Tom Boonen heeft zich, zoals u waarschijnlijk reeds weet, laten vangen aan de snow. Tja, het kan inderdaad iedereen gebeuren, maar hoe moet je daarop reageren? Ik hoorde daarnet zijn persconferentie rechtstreeks uit Wielsbeke. "Het spijt mij ten zeerste dat ik mijn naasten, ploeg en supporters de laatste tijd in de steek gelaten heb door mijn daden." Ik mag het hopen zou ik zeggen! Maar moet het wel op deze manier? We spreken over een sport die prachtig om volgen zou moeten zijn, maar helaas de laatste decenia verziekt is door dopingperikelen, een sport die zwaar en intensief is, maar waar, net als bij andere populaire sporten, veel te veel mee te verdienen is en net dat zorgt ervoor dat de eerlijkheid en integriteit uit de sport verdwijnt! Helaas! Voor ons wordt het wat moeilijk om er de sport nog in terug te vinden heren! Had hij niet beter gezegd dat hij inderdaad die coke gesnoven had? Was het om even te kunnen vluchten uit zijn hectische bestaan vol verantwoordelijkheden tegenover de hele wereld, waar hij zijn eigen zelf niet meer in terug kan vinden? Of was het toch de kapitaal- en prestatiedruk die het hem deed? Wat zijn drijfveer ook moge wezen, ik kan u maar één vraag stellen mijnheer Boonen: durf jij in alle eerlijkheid uw misstap toegeven en nuanceren? Eigenlijk hoeft het voor mij niet, maar het zou mijn geloof in jou en de sport in ieder geval terug wat opkrikken. Je bent ook maar een mens, ook al zien velen u als een Hercules. Ik begrijp u wel, maar wees eens echt sportief. Spuug geen voorgekauwde woorden uit! Ook al kraak je uw carrière, wees die jongen uit Balen, wees jezelf, daar ben je nog altijd op je mooist! Alle succes.
