Vandaag onze mooiste dagtocht tot nu. Een combinatie van mooie heel verscheiden natuur met bijna steeds prachtige wandelpaden.
Na de klim tot 1260 m tot aan de pas bereiken we onze volgende en laatste provincie Galicia.
Het eerste deel van de tocht leidde ons op en over de beboste heuvels. Daarna arriveren we voor de laatste 10km in een uitgestrekte natuurlijke rotstuin. De verscheidenheid van natuur was groot vandaag.
A Gudiña is een klein ietwat vuil provinciestadje. Weinig te beleven en omdat we de 25 km reeds afgelegd hebben tegen 12.30u duurt de namiddag lang. Gelukkig voor P en G wordt deze namiddag doorbroken door het warme afscheid dat ze gaan nemen van hun Ierse vriendinnen.
Na de pas overgestoken arriveren we na 20 km in Lubian.
Het zijn deze dagen eerder kleine tochten maar we kunnen ze niet anders indelen door gebrek aan albuerges tussenin.
Volgens de gids komen we vandaag door het mooiste stukje van Sanabria. Vergeet dit maar want door de werken voor de TGV lijn is deze vallei compleet om zeep! Ik vraag me af waarom deze TGV lijn die Madrid met Galicia verbind wordt aangelegd zeker als ik zie dat de nieuw aangelegde autostrade vlakbij zowat verkeersloos is. De werken voor deze TGV zijn gigantisch: door het gebergte.
Oh ja, vanmorgen was het heel koud (vertrokken met 7gr) maar gelukkig compleet windstil. Getuige de meer dan 100 windmolens op de kammen die er bewegingloos bijstaan. Als bewijs zie de foto van de stilstaande wieken!
Het was vandaag een pittige tocht van 26 km. Veel hoogtemeters en het eerste deel over ondergelopen paden; zoeken om er min of meer droog door te komen (wat natuurlijk niet lukte).
Het was echter heel goed weer en dan drogen de schoenen wel na aankomst.
Vanmorgen vertrokken om 6.30u en redelijk koud (5 gr); goed te zien aan de laaghangende wolkenband.
De laatste dagen zien we veel mooi gerestaureerde huizen in natuursteen die niet bewoond zijn. Ik veronderstel vakantiehuizen van Spanjaarden die de zomer hier doorbrengen waarschijnlijk wegens de goede temperaturen. Dit laatste komt door de hoogte van rond de 1000 m.
Na 15 km bereiken we Puebla de Sanabria, een klein toeristisch stadje. Vooral de oude binnenstad gelegen op een strategische heuvel is zeer mooi.
Requeje is dan weer een klein maar mooi gelegen dorpje. Het ligt aan de voet van de pas waar we morgen overgaan.
Hierbij de echte reden waarom we zo verhangen zijn aan de camino's: na de wandelingen het eten en drinken en dan vooral dat laatste.
Vandaag een tocht van 26 km en ook vandaag in een heel mooie natuur. We passeren eerst Mombuey na 9 km. Hier zijn de winkels nog niet open maar wel een panaderia (bakker). Daarna nog de zeer mooie dorpjes Valdemerilla, Sernadilla, San Salvador de Palazuelo en Entrepenas. Vooral de eerste 3 liggen in volle natuur weg van alle drukte. Als je tot rust wil komen in volle eenzaamheid dan moet je hier zijn. Het dorpje Asturianos waar we overnachten is ook gelegen in volle natuur tussen de heuvels. Het ligt op een hoogte van 975 m en dat zullen we morgenochtend geweten hebben met een vertrektemperatuur van 5 graden.
Eens iets over de moderne infrastructuur in dit Spanje:
1) het TGV traject. Sinds 15 mei hebben we deze spoorlijn in aanleg reeds verschillende keren gedwarst, ook vandaag. De bedding is volledig aangelegd en ook de palen voor de electriciteit staan er. Echter nergens hebben we gezien dat men er aan het voortwerken was! (Europees) geld op?
