Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Q wereldreis
evy en michelle
23-04-2012
To williams Arizona
Hier zijn we weer, onze dag zit er weer op, klaar om te beginnen aan weer een nieuw updateje van ons blogje. Gister ben ik nog vergeten te melden dat we alle twee kreeftjes waren geworden, van maar een korte tijd in de zon te zijn geweest en ja we hadden ons ingesmeerd
Ma goed, op naar vandaag, het was natuurlijk weer een geweldige dag. Maar dat was wel te verwachten hè, hier is nog niets echt tegengevallen. Onze reis ging vandaag naar williams met de bedoeling een bezoek te brengen aan de grand canyon, je kunt al raden hè tot daar zijn we niet geraakt. De Colorado overgestoken en weg waren we. Er waren echter wat te veel gebeurtenissen onderweg. Op weg naar seligman was het uitzicht weer fenomenaal, het was er aan te zien dat we toch richting het wilde westen trokken, de bergen werden ruwer, en de vlaktes leken net uit een film te komen. De road naar deze plaats deden we via kingman, hier ligt het meest historische stuk van de route 66. Terwijl ik onze road map aan het lezen was kwam ik tot de ontdekking dat er daar in de buurt de grand canyon caverns lagen, leek me wel de moeite om daar even een tussen stop te houden. Die tussen stop werd een rit van 20 extra mijl, maar inderdaad oh zo de moeite waard, de rondleiding in de grot was echt de max, onze gids Kim was een leuke meid die deze job nog maar 2 weken deed. We zaten hier in een van de enige droge grotten in de wereld, de lift rit naar onder duurde 60 seconden, omhoog 65. In deze grot overleeft niets langer dan 72 uur omwille van zijn gebrek aan water en de lage zuurstof graad. De man die deze grot begon te graven hoopte hier goud, zilver en diamanten te vinden, wat hij vond was echter gelijkend maar waardeloos, dus besloot hij de grot open te stellen voor publiek. Vele jaren later werd in deze grotten de overblijfselen gevonden van een Bob cat en een ander soort beest dat nog prehistorische was, vergelijk haar maar met Sid van ice age spijtig genoegd hebben deze 2 diertjes het niet overleefd aangezien ze geen weg naar buiten vonden. Toen onze toch er op zat hebben we ons nog iets lekkers geten, voor de eerste keer echte Amerikaanse burgers. Hier voelde je je echt tussen de cowboys. paarden, dorre vlakte en toch bomen, oude mannen met baarden, jonge meisjes met strakke jeans en losse topjes een motel en een rodeo, zo uit een serie geplukt. Op de weg terug ( ja, die 20 mijl moesten ook weer terug gereden worden) zagen we plots een klein diertje de weg over steken. Nieuwsgierig als we zijn, dus even gestopt hè. Bleek er een overvloed te zijn aan woestijn ratjes, zo schattig. Kijkend naar deze kleine wezentjes zagen we plots een eagle, ongelooflijk hoe groot zo een vogel kan zijn. Terwijl we foto's aant nemen waren was hij op jacht, met succes, door onze aanwezigheid liet hij echter een stukje verder zijn prooi vallen. Best wel zielig om getuige te zijn van deze nutteloze moord, tenzij het ratje het overleefd heeft tenminste, dit zal echter voor altijd een raadsel blijven. Uiteindelijk zijn we dan toch maar verder gereden. door het vaak stoppen, omdat we weer een groepje ratjes zagen, zijn we natuurlijk weer iets te laat in het hotel aangekomen. Resultaat, geen grand canyon vandaag. Dat is dus voor morgen
Daarom, nu toch maar eens echt op tijd onder de wol, want morgen is een nieuwe, nog spannendere dag Groetjes m en e
Een nieuwe dag is weer aangebroken, voor de eerste keer zouden we kunnen genieten van een lekker ontbijt " dit is meestal niet inbegrepen in de kamer" maar blijkbaar hadden ze daar een andere mening van een goed ontbijt. Het was zelfbediening in buffet vorm, cornflakes, mini muffins, rare vieze ronde broodjes, appels, koffie en fruitsap, da was het. dachten wij ons eens lekker goed vol te proppen...ging ons er dat ff tegen. Na het "opnieuw" inpakken van onze koffers begon onze tocht naar laughlin, via Joshua tree en needles. De eerste rit die ikzelf zou rijden, en weet je wat, het ging verbluffend goed. Zonder verkeerd rijden kwamen we uit aan de ingang van Joshua tree park, hier kun je gratis door het park rijden over