Vandaag een tocht van ongeveer 28 km.
Ook vandaag houden we het niet droog. Wel perfect te doen met kleine paraplu. Na de middag waait er evenwel een strakke wind - gelukkig is het dan opgehouden met regenen.
We volgen de ganse dag de oever van de Rio Tera stroomopwaarts hem een aantal keren overstekend. De eerste helft van de tocht is vlak maar daarna gaan we de heuvels in. We passeren achtereenvolgens de dorpjes Calzadilla deTera, Olleros de Tera en Villarde Farfon. Leuke namen maar hiermee is alles gezegd: piepklein en ofwel geen winkel, of niet open of er is geen brood: het wordt dus 'bar tijd' bij aankomst in Rionegro of geen eten. En we waren niet enigen die kozen voor 'bartijd'.
We vertrekken vandaag om 7.00 met dreigende luchten voor een trip van 23 km.
We kregen in de albuerge eerst nog een lekker uitgebreid ontbijt met huisgemaakte confituren.
In deze albergue werden we zeer gul onthaald: avondmaal, slapen en ontbijt voor donativo.
Gisteren aankomst met machtige muziek van Wagner en deze morgen Gounod (opvraag van Paul het ave Maria).
De diner gisteren was een typische rijstschotel van Zamora. Het was druk (22 personen) maar zeer goede sfeer met ons Belgen, de groep Ieren, Fransen en Spanjaarden.
We hadden gehoopt dat de groep Ieren aan het zingen waren geslagen, maar neen ze konden niet zingen.
Achteraf bij slapen gaan maakten ze het meer dan goed dank zij het mooie vrouwelijke geweld! Voor de eerste keer meer vrouwen dan (oudere) mannen en op de koop toe dan nog jonge (en schone): sweet dreams.
Het was vandaag weer een hele mooie tocht door heuvelende natuur.
We passeren na 17 km Bercianos de Valverde en komen na 22 km in Santa Croya de Tera. De Tera is een brede redelijk snel stromende rivier. Iets na Bercianos is het zoals verspeld beginnen regenen; gelukkig niet hard, niet lang en zonder wind.
Na Santa Croya stappen we nog 2 km verder naar Santa Marta. Hier vinden we een prachtige nieuwe, nette en volledig uitgeruste (met keuken) albergue. Op de koop toe nog 3 grote servesa's met tapa goedkoper dan in Croya. Gezien de goede keuken wordt het koken vanavond. Eerste inkopen zijn reeds gedaan: 2 flessen wijn.
Rest van verslag volgt morgenavond na ontnuchtering.
Deze morgen hebben we ons noordelijke traject verlaten en gaan vanaf nu westelijk richting Santiago. We verlaten het relatief vlakke land en gaan opnieuw de heuvels in.
Het was vandaag ons mooiste traject van deze camino (en we hebben nochtans reeds heel mooie parcours gelopen).
Na de brug over de rio Esta liepen we over een prachtig wandelpad langs de rechterkant van deze Esta en klommen tot op de hoogte boven deze rivier (zie foto).
Na deze klim bereiken we een hoogvlakte.
Na 18 km bereiken we Faramontanos de Tabara.
Hier doen we onze inkopen voor de lunch en verorberen deze op het dorpspleintje.
Nog 8 km naar Tabara en hier lopen we door een mooi natuurgebied.
We komen als eerste aan in de Albergue om 13 u na 27 km.
Daarna stroomt de Albergue op een ik en gij compleet vol! Er worden zelfs pelegrinos geweigerd. Ook het plaatselijke hotel is compleet. Dit is niet normaal en te wijten aan een groep (11) Ieren en enkele anderen die de aftakking naar Granja gemist hebben en liepen van Montamarta rechtstreeks over de autoweg naar Tabara.
Gilbert gaat vanavond met een klein hartje slapen (Tine, het waarom vertellen we je wel maar is niet voor de blog).
Deze morgen om 7.15u vertrokken met alweer een overweldigende zonsopgang , voor een etappe van 23 km.
