Weer een dag of twee geprobeerd om mijn hoofd vrij te maken en me te concentreren op die éne maar toch blijf zij daar hangen.Een berichtje van sorry voor alles brengt mij nog meer in de war,een nachtelijke escapade heeft daar mss wel geen oplossing voor gebracht.Ik durf haar bijna niet te vragen of ze mijn vriendschap wel wil,na een praatsessie met mijn vriendin kan ik maar enkel toegeven aan vriendschap.Hopelijk begrijpt ze mij en weet dat ik verder moet in het leven voor diegene waar ik heb voor gekozen.Ik wil niet weer in een relatie vervallen waar het enkel draait om het bed te delen zoals ik dat 4 jaar heb volgehouden,dit wil ik niet meer. De fundering ligt er nu al en binnenkort ga ik verder bouwen. Een relatie met een jongere vrouw is niet makkelijk maar ik pas mij aan en werk mij te pletter net zoals zij.Waarom begrijpt die ander niet dat ik haar eens wil terugzien en luisteren naar haar.Ik trek in ieder geval de stekker niet uit,die waakvlam brandt nog steeds en stilltjes hoopt zij dat daar weer een grote vlam inkomt.Daar heb ik geen pasklaar antwoord op!!
Een eerlijk antwoord heeft ze van mij al gekregen dacht ik,mijn dromen kan ze jammer genoeg niet meer waar maken.
Its sad, so sad Its a sad, sad situation And its getting more and more absurd Its sad, so sad Why cant we talk it over Oh it seems to me That sorry seems to be the hardest word
