Achtien schitterende dagen vol avontuur zitten erop. Het was een vermoeinde maar oh zo onvergetelijke vakantie. We zijn zaterdag morgen om 3 uur in de nacht opgestaan. Na een vlucht van 2,5 uur richting Montreal moesten we daar 10 uur wachten en daarna volgde er de allerlaatste vlucht van 6 uur richting Brussel. Om 8u 10 min. (zondag morgen) bereikten we eindelijk Belgische bodem. Nu maar hopen dat de jetlag wat zal meevallen.
Graag wil ik de 4 andere gezinnen bedanken voor deze hele leuke tijd!! Christine en Ben jullie hebben het super goed georganiseerd!! Het was een reis die we nooit meer zullen vergeten!
Vandaag was het een shoppingsday voor de ladies in het grote shoppingcentrum van Winnipeg en de mannen zijn op bedrijfsbezoek geweest waar ze prefabwoningen maken. Na de nodige inkopen en professionle kennis maken we ons klaar voor de baseball wedstrijd van deze avond. Heel lang zullen we er niet kunnen blijven na de wedstrijd want deze nacht om 3u30 plaatselijke moeten we weer op om aan de terugreis naar België te beginnen. Om 6u30 vliegen we eerst naar Montreal waar wel ongeveer een 10u moeten wachten om dan door te vliegen naar Brussel. Dit zal dan ook heel waarschijnlijk het laatste berichtje van ons zijn uit Canada. Ohja, nog vergeten er is ééntje jarig vandaag, onze Dirk, we hebben er dus gisterenavond bij hem op de kamer ne goeie op gedronken. Eveneens hebben we Ben, Christiene, Brintney, Ashley en ouders van Christiene bedankt voor het organiseren van deze prachtige reis.
Groeten aan iedereen en fijn dat jullie onze reis volgden.
gisteren startte de dag voor de eerste keer met regen! En hier kan het regenen maar na enkele uren kan het ook vlug open trekken. Terug aangkomen bij Christine haar ouders scheen het zonneke, van temperatuur was het niet echt heel warm maar al vlug stond iedereen in watertenu. De ouders hadden de buren weer aangesproken en kort na onze aankomst kwamen er twee patoons en een motorbootje aangevaren.Verdeelt over drie batoons zijn we het water op gegaan. Na een kort ritje kwamen we aan bij een rif, daar konden diegene die wilden een sprong wagen vanaf deze klif. De meesten sprongen van ongeveer 4-5 m en er waren enkele waghalzen (Wouter en Luc) dit van de hoogste sprongen (ongeveer 7-8m). Na nog wat rondvaren en enkele zwempartijtjes stond er BBQ op de menu, speenvarken!! Het was lekkker, lekker, lekker! Nadien nog wat waterfun op het water met kussens aan de speetboot en voor enkele nog een geslaagde waterski trip. Na afscheid bij de ouders van Christine is hier in ons hotel nog gezellig gebabbeld en wat spellekes onder elkaar gespeeld, het was weer reuze ammusant. Vandaag rijden we terug richting Winnipeg. Het is schopping time voor de Ladies!!
Groeten van ons allemaal uit een terug zonnig Canada.
Sorry voor het late bericht van gisteren, het was een onspanningsdag op het water maar door de lange afstanden hier was het gisterenavond te laat om nog iets te schrijven op onze blog. Gisteren zijn we op bezoek geweest bij de ouders van Christine. Zij wonen langs de Winnipeg River in een prachtig huis. In de tuin aan de River ligt een patoonboot. Zij hadden vrienden gevraagd met hun boten om ons fun te bezorgen op het water. Zie dadelijk maar op de foto's het was fun!!! Vandaag rijden we terug om te gaan relaxen op de River in de patoonboots en nadien BBQ. Morgen hierover meer.
