Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Q wereldreis
evy en michelle
12-05-2012
Brisbane/Australian zoo/ hervey bay
Hey, hier zijn we weer. Wegens internet problemen kon ik gister dus weer niet mijn blogje updaten. Maar veel spannend is er gisteren niet gebeurd dus zet ik dat er vandaag even bij he . Gisteren zijn we dus eerst onze huurwagen gaan omruilen, de kerel op het vliegveld deed er maar raar over maar toen hij de mail tegoei las was hij ineens heel vriendelijk en snapte hij niet waarom ze in sydney een veel te lichte wagen hadden mee gegeven. Hierna moetsen we naar een andere plaats op het vliegveld waar ze nog vreemder deden en we ze tegen elkaar hoorden zeggen dat ze gene wagen voor ons hadden, maar uiteindelijk kregen we dan toch ons nieuwe autotje, een holden cruze, ja da word googelen moet zeggen dat hij toch wel beter zit dan de vorige. Uiteindelijk ging het richting brisbane city waar we na een lange wandeling en zeulend met de koffers eindelijk konden insjecken in het hotel. Na even bekomen te zijn op de kamer hebben we de stad een beetje verkend, of toch de winkelstraat . We hebben dus eens lekker niet veel gedaan dan wat rond gereden en rond geslenterd.
Vandaag zijn we naar the home of the crocodile hunter geweest, oftewel steve irwine's zoo. Het was een prachtige dag. De inkom hier was wel duur, maar voor zo een dierentuin heb je dat wel over. Het zonnetje scheen lekker, de beestjes en hun verblijven waren op en top verzorgd. We begonnen met een crocodile show. Hier werd uitgelegd wat je moet doen als je plots oog in oog staat met zo een beestje, hoe ze bewegen in het water en op het land en werd getoond hoe ze hun prooi vangen. Prachtige beesten zijn het en de verzorgers waren ook helemaal into the crocodile, heel anders dan gewoon een showke. Op bepaalde uren kon je ook met je favoriete dier op de foto, een crocodil, een slang, een wasbeer een koala, een tijgen, een olifant. Noem maar op, maar telkens met vol belangen voor het dier. Wij kozen voor een van australiës meest bekende, de koala we kregen het beestje in onze armen na een kleine uitleg over hoe wa het moesten vastnemen en toen kwam de poze fototje klaar. Dit was zo super leuk, je zou verwachten dat zo een beestje helemaal zacht en fluffie is he,,,, dat was ie dus niet, zijnvacht was zelfs een beetje ruw maar hij was toch helemaal knuffelig. Hierna zijn we verder op wandel gegaan in het park en zagen de crocodillen, de dingo's, koalas, kangaroo,de slangen, de tasmanian devils, de wombats. En allemaal waren ze even prachtig. Bij de kangaroo's kon je via een poort door hun paradijsje wandelen en zat je lekker tussen deze grappige vriendjes. Je kon ze aaien, je kon ze eten geven of er bij gaan zitten. Best grappig als je er zo bij zit en ze aant voederen bent, als ze boos zijn op elkaar dan blazen ze net zoals een kat na de inheemse dieren liepen we naar de plek van de zeebra's de giraffen en de neushoorn en passeerden we het prachtige verblijf van de tijgers en de olifanten. Oh ja, onderweg kwamen we een verzorger tegen die aan het wandelen was met een cheetah. Na het hele park verkend te hebben zijn we nog even een kijkje gaan nemen in het animal hospital waar ze gewonde dieren opvangen en verzorgen totdat ze weer terug de natuur in kunnen. Onze dag was dus super maar ook super vermoeiend en geloof mij, een zoo zoals deze zie je niet vaak. Ondertussen zijn we dus aangekomen in hervey bay na een korte rit van 2 uur. Dadelijk, hopelijk lekker douchen en slapen. Tot morgen voor een volle hervey bay dag
Onze dag vandaag begon zalig, om 9 uur smorgens, lekker op het terrasje zitten met een huge kop of koffie in een zonnetje temperatuur van al over de 20 graden en tussen de fluitende vogeltjes in de palmbomen wat moet je smorgens nog meer hebben he. We vertrokken uiteindelijk weer te laat uit onze kamer en ons ontbijt hebben we dus maar onderweg op een picknickplaats tot ons genomen. In volle natuur tussen de vogeltjes maar ook tussen een vies soort wesp of bei en super grote mieren... Bah. Na ons buikje vol te hebben gegeten reden we verder voor een rit van 5 uur, de uitzichten werden al wat beter en we kregen wat meer rondom ons te zien. Eens van de hoofdweg af reden we door kleine dorpjes en zag ik ineens een grote