De priester komt de trapjes af.

Bijgestaan door de twee hulpjes gaan ze de offerande brengen.

De een ment een mandje voor de centjes.

De ander met de rouwkaartjes.

Ze gaan links en rechts van de priester staan.

De ceremonieleider leidt alle in goede banen.

Het kaartje met de foto.

Zij had hem mee gekozen.

En toch hadden maar weinigen daar kennis van.

Zij was met Joost bij Jan en Michel op bezoek.

Een vergadering, voor de planning van de begrafenis en dienst.

Ra had zich afzijdig gehouden.

Hij was te boos.

En zij was gebroken.

R.L.

Toen ze thuis kwam, probeerde ze Ra te vertellen wat ze allemaal hadden voorbereid en afgesproken.

Hij luisterde met een half oor.

Kon het hem verdommen.

Hij mailde naar zijn vriend Jan.

Wat er gebeurt was en wat hij daarvan dacht?

Onze gemeenschappelijke vriend van vele jaren ver.

Hij had zich op maandag voor de trein gegooid.

Zijn antwoord was zeer duidelijk.

“F. had voor hem afgedaan.

Hij had hem reeds verschillende malen in de rug gestoken.

Jan had altijd voor hem klaar gestaan.

Hen vaak uit de nood geholpen.

Vaak nachten lang op hem ingepraat.

En met veel beloftes uit elkaar gegaan.

En telkens weer hetzelfde liedje.

Aan de fles en de dieperik in.

Hij zou niet gaan naar de begrafenis.

Uit principe.”

21-04-2014 om 00:00 geschreven door Rasnic Groubiose