. We rijden Frankrijk binnen langs een fel geaccidenteerd terrein. Na Tende krijgen we achtereenvolgens: gorges de Paganin, Gorges de Buerge, Gorges de Seorge, Col de Brouis, Col de Braus. In l'Escarène centrum is een mooie grote parking. Het is Vrijdag en er hangen briefjes uit dat morgenvroeg de parking zal ingenomen worden door de organisatie van een ralley. We hebben de keus: blijven staan en hopen dat er deze avond al niet teveel activiteiten zien, morgen vroeg op en vermoedelijk onderweg heel veel tegenverkeer. Sorry voor het mooie plaatsje maar 't is nog vroeg in de namiddag en we kiezen eieren voor ons geld. Krijgen nog het colleke de Nice en rijden de stad in rond 15u30 en dat hebben we geweten. Druk in de vergrotende trap. Dit wil wel zeggen dat we de kans hebben rustig rond te kijken maar veel meer dan saaie gebouwen valt er niet te zien. Cros de Cagnes: we rijden vast in de container haven en om er uit te geraken gaan voor ons herhaaldelijk de barelen omhoog ... ge neemt hier dus niet zo maar een containerke mee. Tussen Villeneuve en Antibes zijn er wegenwerken op de kustroute maar hier en daar zien we wel groepjes MH's staan - geen problemen buiten 't seizoen. Maar 't ventje vindt het hier maar niks. We nemen dus een stukje autostrade tot Fréjus en dan via St Aygulf, St Maxime, La Croix Valmer (waar een MHparking is met water en dump maar op vrijdag misschien wat druk met de kegelbaan er tegenover) Op het rondpunt juist er voorbij slaan we af naar de Plage Embarcadère -in 't seizoen betalend en er is dump. We vinden er een mooi plaatsje. 't Ventje gaat met Kaya even het immense strand verkennen en we ontdekken dat het doorloopt tot de plaats oost van cavalaire waar men vroeger wild kon staan en dat nu ook afgesloten is met een bareel. Eens alle restaurantgasten vertrokken is het er heel rustig. Opstaan met stralend weer meer moet dat niet zijn. En, we eten baguetten ... gedaan met dat droog Italiaans brood. Voor we door rijden naar Le Lavandou waar we nu al weken over praten gaan we nog even richting cap Lardier ... onderweg ook nog een paar parkings aan stranden maar vooral Gigaro spreekt ons aan ... opgeschreven in geval van .. of voor een volgende keer. Eindelijk in Le Lavandou waar men na 31 oktober tot 31 maart mag staan. Aan de haven vermoeden we dat het het WE wat drukker kan zijn en we nestelen ons in St Clair een gehucht oost van 't centrum - vlak aan 't strand en héééél rustig met een bakker niet ver af. We blijven er verschillende dagen staan, hebben gezellige babbel met de vaste bewoners waaronder een jonge dame uit de Vlaanders (zij vindt het hier in 't laag seizoen te rustig) en aangezien iedereen hier zowat een viervoeter heeft weet ons Kaya ook wat doen. We leren er ook nog hoe ge best inktvis kunt vangen - niet echt iets voor ons zeker niet als ge ziet hoe ze met dat beestje omgaan. Onweer in Le Lavandou. Dagenlang hoorden we klagen over droogte en watertekort en blijkbaar moeten ze hun voorraad aanvullen op 't moment dat wij daar zijn. Ons Kaya wordt onrustig en gaat voortdurend naar binnen waar ze echter een echte buitenhond is ..Ik hoor het in de verte rommelen maar 't ventje zegt dat ik me iets inbeeldt tot we plots zowel boven zee als in de bergen bliksemflitsen zien. Het duurt niet lang voor voor ons de zee in helle kleuren wordt verlicht en de donderslagen de ruiten doen rammelen. Het wordt pikkedonker en dan gaan de hemelsluizen open. Lijk een tropische bui die niet van ophouden weet. Af en toe doe ik de vensterklep even omhoog om de stand van zaken op te nemen want ik ben er niet zo erg gerust in vooral daar op een gegeven moment heel het strand onder water staat en op de baan meer dan 10cm hoog het water voorbij stroomt. Gelukkig is de wind helemaal gaan liggen en 't ventje stelt me gerust dat een paar meter verder het water in een overstromingskanaal loopt. Maar 'k ben toch maar eerst gerust als het ophoudt met regenen. 's Morgens zien we maar pas goed met hoeveel kracht het water de kust heeft aangetast. Een groot deel van 't strand is weggespoeld. Op sommige plaatsen is er meer dan 1 meter verdwenen. Op verlof gaan in de herfst ... onze 4e storm ...