2) ook vandaag hebben we een nieuw aangelegde autostrade een aantal keren overgestoken. Je vraagt je af waarom deze in godsnaam gebouwd is: in volle spits -tussen 7.00 en 9.30 zie je amper zover je kan zien een 3 a 5 tal auto's in beide richtingen. Ofwel moet de Spanjaard hier s'morgens niet naar zijn werk (er is misschien geen werk) ofwel was deze autostrade compleet overbodig.
Genoeg gewerkt voor vandaag; nog een siësta nu in voorbereiding van het zwaarste van de dag: onze menu pelegrinos opeten en uitdrinken.
Vandaag een tocht van ongeveer 28 km.
Ook vandaag houden we het niet droog. Wel perfect te doen met kleine paraplu. Na de middag waait er evenwel een strakke wind - gelukkig is het dan opgehouden met regenen.
We volgen de ganse dag de oever van de Rio Tera stroomopwaarts hem een aantal keren overstekend. De eerste helft van de tocht is vlak maar daarna gaan we de heuvels in. We passeren achtereenvolgens de dorpjes Calzadilla deTera, Olleros de Tera en Villarde Farfon. Leuke namen maar hiermee is alles gezegd: piepklein en ofwel geen winkel, of niet open of er is geen brood: het wordt dus 'bar tijd' bij aankomst in Rionegro of geen eten. En we waren niet enigen die kozen voor 'bartijd'.
We vertrekken vandaag om 7.00 met dreigende luchten voor een trip van 23 km.
We kregen in de albuerge eerst nog een lekker uitgebreid ontbijt met huisgemaakte confituren.
In deze albergue werden we zeer gul onthaald: avondmaal, slapen en ontbijt voor donativo.
Gisteren aankomst met machtige muziek van Wagner en deze morgen Gounod (opvraag van Paul het ave Maria).
De diner gisteren was een typische rijstschotel van Zamora. Het was druk (22 personen) maar zeer goede sfeer met ons Belgen, de groep Ieren, Fransen en Spanjaarden.
We hadden gehoopt dat de groep Ieren aan het zingen waren geslagen, maar neen ze konden niet zingen.
Achteraf bij slapen gaan maakten ze het meer dan goed dank zij het mooie vrouwelijke geweld! Voor de eerste keer meer vrouwen dan (oudere) mannen en op de koop toe dan nog jonge (en schone): sweet dreams.
Het was vandaag weer een hele mooie tocht door heuvelende natuur.
We passeren na 17 km Bercianos de Valverde en komen na 22 km in Santa Croya de Tera. De Tera is een brede redelijk snel stromende rivier. Iets na Bercianos is het zoals verspeld beginnen regenen; gelukkig niet hard, niet lang en zonder wind.
Na Santa Croya stappen we nog 2 km verder naar Santa Marta. Hier vinden we een prachtige nieuwe, nette en volledig uitgeruste (met keuken) albergue. Op de koop toe nog 3 grote servesa's met tapa goedkoper dan in Croya. Gezien de goede keuken wordt het koken vanavond. Eerste inkopen zijn reeds gedaan: 2 flessen wijn.
Rest van verslag volgt morgenavond na ontnuchtering.
Deze morgen hebben we ons noordelijke traject verlaten en gaan vanaf nu westelijk richting Santiago. We verlaten het relatief vlakke land en gaan opnieuw de heuvels in.
Het was vandaag ons mooiste traject van deze camino (en we hebben nochtans reeds heel mooie parcours gelopen).
Na de brug over de rio Esta liepen we over een prachtig wandelpad langs de rechterkant van deze Esta en klommen tot op de hoogte boven deze rivier (zie foto).
Na deze klim bereiken we een hoogvlakte.
Na 18 km bereiken we Faramontanos de Tabara.
Hier doen we onze inkopen voor de lunch en verorberen deze op het dorpspleintje.
Nog 8 km naar Tabara en hier lopen we door een mooi natuurgebied.
