DAG 11 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag rijden we naar Eskişehir gewoon een korte rit. Het is verschrikkelijk warm. We geraken zeer snel uit Istanboel. I£n de morgen is het nog niet te druk. Om Istanboel buiten te rijden moeten we  over een indrukwekkende brug rijden over de Bosphorus jammer dat we nu niet kunnen stoppen voor een foto. Onder ons vaart een grote zeetanker en op de achtergrond zie we de stad, een zeer mooi beeld dat we maar in ons geheugen zullen opslaan wie weet kunnen we ooit binnen 20 jaar ook ons geheugen afdrukken J. Ondertussen heb ik contact opgenomen met mijn vriend Utku Sener om te melden dat we onderweg zijn. We spreken af aan de universiteit van Eskişehir. Op een kleine 30 km van onze bestemming worden we aan de kant gezet door de politie. We denken dat het om een gewone politie controle gaat omdat we al onze papieren moeten tonen maar blijkbaar hebben we te snel gereden. Omdat de 2 vriendelijke politie agenten geen Engels spreken verloopt de conversatie zeer moeilijk. Eigenlijk verstaan we er niet veel van en besluiten we onze vriend Utku te bellen om voor ons te vertalen. Ons vermoeden is juist we hebben te snel gereden en nog niet weinig! We mochten 90 km/h en reden 127 km/h. We verstaan het niet goed want op de snelweg mag je 120 km/h maar nu blijkt als de snelweg 2 baanvakken heeft mag je maar 90 en heeft ze er 3 mag je 120 goed om te weten maar voor ons te laat ! Tewijl ze onze PV op maken is het bang afwachten hoeveel dit allemaal gaat kosten uiteindelijk blijkt het om 319 turkse lire te gaan omgereken 140 € per man !!! Het is moeilijk om te onderhandelen dus dit wordt betalen. We hebben 2 weken tijd om te betalen in de post of bij een politiekantoor of ook aan de grens. Dit lezen we op de achterkant van de PV waar alles netjes in het Engels staat. En als we binnen de 14 dagen contant betalen krijgen we 25% korting J ik vraag als we direct aan hen betalen of we geen 50% korting krijgen maar deze vlieger gaat niet op en iets anders regelen zit er ook niet echt in. Maar voor we vertrekken krijgen we van hen een fris glas water om onze pil van 105 € door te slikken. We rijden nu aan een rustige en gematigde snelheid verder naar onze vrienden. Als we aan komen aan de universiteit zien we niemand staan alleen zeer veel bewaking, en na wat uitleg en een paar telefoons ontmoet in mijn vriend Utcu samen met een andere vriend van hem. Omdat ik zie dat ik het ver een boek aan het schrijven ben ga ik dit verder verloop kort samenvatten. We zijn zeer gastvrij ontvangen en heb bijna alle team leden ontmoet het was zeer leuk. S’avonds  zijn we nog op stap gegaan met die mannen en het was 2:00 uur als we in ons bed lagen J Nog een klein detail die mannen hadden de dag daarop examen.

Dag 12

Na een korte nacht staan we om 6:30 op om richting huiswaarts te gaan de is ons verste punt.
Onze vrienden dringen aan om nog een dagje langer te blijven maar we hebben nog een lange terugrit te gaan en besluiten om dit niet te doen. Hun gastvrijheid zullen niet vlug vergeten. Onze terugreis is niet echt geplant en we weten eigenlijk niet goed welke route we gaan volgen. We kunnen naar Sofia rijden of via Griekenland naar huis gaan. Uiteindelijk kiezen we om via Griekenland te rijden omdat de Bulgaarse weggen een te grote indruk op ons hebben nagelaten. Een 30 tal km voor de grens moeten we een ferry nemen wat ons doet denken aan de vele ferry’s in Noorwegen.
tijdens onze overzet worden we vergezeld van dolfijnen prachtig. De grensovergang verloopt zeer vlot en we betalen onze boete als brave burgers. Het is wel komisch dat de politieman aan de grens zich verontschuldigd voor de boeten J maar we moeten wel betalen! Aangezien de korte nacht besluiten we niet ver meer te rijden en te overnachten in Alexanderoupolis een havenstadje aan de zee. Morgen kijken we wel waar onze volgende rit naar toe gaat.

Groetjes

Dirk & Rudy  

15-06-2012 om 21:35 geschreven door Luc