de panorama road. Verbluffende uitzichten had je hier, het was echt amasing. Rotsformaties de er zo neergezet leken te zijn, en dan de Joshua tree zelf. Kei leuke half kale boompjes die maar eens in de zoveel jaar in bloei staan, en bij wonder, net nu is het een jaar dat ze dat doen. Halverwege de tocht was er een afslag naar een view point, de aankomst hier was adembenemend, wat een uitzicht, wat een landschap... Mijn eerste woorden waren, hier zal mijn papa jaloers om zijn en wedden dat ik gelijk heb. Op een heldere dag kun je aan de voet van een van de bergen palm springs zien, waar we dus eerder de dag vertrokken zijn. Op de meeste dagen is het mistig over de vallei door de kleine bronnetjes die verdampen door de hitte, want je zit daar in een zogenaamde woestijn hè. Terug onze weg verder zettend stopten we nog aan een rots genaamd skull rock, door de dorre struikjes wandelend kruiste een slangetje ons pad, een van de bewoners van dit gebied. Hier leven verder ook dikhoorn schapen, hagedissen, schildpadden, woestijn muisjes enz enz, maar de enige die wij dus tegen kwamen was mijnheer slang. Uiteindelijk reden we het park uit om verder te rijden naar 29 palms, een dorpje van Joshua tree. En zoals onze gewoonte is, we vonden het niet, er moet toch iets mis gaan per rit hè we kwamen uit in een marine dorp... Dan maar zonder 29 palms. Gps ingesteld naar laughlin en back on the road. Al rijdend kwamen we langs kleine rare huisjes waarvan de meesten verlaten bleken, net iets uit een enge film. Brr. De rest van de rit was heeeel lang, saaai en eenzaam... Mich merkte plots een merk teken op op de weg, zaten we zonder het te beseffen op de legendarische route 66. Daarmee was het dus zo lang en saai,,,,. Na enkele uurtjes rijden kwamen we aan in laughlin, een best wel imposante stad aan de Colorado. Ons hotel bleek een enorm casino hotel te zijn. De tocht van de auto naar de inkom neemt al 10 minuten in beslag, eerst even inchecken en dan de koffers halen dachten wij, uhu dat even werd even lang. een ander nadeel, terwijl tot nu toe overal de wifi gratis is, is die hier betalend. 11 dollar voor 24 uur, ok nog best te doen "ALS HET WERKT" betaling aanvaard en dan er achter komen dat dat ding het niet doet, toch maar even vragen, en uiteindelijk werd dat klagen, betaling netjes geanuleerd met als resultaat dat we nu onze blog schrijven in een starbucks . Dan nu, de koffers, terwijl we terug gingen om onze koffers te halen werd het een attractie op zichzelf, gepakt en gezakt weer 10 minuten terug, 5 verdiepingen omlaag met de lift, mich die een man over de voeten rijd met de koffer en de 2 dames in slappe lach, en dat terwijl de mensen ons beginnen te vragen waar we vandaan komen :-s met andere woorden, het is best leuk zo onder ons 2 tjes, dan wil je dus met die zware koffers netjes naar de kamers, moet je het hele casino door paraderen met die dingen, een hilarisch zicht dus, maar hier lopen genoegd wappen rond, dus 2 meer of minder maakt ook niet uit . Ik denk dat het dat zo een beetje was van onze dag, het word tijd om hier weer af te sluiten want morgen word het een rit naar ......... Grand canyon, wiiiiii See you soon Groetjes m en e
Bloopers of the day
Ontmoeting met de slang Mich; evy ga jij eens aan die kant wat rond huppelen dan komt ie misschien onder de struik uit Evy; nee jong, dadelijk word ie boos en valt ie aan Mich; och das toch maar een klein wormpje dat niks doet
Onderweg honger, aangezien we 29 palms niet vonden Evy; mich pak de broodjes eens Mich neemt de broodjes, lekker droog met wat kaas, broodje half op Evy; ei hier ligt een subway, op de rem dus en parking op. Naar binnen, bah, hebben we eerst een droog broodje in onze maag en zitten we hier nu lekker te eten in de subway
Stop op de route 66 Mich; kijk evy dat is dat teken wat ik zei op de weg, geloof je me nu? Evy; nee, waar dan Mich; "auto vol in de rem en achteruit" waardoor evy bijna tegen de venster vloog
Even op de warme weg gaan liggen voor de foto
Even later, Hier nog een teken, Zie, film dat.... Evy; "film camera aan en filmen" Mich; heb je het er op staan? En nog voor evy kon antwoorden, vol op de gas, evy plof in de zetel.