We komen als eerste aan in de Albergue om 13 u na 27 km.
Daarna stroomt de Albergue op een ik en gij compleet vol! Er worden zelfs pelegrinos geweigerd. Ook het plaatselijke hotel is compleet. Dit is niet normaal en te wijten aan een groep (11) Ieren en enkele anderen die de aftakking naar Granja gemist hebben en liepen van Montamarta rechtstreeks over de autoweg naar Tabara.
Gilbert gaat vanavond met een klein hartje slapen (Tine, het waarom vertellen we je wel maar is niet voor de blog).
Deze morgen om 7.15u vertrokken met alweer een overweldigende zonsopgang , voor een etappe van 23 km.
Veel gewandeld langszij de autostrade maar wel op wandelwegen. Nog steeds door landbouwgebied en net als de vorige dagen: akkerbouw.
Ongeveer halfweg liepen we langs de ruines van Castrtorafe (er staan hier en daar slechts enkele resten van de muren). Deze burcht werd gebouwd door de Jacobijnen ridders van Santiago in de XII eeuw.Het moet een machtige burcht geweest zijn want de overblijvende stukken muur vormen een vierkant van ongeveer 350 meter! De vierdegoto geeft een beeld van de grootte, daar deze ��n zijde is van de burcht.
Daarna stapten we door de dorpjes Fontanillas de Castro en Riego del Camino. In dit laatste hierbij een inkijk in een moderne geitenmelkerij. Gilbert wou zelfs niet komen kijken.... (blijkbaar komt alles wat met geit te maken heeft zijn oren uit!- dit is een inside joke, alleen voor ingewijden).
Om 12.15u gearriveerd in Granja.
In de albergue hebben we tafel en stoelen buiten gezet langs de straat (binnen niet gezellig) en lekker gepicknickt met plaatselijk gekocht brood en...jawel: Tinne en Emmy- met ssardientjes! of wat dachten jullie anders?????.
Ik heb ze al wel zo ver gekregen om er ook tomaten bij te eten. .
Vanmorgen om 7.00u vertrok Frieda met de taxi naar de luchthaven van Madrid (3.00u rijden) voor repatri�ring naar huis...
Wij om 7.45u op weg voor onze etappe van ongeveer 20 km.
Het eerste uur stapten we langs de buitenkant van Zamora. Eerst nog een mooie foto met ochtendlicht van de mooie "art nouveau" gebouwen van de stad. Ook vandaag een tocht door overwegend landbouwgebied.
Na de eerste 2,5 km door dit landbouwgebied, is het verschil groot- alhoewel we zeker niet mogen zeggen dat het geen mooie zichten zijn. Het is gewoon anders en minder afwisselend.
Onderweg passeerden we de tuin van een dorpskunstenaar vol met allerlei sprookjes-en bijbelfiguren; mooi om zien!
Om 11.30u reeds toegekomen in de albergue. Deze ligt op een heuvel. Als Montamarta geen uitzonderlijk mooie kerk zou hebben, bovendien prachtig gelegen op een heuvel buiten het dorp, mocht het zonder twijfel meedingen naar de prijs van lelijkste dorp van Spanje (;-(.....
Ondertussen is alles geregeld voor de terugtocht naar huis voor Frieda. Morgen om 7.00 komt een taxi haar oppikken in Zamora voor de rit naar de luchthaven van Madrid en van daaruit via vlucht met SN naar Zaventem.
We hebben vandaag samen de stad verkend. Teveel stappen voor Frieda maar ja nu we hier zijn wil ze de stad toch zien.
Zamora is een heel mooie stad. In tegenstelling tot Salamanca die werkelijk indrukwekkend was is Zamora veel meer een leefstad; ook heel mooie oude gebouwen maar lieflijker. Tijdens de Semana Santa (heilige week) staat de stad op stelten: processies allerhande met honderden met puntmutsen gemaskeerde mensen (zeker eens googelen).