Veel gewandeld langszij de autostrade maar wel op wandelwegen. Nog steeds door landbouwgebied en net als de vorige dagen: akkerbouw.
Ongeveer halfweg liepen we langs de ruines van Castrtorafe (er staan hier en daar slechts enkele resten van de muren). Deze burcht werd gebouwd door de Jacobijnen ridders van Santiago in de XII eeuw.Het moet een machtige burcht geweest zijn want de overblijvende stukken muur vormen een vierkant van ongeveer 350 meter! De vierdegoto geeft een beeld van de grootte, daar deze ��n zijde is van de burcht.
Daarna stapten we door de dorpjes Fontanillas de Castro en Riego del Camino. In dit laatste hierbij een inkijk in een moderne geitenmelkerij. Gilbert wou zelfs niet komen kijken.... (blijkbaar komt alles wat met geit te maken heeft zijn oren uit!- dit is een inside joke, alleen voor ingewijden).
Om 12.15u gearriveerd in Granja.
In de albergue hebben we tafel en stoelen buiten gezet langs de straat (binnen niet gezellig) en lekker gepicknickt met plaatselijk gekocht brood en...jawel: Tinne en Emmy- met ssardientjes! of wat dachten jullie anders?????.
Ik heb ze al wel zo ver gekregen om er ook tomaten bij te eten. .
Vanmorgen om 7.00u vertrok Frieda met de taxi naar de luchthaven van Madrid (3.00u rijden) voor repatri�ring naar huis...
Wij om 7.45u op weg voor onze etappe van ongeveer 20 km.
Het eerste uur stapten we langs de buitenkant van Zamora. Eerst nog een mooie foto met ochtendlicht van de mooie "art nouveau" gebouwen van de stad. Ook vandaag een tocht door overwegend landbouwgebied.
Na de eerste 2,5 km door dit landbouwgebied, is het verschil groot- alhoewel we zeker niet mogen zeggen dat het geen mooie zichten zijn. Het is gewoon anders en minder afwisselend.
Onderweg passeerden we de tuin van een dorpskunstenaar vol met allerlei sprookjes-en bijbelfiguren; mooi om zien!
Om 11.30u reeds toegekomen in de albergue. Deze ligt op een heuvel. Als Montamarta geen uitzonderlijk mooie kerk zou hebben, bovendien prachtig gelegen op een heuvel buiten het dorp, mocht het zonder twijfel meedingen naar de prijs van lelijkste dorp van Spanje (;-(.....
Ondertussen is alles geregeld voor de terugtocht naar huis voor Frieda. Morgen om 7.00 komt een taxi haar oppikken in Zamora voor de rit naar de luchthaven van Madrid en van daaruit via vlucht met SN naar Zaventem.
We hebben vandaag samen de stad verkend. Teveel stappen voor Frieda maar ja nu we hier zijn wil ze de stad toch zien.
Zamora is een heel mooie stad. In tegenstelling tot Salamanca die werkelijk indrukwekkend was is Zamora veel meer een leefstad; ook heel mooie oude gebouwen maar lieflijker. Tijdens de Semana Santa (heilige week) staat de stad op stelten: processies allerhande met honderden met puntmutsen gemaskeerde mensen (zeker eens googelen).
Nu volgen er een aantal kleinere tochten omdat de albergues niet goed verdeeld zijn.
Maandag 23 mei: naar wel Cubo de la Tierra del Vino
Wel voor Paul en Gilbert maar niet voor ons. Frieda sukkelt reeds een 4 dagen met haar rechterknie, en we besloten om 2 rustdagen in te lassen en namen de bus naar Zamora.
Op weg naar busstation zijn we langsgegaan in ziekenhuis te Salamanca. Verdict van de dokter: onmiddellijk stoppen met verder wandelen. Het ligament binnenkant rechterknie is gekwetst en kan alleen herstellen met rusten.
Voor Frieda zit de camino er dus op! Ze vertrekt woensdag vanuit Zamora naar Madrid voor thuisvlucht; alles mooi geregeld door KBC bijstand. Ze dachten ook mij mee te sturen maar we hebben besloten dat ik verder wandel.