La Londe hadden we vorig jaar gevonden en we voelden ons er prima. Ik heb stramien nodig voor mijn handwerken en de zus van de buurvrouw heeft daar zo'n handwerkwinkeltje. Geen stramien maar wel een ander werkske gevonden. We hebben hier het gezelschap van Fransen uit Lille wiens jacht in de haven ligt. We krijgen hun kaart voor de electriciteitspaal zodat ik eens goed mijn scooter kan bijladen. 't Zijn ook fervente reizigers en ze doen ons watertanden door hun verhalen over "Maurice" = Mauritius en de andere Franse overzeese gebieden. Mijn scooter goed bijgeladen en we gaan dus veel op wandel (allé... ik rij) We proberen zelfs langs 't strand naar Hyeres te gaan maar dat lukt ons niet want even voorbij de lagune juist voor Le Salin is het zand zo mul dat zelfs VTTers er van de fiets moeten. 't Ventje wil absoluut ook een paar foto's van mij, angst dat de mensen zouden denken dat hij steeds alleen op stap is. Het weerbericht voor de volgende dagen: Nuageux, vent et mer agitée- 18 tot 21°. 't Moment om wat te gaan rondrijden
De wind blijft en we gaan wat rijden. We vertrekken van La Londe richting "les salins d'Hyeres en ontdekken dat dit mooie plekje niet meer toegankelijk is. Ooit kwamen we hier vogels spotten toen de kinderen nog klein waren. Tussen Port Porthuau en Ayguada Ceinturon zijn verschillende parkings die toegang geven naar 't strand, ééntje heeft buiten de afsluiting mooi plaats om te staan en aan een andere zijn zelfs services voorzien. Port d'Hyeres, een heel grote jachthaven en een grote parking met verbodsplaten voor MH's We rijden langs de kustweg en ja, la mer est agitée zoals op de foto's te zien. La Capte heeft aan beide uiteinden van 't dorp parkings waar vooral surfers hun hartje komen ophalen maar ook aan het kanaal onder de brug kan men goed staan.. In de bocht van Giens liggen veel kleine recreatiebootjes. We rijden tot 't einde van de weg in La Tour Fondue waar de ferry naar Ile de Porquerolles vertrekt. Het kleine baantje van Giens naar L'Almanarte is ook gesloten voor verkeer en we moeten dus langs dezelfde weg terug. Onderweg blijven we hier en daar nog op een parking wat genieten maar er is veel opstuivend zand en dat apprecieert ons Kaya niet zo zeer. In de late namiddag rijden we dan maar weer naar La Londe
Een rondrit door het Massif des Maures half November garandeert u een kleurenpracht. Er zijn de chateau's en de druivenstruiken in tinten van geel over rood tot donkerbruin, het is de streek van de kastanjebomen die zorgen voor een dik bladertapijt, er zijn de kurkeiken met hun blote buik .... er is ook nog goed zichtbaar de ravage die de bosbranden van de laatste jaren hebben aangericht. Deze keer de route Hyeres, Pierrefeu du Var, Collobrières (alles draait er om de kastanje) naar Grimaud. Onze eerste adrenaline stoot van de dag: door werkzaamheden zien we telaat de plaat voor de parking en rijden het centrum in ... direct het gevoel dat het dat niet is maar...kunnen niet terug wegens te smal door de werken. Steil omhoog en bovenaan een kruispunt: li verboden, rechtdoor verboden, rechts dan maar...door de haakse bocht hebben we geen zicht wat er achter ligt. Het moet dan maar. Heel voorzichtig, bijna per cm