Nu volgen er een aantal kleinere tochten omdat de albergues niet goed verdeeld zijn.
Maandag 23 mei: naar wel Cubo de la Tierra del Vino
Wel voor Paul en Gilbert maar niet voor ons. Frieda sukkelt reeds een 4 dagen met haar rechterknie, en we besloten om 2 rustdagen in te lassen en namen de bus naar Zamora.
Op weg naar busstation zijn we langsgegaan in ziekenhuis te Salamanca. Verdict van de dokter: onmiddellijk stoppen met verder wandelen. Het ligament binnenkant rechterknie is gekwetst en kan alleen herstellen met rusten.
Voor Frieda zit de camino er dus op! Ze vertrekt woensdag vanuit Zamora naar Madrid voor thuisvlucht; alles mooi geregeld door KBC bijstand. Ze dachten ook mij mee te sturen maar we hebben besloten dat ik verder wandel.
Vanmorgen na een goed ontbijt vertrokken om 9.00u.
De eerste 10 km door een vlakte gestapt waarna we de heuvels intrekken. Na ongeveer 13 km hebben we de keuze tussen een rechts of links parcours. We kiezen het rechtse en dit leidt ons door 2 zeer afgelegen kleine dorpjes: Pedrosilio de los Airos en Monterrubio de la Siërra.
Deze dorpjes hebben zelfs geen winkeltje.
Ondertussen zijn we de heuvels over en zien we achter ons een zeer lang uitgestrekte besneeuwde bergketen
Het is een landbouwstreek met hoofdzakelijk veeteelt.
Na 30 km gearriveerd in Morille om 13.00u. Slechts een klein half uurtje gepauzeerd; in tegenstelling tot P & G die honger hadden en in het tweede dorpje eerst picnicten.
Morille is een heel mooi klein dorp met mooie huizen (nieuwbouw of gerestaureerd). Buiten 2 bars is hier echter verder ook niets. Het wordt dus ofwel een lange siësta ofwel van bar tot bar wandelen en terug.
Reeds 3 dagen stappen we recht af op de besneeuwde Siërra de Bejar. Vandaag liepen we er langs om hem in de namiddag de rug toe te keren.
Het was nog steeds een heuvelachtig mooi parcours. We arriveren na 21 km om 12.20u in een parochiale Albergue waar we zeer gul onthaald worden door ik denk Marie pastoor genaamd Michelle.
In deze Albergue krijgen we ook een avondmaal en bij vertrek een ontbijt. Men vraagt voor dit verblijf een vrijwillige donativo. Het is een goede Albergue met veel ruimte en een rustige tuin.
Gisteren hebben we de Extremadura verlaten en zijn we Castille Y Leon binnengestapt.
De laatste dagen zijn rustige stapdagen met goed weer en veel bartijd.
Vanmorgen hebben we de via verlaten voor een ommetje van ongeveer 5km naar het stadjeHervas. Dit is op een hoogte gelegen en heeft op de top nog een oud en een der best bewaard Joods kwartier. Geen joden meer te zien maar wel zeer mooi en fantastisch gelegen uittorend boven de rest van de stad. Zijn omweg zeker waard.
Daarna terug omlaag om opnieuw aan te pikken aan de camino. We trekken vandaag door de heuvels/gebergte.
Het gaat vandaag constant op en af en halen 1035 hoogtemeters. Het volgend dorp is Banos de Montemayor. Ook dit is een zeer mooi dorp en net zoals Hervas ziet men dat deze beiden veel rijker zijn dan de lager gelegen dorpen. Misschien te maken met de betere temperaturen omwille van de relatief hoge ligging?
In de lagere dorpen staan zeer veel oude huizen en deze staan dikwijls te verkrotten. Daar staan er ook veel te koop in tegenstelling tot Hervas en Banos.
Na nog enkele (dikwijls serieuze) klimmen en dalen komen we na 27km aan in onze Albergue te Calzada de Bejar. Dit dorpje ligt op 800m op een heuvel en ligt er redelijk vervallen en verlaten bij. Geen winkels maar gelukkig wel gezegend met een leuk barretje.
