Vandaag was het weer een travelling day. Na een super en luxueus ontbijt vertrokken we met de 4 jeeps en de pick-up van daddy volgeladen met koffers richting een mega supermarkt (met zakken chips van 1 kilo). Nadat we een grote hoeveelheid proviand hadden ingeslagen vertrokken we naar ons eiland. Na een boottocht van 45 min. zijn we hier aangekomen in het eagles nest. Het is hier heel warm en veel mosquito's (heeeeeeeeeeeeeeeeell veeeeeeeeeeeeeeellllllllll mosquito's). 1 voordeel hiervan is dat we nu onze mosquito dans goed kunnen inoefenen. Morgen staat onze eerste visdag op het programma. De bootjes zijn verdeeld en meer nieuws volgt morgen.
Slaap lekker (voor jullie al goede morgen) Katrien en Hanne en co
Na onze korte nacht (in het toch wel een klein beetje stinkhotel) vertrokken met 5 yellow cabs (taxi's) richting de luchtaven van Vancouver. Na een vlucht van ongeveer 2 en een half uur liep Christine al juichend in de armen van Mom en Dad. Opnieuw had Christine weer geen geluk met 1 van haar boys (Koffer). Het hare was weer zoek. Nu stonden we weer voor een nieuwe uitdaging. Al onze bagage in 4 ford flex te krijgen en jaja het is gelukt met heel wat proppen. (we zijn al wat meer getraind) Vandaar uit vertrokken we naar het Ford Garry hotel beter bekend onder ons als het "spookie" hotel. Als surprise had Christine een Belgisch avondje georganiseerd in "the Belgium Club". Na de lekkere Vlaamse kost (rode kool met stoofvlees en puree,...) smeerden we de kelen om te zingen tijdens de karaoke. Het was heel geweldig en het glas is niet gesprongen. Toen was de avond voor sommige onder ons nog niet gedaan want er werd een heuse spooktocht georganiseerd. De wilde verhalen volgen nog.
Dikke kussen Anneleen, Katrien, Britney, Ashley, Karolien en Hanne en de rest
P.S. we zijn 2 dagen niet bereikbaar voor de buitenwereld via de GSM!
Zoals elke dag weer tijd gevonden voor ons verslagje.(dit keer om twaalf uur p.m. plaatselijke tijd vanuit VANCOUVER uit hotel comfort inn). We begonnen onze dag met wall spotting. al weer een voormiddag vol avontuur. We trokken onze winddichte pakken aan en gingen met de zodiac (rubberen boot) de volle oceaan op om enkele walvissen te spotten, zeker tien hebben we er kunnen spotten vooral de mama's en hun baby. Na drie uur op volle zee,enkele misselijke personen in ons gezelschap trokken we voor een laatste keer naar onze mooie loges voor het middagmaal. Daarna begonnen we aan onze terugrit, een trip doorheen de bergen. Aangekomen bij de ferry bleek het heel erg druk te zijn.(er was maar plaats voor twee auto's in plaats van onze drie) Dus Dirk,Bert en Steve vertrokken een uurtje later dan gepland. Onze huurwagens zijn daarstraks terug gebracht en we zijn nog steeds aan het wachten voor onze 3 mannen.
Sommigen begonnen de dag met een voormiddagje relaxen, voor anderen stond er een surfles op de planning. Met zijn tienen begonnen we aan het avontuur! Na een half uurtje theorie mochten we de zee op, pfff dat viel niet mee!! Wachten, paddelen paddelen paddelen en hup... opstaan! Zo lijkt het simpel . Na een tweetal uren waren we stikkapot! Maar wat was het leuk. Het hielp ook dat we les kregen van 2 leuke surfboys . Na een verkwikkende douche en lekkere lunch vertrokken we richting kano. We werden onderverdeeld in 3 kano's. Een uurtje later kwamen we aan bij een eiland, hierop kregen we een rondleiding van onze gidsen, echte indianen. Best indrukwekkend! Op de terugweg begon de clash, wie eerst aan wal was kreeg gratis Canadian beer en wijn Uiteraard was dat de boot van Bert, Wouter, Brittney, Katrien, Melanie en ikzelf.
lieve groetjes
Anneleen en de bende.
ps: Rob, liefje, ik zie je graag!! Nog 10 daagjes, tot snel.-xxxx...-
Speciaal voor onze geweldige reisleiders Ben & Christine
Lieve Ben & Christine
We willen jullie super hard bedanken voor de tot nu toe zeeeeeeeer geslaagde vakantie. Het is hier echt een paradijs op aarde en de reis van ons leven!!! Heel erg bedankt!!