In de lift Mich rijd eerst een man over de voeten, loopt daarna de verkeerde kant uit en, ff melden, oeps wrong way!?
Andere lift 2 jongens die bij het verlaten van de lift ons raar aankijken, reden, de dames in slappe lach omdat een van ons net daar voor een klein scheetje liet dat een behoorlijk luchtje produceerde
Klachten wifi Samen naar de receptie om te vragen waarom internet niet werkt, Madame zegt ons te bellen naar het nummer 0 Op de kamer, toch maar even proberen hè, mich neemt de hoorn op, drukt nr 0, en krijgt slappe lach en kon eerste minuut niks uitbrengen, met de telefoon reikend naar mij... Dat is nog eens een manier om te klagen hè, madame aan de andere kant bleek hier niet erg blij mee en stuurde ons terug nr de receptie :- s met het resultaat, 11 dollar minder voor hun dus....
Onze trip zet zich verder, ik denk dat het echte avontuur nu wel gaat beginnen. Tegen de middag ging onze tocht van LA naar palm springs, maar eerst nog even eten en wat boodschappen inslaan. Flesjes water, plastic bordjes en bestek, wat brood en beleg. Want uiteindelijk is het leven best wel duur als je elke keer iets snel gaat eten, tot nu toe was dat voor ons vooral de subway, hmmm lekker broodjes. Ma goed, gepakt en gezakt vertrokken we dus weer met de wagen volgeladen. De rit zou een twee uurtjes in beslag nemen met een tussen stop in anaheim. Hier is het aller eerste Disney land gelegen. De eerste rit zou 40 mijl zijn en de volgende 110. Valt dus super hard mee. Zou je denken hè,,,, niet dus, door onze lieve gps verloren we het eerste half uur al de weg, terug op het juiste traject was het file en traagrijdend verkeer, en geloof het of niet, ze deed het weer mis, daarna weer traagrijdend verkeer en zo ging het verder,plots zaten we op een tolweg, wat dus totaal niet de bedoeling was, weer van de route af en maar weer op zoek naar de juiste weg. We kwamen zo wel tot de ontdekking dat we hier alle 2 niet goed tegen kunnen en vrij stressie werden. Uiteindelijk bleven we op de juiste baan maar was het nog een k** verkeer, de files en opstoppingen in ons Belgen landje zijn er niks tegen. Maar wat we te zien kregen was fenomenaal, van de drukke steden reden we zo de mountains in, de stad maakte plaats voor ongerepte natuur, kurkdroog wel te verstaan want palm springs is eigenlijk een oase in de woestijn. Uiteindelijk bereikten we onze bestemming, zonder geplande tussen stop en waren we zo'n 4 en half uur verder. Het uitzicht heeft ons echter de rit doen vergeten. palm springs is heel speciaal, een combinatie van Spaans Mexicaanse huisjes, palm bomen, citrus bomen en sinaasappel boompjes. Ook is er net buiten de " stad" een enorme plantage van " windmolens", met honderden zijn ze, en dan in Neeroeteren maar klagen over die drie die daar staan. Hier leven ze letterlijk op groene energie. In heel Californië zijn het er in totaal zo een 10 000 Maar genoegd hier over, terug naar onze planning. Die heeft dus niet verder gereikt dan het hotel, super gezellig en met zwembad. Dus beslissing, zwemmen, want het is hier niet te doen, als je uit de frisse stad komt is 101 Fahrenheit enorm warm. Dat is dus zo een 38 graden Celsius. De dag heeft dus niet heel erg veel spannend gebracht maar voor onze oogjes was het een zaligheid. We hebben zelfs een colibri en een salamander gezien aan het hotel Ik krijg hier spijtig genoegd nog steeds geen foto's geplaatst maar je kan altijd eentje vinden op mijn Facebook; evy hamers, sorry hiervoor en tot morgen Groetjes m en e
Bloopers of THE day