de bocht genomen en niks geraakt ...steil bergaf - auto's geparkeerd waar een verbodsplaat staat ...'t ventje gaat de spiegels inklappen ... één wiel op de smalle stoep en een heel diepe zucht als we beneden zijn. Als er geen verkeerd geplaatste wagens zijn is het dus wel te doen maar ik noteer wel op mijn kaart: niet naar centrum. Cogolin lijkt ons het handelscentrum van de streek en er is ook een Lidl. Die zijn blijkbaar in een razend tempo heel Europa aan 't veroveren. We rijden terug via La Mole. Op de parking in 't centrum lassen we een rustpauze in. Wilden hier blijven overnachten maar ... als we de deur openen krijgen we gelijk een deel vliegen binnen en 't is ondertussen zo'n mooi weer geworden. Via de Col du Canadel kan men naar Rayol aan de kust. Goed dus voor onze tweede adrenalinestoot. Een heel nieuw wegdek - dik bovenop het oude gelegd gevolg: aan de bergkant een scherpe diepe geul vlak naast de asfalt, aan de dalkant steile afgrond en geen 10cm om uit te wijken - nergens ook geen uitwijkplaatsen voorzien - bochtig en uitzicht noppes door de hoge struiken. Ik schat de breedte op 3m (kan iets minder zijn zeker niks meer) en wij zijn iets minder dan 2m - hopelijk dus geen tegenliggers (al lost zich dat ook altijd weer op maar toch bederft het mijn plezier) Boven op het plateau komen we onze eerste tegenliggers tegen maar daar is voldoende ruimte. We hebben de indruk dat de afdaling iets gemakkelijker is, men heeft ook meer uitzicht of is het door het zicht op de kuststrook die ligt te blinken in de zon. (De andere doorsteken in het M.Maures zijn ook smal maar meer uitwijkmogelijkheden - in dit seizoen goed te doen maar in de WE's en 't hoogseizoen zit het vol wielertoeristen die hier een echt paradijs hebben met uitgestippelde tochten - wel voor mannen en vrouwen met spieren want de colletjes zijn maar rond de 400m hoog maar niet te onderschatten)
Griekenland najaar 2006 terugreis Frankrijk deel 2
We vatten de terugreis aan via een reeds deel gekende weg via Pierrefeu du Var, langs veel chateua's. Vooral tussen Brignoles en Chateauvert vinden we het prachtig. In Chateauvert zien we opvallend veel belgische nummerplaten... We rijden werkelijk door een kleurenboek. Barjos, aangenaam en met voldoende parkeergelegenheid. In Tavernes kiezen we weer voor kleinere baantjes richting rouans en St Paul Lez durance
St Paul Lez Durance kan direct ons hart bekoren. Het ligt tussen de Durance en een kanaal. We moeten dus eerst de brug van 't kanaal over. Aan 't speeltuintje hier is een aangename parking. Het dorp bestaat voornamelijk uit een hoofdstraat met een paar uitstulpingen. Aan het oostelijk uiteinde is een mooie parking waar MH's welkom zijn en een gratis service station. Er staat een bord waarop we welkom worden geheten en een mededeling van de handelaars in 't dorp...heel sympathiek. Services maar geen echte camperplek voor concentraties. 't Zonneke schijnt en een lichte wind doet de gedroogde blaren naar beneden zweven ... Deuren open en genieten. 't Ventje gaat met de Kaya een wandeling doen langs de sportvelden en ik haal een handwerkje boven. 's Avonds laat komen er nog een 3tal MH's bij. Vermoedelijk kennen zij de plaats heel goed.