kudde kangoeroes, naast een huis, in een weide omheind met pikdraad. Waarschijnlijk gekweekte dus maar oh zo schattig en leuk om te zien, even lekker veel fototjes van gemaakt dus. Een eindje verder zagen we echter nog zo een kuddetje, ook weer bij een huis echt grappig, bij ons zijn het schapen of geiten ofzo en hier kangoeroes. Onze weg leidde ons door schitterende plaatsen, werd meer heuvelachtiger en onze gps stuurde ons plots de bergen in. We vonden dit eigenlijk niet echt kloppen maar deden toch maar wat ze zei. Ik reed over een wild rooster en vond het nog meer bizzar, voor ons stonden ineens een heel stel koeien, van die gekke met een rare kop en zo een hangend stuk vel aan de hals, een kalfje lag lekker in de berm te slapen en de rest stonden langs de kant wat te grazen, toen ik weer verder kon rijden werd de weg smaller en stijler, maar door de zonsondergang werd het uitzicht adembenemend. Ze hadden ons verteld dat we moesten proberen om voor zonsondergang bij o'reiley te zijn, om het prachtige beeld hier te kunnen meemaken. Wat ons niet verteld was, het is hier enorm akelig als het donker word, de bomen zorgen er voor dat de duisternis veel te vlug valt en maken de weg eng, het was net een scene van the blair witch project maar het had wel echt iets, was heel speciaal. Ik zei nog tegen mich, bah dadelijk springt hier een beest uit de bosjes, mijn woorden waren nog niet koud en wat kwam er op ons pad... Een walabi... Ze huppelde lekker de straat over terug de bosjes in, kei grappig en gelukkig dat je hier niet hard kan rijden want dan was het minder leuk geweest. Na nog 16 kilometer over deze weg, onder deze omstandigheden kwamen we eindelijk ter plekke aan, en hier is dus niets he, internet is enkel in de bibliotheek, op de kamer is geen tv, geen internet en de paden zijn niet verlicht. Hier zitten ze echt in met de natuur. Benieuwd hoe het er hier morgen uit ziet dus snel slapen, dan is het snel ochtend en kunnen we snel weer nieuwe dingen ontdekken... Oh ja, het links rijden gaat super goed, heb vandaag geen enkele keer de ruitenwisser gebruikt ipv de pinker
Pff wat een rit. Sorry maar vandaag kan ik er denk ik echt niet veel over vertellen, de rit was lang en saai. We zaten tegen de 600 km.we vertrokken vanmorgen met mij voor de eerste keer aan het stuur, om eerlijk te zijn viel het me super goed mee, maar ik heb het dan ook al een paar dagen kunnen bekijken he, en ik heb maar drie keer de ruitenwissen gebruikt ipv de pinker. De rotondes gingen ook goed behalve eentje, tja zo hebben we nu alle 2 ons bijna ongeval ervaring gehad . Onze tocht ging vooral door bebosde gebieden en uitgestrekte groene landschappen met enorme farms zoals in mcleod's daughters. Prachtig zoals ze hier wonen. Het meest spannende van de rit was een toeristen route die we beslisten te nemen, vreselijk zeg, de weg was vol met gaten en kuilen, enorm smal en hier mocht je harder dan op de highway , maar hier was het uitzicht wel geweldig... Oh ja, en onze picknickplaats, langs de highway maar echt in de broesh, een super gezellig plekje waar we lekker hebben kunnen eten, maar toen, de wc mijn god zeg, echt zoiets uit een enge film brr je kon je zo voorstellen dan er een eng beest daar om het hoekje kwam piepen, of een slang die uit de pot omhoog kwam gekropen. Maar gelukkig hij was veilig, vies, maar veilig onze rit zette zich verder om uiteindelijk om 19uur aan te komen op de plaats van bestemming. Hier hebben we nog even met het thuisfront gebeld en even gemeld dat onze auto toch niet hetgene was wat we hadden moeten krijgen... Da ding trekt dus echt niet op, remt niet als ge serieus moet stoppen en kraakt :-s na een telefoontje van mama naar het reisbureau heeft ons wendy snel voor een oplossing gezorgd en krijgen we vlug een ander autotje, dus, dank je wendy. En nu lekker slapeke doen want we zijn best wel kapot na deze saaie lange dag
oh ja, en ik heb de eerst kangoeroe gezien, in een wei, lekker aant grazen, spijtig dat ik de enige van ons twee was die hem zag en dat ik er geen foto van heb kunnen maken :-s