We are back in the "living world" (Onze eerste buur woont op 2km afstand ). Deze morgen ging weer vroeg de wekker. Sommigen onder ons hadden gedroomd over geesten, anderen hadden nog wat problemen met hun evenwichtsorgaantjes en zaten nog op het water te wiebelen. Na een lekker ontbijt met pancakes en choco (NUTELLA!!!) maakte ieder bootje zich klaar om het meer op te gaan. Na 4 uur vissen werd de vangst weer opgegeten en werden de medailles uitgereikt. Ben was de winnaar gevolgd door his wife Christine en Rob sloot het rijtje af. Christine kon het niet laten en zorgde ervoor dat Moniek's grote wens in vervulling ging; een ritje met het watervliegtuig. De rest van de bende volgde per boot. Aangekomen op land was het een drukte van berichtjes op menige GSM's. En jaja hoe kon het ook anders, het was weer tijd voor travelling. Na een rit van een 1 uur zijn we aangekomen in ons hotel Pinewood. Na een snelle douche zijn we weer fastfood gaan eten. De terugweg was hobbelig en flitsend van het onweer. Nu zitten we gezellig een canadian bier te drinken.
Dikke kussen Hanne en Katrien en de rest of the gang.
Deze morgen om 7 uur (voor jullie 14 uur) stond er al een zwembeurt op het programma in ons eigen meer ;-). Doch was de opkomst pover, slechts 4 personen waagden een duik in het frisse water. Blijkbaar hadden een aantal onder ons last gehad van de plaatselijke geluiden uit de prachtige natuur. Na een goed ontbijt begonnen we met 10 boten (2 à 3 personen per boot) aan onze visuitdaging, we moesten namelijk ons eigen middagmaal bij elkaar sprokkelen. We ontmoetten elkaar terug op een klein eilandje waar onze vissen onmiddellijk zuiver gemaakt en gebakken werden, gelukkig was de vangst groot genoeg om de hongerige magen te vullen.Na een heerlijke maaltijd vertrokken we terug met ambitie om de grootste vis te vangen, Bert slaagde er echter in om een snoek van 43 inch (86 cm) te vangen. Toch hebben we vandaag niet enkel vissen gezien, zo werd er door Bert, Steve, Wouter en Ashley van een cliff van 7 meter gesprongen, anderen brachten een bezoek aan een schitterende waterval en werden er weer een groot aantal dieren gespot (pelikanen, schildpadden, shipmunks en zelfs een beer).Jan, Ben enRob hadden minder geluk, hun bootje liet hen vroegtijdig in het steek waardoor ze zelfs moesten terug roeien. Tijdens het avondeten werd onze jarige (Karolien) in de bloemetjes gezet, nogmaals een dikke proficiat van ons allemaal, in België was het reeds 24 uur. Nadien hadden er zelfs sommigen nog niet genoeg van en werd het water terug onvelig gemaakt, Brittney slaagde er nog in om een whally van 28,5 inch (72 cm), net niet voldoende om het record te verbreken. Morgen staat er nog een halve dag vissen op het programma en daarna rijden we naar ons hotel in Pinewood.
Groeten van Steve, Bert en de rest van de bende.
PS. De familie Schuurmans en iedereen wenst tante Sonja een dikke proficiat met haar verjaardag.
). Deze morgen ging weer vroeg de wekker. Sommigen onder ons hadden gedroomd over geesten, anderen hadden nog wat problemen met hun evenwichtsorgaantjes en zaten nog op het water te wiebelen. Na een lekker ontbijt met pancakes en choco (NUTELLA!!!) maakte ieder bootje zich klaar om het meer op te gaan. Na 4 uur vissen werd de vangst weer opgegeten en werden de medailles uitgereikt. Ben was de winnaar gevolgd door his wife Christine en Rob sloot het rijtje af. Christine kon het niet laten en zorgde ervoor dat Moniek's grote wens in vervulling ging; een ritje met het watervliegtuig. De rest van de bende volgde per boot. Aangekomen op land was het een drukte van berichtjes op menige GSM's. En jaja hoe kon het ook anders, het was weer tijd voor travelling. Na een rit van een 1 uur zijn we aangekomen in ons hotel Pinewood. Na een snelle douche zijn we weer fastfood gaan eten. De terugweg was hobbelig en flitsend van het onweer. Nu zitten we gezellig een canadian bier te drinken.