Dikke kus en knuffel xxx
Dirk & Marleen: Bert, Nele en Joke Rob & Annemie: Pommelien en Melanie Luc & Diane: Anneleen, Katrien en Wouter Jan & Moniek: Steve, Karolien en Hanne
Voor dag en dauw liep de wekker weer af (5.30 veel te vroeg naar onze mening). In lodge 6, bij de familie Vanwijn, bleef het toch wel heel erg stil. Na het ontbijt ging de rit richting Tofino. Daar aangekomen kregen we telefoon van Dirk dat we hem vergeten waren in het hotel. Toen waren we nog met 22 (hij zat nog op het WC ). Met een half uurtje vertraging gingen onze 2 boten de grote oceaan op. Jaja, we hebben beren, walvissen, arends, zeeotters en zeeleeuwen gezien recht voor onze "grootkijkende" ogen. Om onze lunch op te eten, zijn we gestopt op een verlaten eilandje waar we een duik hebben genomen in de hotsprings. We moesten wel opletten dat we ons poep niet verbranden want het water was héél warm (50 °C en lekker glibberig hé Melanie!!!). Daarna trotseerden we opnieuw de woelige waters. De boot schudde van boven naar onder en van links naar rechts. Deze middag hadden we een lekkere luie namiddag voldoende tijd om onze blog aan te vullen, pizza te eten en lekker te relaxen. (foto's volgen)
Dikke kussen Anneleen, Britney en Hanne en ofcourse de rest van de gang.
We vertrokken vroeg in de morgen met haast en spoed. Het was een lange rit, 2uur, met natuurlijk een tussenstop. Daarna stonden wij in een lange rij om de boot in te gaan (de ferry). Met een prachtig uitzicht, van boven zag je de hele zee en veel eilandjes aan de zijkant. Al snel kwamen we bij Vancouver Island aan met prachtige huisjes en tuinen, dus besloten we om een tussenstop te maken bij een prachtig bos. Het was er heel mooi met grote hoge bomen, gewoon fantastisch. Tenslotte maakten we onze rit af tot onze slaapplek met z'n mooie huisjes met jacuzzi bij een schitterend strand en een mooi uitzicht vanaf het restaurant. Terwijl ik dit schrijf, kijk ik naar de surfers.
Na een lekker ontbijt (spek en eieren, pannenkoeken met slagroom en aardbeien,...) bij ons favoriete restaurant Rolly's (het enigste in het dorp) was het tijd voor actie. We vertrokken met een gele schoolbus net zoals in de film naar de top van de berg. Daarna kregen we wat uitleg en "Burt" (Bert) was het proefkonijn voor wat er mis kon gaan. Toen vertrokken we allemaal lekker dicht bij elkaar (normaal maar voor 16 personen en nu met 23 ) the Fraser River af. Na de Hell's Gate (een eng punt) was het tijd voor NORMAAL eten: boterhammen met groentjes en lekker vers geplukt fruit. Sommige mensen zijn gaan zwemmen tussen de rotsen en andere zijn gevallen (Auw, Rob). Tegen de avond kwamen we vermoeid maar vol enthousiasme aan op onze campingplaats. De oogjes gingen vroeg toe voor iedereen.
Groetjes Melanie, Katrien en Nele en de rest van het Belgium Team.