We blijven 's morgens plakken maar ... we willen ook naar huis. We praten hoe langer hoe meer over ons Mathiaske en de kinderen en willen ze ne keer goed knuffelen. Het is mooi geweest en we moeten 't gaan afsluiten. We rijden lans de Pont de Mirabeau
Via Pertuis naar Cadenet waar we de afslag nemen naar Lourmarin (P-water en wc), via de Combe de Lourmarin, Bonnieux naar Apt. De D4 waar vooral de route tussen Murs en Venasque heel mooi is en ja... herfstkleuren. We genieten, genieten ...alleen het rijden al geeft ons een enorme voldoening ..een mooi muziekske en ogen tekort. In Carpentras willen we even gaan kijken naar de MHplek maar op dr ringlaan is 't druk en we rijden de stad rond zonder ze gezien te hebben. En.. watmoeten we eigenlijk in een stad? We rijden verder naar Malaucene aan de voet van de Ventoux waar we aan de sportvelden en de gendarmerie (blijkbaar is er een afgesloten woonwijk voor de familie van de gendarmes ...we stellen ons daar vragen bij) waar we een mooi overnachtingsplekske vinden (services maar water afgesloten) We zijn vroeg op - thuis roept. 't Ventje kan zich Vaison la Romaine niet meer herinneren maar we doen niet de moeite er in te rijden. In Mirabel aux Baronnies stoppen we wel op de camperplek om een tas koffie te drinken ook deze plek herinnerde hij zich niet tot hij ze zag haaaaaaa. In Nyons zien we ook aan beide kanter MH's staan maar we nemen de baan richting crest. Rousses les Vignes (met p. om 't dorpke te verkennen) Montbrison heeft ook een MHplekje west van de baan... we gaan een kijkje nemen en vinden ze heel geschikt om ooit halt te houden (alle services gratis -ook electr. dus goed om mijn scooter op te laden) En weer is 't genieten onder 't rijden vooral tussen Dieulefit en Bourdaux is 't genieten in de vergrotende trap.
In saoui gaan we naar de bakker en 't ventje komt terug met een paar foto's
Het gaat nu vlug: Crest, Chabeuil (met camperplek noordkant) Romans waar we dwars door rijden en met een aangenaam centrum, Marges (ook parking en WC) Palais Ideal Hauterives (ook een camperplek) Lens-Lestang (nog een CC), Beaurepaire, St Jean de Bourneay naar St Georges d'Esperance waar we ons voor de nacht installeren op de camperplek. Het heeft wat voeten in de aarde want ze ligt heel schuin. We rijden de stoep van 't grasveld op en moeten de keggen nog gebruiken om toch een beetje recht te staan. Hoe ze dat hier geïnstalleerd hebben is niet echt te begrijpen. voor de rest alles fantastisch maar ge rolt uit uw beds als ge niet alle hulpmiddelen gebruikt. Ondertussen is het weer weer verslechterd, het regent en waait. We liggen vroeg in ons bed. We rijden rond Lyon via Heyrieux, Cremieu,Loyette en Perouges en Bourg en Bress. We zitten op onze reguliere baan als we terugkomen van 't zuiden Van hieruit heeft 't ventje ook geen sprekende madame meer nodig.en kan ik dus gerust mijn haakwerk bovenhalen (ja..nog altijd met plastiek zakjes ..voor een vriendin die problemen heeft om een bodem te halen.. binnenkort ziet ge overal mijn beruchte linnenzakken ) Lons Le Saunier, Besançon, Vesoul en in de late namiddag staan we op ons parkingske aan 't meer in Luxeuil les Bains voor onze laatste nacht van deze trip. Er staat een vlaamse MHer maar ze zijn bitter weinig van zeggen. Ze trekken naar Alpes D'Huez op wintersport. Van hieruit rijden we op 6u naar huis de nodige stops inbegrepen. Stoppen bij de zoon en kleinzoon en weldra is ook de dochter daar. Wij dik tevreden dat we ze eens goed kunnen knuffelen -allé diegenen die zich laten knuffelen want de zoon is daar niet zo happig op die doet het met een schouderklopje. En lijk alle goeie toeristen zijn we doodmoe als we 's avonds thuiskomen. Alleen wat we nodig hebben wordt uitgeladen. De kinderen hadden de verwarming de vorige dag al aangezet en 't voelt direct lekker thuis - 't ventje in de zetel met de afstandsbediening in de hand, ik achter 't peceke om mijn berichtjes te lezen en onze vrienden te bellen dat we er zijn...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