Door onze verlengde tocht van vorige zondag hebben we ons schema aangepast zodat we gisteren toekwamen in Oliva de Placentia. We liggen nu een dag voor op ons voorziene traject.
Gisteren in de bar waar we s'avonds gingen eten was iedereen gefocust op de tv: stierenvechten. Blijkbaar met de nodige commentaar over de toro's en de toreadors zoals bij ons bij voetbal kijken.
Ook vanmorgen weer vertrokken met een prachtige zonsopgang voor een tocht van 27km. Het eerste deel van dewandeling liep door een ongelooflijk ingerichte finca deze keer vol jonge toro's. Aan dit landgoed te zien moet er ofwel zeer veel te verdienenvallen met kweken van toro's ofwel is half in de jaren 90 Europa zeer gul geweest met subsidies voor een enkele landeigenaar. Het landgoed van Dallas verbleekt hierbij.
Na 7 km passeren we Caparra: een vroegere Romeinse nederzetting met nog een prachtige oude poort waar deze morgen 3 bepakte Romeinen passeerden.
We naderen een hoog heuvelgebied en beginnen langzaam te klimmen. Morgen wordt een pittige klim maar gelukkig niet zo lang: 23 of 27 km als we een ommetje maken langs een op een heuvel gelegen stadje met een van de best bewaarde joodse nederzetting.
Nog steeds door mooie natuur maar vandaag wel meer dan de helft langs geasfalteerde autobaan. Het laatste stuk van 6,5 km zelfs druk bereden en redelijk gevaarlijk door het heel snel rijden van de Spanjaarden. Ik denk niet dat ze de snelheid van 90 km kennen.
Na iets meer dan 30 km aangekomen. Olivade Placentia is een verstild klein dorpje met gelukkig wel 1 bar. Daar kregen we een goede ontvangst met veel hapjes bij onze welverdiende biertjes.
We gaan daar vanavond ook eten.
De albergue is zeer mooi met deze keer geen stapelbedden ( zal comfortabel slapen worden).
Gisteren mochten logeren in een mooi prachtige Albergue met goede service. Modern,open sinds 2014. We kwamen zeer laat toe wegens de extra 11 km en het verloren lopen, moe gelopen...
Onze kleren werden gewassen en gedroogd voor 5 euro! En terwijl tafelden we gezellig en lekker.
Deze morgen waren alle ongemakken verdwenen.
Een prima verzorgd ontbijt ( het beste al op deze camino) was een goede start. Om 7.30u op stap voor 28km naar Galisteo. Sinds gisteren zijn we de heuvels uit en kunnen we vaak genieten van vlaktes en panorama's. We startendoor een dennenbos, daarna weer kurkeiken met grote kuddes rundvee, daarna langs steenwegskes en drassige weiden . En ja ook vandaag moesten weer de schoenen uit om over een meer dan volle beek te geraken.
Sinds we deze camino begonnen hebbenwe elke morgen een prachtig vogelconcert; de eerste dagen nachtegaal en sijsjes, en al die dagen al koekoek en hop.
We lopen de hele dag zonder bewoning , puur natuur.
Rond 13.45 u in deze Albergue aangekomen.
En nu genietend van de zon.
Galisteo heeft nog een muur van de 16 de eeuw van de Moren, met huizen middenin en torens- uitkijktorens op de hoeken.
De uitbater van de Albergue heeft kennis van voetverzorging en geeft ons een zoutbad.
Goed voor morgenð
Het eerste deel liep over een km lange zandweg bezaaid met kleine steentjes; niet aangenaam lopen voor de voeten.
Het was ook onze eerste echt warme dag.
Zoals voorzien kwamen we om 15.30u na 33 km aan onze voorziene albergue. Maar: serrado (gesloten)! En verder geen enkele bewoning.
Enig alternatief is 11 km verder stappen naar Canaveral.
