namiddag de rug toe te keren.
Het was nog steeds een heuvelachtig mooi parcours. We arriveren na 21 km om 12.20u in een parochiale Albergue waar we zeer gul onthaald worden door ik denk Marie pastoor genaamd Michelle.
In deze Albergue krijgen we ook een avondmaal en bij vertrek een ontbijt. Men vraagt voor dit verblijf een vrijwillige donativo. Het is een goede Albergue met veel ruimte en een rustige tuin.
Gisteren hebben we de Extremadura verlaten en zijn we Castille Y Leon binnengestapt.
De laatste dagen zijn rustige stapdagen met goed weer en veel bartijd.
Vanmorgen hebben we de via verlaten voor een ommetje van ongeveer 5km naar het stadjeHervas. Dit is op een hoogte gelegen en heeft op de top nog een oud en een der best bewaard Joods kwartier. Geen joden meer te zien maar wel zeer mooi en fantastisch gelegen uittorend boven de rest van de stad. Zijn omweg zeker waard.
Daarna terug omlaag om opnieuw aan te pikken aan de camino. We trekken vandaag door de heuvels/gebergte.
Het gaat vandaag constant op en af en halen 1035 hoogtemeters. Het volgend dorp is Banos de Montemayor. Ook dit is een zeer mooi dorp en net zoals Hervas ziet men dat deze beiden veel rijker zijn dan de lager gelegen dorpen. Misschien te maken met de betere temperaturen omwille van de relatief hoge ligging?
In de lagere dorpen staan zeer veel oude huizen en deze staan dikwijls te verkrotten. Daar staan er ook veel te koop in tegenstelling tot Hervas en Banos.
Na nog enkele (dikwijls serieuze) klimmen en dalen komen we na 27km aan in onze Albergue te Calzada de Bejar. Dit dorpje ligt op 800m op een heuvel en ligt er redelijk vervallen en verlaten bij. Geen winkels maar gelukkig wel gezegend met een leuk barretje.