Eigenlijk waren die er niet echt, behalve het vele verkeerd rijden en uiteindelijk het haten van onze garmin. Jawel, 1tje
Mich; oh kijk een pelikaan Evy; een wat? Mich; ja een pelikaan, zo een klein gek beest dat over de grond kruipt Evy; euhm, bedoel je misschien een salamander of zo? Of 2
Aan stoplichten blijft mich even te lang staan Evy; ti's groen,,,, een kikker Mich; echt? Waar? Evy; nee doorrijden meid
Dag 3, ons vertrek vanuit NY verliep niet geheel vlekkeloos. Op de luchthaven was het eerst al zoeken Naar de check in, bleek dat we via computer zelf alles moesten doen en daarna werden de koffers gewogen. De vrouw die ons hier zou moeten helpen was niet al te vriendelijk, al zeker niet toen bleek dat onze koffers te zwaar waren. Vraagt ge u af hoe dat kan als in Brussel alles in orde was, ma swat, daar stonden we dan. De koffers moesten lichter, hoe dan ook. Midden van dat ding, koffers open en dan ma wat bussen wegwerpen hè, zo verdween dus onze douche gel, haarspray, enz in de vuilbak. Vanaf daar ging het weer vlotter, volgens Michelle moesten we int vervolg maar zoeken naar iemand die de dag ervoor goede sex had gehad. Probeer dat maar eens van iemand zijn gezicht af te lezen... Raar maar waar, onze douane mannen waren super vriendelijk, er kwam direct een verhaal van ene dat die in Genk gewerkt heeft, Nice dus, wij mochten zonder veel morren gewoon verder. De vlucht zelf was prima, behalve de koude, een vervelend kind achter ons en het gebrek aan eten dan. Een paar keer turbulentie maar niet al te hevig. In LA aangekomen mochten we onze huurwagen ophalen, hier werd er even een vrouw behoorlijk kinderachtig bij het kiezen van de wagen, voor ons werd het dus een leuke blauwe Hyundai jeepke, Michelle vind ons autootje maar niks ma boeie hij rijd. De keuze wie van ons ging rijden was snel gemaakt, mich zou de eerste rit doen, niet algeheel naar haar zin ma ze moest met een beetje hulp van een vriendelijke werknemer snapte ze al snel hoe een automatique werkt, natuurlijk niet zonder de nodige blunders en slappe lach momenten. Om veiligheids reden heeft ze dan toch maar haar linker been vast gemaakt aan haar zetel, met een sjaal! De rit naar het hotel verliep vlotjes, het hotel zelf bleek ook dik in orde, hier zijn nog geen wc's overgelopen. Even de kamer verkend, iets gaan eten en besloten wat we nog gingen doen. We zijn in de auto gestapt op zoek naar het Hollywood sign, en weet je wat, we hebben het ook nog gevonden.... Natuurlijk wel in de verte want we hebben uiteindelijk halt gehouden op de Hollywood walk of Fame. De eerste indruk, pff leek een beetje op een louche buurt. Maar eens we verder de sterren afliepen werd het beter en beter, de vele sterren zijn best indrukwekkend, zeker als je uiteindelijk voor het Kodak theater staat, hier leeft Hollywood, of toch de straat artiesten die zich op zijn best vertonen als catwoman, Batman, mensen met slangen, muzikanten, het laat toch weer allemaal een bepaalde indruk achter. Op de heen en terug weg zijn we terecht gekomen op de rossmore boulevard, hier leek het alsof het een welgestelde buurt was, met net geen filmsterren. Na een beetje opzoekwerk blijkt het toch een straat te zijn die opgericht is voor de higher class. Zo ligt er een appartement gebouw "zeer mooi ouderwets" waar toch wel bekende sterren hun stulpte huurden. Terug op weg naar hotel kwamen we tot ontdekking dat mijn nichtje best een goede shauffeur is in de drukke stad, ben trots op haar, ze reed uiteindelijk zonder vast geplakte voet. Nu ik nog :-s spannend....