Deze weg is zeer mooi maar relatief zwaar en loopt door volle natuur zonder enige bewoning. Bijkomend probleem is dat we nog slechts 25cc water hebben voor ons beiden en de temperatuur ondertussen opgelopen is naar 25 graden.
Op de koop toe missen we beiden een afslag enllopen 5 km verkeerd.
We komen toe om 18.30 na 49,5 km, stikkapot!
Na een liter water, goede douche en een koude cervesa is het grootste leed geleden.
We hopen dat na de zeer lekkere maaltijd (met genoeg goede wijn) we eengoede nachtrust hebben en morgen alle leed geleden is.
We zijn gelukkig aanbeland in een mooie en zeer goede albergue.
Een lange tocht van 38 km voor de boeg.
Onze eerste dag zonder regen, een opluchting. Wel niet zonder natte voeten bij verschillende oversteken van kleine arroyos.
Het eerste deel van de tocht liep door een groot prachtig natuurgebied.
Caceres is een grote stad met een zeer mooie goed bewaarde oude binnenstad.
Het was er druk en koud.
Morgen hebben we kleinere tocht van 34 km gepland.
Vandaag onze mooiste dagtocht tot nu. Een combinatie van mooie heel verscheiden natuur met bijna steeds prachtige wandelpaden.
Na de pas overgestoken arriveren we na 20 km in Lubian.
Het was vandaag een pittige tocht van 26 km. Veel hoogtemeters en het eerste deel over ondergelopen paden; zoeken om er min of meer droog door te komen (wat natuurlijk niet lukte).
Hierbij de echte reden waarom we zo verhangen zijn aan de camino's: na de wandelingen het eten en drinken en dan vooral dat laatste.
Vandaag een tocht van ongeveer 28 km.
We vertrekken vandaag om 7.00 met dreigende luchten voor een trip van 23 km.
Deze morgen hebben we ons noordelijke traject verlaten en gaan vanaf nu westelijk richting Santiago. We verlaten het relatief vlakke land en gaan opnieuw de heuvels in.
Deze morgen om 7.15u vertrokken met alweer een overweldigende zonsopgang , voor een etappe van 23 km.
.
Vanmorgen om 7.00u vertrok Frieda met de taxi naar de luchthaven van Madrid (3.00u rijden) voor repatri�ring naar huis...
Vandaag na 33 km terug samen in Zamora.
Wel voor Paul en Gilbert maar niet voor ons. Frieda sukkelt reeds een 4 dagen met haar rechterknie, en we besloten om 2 rustdagen in te lassen en namen de bus naar Zamora.
Het was gisterenavond een heel plezant etentje in bar ISLA voorzien van de nodige wijn en klein achterafje.
Vanmorgen na een goed ontbijt vertrokken om 9.00u.
Reeds 3 dagen stappen we recht af op de besneeuwde Siërra de Bejar. Vandaag liepen we er langs om hem in de namiddag de rug toe te keren.
Vanmorgen hebben we de via verlaten voor een ommetje van ongeveer 5km naar het stadjeHervas. Dit is op een hoogte gelegen en heeft op de top nog een oud en een der best bewaard Joods kwartier. Geen joden meer te zien maar wel zeer mooi en fantastisch gelegen uittorend boven de rest van de stad. Zijn omweg zeker waard.
Door onze verlengde tocht van vorige zondag hebben we ons schema aangepast zodat we gisteren toekwamen in Oliva de Placentia. We liggen nu een dag voor op ons voorziene traject.
Vanmorgen gestart met eenprachtige zonsopgang.
Gisteren mochten logeren in een mooi prachtige Albergue met goede service. Modern,open sinds 2014. We kwamen zeer laat toe wegens de extra 11 km en het verloren lopen, moe gelopen...
Het eerste deel liep over een km lange zandweg bezaaid met kleine steentjes; niet aangenaam lopen voor de voeten.
Een lange tocht van 38 km voor de boeg.