En dan komen we aan vandaag... The blue mountains. Van de dame van het hotel kregen we een leuke kaart mee, deze gaf de cliff drive weer die langs de blue mountains liep. Hier stonden verschillende belangrijke punten op waar we een goed uitzicht hadden of met een kabelbaan konden gaan. We begonnen van uit het hotel deze route te volgen en kwamen weer door katoomba, hier het dorp uit rijdend kwamen we uit aan een .... ALDI.... Ja echt, een aldi, geweldig toch, een aldi in australie. Hier zijn we dus eerst even serieus inkopen gaan doen voor de komende dagen. Na onze winkelwagen uitgeladen te hebben en de winkelwaar in de auto gepuzzeld te hebben reden we verder tot echo point. Hier lag het mooiste uitkijk punt van de mountains, met als eye catcher, the tree sisters. Eigenlijk was het echt wel super mooi, en ik schaamde me een beetje toen ik tegen mich zei dat ik er eigenlijk niet veel aan vond, tja jongens wij zijn ondertussen heel wat anders gewoon, wij zagen eerst de grand canyon en daar was dit niks tegen een klein stukje verder gereden kwamen we bij een waterval, daar dus ook maar even gaan kijken en dat was ook maar een eitje ten opzichte van de watervallen die we eerder zagen :-s oeps ligt het aan ons of? Achteraf gezien was het toch een heel mooie en rustige plek zonder al te veel toeristen en het was aangenaam om hier te zijn. En... We hebben aankopen gedaan,,, echte ugg's een koopje want hier kosten ze maar de helft van bij ons, goed eh... Na deze leuke middag zijn we verder gereden naar hunter valley, dit is een van de grootste wijn streken van de buurt, alleen spijtig dat het ondertussen al donker is, dus het word weer een lekker rustig avondje in ons mooie hotelletje. Zo kunnen we morgen weer lekker uitgeslapen onze tocht verder zetten want we hebben 7 uurtjes rijden voor de boeg.
Door problemen met het internet kan ik vandaag pas de blog van gisteren schrijven, dus weer 2 dagjes achter elkaar te lezen. We zijn vanuit sydney op het gemakje vertrokken richting blue mauntains. Aangezien we toch niet zo ver moesten rijden besloten we een omweggetje van een uurtje te maken richting palm beach, (voor degenen die dit niet kennen hier word home and away opgenomen). Omdat mijn nichtje hier hevig kijker van is kon ik niet weigeren van er heen te gaan. we vertrokken eigenlijk met plezier uit ons hotel want ons kamertje was een echt kruip kot en tegen de avond kwam de kamer tot leven, toen we een bezoekje brachten aan de toilet kropen er plots een aantal kakkerlakken weg. Geen leuk toilet bezoek dus en echt op ons gemak hebben we hier niet geslapen... Bah, vieze beesten. Eenmaal terug op de weg verliep het allemaal weer wat beter, mich was ondertussen al wat meer weg met het links rijden en ik begon het aan de andere kant zitten ook al wat minder spannend te vinden. Na een leuke rit langs de oceaan kwamen we aan in wale beach (een strand te vroeg) maar het was zalig om hier even rond te kunnen lopen. Weer een eindje verder gereden en daar was het dan PALM beach, mich begon een klein beetje gek te worden, daar filmen ze en daar filmen ze oh en daar filmen ze, en daar zitten ze vaak en daar lopen ze het pad op, was wel grappig en vond het heel leuk voor haar, en ik, ik genoot ondertussen van een prachtige strand wandeling, het zonnetje scheen lekker, op het strand en in het water heerste een gezellige drukte, en ik vond een paar super leuke schelpjes. Na nog een milk shake gedronken te hebben reden we verder naar blue mauntains. We wilden nog even naar een park waar allemaal inheemse dieren leefden maar dat bleek nog maar een uurtje open te zijn toen we daar kwamen dus dat was niet echt de moeite meer. Aangekomen aan het hotel konden we genieten van een super grote kamer (na een update omdat we maar 1 bed hadden) en die update was een geschenkje van de gastheer spijtig genoegd kregen we echter geen connectie met het internet en moesten we voor de verandering maar eens heel vroeg het bed in. Oh je zijn ook nog eerst iets gaan eten in een buur dorpje, katoomba. We kwamen terecht in een soort eet cafe. Het menu zag er goed uit en besloten daardoor dus naar binnen te gaan, eens binnen was dit misschien niet zo een goed idee, benny bax zou hier helemaal uit zijn dak gaan en de zaak direct laten sluiten denk ik, maar de jongens konden echter wel koken, het eten was super lekker !! Dus de viezigheid was snel vergeten en toen was het dus bedje in, de lange nacht rust heeft ons beiden wel goed gedaan. Het was nodig