Bloopers of the day
Ja, het koffer incident slaat wel alles, Nu staan we hier met onze koffer open en de bh's er half uit, zei mich
Mich; zou ik mogen roken in de auto, ach ja doe dat gewoon, even later peuk uit de venster, dju, ik heb toch schrik dat dat niet mag en als iemand mij die peuk uit de raam ziet gooien,,,, naast ons stond een zwaantje... Oeps
Onderweg terug, een straat bord met daarop Manchester boulevard Evy; oh zou hier dan in de buurt ook het Manchester united stadion liggen Mich; zeg da is wel in Engeland he Evy; ja wat weet ik daar nu van Oeps
Viel nog mee vandaag hè Tot morgen voor de volgende stop, want we trekken weer een stukje verder Groetjes M en E
Ok, hier gaan we dan, de tweede dag van new york was weeral vermoeiend en zeer lang. We begonnen met een wandeling naar empire State building, even binnen en weer buiten want omhoog koste een duit, maar goed dat we vele winkels passeerden dus konden we lekker window shoppen. Behalve bij desigual, daar hebben we ons toch maar iets gekocht want dat konden we niet weerstaan. Daarna hebben we de metro genomen met de planning om de south ferry te nemen om een boot tochtje te doen rond NY. Hier ging het uiteindelijk mis, de south Ferry hebben we nooit gevonden, wel de yollow water taxi's en andere boten maar die wilden we dus niet. Tijdens onze zoektocht hebben we kennis gemaakt met een wilde kalkoen die in het park leeft en een aantal eekhoorns, een hiervan heeft een lekker stukje brood gekregen van Michelle. We hebben een aantal uren langs de Hudson river gewandeld en hebben de zoektocht dus uiteindelijk opgegeven en een metro terug genomen. Uiteindelijk was dit een hele mooie wandeling en hebben we toch wel veel gezien onderweg. Terug in het hotel ging het weer even mis, ons toilet bezoek liep uit op een overstroming, van het toilet uiteraard. De rest van de dag, wat al avond was, verliep goed, een wandeling in central park en de belevenissen op times square, rust en spanning in een avond. De pracht van het enorm grote central park was enorm rustgevend, hier vergeet je even alle drukte van de stad, als je niet omhoog kijkt tenminste want dan zie je overal de hoge wolken krabbers. In het park zelf liggen een aantal enorme vijvers, een zoo en heb je de mogelijkheid om een tochtje met het paard te doen. hier alleen al krijg je een hele dag vol. Times square daarentegen was vol actie, de enorme billboards zijn zeer imposant, je weet niet waar eerst kijken of waar je eerst heen moet gaan. toch brachten we even een bezoekje aan de M&M winkel en hard rock café om uiteindelijk te belanden in een zeer leuk steak restaurantje. Op het einde van onze dag hebben we moeten vaststellen dat de new yorkers zeer vriendelijke en behulpzame mensen zijn, althans de meesten toch, ook is ons beeld van de dikke luie amerikaanen toch ook een beetje veranderd,overal zag je sportende mensen, die op die manier het drukke leven even willen ontvluchten. We zijn veel te laat terug in ons hotel beland snel het bed in gekropen want om 9u ging het weer richting LA.
Bloopers of the day; In de metro, Michelle beland zo goed als op de schoot van een man, Hij; you're faling for me, mich; yes literlly. Hij; i'm old enough to be you're dad. Mich; these day's age doesn't matter anymore. Hij; thats right, but you're get red. Gevolgd door stilte
Wandeling langs Hudson river Evy; kijk mich, dat zijn leuke torenkrabbers, mich; evy dat zijn wolkenkrabbers
Michelle die de eekhoorn brood geeft en evy die tegelijkertijd meld, don't feed The squirrel, mich; waar? En verschrikt rondkijkt, en een stuk verder evy die een bord opmerkt waarop staat, don't feed the wildlife. Hm, die mochten dus toch niet gevoederd
Wc incident Mich komt verschrik de kamer terug in, de wc loopt bijna over, evy wilde het oplossen en spoelde nog eens door waarna de wc dus echt over liep, Michelle ging het oplossen door de balie te bellen, the toilet is flusshing over, it's floating. Uiteindelijk goed gedaan van haar maar een halve dag later hadden we hetzelfde probleem, gevolg, niet meer doorspoelen.
Een vrij kleine kamer, veel te veel en te grote koffers, hiervan krijg je blauwe tenen, als je niet uitkijkt waar je loopt tenminste.