Met de "Niagara tourbus" zijn we naar de luchthaven van Toronto gereden voor onze vlucht naar Vancouver. Met koffers waren er wel wat problemen want ze waren na 2 dagen al wat te zwaar geworden. De meerderheid van de koffers woog meer dan het toegelaten gewicht (23 kg) en moesten dus geopend worden in het midden van de luchthaven. Een hele choas eer dat we eindelijk alle koffers op de band hadden gekregen. Christine nam op hoop van zegen opnieuw afscheid van haar boys (koffers). Na een vliegrit van 5 uur gingen vol spanning op zoek naar onze koffers. Jaja, ze waren er alle 24 bij. Na lang onderhandelen aan de autoverhuur en verschillende keren de auto's te hebben vertast, vertrokken we met onze grote van (A-team car), een Toyota vol koffers en een prachtige nieuwe Ford jeep op zoek naar ons Motel. In the middle of nowhere stond op een heuvel ons "prachtig" motel. Het was wel even verschieten met het binnenkomen. Er hing een verschrikkelijk geurtje in de kamer en kregen er gratis wat medekamergenoten bij. Na het uittassen van onze koffers zijn we gaan eten in een typisch restaurant, net zoals in de film, Rolly's genaamd. Na een stop in de lokale winkel hebben we nog gezellig buiten gezeten en er nog eentje op gedronken. Aan muziek was er geen gebrek. Na een paar Canadese biertjes en wat lekkere rode wijn in cola bekers zijn we toch maar gaan slapen in ons "prachtig" stulpje ...
Na een slechte nacht (iedereen was tussen 4 en 5 wakker) maakten we voor de eerste keer kennis met het uitgebreide Canadese ontbijt. Door het slechte weer werd onze planning helemaal in de war gestuurd. Dus begonnen we onze dag met "Maid of the Mist." We kregen allemaal een heel mooi blauwe regenjas aan. De boot kwam heel dicht bij de Niagara watervallen en werden allemaal kletsnat. Daarna vertrok de bus richting jetboat (bekend van het filmpje). Na een helse rit kregen we wel wat honger en hebben we onze maagjes gevuld in het "Rainforest Restaurant" (een nagemaakte jungle met zelfs bewegende olifanten). Maar het avontuur was nog niet gedaan want een helikopter stond ons al op te wachten. Daarmee zijn we over de watervallen gevlogen. Om de dag af te sluiten zijn we naar het Braziliaans steakhouse geweest en daar zijn de mama's eens goed uit de bol gegaan met de samba danseressen (met heel weinig kleren en veel pluimen). Einde dag 1.
Groetjes van Melanie, Katrien en Hanne en natuurlijk de rest van de hele bende.
Bij deze kunnen we jullie melden dat iedereen veilig en wel is aangekomen in het Long Beach Lodge Resort in Vancouver Island. We logeren hier per gezin in prachtige houten chalets in een schitterende omgeving aan de kust. We zijn volop bezig met het verwerken van de honderden foto's van de afgelopen dagen zodat we jullie ook kunnen laten meegenieten, maar aangezien we achter een 6-tal uren al terug uit te veren moeten voor een nieuwe excursie zullen we deze pas nadien op onze site kunnen plaatsen. We zullen dan ook een verslagje van onze ervaringen van de afgelopen dagen op jullie los laten, we willen jullie niet laten watertanden maar het is een fantastische ervaring.
Gisteren was een ongelooflijk prachtige dag tijdens het Raften. Iedereen heeft er van genoten in de mooie natuur. Foot's gaan we straks proberen op de site te zetten. We zitten nu te ontbijten en reizen vandaag naar Vancouver Island, 400 km rijden en 2,5u op de overzet boot.
Groeten van iedereen.
.
. 
Na het ontbijt ging de rit richting Tofino. Daar aangekomen kregen we telefoon van Dirk dat we hem vergeten waren in het hotel. Toen waren we nog met 22 (hij zat nog op het WC
) the Fraser River af. Na de Hell's Gate (een eng punt) was het tijd voor NORMAAL eten: boterhammen met groentjes en lekker vers geplukt fruit. Sommige mensen zijn gaan zwemmen tussen de rotsen en andere zijn gevallen (Auw, Rob). Tegen de avond kwamen we vermoeid maar vol enthousiasme aan op onze campingplaats. De oogjes gingen vroeg toe voor iedereen.