Na een lange vermoeiende maar heel goede vlucht zijn we geland in new york, we vertrokken vanmorgen om 6u richting Brussel om om 10u richting new york te vliegen, plaatselijke tijd landen we ongeveer om 13u30.vanuit de luchthaven naar hotel new yorker deden we natuurlijk met de alom gekende yellow cab. Eerst even de kamer verkennen en het thuisfront op de hoogte brengen en dan de eerste kennis making met THE big city. THE empire State building achter ons latend met de subway even tot aan ground zero. De leegte van 9/11 heeft ondertussen plaats gemaakt voor een imposant herdenkings monument met daar rond de opbouw van de nieuwe WTC torens. Bij het zien van dit alles word je vanzelf stil, wat daar gebeurde heerst nog steeds. Hierna besloten we nog een wandelingetje te maken langs de Hudson river waar voor ons het enorme vrijheidbeeld verscheen. Met de uitdrukking amai m'n voeten besloten we de metro terug te nemen nr het hotel, de eerste mooie maar zware dag heeft zijn einde bereikt, hier is het nu 7u30 pm maar voor jullie thuis is dat dus al lekker nacht! Bij deze zeggen we dus slaap wel, en, see you next update. M en E
nog 1 nachtje slapen, en dan zijn we weg. het begint enorm te spannen, de zenuwen beginnen een beetje op te komen,,, maar dat weegt niet op tegen de belevenissen die we op ons pad tegen komen. morgen (17 april) vertrekt onze vlucht om 10 uur in brussel om rond de middag aan te komen in new york jfk (tijdsverschil ingerekend). zoals beloofd houden we jullie hier zo veel mogelijk op de hoogte, dus, tot snel
nog 5 dagen, en ondertussen hebben we een aantal activiteiten besproken die we eventueel nog kunnen gaan doen. enkele hier van staan al vast, van anderen zullen we ginds bekijken wat de mogelijkheden zijn. in onze vaste planning staan al een 3 a 6 uur durende tocht door de bryce canyon, weliswaar te paard. even gokken in Vegas en voor Australië staan al snorkelen in het Great Barier reef en zwemmen met dolfijnen op het programma. verdere activiteiten volgen nog eventuele tips zijn altijd welkom tot snel
Nog een klein weekje en het is zo ver, bijna klaar op te vertrekken. De tickets zijn ondertussen in handen, de volledige roadmap is klaar en de hotels zijn bekeken. Tot nu ziet alles er super uit, nu alleen nog wachten om de koffer te pakken en dan, off we go
vanuit LA trekken we rond in onze stoere jeep, ziehier onze prachtige route
1e dag: Los Angeles
2e dag: Los Angeles - Palm Springs (240 km)
3e dag: Palm Springs - Needles - Laughlin (418 km)
4e dag: Laughlin - Williams (235 km) of Grand Canyon NP (330 km)
5e dag: Williams / Grand Canyon NP - Lake Powell (307 km) / (221 km)
6e dag: Lake Powell - Bryce Canyon NP (247 km)
7e dag: Bryce Canyon NP - Zion NP - Las Vegas (410km)
8e dag: Las Vegas
9 9e dag: Las Vegas - Death Valley NP - Bakersfield (640 km)
10e dag: Bakersfield - Yosemite NP - Modesto (500km) of El Portal (243 km)
11e dag: Modesto / El Portal - Napa Valley - SanFrancisco (245 km)/(385 km)
12e dag: San Francisco
13e dag: San Francisco - Monterey/Carmel - Santa Maria (465 km) of San Simeon (386 km)
14e dag: Santa Maria / San Simeon - Solvang - SantaBarbara - Los Angeles (300 km) / (373 km)
15e dag: Los Angeles
AUSTRALIE -SUNSHINE COAST
aangekomen in sydney trekken we er weer met de wagen op uit, we volgen het traject genaamd de sunshine coast
1e dag: Sydney 2e dag: Sydney - Blue Mountains (105 km) 3e dag: Blue Mountains - Hunter Valley (280 km) 4e dag: Hunter Valley - Coffs Harbour (450 km) 5e dag: Coffs Harbour - Lamington NP (390 km) 6e dag: Lamington National Park 7e dag: Lamington NP - Brisbane (110 km) 8e dag: Brisbane - Hervey Bay (290 km) 9e dag: Hervey Bay 10e dag: Hervey Bay - Bundaberg (150 km) 11e dag: Bundaberg - Rockhampton (325 km) 12e dag: Rockhampton - Airlie Beach (500 km) 13e dag: Airlie Beach 14e dag: Airlie Beach - Townsville (350 km) 15e dag: Townsville - Cairns (370 km) 16e dag: Cairns
hoi allemaal enige tijd geleden kreeg ik een reisje cadeau van Q music, ondertussen zijn alle voorbereidingen achter de rug, gaat mijn nichtje met me mee en weten we waar en wanneer onze trip door gaat gaan. we gaan 5 weken rond trekken door Amerika en Australië. ons traject ik korte lijnen is NY, La, las vegas, san fransisco, La, Sydney, langs de Sunshine Coast tot Cairns. via deze blog houden we jullie op de hoogte van de leuke dingen die we gaan beleven. oh ja, we vertrekken 17 april
 "Razz"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
